Ik meld me hier ook even. Sinds een week of twee is het hier ook aan de hand, ik vind het zo vreselijk lastig dat ik hem niet kan bereiken op zo’n moment :? Eergisteren heeft hij twee uur lang gekrijsd, zonder onderbrekingen, het was hartverscheurend. Niets wat ik deed leek enig effect te hebben. 
Nu dit topic even goed lezen en googlen.
toch “fijn” dat het herkenbaar is bij meerdere mama’s!
Heel veel mensen snappen het niet namelijk, als we het uitleggen van Levi, zijn gedrag, het niet wakker krijgen enz.
Vreemde blikken soms dan…,
Inmiddels heeft Kevin ook zo’n fase.
Wat helpt: licht vol aan in z’n kamertje. En 10 minuutjes weinig zeggen met sssssjt, tis goed. Om de zoveel tijd vraag ik: is Kevin daar? Joehoe, Kevin, ben je daar?
Na een minuut of 10 kijkt hij vreemd op me, Kevin is dan weer terug (en dan is het meteen klaar met slaan en schoppen en roepen en paniek en driftig zijn). Dan is hij weer voor rede vatbaar en gaat hij zonder problemen weer terug slapen (ik doe meestal even boekje en liedjes, zoals zijn gewone ritueel is).
In mijn handboek wordt het “schrikbeelden” genoemd (boek van Penelope nog iets, Baby en Kind).
Hoi,
Stijn heeft het ook gehad. Wij wekten hem niet maar gingen naast hem zitten en aaiden over zijn hoofd tot hij rustig werd. Vaak doen kinderen op een dag toch indrukken op en op deze manier verwerken ze dit. Heb zelf echt geregeld met tranen in mijn ogen bij hem gezeten. Het aaien over zijn bol hielp wel want hij werd er rustig van. En na een poosje ging het over.