Bij melissa hebben we een pretecho laten doen, en wilden we het weten!!
Bij fenna kregen we de 20 weken echo en wilden we het ook we graag weten, allleen zagen ze het niet, beentjes over elkaar en navelstreng ertussen… we hebben toen gewoon besloten om het als verassing te houden!! maar dat geloofde natuurlijk niemand, iedereen dacht dat we het wel zouden weten!!
@marlies wrote:
dat van de banner klopt maar er komt geen familie van mij op kindje op komst.
groetjes
marlies
'k Wilde daar ook al wat over zeggen
maar toen las ik pas goed dat het om een blog ging :mrgreen:Zoals met zoveel dingen vind ik dat mensen zich teveel met elkaar bemoeien. Ik vind/wij vinden het erg leuk om nu al te weten wat er in mijn buik zit en vonden dat toen met Isabel ook al leuk. Daar heb ik overigens óók opmerkingen over gekregen (“oh maar dan is de verrassing er wel af” etc)
Wat maakt het uit? Ieder moet dat voor zich weten. Ik kan me goed indenken dat er mensen zijn die het NIET willen weten, dus “leven en laten leven” zou ik zeggen!
Ja, mensen vinden het gewoon raar dat je het niet wil weten. :? Of op zijn minst -en dat is dan een positieve reactie- héél bijzonder. :think:
Apart hoor! Wij wilden het ook niet weten, van allebei de beebs niet, en we kregen zelfs te horen dat we het best wel wisten, maar het gewoon niet wilden zeggen! Nou ja… :doh:
Oh ja… Het is zó leuk om als je bevallen bent, te kijken wat het is!! :inlove:
@Kay30 wrote:
Oh ja… Het is zó leuk om als je bevallen bent, te kijken wat het is!! :inlove:
Dat Ãs niet leuk, dat vind jij!
Ik vind het juist leuk om nu al te weten dat er een klein mannetje met me mee reist en dat ik dan heel gericht bij de jongenshoek van de babykleertjes kan snuffelen :mrgreen:Maar nogmaals: ik wilde het dus beide keren weten en heb evengoed daar rare reacties op gekregen van mensen die zich dat niet voor konden stellen…
ieder zijn meug :mrgreen:
hier 3x een verrassing maar ik kan me er ook wel iets bij voorstellen dat het leuk is te weten wat er in je buik zit. Maar dat gevis en gebemoei :naughty:
@pino wrote:
Ik vind het juist leuk om nu al te weten dat er een klein mannetje met me mee reist en dat ik dan heel gericht bij de jongenshoek van de babykleertjes kan snuffelen :mrgreen:
Dat lijkt mij ook heel leuk hoor! Maar als je dat dan niet doet, en 9 (of 10 :? ) maanden gewacht hebt, is het echt wel leuk om eindelijk te mogen weten wat er al die tijd in je buik heeft gezeten.
Ahahahaha
Tja ik heb het ook gehad hier, ooh jij weet wat het is? dan is de verassing er toch af? wtf? verassing er af? toen mijn zoon eruit kwam heb ik echt echt met mijn mond vol tanden gestaan van de verassing hoor!
wij hadden geen 4D gemaakt en wisten wel dat het een jongen was maar geen idee hoe hij eruit zag :lol:
Ik vond het verassing genoeg dat er een baby op mijn buik lag! :lol: :lol:
Maar dat is ieder het zijne he, ik denk dat ik gek zou worden als ik het niet wist. Bij nicolai wisten we al dat het een jongen werd met 13 weken dus :lol:
Ik vond het juist speciaal te weten dat ik mijn zoon draagde … :inlove:
Wij wisten het beide keren ook niet. En er is eigenlijk ook niemand geweest die daar iets over zei. Gelukkig.
Ik zou zeggen ‘probeer je er niets van aan trekken’ en lekker genieten van dat beebje in je buik . Je doet het toch nooit goed.
En dat blijft ook nog wel even zo al je kindje er straks is. Dan bemoeit ook iedereen zich er mee.
ik vind ook dat iedereen dat zelf moet weten
wij hebben het op 3 verschillende manieren gehad de 1ste was een verassing :mrgreen: bij de 2de kwamen we er achter toen ik al 34 weken was door alle medische echo’s en de 3de wou ik graag weten (was te nieuwsgierig) en ik wou het graag weten voor het geval we dit keer een jongetje zouden krijgen dan hadden we nog alle tijd om wat dingentjes tehalen ervoor maar het was een 3de meid :inlove:
wel word ik gestoord van alle vragen over wanneer de volgende komt en of we nog verder gaan voor een jochie die vragen kregen we al toen ik nog zwanger was van de jongste :evil:
Ik vind ook dat iedereen het zelf moet weten en dat je niet afgerekend moet worden waarom je het wel of niet wil weten…
Ik wil het dus wel weten maar puur omdat ik er waarschijnlijk alleen voor kom testaan, en ik fina niet super breed zit en dus gerichter ga kopen.
Alleen denkt me schoonzus dat zij dan ook maar het recht heeft om het teweten dat dus niet! Ik doe het puur voor mezelf en me ouders die het ook graag willen weten, omdat ze me willen helpen en fina het momenteel ook niet breed hebben door de crisis…
Hier wel eens de opmerking gehad: Waarom laat je een pretecho maken als je niet wilt weten wat het is???
Nou, omdat we gewoon nog eens in mijn buik willen spieken naar het kindje!!!
Wij wilden het ook niet weten, hoor. Omdat we mbv ICSI zwanger geworden zijn, is alles sowieso al erg medisch, gepland en echt niet romantisch. Je weet zelfs het tijdstip van de bevruchting. Vandaar dat we het geslacht als een verrassing wilden blijven houden. Blijft er toch nog iets leuk spannend!
In onze omgeving vond niemand dat vreemd, de meesten om ons heen willen het geslacht ook niet weten. We hebben wel een pretecho laten maken, inderdaad om eens lekker op je gemak van het kindje te genieten zonder medisch gedoe erbij.
Wij hebben toen ook een pretecho laten maken en wilde het geslacht ook niet weten.
En toen ik 32 weken zwanger was wilde ik het weten :lol: :lol:
Ook hier heb ik juist mensen uit moet leggen waarom we het wel willen weten.
(Ik vind trouwens dat ieder voor zich moet bepalen of ie het wel/niet wil weten en of ie het wel/niet vertelt aan mensen in de omgeving. )
Bij de eerste waren mensen om ons heen idd verbaasd of verrast dat we het geslacht wisten, maar wilde het dan zelf ook wel graag weten. In eerste instantie zouden we het voor ons gaan houden, maar na de 20 weken echo wisten we al gelijk dat we dat toch niet konden volhouden en besloten we het toch te vertellen (zo konden we tenminste eerst de mensen dichtbij ons het vertellen(
Alleen de buurvrouw wilde het absoluut niet weten (was toen zelf ook zwanger en van zichzelf wilde ze ook niet weten wat het ging worden)
Daardoor werd ik mij erg bewust dat niet iedereen het wilt weten wat het van jou wordt.
Bij de 2e en 3e zwangerschap vond wel iedereen het de normaalste zaak van de wereld dat we het geslacht wisten en ook vertelde.
Wel antwoorde ik altijd bij de vraag “weet je wat het wordt” gewoon met “Ja”. Dus zonder er ook gelijk bij te vermelden wat het werd.
Dan zag je ze een soort van teleurgesteld denken dat ik het niet gelijk ook vertelde :lol:
“Oh, wil jij het ook weten wat het wordt?” :mrgreen:
Ik denk dus dat vooral andere mensen het graag willen weten ivm nieuwsgierigheid.
Ik heb het nu zelf ook. Mijn schoonzusje is zwanger en zij willen het niet weten. Dat verwachte ik eigenlijk ook wel (hun kennende), maar ergens vond ik het toch wel een beetje jammer :oops: Overigens was ik daar na een paar dagen ook wel weer overheen :lol:
Oja en wat ik ook nog wilde zeggen. Bij de 20 weken echo is het nog steeds zo dat je er om moet vragen als je wilt weten wat het geslacht is. 100% garantie geven ze nooit, hoe duidelijk het misschien ook is (bij mij gaf ze 99% :lol: )
En ondanks ik ook nog latere groeiecho’s heb gehad en daar nog eens heb laten checken of het nog van hetzelfde geslacht was. Toch op de dag van de inleiding vroeg ik mezelf nog ff af of het niet stiekem toch een meisje zou zijn :lol:
De babykamer kan hier echt voor beide en veel kleertjes hadden we nog niet. Het meeste daarvan was toch wel jongens kleertjes, maar slechts enkele of paar dingetjes waren echt jongens, of terwijl de rest vond ik ook best dat je dat een meisje ook kon aantrekken. (zeker bij de hele kleine maatjes vind ik dat, al zie je pas echt of het kan als je het ook daadwerkelijk een meisje aantrekt natuurlijk)
:-* liefs, Evelien :vlinder: