Toen Wessel 4 jaar was en naar de basisschool ging had hij erg veel moeite met afscheid nemen. Nu gaat het gelukkig wel. Maar nu zegt Wessel helemaal niets op school. Van de week toen ik Wessel ging ophael zag ik al dat er iets was. Hij zei dat hij het erg koud had en stond echt te rillen. Thuis leek hij 40 graden koorts te hebben. Zijn juf had niets gezien :shock: :shock: . En Wessel drufde niets te zeggen.
Nu zegt hij dat niemand met hem wilt spelen
Wij hebben dit wel aangekaart met de juf.
Kunnen we vragen aan de school of hij naar een andere klas kan. HIj vind de juf namelijk niet lief.
Ook willen we nu eigenlijk verhuizen omdat Wessel thuis ook weinig vriendjes heeft. Er wonen geen kinderen in de straat. En we zien dat Wessel echt kinderen om zich heen nodig heeft. Wessel is echt een binnenvetter
Hebben jullie misschien ideeen of tips
liefs een bezorgde moeder.
dat is mijn ergste nachtmerrie… Tyg is ook zo’n typ die zich groot houdt en niks aangeeft.
Hopelijk komen jullie er uit met de juf. Ik zou het zeker aankaarten bij haar. Misschien heeft zij een idee hoe ze met dit soort kinderen om gaan?
lastig hoor
Ach jee, arm ventje zeg… Ik zou eigenlijk niet zo goed weten wat je hiermee aan kan vangen. Maar ow, wat sneu voor het menneke. Ik weet wel dat het een enorm verschil kan maken of een kind de juf wel of niet lief vindt. Ik heb het hier eens in de opvang gehad. Een kindje vond mij echt niet lief en ik hoog en laag springen maar hij moest me niet. En dat was zo sneu voor het kindje. Hij aarde gewoon niet. Kindje is toen ook naar mijn collega gegaan die hij wel lief vindt. Wellicht is het inderdaad een oplossing om te zien of hij in een andere klas kan… Sterkte er mee hoor!