Allereerst moet ik aangeven dat we hier momenteel in een gewenningsfase zitten.
Ik ben net 2 week terug gestart met mn nieuwe baan, waardoor we erg lange dagen maken.
Maar mn dochter die eerst erg lief was en rustig is nu sinds dat ik aan het werk ben een klein dondersteentje 
Ze is erg boos, schopt en slaat.
Ik weet niet goed wat ik met dit gedrag moet, ik wijt het aan oververmoeidheid.
Straf ik haar of beloon ik goed gedrag??
Ook is ze erg onrustig, op de commode stil liggen… homaar!!
Ik merk aan mezelf dat ik op de dagen dat ik thuis ben dit best moeilijk vind. Ik werk 32 om 24 uur per week.
Dat dit een logisch gevolg is van alle veranderingen dat had ik al bedacht maar hoe ga ik hiermee om??? :think:
Ik denk dat het ook deels een fase is. Onze meid was rond die leeftijd ook erg moeilijk: niet willen eten, niet slapen, driftig, gillen, niet willen meewerken, enz Daarbij opgeteld dan nog eens de veranderingen die jullie de laatste tijd hebben meegemaakt. Niet makkelijk allemaal!
Ik probeer goed gedrag te belonen, maar haar ook te leren dat slecht gedrag niet mag. Zeker slaan, bijten en knijpen tolereren we niet. Als ze sloeg, dan probeerde ik haar te leren dat dat pijn doet en dat ze moet aaien. Dat werkte meestal wel. Ze slaat nu nooit meer, ze weet wel dat dat niet mag. Verder moet je helaas heel veel geduld hebben en mag je zo nu en dan best wel eens boos worden. Krijg je wel hulp van familie of vrienden? Misschien dat zij eens een middagje kunnen oppassen, zodat je zelf iets leuks kunt gaan doen om bij te tanken?
Sterkte met alles! :hug:
Hulp van vrienden ja, familie nee :silenced:
Dr papa… nee
De dagen dat ik thuis ben vind ik heerlijk hoor daar ligt het niet aan.
Vanochtend heb ik gezongen toen ik dr uit bed haalde en merkte dat ze daar rustiger van werd.
Ook vanavond tijdens het verzorgen een liedje gezongen, dus misschien verveeld ze zich dan gewoon?? :think:
Het is gewoon wennen van beide partijen.
Het alleen opvoeden valt me soms best zwaar, en maakt me onzeker.
Terwijl ik eigenlijk erg goed weet hoe het “moet”.
Maar ben dan ff bevestiging nodig :oops:
Als je thuiskomt ga je dan gelijk eten koken? Misschien geeft het haar ook een beetje rust als je eerst begint met een kwartier heerlijk relaxte positieve aandacht door een spelletje te doen. Ik merk aan Casper als ik een drukke dag heb dat het de volgende dag pet is. En dan werk ik nog niet eens. Puur dat het ritme omgegooit is geweest. Telkens negatieve aandacht is voor een kindje ook aandacht natuurlijk. Voor papa geldt dat hier iig wel, als hij thuiskomt is het eerst 100% even Caspertijd voor hem en papa. Die tijd gebruik ik even om wat klusjes te doen of te koken. Dus tja met 2 is zoiets wel makkelijker. Al kun je misschien wel iets ‘sjoemelen’ met eten koken door haar er bv in haar stoel erbij te zetten zodat ze het gevoel heeft dat ze op die manier ‘helpt’ met een bakje en een lepel oid.
Maar het is iig ook een fase die met haar leeftijd te maken heeft niet eens zozeer je nieuwe werkritme. Dus kweek ajb geen schuldgevoel naar jezelf toe!
Lianne eet op de creche een warme hap om 1730, ik haal dr tussen 1745 en 1800 op.
Als we thuis komen eet ik nog een broodje of een cracker, heb tussen de middag namelijk warm gegeten op mn werk.
Dan mag ze “meesnoepen”( stukje kaas ofzo), maar misschien helpt het wel als ik dr eerst ff aandacht geef. Want nu krijgt ze aandacht van me tijdens het eten en dan als we boven zijn… bedankt rhi voor deze tip!! :-* Dan gaan we boekje lezen, liedje zingen en hobbelen en dan bedritueel.
Lianne weet ook niet hoe snel ze bij de trap moet zijn als ik zeg we gaan naar boven.
@Zeemeermin wrote:
Lieve Pooh, vergeet niet dat je een fantastische mama bent! Je doet het hartstikke goed in je eentje.
Lars is af en toe ook een draakje… onrustig, huilen, gillen… om wat? Eigenlijk om niks. Met zijn 12 maand wil hij zoveel duidelijk maken en soms lukt dat niet. Ik denk vast dat het een fase is!
Dankjewel lieverd!! :-*
Lieve Pooh, vergeet niet dat je een fantastische mama bent! Je doet het hartstikke goed in je eentje.
Lars is af en toe ook een draakje… onrustig, huilen, gillen… om wat? Eigenlijk om niks. Met zijn 12 maand wil hij zoveel duidelijk maken en soms lukt dat niet. Ik denk vast dat het een fase is!