Hoi hoi,
Die Anne toch. De laatste twee keer maakt ze me het wel erg moeilijk op het KDV. 'S ochtends hebben we nog de grootste lol samen, maar op het KDV is het huilen geblazen. Zoals afgelopen Woensdag. Ik zet de Maxi Cosi met Anne erin neer, zeg tegen haar dat ik effe haar koffertje ga uitpakken, (juf Nel komt al naar ons toe), zie ik in mijn ooghoek haar mega pruillip, en ja hoor ze gaat wel heel zielig huilen. Ik pak haar uit de maxi cosi en probeer haar wat te troosten. Zodra het gezicht van de juf verschijnt zet ze het op een krijsen. Ai ai…
Grote dikke krokodillentranen, haar hele gezichtje nat van de tranen, de snot komt uit haar neusje (ze is ook nog snipverkouden)…
Na een minuut of vijf neemt juf Nel haar voorzichtig over en verschijnt er wel weer een flauw glimlachje op haar gezicht.
Ik neem afscheid en loop met lood in de schoenen naar mijn auto. En ja hoor, daar komen bij mij de tranen (binnen het KDV hou ik me kranig). OOh wat vind ik dit moeilijk, om haar zo achter te moeten laten.
Zodra ik op mijn werk ben, toch maar even bellen hoe het gaat…
groetjes, Diana
Bo snapt nog niet zo goed dat ik wegga, maar of ze nou moet huilen of niet, ik blijf het VERSCHRIKKELIJK vinden om haar weg te brengen!!! Slik echt enorme tranen weg als ik dag zeg tegen de leidsters om vervolgens de deur dicht te doen.
Ach jee, Diana, wat erg. Zoals Pleun zegt is het al vreselijk om je kindje weg te moeten brengen, maar als ze dan op een leeftijd zijn waarop ze ook nog 's eenkennig worden is het natuurlijk helemaal moeilijk. Ah gossie. Die lieverd. Maar ze zal vast wel snel afgeleid zijn en aan het eind van de dag zul je zien dat Anne enorm veel plezier heeft gehad 
! Sterkte.
Oooo meid ik weet zo hoe je je voelt ik had vandaag precies hetzelfde.
Luca begint nu behoorlijk eenkennig te worden dus toen wij het kdv binnen kwamen was hij ineens heeeel verlegen(is hij anders nooit :mrgreen: ) en begon lekker te spelen in de speelhoek totdat ik weg wilde gaan.
Dikke tranen en zich vast klampen aan mijn been 
Juf pakt hem over en ik ben ook met lood in mijn schoenen weg gegaan na een dikke kus.
Op de gang heel stoer de berichtjes op het mededelings bord staan lezen (ideaal excuus om te luisteren of hij stil word ) en gelukkig was het zo weer over,…pfff valt toch niet mee hoor.
Hey meiden,
Moeilijk is dat he? Maar het is echt zo weer over. Alleen als je dat hoort en je kind hartverscheurend hoort huilen kun je dat maar moeilijk geloven. Het is vaak het beste voor het kindje om het afscheid zo kort mogelijk te laten. Een kind voelt nl haarfijn aan dat jij het er ook moeilijk mee hebt. Wat natuurlijk heel normaal is hoor. Soms kiezen ouders ervoor om stiekem weg te gaan. Dat zou ik je niet aan willen raden omdat je kindje dan in eens op kijkt en ziet dat zijn mama weg is. Dat kan erg eng zijn en tot nog grotere drama’s leiden. Bel gewoon even als je op je werk bent en dan zullen je horen dat het stil is. Of zoals Niek in de gang staan kan natuurlijk ook. Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en zie dit dagelijks. OP maandag is het afscheid nemen het moeilijkste. Dan zijn ze het hele weekend lekker thuis geweest en dan moeten ze weer naar de creche. We maken ook vaak mee dat kinderen niet naar huis willen! Er zit bij mij zelfs een kindje op de groep die de hele dag Ilona roept, thuis ook. Maar ik zou er zelf ook moeite mee hebben hoor als luke zou gaan huilen. Ik heb hem een keer mee genomen, maar hij wilde lekker bij mama blijven terwijl hij eigenijk niet eenkenning is. Oma past op hem bij ons thuis. Wat opzich ideaal is, maar ook luke vindt het soms niet zo leuk als ik weg ga. Gelukkig heb ik hem nog nooit huilend achter hoeven laten. Ben benieuwd hoe dat zou zijn. Dan zou ik waarschijnlijk huilend in mijn auto zitten net als de eerste keer dat ik moest werken. :oops:
liefs ilona
Hoi hoi,
Nou, deze week was ik benieuwd hoe het zou gaan met Anne. Ik had me al enigszins “psychisch” voorbereid
Maar wederom was het huilen…
De juffen noemen het daar al “eenkennig” maar is dat niet een beetje vroeg gezien haar leeftijd? Ik denk zelf dat het voor haar weer even wennen is, na weer meerdere dagen thuis te zijn geweest. Vanaf volgende week gaat ze 2 dagen per week naar de creche (dinsdag en woensdag). Voorheen was dit 1 dag per week (en 1 dag naar Oma en Opa). Bij Opa en Oma huilt ze trouwens niet…
groetjes, Diana