nasleep Hellp syndroom (nieuwe vraag op blz 3)

nee dat moet niet uit maken maar jij had ook al afscheid genomen van je kindje, en toch mocht je het ineens houden geweldig natuurlijk helemaal super maar je bent ook maar een mens met gevoelens die je niet ineens van het 1 op het andere moment kunt uitzetten of om kunt schakelen

:-* Daar schiet ik even helemaal vol van.

@jet1981 wrote:

Ik lees vaak ervaringen van andere vrouwen en dan vooral als het kindje 1 jaar wordt, dat is altijd heel heftig. Ik heb het voor mn gevoel helemaal herbeleefd in mei en juni, waar was ik, wat deed ik, wat gebeurde er? Heel apart is dat!




Ik heb (gelukkig) geen ervaring met HELLP, maar wel met een vroeggeboorte (ook 31+1).



Onze kleine vent is aanstaande dinsdag jarig, ik merk dat ik inderdaad erg veel in ´vorig jaar´ zit met mijn gedachten.



Vorig jaar was dit mijn laatste werkdag, al wist ik dat toen nog niet…



:hug:

@cees77 wrote:

:-* Daar schiet ik even helemaal vol van.




lekker toch gewoon ff laten gaan, :hug:

Hoe gaat het Cees? Nog aangemeld voor lotgenoten van de stichting?

Ja ik heb me aangemeld bij de lotgenotenmailing. Ik heb er nog niet veel mee kunnen doen. Er is een complicatie opgetreden, namelijk galstenen en een verhoogde leverfunctie. Ik lig nu in het ziekenhuis in afwachting van mijn operatie. Waarschijnlijk morgen…

Heel veel sterkte met de operatie, ik hoop dat je daarna goed op kunt knappen :-*

Jeetje dat is schrikken! Heel veel sterkte!

Dank je :thumbup:

sterkte vandaag… :hug:

Een half jaar geleden lag ik nu aan de ctg en de hele mikmak. Bizar zeg. Ik ben er al heel de dag mee bezig. We hebben het overigens wel een beetje gevierd dat ze toch alweer een half jaar bij ons is. We hebben lekker gelunched bij de hema :mrgreen: Dochterlief uiteraard met een flesje :wink:

Beste Cees77



Bijna zes jaar geleden heb ik tijdens mijn eerste zwangerschap HELLP gehad, lichamelijk heb ik het eerste jaar veel hinder gehad.

Maar de geestelijke klap kwam dit jaar toen ik onverwachts zwanger bleek te zijn van ons derde kindje, ik heb echte meerdere paniek aanvallen gehad.

Ik durfde zelfs niet naar het ziekenhuis voor de controles, alles kwam op mij af…had zo veel flashbacks…

Ik heb toen besloten om naar een psycholoog te gaan, uiteindelijk heb ik EMDR therapie gevolgd. Het was heel heftig, alles wat ik had wegstopt/ verdrongen kwam weer naar boven maar ik heb er zoveel baat bij gehad.



Ik wil je sterkte wensen, want de nasleep van HELLP is zwaar…

Jee, ik blijf hier maar mee lezen denk ik… Hopelijk steek ik er nog wat van op!



1e zwangerschap (2006) eindigde in pre-eclampsie, maand opname in z’huis (plat liggen), dochter 3,5 weken te vroeg, en dysmatuur (te klein), moest nog 3 weken in z’huis blijven.

2e zwangerschap (2008), voor mijzelf geen lichamelijke klachten, 20 weken echo wijst uit dat zoon complexe hartafwijking heeft. Vruchtwaterpunctie-> chromosoombeeld is normaal. Zoon komt 5 dagen voor uitgerekende datum, ingeleide bevalling, wordt opgenomen om IC hartbeweking. 1e operatie toen hij 5 dagen oud was. Inmiddels is hij 4 keer geopereerd).

3e zwangerschap (2009), veel lichamelijke problemen, chronisch blaasontsteking vanaf 24 weken, BI, en uiteindelijk eindigd (zeer zware) bevalling in spoed keizersnee, omdat de kleine er verkeerd voor blijkt te liggen (voorhoofdsligging).



Ik neem mijn lichaam ook heel veel kwalijk!!!

Belandde ineens weer op dit topic…



Hoe gaat het inmiddels met je Cees?

Sorry voor de late reactie.



We hebben een zeer hectische tijd achter de rug. Om een onrustige periode af te sluiten, gingen we een weekje op vakantie in Noorwegen bij mijn broer. Toen we 2 dagen daar waren, zaten we echter alweer in het vliegtuig terug naar huis omdat mijn schoonvader plotseling is overleden. Dus om aan mezelf te werken is er even niet geweest :angel:



Het gaat op zich wel goed. Ik ben nog niet aan het werk. Ik doe alleen de dingen die moeten en af en toe wat meer. Het lukt wel steeds beter om meer en meer te doen. Maar het gaat zo langzaam. En mijn geheugen is en blijft een zeef. Mijn man heeft me wat verteld, ik heb gereageerd, we hebben het er over een weer over en na 5 minuten moet ik vragen waar we het ook alweer over hadden. Heel frustrerend. Gelukkig is dat niet altijd zo!



Helaas blijft mijn lichaam ook protesteren. Ik heb nu weer een ab-kuurtje voor een kaakholte-ontsteking. Hopelijk werkt de ab nu wel gelijk de eerste kuur en hoef ik niet weer 2 of 3 of 4 of nog meer kuren :pray:

En we zijn weer een half jaar verder. Het leven ziet er alweer een stuk beter uit. Met vallen en opstaan gaat het langzaam vooruit.



Vandaag heb ik me aangemeld voor een screening in het AZM. Deze screening is erop gericht om uit te zoeken waardoor het komt dat je pre-eclampsie en/of hellp ontwikkeld in de zwangerschap. Daarnaast onderzoeken ze de concequenties voor de lange termijn. Dus of ik er iets aan overhoudt zeg maar.



Jammer genoeg is er een lange wachtlijst waardoor ik in februari pas aan de beurt ben.



Is iemand bekend met deze screening?

hoi,



ik heb er zelf nog niet eerder van gehoord.

heb bij mijn oudste en jongste beide hellp gehad.

maar zou zo niet kunnen zeggen of ik er iets aan over heb gehouden

Ja ik!



Heb in februari 2011 een onderzoek gehad in het Radboud door dr Spaanderman. Daar hebben ze allerlei onderzoeken gedaan die dag. Even terugdenken hoor, of ik t nog allemaal weet… Bloeddruk een aantal keren meten. Hartfilmpje laten maken, plasmavolume laten meten, bloed en urine is helemaal onderzocht. Bij mij zijn geen afwijkingen gevonden waar het nou exact aan heeft gelegen. Ws toch een familiekwaal, mijn hele familie heeft bloeddrukproblemen en een aantal keren is ook hellp voorgekomen. Kansberekening op herhaling bij een volgende zwangerschap kwam op 26%. Ik moet wel wat meer conditie krijgen (nog steeds) want mijn plasmavolume is wat aan de lage kant.



Ik wilde wel graag weten waardoor t nou echt kwam, daar heb ik niet echt antwoord op gekregen helaas… Ik hoopte stiekem dat (klinkt heel stom) de arts zou zeggen dat de kans zo groot zou zijn op herhaling dat ik beter niet meer zwanger zou raken. Na de heftige zwangerschap, bevalling en nasleep ben ik zo angstig voor herhaling, terwijl ik wel een 3de kindje wilde/zou willen. Met 26% is de drempel al een stuk lager, maar toch de kans heel groot. Voor mn gevoel heb ik meer vrede met een medische nee als dat ik het zelf niet meer durf. Bij Noelle was de bloeddruk ook al te hoog en hebben ze daarom ingeleid, daarna de pe/hellp bij Nout, dus dan zou het haast een wonder zijn als ik bij een derde een zorgeloze zwangerschap zou hebben zonder de hoge bloeddruk etc…



Wat fijn dat ze trouwens daar nu ook die screening doen. Dr spaanderman was de enige die dat deed, en die zit nu in Maastricht…

Ik begrijp je gevoel helemaal Jet. Na nummer 2 zei ik: nooit meer, maar nu denk ik wel eens…

Niet dat ik daarom de screening doe overigens. Dat is puur omdat ik “bang” ben voor de toekomst. Mijn moeder heeft een flinke medisch dossier met o.a. en hartinfarct op haar 36ste. Ook zij had zware zwangerschappen, waardoor ik bang ben dat mij hetzelfde gebeurr.

AZM is trouwens in Maastricht :mrgreen:

Ik begrijp je gevoel helemaal Jet. Na nummer 2 zei ik: nooit meer, maar nu denk ik wel eens…

Niet dat ik daarom de screening doe overigens. Dat is puur omdat ik “bang” ben voor de toekomst. Mijn moeder heeft een flinke medisch dossier met o.a. en hartinfarct op haar 36ste. Ook zij had zware zwangerschappen, waardoor ik bang ben dat mij hetzelfde gebeurr.

AZM is trouwens in Maastricht :mrgreen: