Ik heb ff met spoed hulp nodig. Ik neem, als moddie, ff de vrijheid om dit even hier te plaatsen.
niet lezen als je geen behoefte hebt aan een vraag over de dood van een 2 jarig kind…
Ik ben net gebeld door de directeur van S.as d’r school. Er zit bij haar een jongetje in de klas; I en die heeft een broertje van 2 dat afgelopen vrijdagnacht is overleden. Het broertje van I was 2 en had op vrijdagavond een koortsaanval gehad. Ouders hadden hem daarvoor een tabletje gegeven en op zaterdagmorgen lag hij dood in zijn bedje. Echt, de rillingen over mijn rug. Het verzoek of wij S.as alvast wat willen voorbereiden daar I morgenochtend gewoon op school komt, mét zijn ouders, die hem helpen het verhaal aan de klas te vertellen… zucht…
A en ik hebben net afgesproken het vanavond, als S.as op bed gaat, samen te vertellen. Dat is het moment waarop er rust is in huis. alleen ben ik bang dat dat nou ook niet echt het nieuws is dat je vlak voor het slapen gaan verteld. I kent ze nog helemaal niet zo goed, maar toch. Het is ook meer dat we haar moeten voorbereiden op het feit dat I morgen met papa en mama (Die waarschijnlijk wel zullen huilen o.i.d) in de klas komt en iets heel verdrietigs gaan vertellen.
Mijn hemel, mijn meisje is krap aan 4… En haar zusje ook 2… Brr…
Mijn vraag is nu, wanneer is nou het beste moment om hierover met haar te praten? Momenteel is S.en ook beneden en morgenochtend is het zo hectisch… Help?
had de spoiler beter niet kunnen lezen…wat een schok voor die mensen zeg…brrrrr krijg er ene rilling van…
Wellicht na het avondeten wanneer ze lekker bij je op schoot zit er een liedje zingen of ietsdergelijks? en vervolgens vertellen dat ze morgen weer naar school gaat en daar ook weer met I kan spelen etc etc etc
Vlak voor het slapen gaan lijkt mij iig ook geen goed idee :think:
misschien Sen iets vroeger naar bed doen vanaaf en daarna aan sas vertellen en haar nog even beneden laten om te kijken hoe het valt bij haar…
geen idee hoe je het moet brengen…
wel eng hoor… dave is ook 2… brrrr
heel veel sterkte voor jullie
en die ouders en het broertje
ik zou het ook zeker niet vlak voor het slapen gaan vertellen, maar zit ook te twijfelen of je uberhaupt wel zult vertellen dat het broertje van iemand die ze nog neit zo goed kent is overleden. Wellicht kun je het afzwakken zoals je zelf al zei, dat I en zijn papa en mama morgenvroeg in de klas komen, heel verdrietig zijn en iets willen vertellen aan de klas. Dat ze daar ook wel verdrietig of bang om zou kunnen worden, maar als dat zo is, dat ze dan altijd naar papa, mama of de juf kan gaan…
Moeilijk dit, ik vraag me zelfs af of het verstandig is dit uberhaupt te vertellen … en niet gewoon het op haar af laten komen?? En dan aan de hand van wat ze aangeeft er op in spelen(kan goed zijn dat ze er helemaal geen last van heeft…kinderen zijn best flexibel wat dat betreft)
Wat verschrikkelijk moeilijk is dit… 
Ik zou het haar toch voorzichtjes vertellen en aangeven dat ze best wel verdrietig mag zijn.
Ik hoop dat ze het relatief goed opneemt, wat lastig is dit zeg … :?
Verschrikkelijk voor die ouders … Senne is ook bijna 2, ik mag er niet aan denken! :shock:
Lastig dit, als ik naar mijn eigen dochtertje kijk, april 2004. Ik zou het haar gewoon op een overdag moment vertellen. Niet te ernstig maken en dan zou ze vast later op de dag nog wel met vragen komen, gaat J dan ook dood bijvoorbeeld en dan verder uitleggen.
Ook wat voorbereiden op verdrietige ouders morgen.
Ze mag/moet weten dat het allemaal heel erg en zielig is voor die mensen en haar klasgenootje, maar het hoeft voor haar niet ook moeilijk gemaakt te worden.
We hebben dit exact meegemaakt op school van Max. En dan bedoel ik ook exact… Maar dan dus 4 jaar geleden.
Juf heeft het in de klas verteld omdat het meisje niet op school was. Die is namelijk een week thuis gebleven. Wat ik ook wel redelijk normaal vond hoor. Toen het meiske weer op school was hebben ze het een beetje in het midden gelaten. Wilde ze er iets over zeggen dan kon dat en was er ruimte. Voor Max was het wel goed dat er toen niet zoveel meer over gesproken is.
Nu hadden we zelf net meegemaakt dat een hele goede vriend was overleden en daar hadden we het zlefde over verteld als de vriendin aan haar dochtertje. Maar juf kwam net met een iets ander verhaal waardoor het voor Max eerst wel heel ingewikkeld was. Ik had liever van te voren geweten dat Juf er iets over vertelde dan had ik Max thuis gehouden en het hem op onze manier verteld. Nu begon hij veel vragen te stellen en het dochtertje dingen ze vertellen over haar papa die we niet hadden willen zeggen.
Ik ben dus ook niet zo voor die info vooraf… Want wie weet klopt jou verhaal niet met die van die ouders en de school.
Lastig hoor :hug:
Ik zou het oppervlakkig houden (voor zover dat uberhaupt kan bij zo’n gebeurtenis :? )
In elk geval zelf er geen te zware emotie in proberen te gooien.
Kinderen vatten dat gewoon nog niet.
Het halfzusje van mijn oudste kids (paps was hertrouwd, kids gekregen en is heel plotseling overleden) was 4 toen haar vader overleed en ze liep het gewoon vol trots in de winkel aan iedereen te vertellen " mijn papa is dood", met een grote lach erbij.
Dus idd iets in de trant dat je gehoord hebt dat het I en zn ouders erg verdrietig zijn omdat zn broertje dood gegaan is, en dat ze daar morgen op school over komen vertellen en dat dat natuurlijk ook heel erg verdrietig is om zomaar opeens geen broertje meer te hebben.
Maar grote kans dat er een opmerking komt in de trant van: Dan hoeft hij zn speelgoed ook nooit meer te delen…
Dus ik zou toch proberen er niet te zwaar aan te tillen…
Nee, ik wil er ook niet te zwaar aan tillen maar we kregen een expliciet verzoek van de directeur om Sas er wel op voor te bereiden dat er bij I thuis iets verdrietigs is gebeurd. En ik vind ook dat Sas daar recht op heeft. Ze ‘weet’ wat dood zijn is. We hebben haar namelijk al vanaf het vroegste begin verteld over A’s papa. Ik denk dat we inderdaad Sen op tijd op bed doen en dan even met haar zitten gaan.
Oei, ik zou ook niet zo goed weten wat te vertellen maar ik snap het niet… koortsaanval en volgende dag dood in bed :? :shock: :o 
Mijn jongste gaat ook hard richting 2 jaar en ben hier behoorlijk van geschrokken!
Hoi,
Moeilijke keus hoor, net voor het slapen gaan lijkt me persoonlijk niet zo,n goed idee, kinderen zitten misschien vol vragen, en gaan er over nadenken .
Morgen ochtend misschien even tijd voor nemen :think:
Moeilijk hoor :hug: ben hier ook erg van geschrokken moet ik zeggen
Morgenochtend is geen optie daar ik dan alweer allerlei gastkindjes in huis heb… We doen het inderdaad maar niet direct voor het slapen gaan maa direct na het eten, als Sen op bed ligt…
En even verplaatst naar de kleutervragen…
Hoi,
Ja, dat snap ik dat is ook geen optie, Veel sterkt met vertellen zal niet makkelijk zijn :hug:
Pfiew wat moeilijk zeg
sterkte en succes met het te vertellen,
Zal erg moeilijk zijn :hug: :hug:
Nou, haar reactie was: " ik wil ook een broertje die dood is… "
En dus heb ik het maar gehouden op het feit dat de papa en mama van I morgen ook even op school komen en dat ze heel erg verdrietig zullen zijn en misschien wel moeten huilen en dat ze daar danniet van schrikken moet omdat het niet erg is dat die papa en mama verdrietig zijn, maar dat het wel heel ‘zielig’ is… ( tegenwoordig heeft ‘zielig’ iets negatiefs over zich, zo bedoel ik het niet, maar zo begrijpt ze het een béétje…)
pff heftig hoor. Goed dat je het op die manier verteld hebt.
Ik moet er niet aan denken, dat lijkt me zo vreselijk.
Tjee wat een heftig verhaal…
Je dochter reageerde wel heel laconiek, zo te lezen. Wat overigens vaak kinderen (gelukkig) doen.
Ben wel heel benieuwd hoe ze het vandaag op school ervaren heeft.