Wat is dan de juiste leeftijd dat je van je kind kan verwachten zelf zijn tanden te poetsen, wc door trekken, kleren in de wasmand doen, pyama onder kussen te leggen? Stel ik dan te hoge eisen aan Noah? :think:
dat denk ik niet eerlijk gezegd.
maar als je hem altijd geholpen is het wel moeilijk te verwachten dat hij het in 1x kan.
picto`s zou dus een begin van zelfstandigheid kunnen betekenen zo ook het beloningssysteem.
mijn zoon van bijna 6jr word intensief begeleid op dagopvang en kan dus alles wat jij benoemt zelfstandig doen (wel met toezicht ivm zijn niet nadenkentheid). en als ik het elke dag maar op de zelfde manier doe.
Dit weekend gaan we aan de knutsel denk ik. Nu loop ik 30 minuten nadat hij naar boven is gegaan zelf even naar boven en doe de ronde met hem. Kleren in de was mand, gezicht wassen. Als hij dingen zelfstandig heeft gedaan krijgt hij een vette knuffel en een “See, you are so much smarter than you let people think!!” Zit ie helemaal van te glunderen dan.
Stukje bij beetje probeert hij het wel. Hij heeft gewoon wat herinnering nodig.
Nef ik denk het niet dat je eisen te hoog zijn, hier een dochter van 7 doet veel dingen zelfstandig, ruimt de borden op in de vaatwasser na het eten, de regels hangen hier op de kast op ooghoogte, ze weet hoe laat ze de tafel moet dekken etc. Ook hier komt het voor dat ik dingen moet herhalen terwijl ze degelijk weet hoe het moet. Wij hebben haar gezegd: 1 waarschuwing, 2e keer een punt 3 punten is een half uur eerder naar bed. Het werkt wel…een beloningsysteem is hier niet echt van de grond gekomen te laks denk ik maar dit doet het goed. ze kan ook haar strafpunten wegspelen door dingetjes uit haar eigen te doen dan haal ik er punten vanaf. ik hoef dus praktisch nooit de "straf"uit te voeren.
Zij douched ook zelfstandig ( thermostaat kraan) alleen naar school gaan doet ze niet zelf en haar brood smeer ik ook als we niet aan tafel zitten, verder doet ze heel veel zelf.
Ik zou (maar ik spreek dus niet uit ervaring aangezien mijn kids nog lang niet zo oud zijn- herken het alleen van mijn broer vroeger- wat zeg ik nu nog :roll: ) eigenlijk niet alle dingen tegelijkertijd aanpakken, maar stukej bij beetje. Dus bijvoorbeeld eerst een reward-chart voor het badkamerritueel, dat hou je dan 2x een week of zo. Als dat redelijk goed gaat, de volgende chart voor iets anders. En telkens maar 1 week met stickers en zo belonen, daarna alleen nog maar verbaal, het gaat er tenslotte om dat dit soort dingen ‘geautomatiseerd’ worden en niet dat hij het alleen doet voor de beloning
Zal overigens zo eens mijn onderwijsboeken naslagen over het automatiseren van handelingen, bedenk me net dat daar ook iets over in staat :think:
Volgens Robert Marzano is dit een geschikt driefasenmodel bij het aanleren van ‘nieuwe’ vaardigheden:
1) samen een stappenplan bepalen
In jouw geval zou je hem dus zelf kunnen laten bepalen of ie eerst z’n tanden poetst of eerst naar de WC gaat(roep maar wat hoor), dit zou je in zijn geval gemakkelijk kunnen doen met kaartjes/foto’s met de aparte handelingen die hij dan in de juiste volgorde mag leggen. Misschien kun je hem zelfs de foto’s ‘zelf laten maken’, want voor jou is doortrekken misschien vanzelfsprekend voor hem niet, en dus heeft ie daar een aparte reminder voor nodig
2) uitproberen en vormgeven van de stappenplan
Samen kunnen jullie het hele riedeltje afhandelen. Daarbij ‘denkt’ hij hardop, zo kunnen jullie zien wat voor struikelblokken er nog zijn en of een andere volgoorde misschien toch handiger is.
3) aanpakken voor automatiseren
Maw. hij houd zich aan zijn eigen stappenplan en probeert deze dagelijks uit te voeren. Daarbij is het erg belangrijk dat hij regelmatig positief feedback van jullie krijgt en dat hij ook zelf zijn vorderingen bijhoudt
Volgens Marzano kan het overigens maanden duren voordat een handeling zo ingeslepen is dat het geautomatiseerd is- hij doet’t dus zonder erbij stil te staan of erbij na te denken.
Hij heeft een check list, en over het algemeen gaat dat redelijk goed. Hij vergeet soms wat, maar ik laat hem eerst zelf zijn kamer controleren voordat ik ga kijken. Hij kan dan snel doen wat ie de ochtend vergeten was, zonder dat ik hem de les hoef te lezen. :thumbup:
Nou…zolang ik goede berichten van zijn juf krijg, ga ik me minder druk maken over zijn vergeetachtigheid in en om het huis.
Si en ik hadden de ouder avond gemist, en ik ging gisteren even aan de juf vragen voor een nieuwe afspraak. Ze zei dat ze het meteen kon doen. Dus het eerste wat ze zei was “Noah truly is a credit to you” MAW, ik mag trots zijn op hoe we hem opvoeden. Ze was heel erg over hem te spreken, zei dat hji ver vooruit zijn klas genootjes was, en dat hij heel goed met iedereen overweg kan. De enige 2 punten waar hij aan moest werken was zijn handschrift (heeft ie van mij…) en hij praat soms teveel (heeft ie ook van mij :shifty: )
Maar verder loopt hij voor en is zijn juf heel blij met hem. :inlove:
Hij gaat als een speer met rugby. Is zelfs uitgenodigt met zijn team om in Swansea in het Liberty Stadium tijdens de Ospreys - Viadana wedstrijd in half time te spelen. (De Ospreys in Zuid Wales is wat Man. United is in Manchester, maar dan voor de rugby)
Dus…dan pick ik maar wat vaker achter hem zijn troep op. Dan herinner ik hem er wat vaker aan zijn tanden te poetsen. Zolang hij doet wat ie doet op school en met de rugby, ben ik tevreden. :thumbup:
wat ik heb gedaan is picto’s uitgeprint op a-vier-papier, van alle dingen die de oudste twee moeten doen. en die in de juiste volgorde opgehangen, echt van in de morgen (ons struikelblok) wakker worden, opstaan, plassen, aankleden, eten enzz… en dat werkte heel goed. Elke morgen keken ze daar en deden ze keurig wat ze moesten doen. Helaas heeft mijn kleine sloopkogel genaamd Stijn alles van de kast getrokken en moeten ze het nu zonder doen maar het schema zit goed in hun hoofdjes. Ze zijn trouwens nu negen en zeven! Toen we het schema gebruikten waren ze acht en zes.
