Hoi allemaal,
Ik heb 4 weken geleden een miskraam gehad. Ik had al een week voor de mk bloedverlies. Dit is mijn 3e mk.
Ik heb nu al ruim 5 weken bloedverlies, en daarbij af en toe een krampen in mijn onderbuik. Hier heb ik dus al sinds de miskraam 4 weken geleden al last van. Vorige week is de buikpijn wat minder geweest, maar sinds enkele dagen voel ik het weer. De meeste pijn zit aan de rechterkant van mijn onderbuik. Maar ook in het midden ongeveer.
Mijn HCG was eerst gedaald, toen gestegen, en nu weer goed gedaald.
Morgen moet ik weer bloedprikken en krijg ik woensdag de uitslag van HCG waarde. Ben benieuwd of die verder goed gedaald is.
Ik krijg as. dinsdag ook nog een echo, want de gyn. zag ook dat er een kyste zit.
Maar nu krijg ik weer regelmatig krampen in mijn onderbuik, soms heel erg, soms zeurderig, maar het is de hele dag gevoelig. Rennen kan ik bijvoorbeeld niet, omdat de schokken van mijn benen voelbaar zijn in mijn buik en echt pijnlijk is. Ook gewoon lopen is gevoelig, ik voel het steeds.
Gisteren nog sex gehad met mijn partner, en hij kon niet doorstoten zeg maar, want dat deed erg veel pijn. Sex is dus erg pijnlijk, de schokken zijn zo pijnlijk.
Weet iemand of dit normaal is als je een miskraam hebt gehad, zijn dit klachten ervan, of heeft dit met de kyste te maken???
Ik maak me er wel wat zorgen over, en hoop morgen wat meer duidelijkheid te krijgen bij de gyn. Ik zal dat zeker melden.
Groetjes Wilma32
Zo verliep bij mij ongeveer mijn buitenb. zwangerschap. Het hoeft niet te betekenen dat dit bij jou ook het geval is, maar het is wel een reden om het hcg te blijven testen. Zolang het hormoon er zit, is namelijk niet alles weg. Laat je even weten hoe het ging?
Het was bij mij ook mijn derde miskraam, let op jezelf hoor en zorg voor voldoende rust!
Hoi Lydia,
Bij mij hebben ze inderdaad ook eerst gedacht aan een buitenbaarmoedelijke zwangerschap. Maar omdat het HCG nu gedaald was van ergens in de 400 naar 259, verwachten ze dat het lichaam alles toch nog ujit zichzelf afstoot.
Wel heb ik een kyste in de linkereileider, maar die is maar tussen de 4 en 6 mm, en die is te klein voor het veroorzaken van mijn klachten.
De gyn. denkt dat het echt door de miskraam is gekomen, en ze kunnen ook niet zeggen dat het buitenbaarmoederlijk is geweest, want dan weten ze niet zeker. Ze houden het nu bij een miskraam. Gelukkig wel, na 3 miskramen gaan ze onderzoeken doen naar een eventuele oorzaak van de mk’s.
Ik heb nog steeds bloedverlies, niet meer en niet minder, mijn buikkrampen komen van tijd tot tijd terug, soms heel heftig, soms wat minder, en de rest van de dag voelt mijn buik wat zeurderig aan. Net niet genoeg om pijnstillers te nemen. Maar ik voel het wel als ik harder wil lopen of met sex doet het pijn met stoten.
Het is alsof er dan een eind is, dat het daar stopt, dat je niet meer verder kunt. Een soort van blokkade.
De gyn. zei dat ze nu voorlopig alleen nog bloed wilde laten prikken om mijn HCG te controleren tot het onder 1 staat. Verder wordt er nog B125 geprikt, dat is i.v.m. de kyste. Hiervoor moet ik volgende week bloedprikken.
Vanmiddag om 16.00 belt de gyn. mij op i.v.m. bloedprikken gisteren op HCG. Ben benieuwd of het goed is gedaald.
De blauwe aders in mijn borsten zijn nog goed zichtbaar, gaat dit nog weg na een zwangerschap trouwens???
En mijn borsten zijn iets gevoelig.
Volgende week vrijdag 15 juni gaan we trouwen, en de zondag daarop gaan we een weekje op huwelijksreis naar Kreta. Als het HCG er volgende week nog is, dan moeten ze het HCG maar vervolgen als ik terug ben van vakantie.
Intussen heb ik nu al 6 weken bloedverlies als ik alles tel van voor de miskraam. Mijn laatste menstruatie dateert van 28 maart.
Moet je zien hoelang mijn lichaam bezig is om te herstellen, we zijn al 7 weken verder nu. Het is de 1e week goed gegaan, maar daarna begon het bloedverlies. Ik wist dat het mis was, ik voelde het gewoon.
Ik voelde me zo machteloos, en nu nog ben ik erg bezorgd dat het ons nooit lukt om een zwangerschap uit te dragen en er een mooi kindje aan over te houden.
Ik maak me daar vaak heel boos om, dat mijn lichaam niet doet wat het moet doen. Het maakt dat je je zo machteloos voelt, want je kunt er niks mee. Alleen gezond leven, dat doe ik, ben al sinds 7 maart gestopt met roken, en ik heb toch 16 jaar gerookt. Mijn motivatie is dus ook echt om zwanger te worden en te blijven.
Want vorig jaar dacht ik na die 2 mk’s, ik moet stoppen met roken. Maar het lukte me niet goed. En nu ben ik gestopt al 14 weken inmiddels, en het gaat heel goed, het ergste is achter de rug, en ik hou het wel vol.
Maar toch… nu denk je gestopt met roken, en toch een mk krijgen weer.
Dan denk ik weer, o nee, met roken heeft het ook niets te maken.
Maar ik weet toch wel dat ik meer kansen heb op zwanger worden en blijven als ik niet rook. Dus ik blijf gewoon zo gezond mogelijk leven, zorgen dat ik mijn vitaminen binnenkrijg, gezond eten, dat doe ik allemaal, alcohol drink ik niet of nauwelijks.
Voelde jij je ook zo machteloos na de mk’s, en zeker na de 3e ga je denken dat er iets goed mis is???
Wij zijn al 19 maanden bezig zwanger te worden, dat zwanger worden is al een probleem bij ons, ik word moeilijk zwanger, alle vruchtbaarheidsonderzoeken incl. kijkoperatie met doorblazen eileiders is gebeurd. Alles is positief uit de onderzoeken gekomen, incl. chromosoomonderzoek.
Tot nu toe niks kunnen vinden waardoor ik niet zwanger zou kunnen worden. En als ik zwanger word gaat het steeds mis.
WAAROM??? dat is het enige wat ik denk.
Ik heb het idee dat ik zwanger moeten raken buiten de eileiders om, ik denk dat daar de problemen zitten. Ik heb dit ook gezegd dat ik dit dacht.
Er gaat volgens mij bij de innesteling al iets mis waardoor het niet goed kan innestelen in de baarmoeder, volgens mij komt het niet eens in de baarmoeder terecht, maar blijft het hangen in de eileiders. De vorige keer dat ik een mk heb gehad, dachten ze ook aan buitenbaarmoederlijke zw.schap. Maar ook dat is vanzelf weg gegaan, hetzelfde als wat ik nu heb. Toen heb ik alleen niet zolang gevloeid als nu. Maar voordat ik vorig jaar weer een normale cyclus had, heeft ook bijna 3 maanden geduurd. Dus daar zal ik nu ook maar weer vanuit moeten gaan. Ik heb geen idee wanneer nu mijn eisprong is en wanneer ik echt ongesteld moet worden.
Ik hoop alleen niet op onze trouwdag of tijdens de huwelijksreis. Maar ja, dat hou je niet tegen.
Weet jij trouwens of je zwanger kunt raken als je nog HCG in je lichaam hebt??? Je hoort weleens dat je dat sneller zwanger bent, maar houd hcg dan geen eisprong tegen. Want als je een eisprong hebt, komt er ook geen eitje vrij.
Zijn dit fabeltjes, of kan dit???
Groetjes Wilma32
Hoi,
Ik ben dinsdag bij de gyn. geweest. HCG geprikt, dat was afgelopen woensdag 133.
Het is dus in 2 weken tijd gedaald van 400 naar 259, en nu naar 133.
Komende week moet ik nog een keer prikken, dan hoor ik de uitslag nog voor we trouwen en op vakantie gaan.
Na de vakantie moet ik wel nog een op HCG laten prikken om te kijken wat dan de waarde nog is.
Bloedverlies blijft behoorlijk aanhouden, 6 weken al, wordt het een beetje moe. Buikpijn blijft ook met vlagen.
Dit alles moet volgens de gyn. zo goed als weg zijn als de HCG uit mijn lichaam is. De kyste is volgens haar te klein om dit soort klachten te veroorzaken.
Het is dus gewoon een 3e miskraam, en zodra mijn lichaam weer hersteld is en weer een normale cyclus is geweest gaan we beginnen met onderzoeken naar de mk’s.
Gr. Wilma32