Hoi meiden,
Weer een namenvraag, maar dan niet om verzoek welke naam maar wat anders:
Wij komen er namelijk maar niet uit hier en dat komt omdat vriend en ik een beetje een andere smaak hebben.
Bij dana hadden we allebei een leuk vrolijk/verliefd gevoel bij de naam en dat is altijd zo gebleven. Met de jongensnaam kwamen we er toen al niet uit, elke keer een naam en na een paar weken was het dan toch niet wat we eigenlijk wilde (met name ik die ging twijfelen, vlak voor de geboorte zag ik de twee namen liggen voor op het geboortebord en dacht, owwwwwww ik hoop zo dat we er dana op mogen plakken 
:oops: ).
Nu hebben we bij zowel jongens als meisjesnaam dit.
We hebben een week of 6 geleden, omdat ik op hete kolen zat, 2 namen gekozen, dan hadden we tenminste iets voor als beeb te vroeg geboren ging worden. Deze keuze was een compromie, 2 namen die we beide wel acceptabel vonden.
Maar nu hebben we beide inmiddels toch weer dat gevoel dat het niet dé namen zijn. Niet het gevoel wat er bij de naam dana was en ik heb nog altijd regelmatig dat ik denk “ja we hebben haar echt een leuke naam gegeven”
Nu vraag ik me af of jullie tips hebben hoe hiermee om te gaan, hoe toch uit de namen te komen en zijn er meiden die idd een naam gekozen hebben die niet in de eigen top 3 stond en hoe voel je je daar nu onder? Ik ben zo bang dat ik het zo lang met me mee ga dragen dat het toch niet helemaal de naam is zoals ik gewild had…
Het lijkt me inderdaad een dilemma :hug:
Ik kan je niet helpen maar wil wel zeggen dat ik echt hoop dat jullie dat jullie er op tijd uit kunnen komen!
wij hadden dit bij de jongste… tot de pretecho met 26 weken…
Omdat onze oudste heilig overtuigd was dat hij een zusje kreeg wilden wij het toch wel weten zodat wij in het geval van een jongetje hem daar toch voor de geboorte al van konden overtuigen.
Het was idd een knul 
en wel onze 3e.
Tot die echo hadden we een lijstje met 10 namen ofzo en we kwamen daar weg, zaten in de auto, keken elkaar aan: J…! en die naam is gebleven. Hij is nu bijna een jaar en die naam past bij hem en we zijn er helemaal blij mee nog steeds.
Wij hadden dit ook bij de jongste, eigenlijk hadden we nog helemaal geen naam tot 3 dagen voor de bevalling (ik was 6 dagen overtijd toen ik beviel)
Bij de allerlaaste reguliere afspraak bij de vk 2 dagen overtijd en 5 dagen voordat ze mij zouden inleiden heeft ze toch alsnog even snel voor ons gekeken wat het geslacht was. Een meisje, ik dacht een jongen maar het zou een meisje worden.
Dat scheelde al 1 naam die we uitmoesten zoeken.
hub kwam toen met Desmée, ik vondt het eigenlijk een beetje rare naam omdat ie eigenlijk niet bestond en ik er dus nooit van gehoord had.
Alle kids hebben 2 namen dus de beeb moest ook nog een 2de naam krijgen.
Dat is dus een eerste geworden Angelina Desmée, roepnaam Desmée.
Ik moest erg wennen aan de naam, maar na 2 dagen vondt ik het wel erg mooi klinken.
Toen ons kleine meisje geboren was klonk het ook zo mooi Desmée :inlove:
Dus ik ben toch alsnog verliefd geworden op de naam die ik in eerste instantie maar zo zo vondt.
En als je er helemaal nog niet uitkomt dan wacht je toch tot na de geboorte met een naam kiezen.
Je hebt tot 3 werkdagen na de geboorte de tijd,
In heel veel culturen krijgt een kindje pas een naam na de geboorte, wij moeten dat allemaal weer voor de geboorte klaar hebben.
Je kindje gaat dan vanuit het zh gewoon even baby Jansen heten bijv en bij de aangifte krijgt het dan een voornaam.
laat het los is mijn advies.
Je hoeft je kind pas aan te geven… NA de geboorte…
En dan heb je zelfs nog 3 dagen de tijd.
Soms moet je je kindje eerst zien en ruiken voor je een naam kan kiezen.
Wij zaten heeeeeel erg te twijfelen tussen Eline en Aniek.
Ze werd geboren, we roken haar, keken haar aan en zeiden beide… dit is geen Eline. Dit is een dame met pit, dit is een Aniek.
Met Michel wel het zelfde, zelfs de proefdruk hadden we met Victor.
Maar hij kwam en we vonden beide dat Victor een te “harde” naam was en het werd dus Michel.
Ook een naam waar je niet heel erg joepie bij hebt, kan toch goed zijn.
Peter is bijvoorbeeld een naam waar ik niets mee had. Maar Ruud vond het wel een leuke naam.
Ik vond Tycho geweldig, maar dat werd de naam van een veulen bij mijn schoonouders toen ik 7 maanden zwanger was.
Ruud kwam met Peter en hoewel ik niet kapot was van die naam, was het me goed.
Inmiddels is Peter gewoon Peter, die naam past perfect bij hem en nadat hij die naam kreeg heb ik nooit meer gedacht… ohhh had hij toch maar Tycho geheten.
Ik ken trouwen een Dana, haar zusjes heten Jula en Zeta en haar broertje Timo 
@mamma van sharondenise wrote:
In heel veel culturen krijgt een kindje pas een naam na de geboorte, wij moeten dat allemaal weer voor de geboorte klaar hebben.
Je kindje gaat dan vanuit het zh gewoon even baby Jansen heten bijv en bij de aangifte krijgt het dan een voornaam.
klopt m’n schoonzusjes dochter heette baby de klerk ze hadden wel al een naam bedacht maar dat ziekenhuis was dat niet gewend (dat was in schotland overigens) na de aangifte is dat pas over gegaan in de vader z’n achternaam met de gekozen voornaam
@femmie wrote:
We hebben een week of 6 geleden, omdat ik op hete kolen zat, 2 namen gekozen, dan hadden we tenminste iets voor als beeb te vroeg geboren ging worden. Deze keuze was een compromie, 2 namen die we beide wel acceptabel vonden.
Maar nu hebben we beide inmiddels toch weer dat gevoel dat het niet dé namen zijn. Niet het gevoel wat er bij de naam dana was en ik heb nog altijd regelmatig dat ik denk “ja we hebben haar echt een leuke naam gegeven”
Nu vraag ik me af of jullie tips hebben hoe hiermee om te gaan, hoe toch uit de namen te komen en zijn er meiden die idd een naam gekozen hebben die niet in de eigen top 3 stond en hoe voel je je daar nu onder? Ik ben zo bang dat ik het zo lang met me mee ga dragen dat het toch niet helemaal de naam is zoals ik gewild had…
:lol: Dat is onsverhaal, alleen weten wij al dat we een jongetje krijgen en hebben we twee compomisnamen voor hem. Je raadt het al: min vriend vindt de ene naam leuker en ik de andere, maar we zijn allbei niet overtuigd. Ik grapte al tegen mijn vriend dat ik wel wachtte tot na de bevalling; dan heeft hij me zien lijden en mag ik kiezen wat ik wil… 8)
Maar we willen n atuurlijk een naam die we allebei :thumbup: vinden.
Ik ben erg benieuwd…
@Hupsakee wrote:
Ik grapte al tegen mijn vriend dat ik wel wachtte tot na de bevalling; dan heeft hij me zien lijden en mag ik kiezen wat ik wil… 8)
Haha das ook een tactiek :lol:
Maar nee, ik wil hier ook een naam die we beide leuk vinden, anders vind ik het niet eerlijk van mezelf.
Omdat we bij dana zo’n moeite hadden met jongensnamen zijn we al heel snel (lees tijdens de eerste zwangerschapsweken) al met de jongensnamen begonnen. Ik heb het met tijden ook losgelaten met het idee, ach misschien komen we dan vanzelf wel wat tegen, maar het gebeurd niet en het lijkt me zo erg als beeb op mijn buik ligt en ze vragen, hoe heet ie en ik moet zeggen, geen idee…
We hebben donderdag echo, zitten ook wel in twijfel of we dan evt geslacht gaan vragen puur om te weten waar we ons op moeten focussen, maar aan de andere kant is dat natuurlijk toch ook onzinnig…
En gewoon wachten tot de bevalling, jeetje joh, wat nu als we in die 3 dgn geen naam bedacht krijgen??? (en wrs gaat jan en allemaal zich er dan mee bemoeien en als ik ergens niet tegenkan…) Lijkt me dus ook niet helemaal geschikte optie :think: