Mijn zoontje van ruim 4,5 plast nog regelmatig in zijn broek, met name als hij ‘geen zin’ heeft om naar het toilet te gaan of te druk is met spelen en het dan zo lang ophoud tot hij echt niet meer kan. Als hij wel naar het toilet gaat, heeft hij vaak wel al een paar druppels geplast. Het vervelende is dat hij het ook helemaal niet vervelend vind…
Vanmiddag heeft hij op school op de glijbaan geplast :shock: dat leer ik hem toch echt niet aan, de juf zegt dan ‘een ongelukje kan gebeuren’, maar ik begin nu ernstig te twijfelen of het wel ongelukjes zijn.
Hetzelfde met ontlasting… hij trekt op het toilet vaak niet door, toiletbril zit regelmatig onder, doet hij soms (dat zijn wel ongelukjes denk ik) in zijn broek, maar zoals vanmiddag drukt hij in bad 
En als het dan een klein beetje is, dan kan ik me voorstellen dat het per ongeluk ging, maar hij heeft volledige ontlasting achter gelaten, terwijl er een po in de badkamer staat voor als hij echt heel nodig moet.
Ik heb het heel lang geprobeerd met stickers, belonen, complimenteren als hij naar het toilet ging, straf geven als hij het in zijn broek deed, maar niets schijnt te werken.
Ook is hij met alles in onderhandeling; Je mag 1 snoepje vanmiddag, maar ik wil er liever twee, als mama zegt 1 is het 1, ja maar als ik er nu twee krijg hoef ik er morgen geen een…
En zo gaat het eigenlijk met alles… altijd en overal strijd voeren, ik probeer het zoveel mogelijk te negeren, maar ik wordt er zo moe van…
En erger nog… ik weet niet meer wat ik met hem aanmoet…
Wie o wie heeft tips of adviezen (pedagogische hulp is al meerdere keren aangevraagd, maar schijnbaar is het niet belangrijk genoeg?!)
Ik zou het hem zelf laten opruimen/uitwassen…
@Madre wrote:
Ik zou het hem zelf laten opruimen/uitwassen…
zou niet mijn keuze zijn.
Kennelijk heeft hij een reden om zo te doen met zijn plas/poep.
4,5 jaar is toch een redelijke leeftijd voor een “gesprek”.
Vraag eens of hij het prettig vind om in z’n broek te poepen… of vraag eens hoe hij denkt dat dat komt???
Boos worden, laten opruimen, nat laten rond lopen… ik geloof daar niet zo in… maar het kan altijd nog!
Sommige kindjes vinden poepen echt “eng”… En proberen hoe dan ook po of wc te vermijden. Straffen heeft dan geen zin… in ieder geval haalt het het “eng vinden” niet weg.
Hoe gaat het op school?
Het zelf opruimen is in mijn ogen ook niet de oplossing, meer omdat het er niet schoner op wordt enkel nog viezer… vandaag is dag drie en wederom weer twee keer in zijn broek geplast, terwijl ik hem regelmatig vraag of hij moet plassen.
Het is geen angst voor het toilet, want hij was namelijk al zindelijk, het is ruim een jaar goed gegaan. Een gesprek kan ik met hem nog niet echt voeren, hij zegt overal; ‘ik weet het niet’ op.
Ik heb al meerdere malen opvoedkundige hulp aangevraagd, maar schijnbaar moet je je kind eerst iets aandoen, voordat je geholpen wordt hier. Ook de school schijnt het allemaal maar normaal te vinden, terwijl ik ook daar meerdere malen heb aangegeven dat dit gewoon echt een probleem is. Het viel mijn schoonmoeder een tijdje terug ook al op dat hij heel vaak plast en dan niet kleine beetjes, maar best flinke hoeveelheden. Hij mag nu van ons niet meer alleen onder de douche (alles is hier gelijkvloers) en hij mag ook niet alleen meer naar het toilet. Ondanks dat hij stickers erg leuk vind interesseert de stickerbeloning die hij ervoor krijgt als hij droog blijft helemaal niet.
Ik ben nu echt radeloos, want er valt gewoon niet tegenop te wassen, ik heb meer dan alleen zijn kleding op te wassen en als het te lang blijft liggen trekt die geur echt in de kleding…
Op school wil hij niet naar het toilet omdat hij dat te druk bezig is met een werkje en bang is dat iemand anders aan zijn spullen komt. En wat ik al eerder zei een ongelukje kan best gebeuren en is helemaal niet erg, maar dit begint nu gewoon een hele vieze gewoonte van hem te worden en hij maalt er niets om en hij zegt ook niets, als hij in zijn broek heeft geplast of gepoept.
Ik hoop maar dat het een fase is en ik snel serieus wordt genomen met de opvoedkundige hulp, want ik trek dit zo niet veel langer, genoeg andere spanningen en zorgen…
mijn ervaring met het aanvragen met opvoedings hulp is het letterlijk overdrijven. barst desnoods in tranen uit en woord boos.
ik heb uit eigen ervaring te weinig hulp gehad omdat ik niet radeloos overkwam :? totdat bijna de bom barste en ik zo boos werd was het binnen een paar weken geregeld!
verder kan ik je weinig advies geven over zindelijkheid!
sterkte :hug:
OJe, wat rot.
Ik heb het idee dat je om wat voor reden dan ook met je zoontje in een strijd bent verwikkelt en dat het zindelijkheidsprobleembijna een machtsmiddel van hem wordt.
Ik heb het idee dat hij er zelf ook niet echt gelukkig van wordt klopt dat=)sorry mijn toetsenbord wil geen vraagteken
Mijn idee ga eens een dagboekje bijhouden met wat hij eet en drinkt, wanneer het misgaat. Wanneer waarom welke onderhandelingen worden gedaan.
Daar kun je soms zo ongelofelijk veel uithalen.
Daarnaast met alles vooraf heel duidelijk zeggen, jij krijgt nu 1 koekje. Vraagt hij om een 2e koekje, 1 x NEE zeggen en verder negeren. Ontstaat dan een driftbui, ik zou hem even uit laten razen en vragen waarom hij nu zo boos is, kies een afkoel plaats uit oid.
Verder zou ik toch een gesprek aanvragen op school en aangeven dat je hulp nodig hebt omdat je er niet zelf uitkomt.
succes
natas
@Broekie wrote:
genoeg andere spanningen en zorgen…
Ik quote bewust even alleen dit zinnetje…
Zijn die zorgen dusdanig dat hij er wat van kan oppikken, kan hij merken dat je zorgen hebt en niet goed in je vel steekt?
Mijn pleegzusje heeft een dochter van 4 en half en die was ook zindelijk, maar sinds er perikelen zijn in haar huwelijk, is haar dochter op school best dwars, gaat d’r eigen gang, heeft overal weerwoord op en plast dus ook weer in haar broek.
Ik merk aan Aniek ook dat zij op dagen dat ik ziek op de bank lig door de zwangerschap, de boel makkelijker laat versloffen en zo is het gekomen dat ze de bank al een keer heeft natgeplast en gewoon bleef zitten.
Ze voelt mijn spanning aan en bevriest als het ware.
Hier zijn we dus erg van… nu drinken, dan na 30 minuten op de wc zetten.
Niet vragen of ze moet want dan zegt ze toch nee.
Maar gewoon, je gaat het even proberen, geen discussie mogelijk.
Komt er niets, prima, na een half uur weer proberen.
Ze vind dit zo vervelend, dat ze dan van mij elk half uur moet proberen.
Dat ze daarna meteen weer veel alerter is op zelf aangeven.
Dus misschien dat het bij hem ook werkt, niet vragen of hij moet, maar zeggen dat hij gaat en dan gewoon met regelmaat.
Elk uur, elke 2e uur of zo je denkt dat hij normaal gesproken regelmatig plast.
Verder… een keer in bad poepen, ala… maar als hij veel van badderen houd, dan zou ik zeggen dat hij niet meer in bad mag omdat hij erin poept en dat hij weer mag als hij normaal op de wc gaat.
Tot die tijd gaat hij maar snel even onder de douche.
Nogmaals… die zorgen en spanningen triggeren mij wel hoor… dat ligt heel vaak ten grondslag bij terugvallen in ontwikkeling bij kinderen.
Ik krijg ook erg het gevoel dat er sinds hij dat doet iets essentieels veranderd is bij jullie…Kinderen hebben sensoren, niet normaal…
Het klinkt alsof hij op een bepaalde manier de aandacht wil krijgen…
idd sommige kinderen kunne heftig of anders op spanningen reageren.
ook als mama niet lekker in haar vel zit kunnen kinderen dit uiten in heel vervelend gedrag, maar eigenlijk willen ze iets duidelijk maken.
begin bij jezelf als moeder zijnde en dan pas bij je kind.
zorg dat je zelf lekker in je vel zit dan pas kun je de situatie ook weer aan met je kind.
ik hoop echt dat je hier uit komt meis!
:-*
Heb je wel al lichamelijke klachten uitgesloten?
Mijn nichtje kreeg ook broekplassen terug,dacht dat dat door het overlijden van haar vader kwam (wat niet gek was geweest dus) en het bleek achteraf aan de niertjes te liggen :shock:
Zijn we best van geschrokken…
Ik wil je niet ongerust maken hoor maar blaasontsteking oid kan ook lastig zijn.
Als je lichamelijke dingen hbt uitgesloten zou ik hem dus ieder uur naar de wc sturen,geen gemaar,samen erheen en iig proberen te plassen.
Verder zou ik proberen ondanks dat ik de frustraties begrijp :shifty: vooral niet boos te worden of geirriteerd…
Zenuwen en strijd zijn alleen maar zaken die het erger maken…
Succes ermee :hug:
Hebben jullie geen ‘‘opvoedwinkel’’ in de buurt?
Wij hebben er 1 in de stad weet niet of dat ook ergens anders bestaat maar misschien het proberen waard?
@renzosmam wrote:
Heb je wel al lichamelijke klachten uitgesloten?
Wat Sas zegt....
Ik was zelf volgens mijn ouders een 'lui' kind...niet op tijd naar de wc gaan en altijd ongelukjes....
Uiteindelijk bleek het dus toch niet mijn schuld en ben ik op mijn 12e aan mijn blaas geopereerd en ben ik heel lang onder behandeling geweest van de specialist wegens ernstige darmproblemen....
Sterkte ermee! :wink:
Je zou eens met school kunnen gaan praten, wellicht is er daar iets wat maakt dat hij zo reageert.
Waar je ook naa toe zou kunnen gaan is een speltherapeut. Ik werk op school en een van mijn collega’s heeft de opleding hiervoor gedaan en heeft nu een eigen praktijk. Wij sturen regelmatig kinderen naar haar toe.
Als je wilt stuur ik je de link van haar praktijk of misschien kan je googlen om te kijken of wellicht speltherapie iets voor jullie is.
Succes!