Nachtbrakertje

Sinds een paar weken is Jasmijn begonnen met spoken 's nachts. Ze wordt dan op een bepaald tijdstip wakker (telkens anders) en gaat dan roepen/huilen. Maar ze blijft aan de gang ook als ik er een keer heen ben geweest. Hebben al verschillende dingen geprobeerd. Alles hielp maar voor 1 keer, zoals nachtlampje aan, deur op een kier of open, vanuit onze slaapkamer roepen dat ze stil moet zijn en gaan slapen. En ja…dan eindigt ze uiteindelijk bij ons in bed. Of ik moet de hele tijd langs haar bedje gaan staan. Dat vind ze ook goed :roll: . We hebben haar ook al een paar keer laten huilen maar dat houdt ze heeeeeel lang vol. Vannacht ging ze zelfs roepen dat ze Auw! had, gewoon om de aandacht te trekken :? . En aangezien vooral papa niet zo’n lange volhouder is en graag wil slapen en ook weer gewoon moet werken de volgende dag beland ze bij ons in bed. En daar ben ik eigenlijk op tegen omdat ze dat dadelijk dus misschien wel iedere keer wil en ook omdat we dan ook niet echt rustig slapen.

Weet het even niet meer wat ik hier mee aanmoed. Wie heeft er DE tip?

Tja…ze weet nu dat ze d’r zin krijgt. Denk toch dat jullie een keertje door moeten zetten…en waarschijnlijk wel meer dan 1x.



Vervelend klusje… I know.

Herkenning!!!

Zowel dat onze oudste van die periodes heeft gehad, als dat Mirthe het nu heeft om de zoveel nachten.

Ze begint te huilen, is al stil als ze de deur hoort opengaan, en begint weer als je weg bent (soms wel 20/30 minuten stil, en dan weer opnieuw), en dat houdt ze rustig zo’n 2 uur vol.

Wij nemen 'r pertinent niet in bed, en hebben ook de ervaring (met de oudste) dat het vanzelf weer over gaat. Meestal gaan we eerst een paar keer wel kijken om 'r gerust te stellen, maar laten we haar daarna gewoon huilen. Net als we dan denken ‘ga toch nog maar een keer kijken’, wordt ze meestal stil… :roll: :mrgreen:

Heb geloof ik weer iets te hard om hulp geroepen :oops: . Ze slaapt nu weer 2 nachten goed :? . Hopelijk blijft het zo :pray: .