Pete heeft er altijd al wel moeite mee gehad, maar nu begint het toch wel ‘lastig’ te worden. Pete is erg terughoudend in de omgang met andere kindjes.
Op het kdv is hij met de groep meegegroeid en speelt hij gewoon mee, maar als er bijvoorbeeld ‘open deuren’ (de deuren van alle 4 groepen gaan open en iedereen mag overal koen) is dan blijft hij eerst een half uur bij een leidster staan om daarna pas langzaam wat dingen voor zichzelf of met zijn broertjes te gaan doen.
Als we naar een verjaardag gaan en daar zijn andere kindjes dan blijft hij een half uur bij ons zitten en gaat dan daarna in zijn eentje spelen. Mochten de andere kindjes druk doen dan vlucht hij gelijk weer naar ons.
Hij gaat vanaf volgende week naar school en hij is al een paar keer gaan wennen. Het eerste half uur is hij niet van mijn zijde geweken en toen ik weg wilde gaan, ging hij huilen. De juf zei dat hij vooral bij haar in de buurt is gebleven. De keren erna (totaal 5 ochtenden wennen) hoefde hij niet te huilen toen ik wegging, maar hij blijft terughoudend met het buitenspelen of met de gymles.
Pete is erg gek op voetballen en hij kan dat ook erg goed, dus wij hadden hem voor minivoetbal opgegeven. We mochten 2 weken geleden voor het eerst meedoen, maar hij heeft alleen aan de zijlijn bij ons gestaan. Vanmorgen was het weer, maar ook deze keer durfde hij niet het veld op tussen de andere kindjes.
Ik weet dat als hij de kindjes een paar keer gezien heeft dat hij dan wat minder terughoudend wordt, zo is dat op het kdv ook gegaan. Vanaf volgende week gaat hij elke dag naar school en zal het langzaam beter gaan.
Vooral met de minivoetbal heb ik mijn vraagtekens. Het is om de week en de teams wisselen elke keer, dus hij krijgt geen gelegendheid om te wennen aan bepaalde kindjes.
Ik vraag me dus af of we moeten doorzetten (en elke keer vroeg eruit en in de kou buiten staan) of dat we het beter een paar maanden kunnen
uitstellen?
Hij staat op de wachtlijst voor zwemles (dat zal pas juli/augustus worden) en dan moet hij ook in het zwembad zonder mama bij andere kindjes.
Hebben jullie tips of adviezen?
Groetjes Saskia
Wat een lastige situatie.
Ik denk dat ik hem toch gewoon op minivoetbal zou laten gaan. En dan een tijdje aankijken.
Het kost hem zo te lezen allemaal wat meer tijd om aan iets nieuws te wennen.
Wat zou de reden zijn om een paar maanden het voetbal uit te stellen? Zijn er dan wel vaste groepjes?
Anders heb je over een paar maanden toch hetzelfde “probleem” als nu?
Succes! :-*
Er worden meestal 4 teams van 3 of 4 kindjes gemaakt en ik vind het vervelend voor de andere kindjes (en ouders) als Pete niet actief mee doet. Dan is de verdeling niet echt eerlijk voor zijn team.
De reden dat ik het anders een paar maanden wil uitstellen, is dat hij dan weer een paar maanden ouder is 
De meeste kindjes zijn 4,5 a 5,5 jaar en hij wordt morgen pas 4 jaar. Kindjes uit 2006 en 2007 mochten zich opgeven en eigenlijk kwam Pete eerst op een wachtlijst, maar om voldoende teams te vormen kon hij toch al eerder beginnen.
Onze dochter is ook zo, Op school heeft ze haar weg gevonden, het gaat prima met haar.
Op verjaardagen blijft ze liever bij ons in de buurt, wij proberen haar die veiligheid te bieden (advies van de psych).
Ik zou het voetballen eerlijk gezegd even uitstellen, het zal veel energie kosten als hij net naar school gaat en echt wennen ook. Het is al snel te veel allemaal voor die kleintjes. Zeker nu hij ook gaat zwemmen binnenkort.
Ik merkte dat ook bij mijn dochters, school en bso is dan eigenlijk al even voldoende.
Voor de oudste hadden we het eerste jaar alleen school en na 6 mnd kwam er zwemles bij. De middelste moest gelijk haar eerste schooljaar ook naar de bso. Dat is al best veel voor die kleintjes, zij gaat nu ze 5 jaar is ook pas starten met zwemles.
Succes iig!
Ik zou ook stoppen met het voetbal. Hij heeft er duidelijk veel moeite mee en school is ook al erg wennen. Laat hem eerst daar zijn draai eens vinden.
Ik herken veel van wat je schrijft wel van onze oudste. Inmiddels 9, en je merkt er nog maar zo weinig van 
Hij is echt enorm gegroeid. Wij hebben het wel gestimuleerd, maar niet gepushed zeg maar. Op school wel actief geholpen met speelafspraakjes maken, anders kwam dat er niet van en hij wilde wel graag. Hij werd steeds zekerder van zichzelf, minder bangig van andere kinderen.
Nu ik eens goed je 1e bericht lees :oops: en even goed erover na denk… misschien is het idd beter om hem eerst even tijd te geven om aan school te wennen en dan over een aantal maanden met het minivoetbal te starten.
Wat vindt hij er zelf van trouwens? (van het minivoetbal)
Want anders is het misschien drama als ie er voorlopig niet meer naar toe mag
Hij zegt dat hij het voetballen leuk vindt, maar eenmaal daar durft hij dus niet.
Hij heeft zeker een half uur nodig om te wennen/acclimatiseren, maar totaal duurt het nog geen uur, dus dat schiet dan niet op.
We gaan over 2 weken nog een keer proberen (mijn man gaat dan mee, laatste keer was ik mee) en anders stoppen we er gewoon een paar weken/maanden mee.
In het (korfbal) team van mijn dochter zit een meisje dat wel heel graag trainde, maar wedstrijden spelen durfde ze niet goed. Dat heeft best een tijdje gebeurd, maar ze heeft daar de tijd voor gekregen. Wel iedere week mee met wedstrijden en elke week in tenue langs de kant en vragen of ze vandaag wel wilde spelen. Na een aantal weken durfde ze een kwart wedstrijd te spelen en inmiddels speelt ze volledig mee. :thumbup:
tis wel lastig, hier heb ik ook een kat uit de boom kijkster. Ze vind het leuk om iets te doen, maar wel met mama. Zo deden we o pvakantie bingo, maar toen ze bingo had ging ze echt niet naar vore, dus sta ik daar… mooi voor joker! en zij zit onder tafel…
denk dat ze dit ook zou hebben met zwemles en sport. de een moetnu eenmaal wat langer wennen.
Hoop dat het snel beter wordt. En samen even het veld op?? of kennis maken met nog een jongetje en samen met dat jongetje ofm eisje… kan ook… Of gaat er nog een bekende, die een handje laten geven…
Heb wel de tip gekregen toen ik het eens aangaf om niet te pushen. Maar anders gewoon maar laten kijken. moeilijk moeilijk moeilijk.