Ik weet niet zo goed waar ik dit moet plaatsen, maar het moet er echt even uit. En omdat het lef ontbreekt om het nu op straat te gaan doen, doe ik het maar hier.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaargh.
(dit was een schreeuw van frustratie)
dat lucht op. thanx!
liefs
daffie
wassup?
pfffffffffffffffffffffffff… gewoon ff alles
Klinkt alsof jij een hele dikke :hug: nodig hebt! :-*
oei erg herkenbaar, :hug:
Maar je kan niet “alles” tegelijk aanpakken en weg werken. Dus…gooi het op de grote hoop en pak het bovenste probleem. Gooi het in de groep, en misschien kunnen we het weg schrijven.
:hug:
thnx voor de knuffels!
@ nefarious: Dat klopt wel, maar bij mij ontbreekt momenteel een beetje heb overzicht (pnd).
Vandaag was gewoon niet zo’n beste dag en als dan vervolgens de kinderen ziek, vervelend en oververmoeid zijn, hubbie chaggie is en dat op mij af reageert en ik een of andere cd niet meer kan vinden, wil ik graag schreeuwen.
oei das minder zeg oef das niet leuk,
zwaar als zo een dag extra beladen is door wat lijkt kleine dingetjes…
kan grote whaaaaaaaaaaaaaaaa veroorzaken, begrijpelijk
:hug: :hug: :hug:
:-*
:hug:
Lucht het wel een beetje op? Enneuh ook met PND; 1 dag per keer meer kun je niet doen hoor. Zo heb ik ooit eens een depressie (met hulp erbij hoor) kunnen ‘voorkomen’. :oops: Soms was het zelfs zo dat ik het maar per uur bekeek… :shifty:
tja… ik denk het wel… ik ben het in ieder geval even kwijt.
1 dag per keer: daar doe ik echt mn best voor, maar sommige dagen lukken gewoon niet zo goed. 
ga zo echt maar lekker naar bed, waarschijnlijk is morgen beter.
hey dafiie hopelijk een goede nacht waarin je goed door kunt slapen en niet te veel bezig bent met alle dingetjes die spelen…
ms helpt het je idd van af schrijven, hier op kok of thuis in een schrijfbloc ?
KOmt goed, proeer idd 1 ding te gelijk,
maar ja dat is makkelijk praten, ik weet het ,
sterkte :hug:
Proberen is goed genoeg hoor! Hoe meer ik probeerde te ‘plannen’ hoe erger ik me voelde en dan had ik nog geeneens te maken met zieke kindjes etc. Ik voelde me al belabberder als ik geen was had weten te draaien. Vicieuze cirkel was geboren want hoe belabberder ik me voelde hoe slechter de dag verliep. Het enige wat ik op het laatst nog probeerde was eten, drinken en slapen. Het voelde als het diepste dieptepunt maar ik moest blijkbaar eerst zo ver ‘zinken’ voor ik het daarna weer kon opbouwen.
Hopelijk kun je wel goed in slaap komen straks en zal morgen idd beter verlopen! 
En schroom niet om hulp in te schakelen (Moeder of schoonmoeder of vriendin who-ever!) want dat is geen teken van zwakte maar een manier om je last wat te verlichten en zo jezelf weer sterker te krijgen. En je uitlaatklep blijven gebruiken. Je topic zal ws wel richting Arm om je schouder verplaatst worden maar ik geloof dat het daar ook wel aardig op zijn plek is. :hug:
Enneuh niet vergeten, deze dag is voorbij maar je hebt het heeeeeel goed gedaan ondanks alle tegenslag etc liggen je kids ws rustig te slapen, je man’s bui gaat over (hopelijk voor je eigen bedtijd) en je hebt ws zo goed als alle ‘basisdingen’ voor elkaar gekregen zoals zelf eten drinken etc en idem voor je kids!
Dus een hele dikke pluim dat je deze dag door bent! :thumbup:
:-
thanx meiden, voor jullie lieve berichtjes. En Rhiannon, voor je pluim :- . Dat kwam zeker goed aan!
Vandaag was al iets beter… gisteren nog een groot gesprek gehad met hubbie. Hij snapt het nu allemaal ietsje beter, denk ik. Dat scheelt ook al.
nogmaals bedankt voor jullie reacties, had ik gewoon even nodig!
liefs
daffie
@daffie wrote:
:-
thanx meiden, voor jullie lieve berichtjes. En Rhiannon, voor je pluim :- . Dat kwam zeker goed aan!
Vandaag was al iets beter… gisteren nog een groot gesprek gehad met hubbie. Hij snapt het nu allemaal ietsje beter, denk ik. Dat scheelt ook al.
nogmaals bedankt voor jullie reacties, had ik gewoon even nodig!
liefs
daffie
:-*
Verdiende pluim hoor. Ik weet hoe lastig het soms is om te kunnen zien wat je WEL gepresteerd hebt als alles tegenzit. Vet afgezaagd en Amerikaans ala Oprah met haar dankbaarheidsdagboek, maar gek genoeg werkt het wel. Soms even stil te staan niet alleen bij wat mislukt maar juist bij de dingen die wel lukken. Wat tegenzit vreet energie, wat lukt geeft energie. En knuffels en begrip geven ook energie dus ook pluim voor je man! :mrgreen: :thumbup:
je hebt gelijk!
Ik vind het ontzettend knap hoe positief je kunt zijn (gezien het feit dat je ooit tegen een depressie hebt gezeten en je onderschrift). Maar hopelijk kom ik daar ooit ook.
heb zegt thanx! :mrgreen:
Weet het wel zeker hoor dat je dat ook lukt. Depressies zijn zoooo zwaar. En dan zat ik ‘nog maar’ op het randje en er niet over. Wat ik wel heb geleerd is dat je er flexibeler van wordt. Niet op de fijnste manier maar wel zo dat je sneller je prioriteiten gaat bepalen. Gezond egoïsme bestaat bv… 
En soms is de enige prioriteit, eten drinken en slapen. Zelfs aankleden zit er soms niet in. Dus heb ook zeker nog wel dagen dat het allemaal minder gaat en heb het geluk dat ik dan ook idd de boel de boel kan laten.
Dat positieve komt ook weer, want ik kan op iedere dag bedenken in mijn hoofd wat ik allemaal ‘heb’ en vaak wordt dat lijstje langer dan het lijstje negatieve dingen. Zeker als ik ‘stomme dingen’ als mooi weer etc mee laat tellen. 
Is vast valsspelen maar dat boeit me lekker niet. 8)
De kids al wat beter?
ja, gelukkig wel. Jammer genoeg slaapt Fabiënne sinds ze ziek is geweest helemaal niet meer door Daar wordt je ook niet vrolijker van.
Hier zijn nogal wat pyamadagen de laatste tijd, dus dat eten/drinken/slapen verhaal herken ik zeker ook. Maar helaas kan ik moeilijk vinden wat ik allemaal positief vind op een dag. Zelfs de dingen die voor de hand horen te liggen, vind ik niet altijd positief. Of ik vind ze wel positief, maar ze voelen niet zo… Nou ja… Gelukkig komt het wel weer… Ik krijg in ieder geval goede hoop van jouw verhaal!
Als je vandaag wilt lachen heb ik er nog wel 1 voor je. Ik had woensdag dus zo’n pyamadag. Lag vast aan het weer of zo maar ik had nergens zin aan. Dus hoppa zoonlief ook heerlijk in de pyama aan laten modderen beneden. Gaat toch ineens de bel! :shock:
Nou tof, meestal is het mijn vriendin en boeien dat ik dan nog mijn pyama aan heb. Maar nee heb ik weer…is het mijn schoonmoeder :shifty: Als goeie gastvrouw maar koffie aangeboden etc en we hebben een tijdje zitten kletsen terwijl zoonlief lief deed en lekker speelde. Toen ze weg ging was de ochtend al voorbij…je snapt vast al dat ik de rest van de dag helemaal nix meer heb gedaan en manlief zich afvroeg waarom we alletwee nog de pyama aanhadden…
‘Normaal’ zou ik ws zsm mijn kleren aan hebben getrokken (al toen mijn SM voor de deur stond) maar ik had er geen zin aan. En nu achteraf kan ik er wel om lachen.
Weet je trouwens dat doorslapen komt ook weer. Nooit ‘op tijd’ of wanneer je er zelf zoooo aantoe bent, maar meestal onverwacht als je het niet meer verwacht. Wij zijn na de vakantie ook weer terug bij af, en Casper wordt gemiddeld een keer of 2 wakker in de nacht. Als manlief iets heeft (zoals afgelopen paar dagen cursus) ga ik er uit en andere keren hij. Door het af te wisselen trekken we het nog. Maar wat zal ik ook blij zijn als hij weer lekker doorslaapt. En af en toe probeer ik er bv een laat badje tegenaan te gooien, of gaan we ouder-kind zwemmen iets waar hij ook behoorlijk moe van wordt. Met 2 is dat al lastiger maar misschien is het wel een optie om ipv alleen je kids in bad te plempen met zijn 3en erin te gaan? Of als je geen bad hebt te douchen met zijn allen en manlief de kids te laten afdrogen na het poedelen. Zelf vind ik niets zo heerlijk als mijn man bezig te zien met zijn zoon. Omdat het er zo schattig (soms onhandig gni gni) uitziet maar ook omdat ik het dan eens niet zelf hoef te doen. 8)
Belangrijkste is wel; geef het tijd, probeer niets te overhaasten. Aan ‘beter worden’ kun je geen deadline stellen helaas. Zelfs als je eenmaal ‘beter’ bent kun je nog dagen hebben dat je terug bij af lijkt te zijn. De kunst is ook daaraan te kunnen (en mogen!) toegeven. Mijn man weet al dat ik soms dagen heb dat er letterlijk niets uit mijn handen komt. En hij kan dan ook prima zelf koken en wat huishouden doen wonderlijk genoeg. :thumbup: Ook omdat hij weet dat het dan sneller ‘over’ is dan wanneer hij ook nog eens gaat mopperen. :silenced: