Ik wil graag nog een keertje voor de bevalling mijn verhaal kwijt over de BV-periode van Dionne. en misschien hebben er mensen nog wel goede tips of ideeen voor de komende BV-periode.
Ben wel bang dat het een lang verhaal gaat worden, dus ik hoop dat er iemand toch de moed kan opbrengen om het te lezen. 
:mrgreen:
Voor de bevalling van Dionne me redelijk goed voorbereid op de Bv door een heel boek erover te lezen en naar een info-avond te gaan. Ik wist er toch nog redelijk iets vanaf.
Uiteindelijk ben ik op woensdag (12 dagenovertijd) in het ziekenhuis bevallen van Dionne. (weeen die afzwakte bij 6 cm ontsluiting).
Dat was ook maar goed ook. Want de placenta liet niet los.
Ik heb Dionne na de bevalling gewoon op mijn borst gehad liggen, maar tot echt drinken is het niet gekomen. Ze heeft wel wat aan mijn borst gesnuffeld en de tepel in haar mond gehad, maar ze is niet tot drinken gekomen.
Na 1 a anderhalf uur, ben ik naar de OK gebracht om de placenta operatief (onder narcose) te verwijderen. Na de operatie verloor ik veel bloed en heb ik nog lang op de recovery gelegen.
Ik heb dan ook een bloedtransfusie gekregen en omet er erg beroerd uitgezien hebben. Dionne lag wel lekker op mijn kamer (kraamsuite). Die nacht in het zieknhuis, hebben ze me wel geprobeerd te helpen met aanleggen, maar Dionne toonde weinig interesse in de borst. Ze werd ook vaak aangelegd met een duw in haar nekje.
Op donderdag mocht ik naar huis, maar Dionne niet. Zij had een piepende ademhaling en de kinderarts wilde weten of ze wel voldoende zuurstof had. Dionne werd dus aan de monitor gelegd. Wij wilde niet dat ze flesjes kreeg. Cupvoeden deden ze n iet en de BV liep nog niet lekker. Dus we hebben toen sondevoeding geeist. Ik kon helaas niet inroomen omdat Dionne op de medium care kwam te liggen en op die afdeling zijn geen plaatsjes voor meoder en kind. De boxen (1pers-kamers) lagen vol ivm met een epidemie). Ik mocht wel op de kraamafdeling blijven, maar dat wilde ik liever niet. Ik wilde rust aan mijn lijf en niet ieder uur verpleging op de kamer. Ik ging naar huis en Dionne bleef achter.
Dionne kreeg sondevoeding en ik ben gaan kolven. We hebben uiteindelijk wel toestemming gegeven om Kv bij te geven, want de Bv moest nog erg op gang komen. Maar er werd wel netjes omgesprongen met mijn gekolfde voeding.
Op vrijdag een goed gesprek gehad met een hele leive kinderverpleegkundige. Zij gaf ook aan, dat we Dionne niet mee naar huis konden krijgen, zolang ze nog sondevoeding kreeg. Dus na het er thuis nog eens over gehad te hebben, toch teostemming gegeven om met de fles bij te gaan voeden.
Deze verpleegkundige (die zelf lang BV had gegeven) heeft me ook geholpen met aanleggen en me gerust stellen. Zij was de eerste die zich de tijd nam voor me en me rustig hielp.
Op vrijdagavond voelde ik me erg beroerd en 's nacvhts werd ik ziek. We zijn terug kunnen gaan naar het ziekenhuis en ik bleek een flinke baarmoederontsteking te hebben.
Dus ik kwam van vrijdag op zaterdagnacht weer op de kraamafdeling te liggen. Een flinke dosis antibiotica. Zo ziek dat ik echt stukken van de dag en nacht mis. Maatr wel trouw 6 keer per dag kolven. (Hoe ik het gedaan heb, weet ik niet meer, maar ik heb het wel gedaan.)
Zaterdag zakte mijn koorts wel, maar in de loop van de dag werd het weer meer. Op zondagochtend een echo gemaakt en er bleek nog een stukje placenta te zijn achtergebleven. Ik mocht dus weer onder narcose de OK op, voor een nacurretage.
Die zondag werd Dionne ook ontslagen van de kinderafdeling, want er bleek niets mis te zijn. Dionne mocht bij mij op de kamer, maar ik was zo zwak dat ik weinig tijd voor haar had. Ik kolfde bijna alle voedingen, maar probeerde haar wel 1 of 2 keer per dag aan te leggen. Maar de rest kreeg ze gewoon met het flesje.
Op maandag voelde ik me iets beter en op dinsdag mochten we naar huis. Dachten we.
Dionne bleek op dinsdag toen ik wilde inpakken verhoging te hebben. Niet veel, maar toch. Overleg met de kinderafdeling. Even afwachten. De koorts steeg naar 39 graden. Dionne moest worden opgenomen op de kinderafdeling. Nu wel in een box-unit. Maar ik wilde weer niet blijven. ik was te ziek van mezelf.
Er werd een hersenvovht geprikt (of heo dat mag heten) om hersenvleisontsteking uit te sluiten. Dionne kreeg preventief antibiotica en kwam weer aan de bewaking te liggen.
Bert en ik gingen naar huis en lieten Dionne voor de 2e keer achter.
2x per dag gingen we naar het ziekenhuis en Bert soms 3 keer.
Ik bleef kolven en Dionne kreeg volledig moedermelk via het flesje.
Dionne is op vrijdag ontslagen uit het ziekenhuis (dag 10). Achteraf bleek ze hersenvliesontsteking (viraal) en een enterovirus te hebben gehad.
Thuis hebben we toen nog 2 halve dagen kraamzorg gehad (couveuse-nazorg) en met de kraamverzorgster samen heb ik een plan opgesteld.
Ik zou me vooral de tijd nemen om Dionne 2 keer per dag rustig aan te leggen (ondertussen al met teplehoedje) en verder niet teveel stress veroorzaken en gewoon de moedermelk met het flesje te blijven geven.
Zo zou ik op termijn het aantal live-voedingen opbouwen en het flesje afbouwen.
Dit ben ik ook gaan doen.
Met 6 weken had ik Dionne ongeveer 4 voedingen per dag aan de borst, met tepelhoedje, ik kolfde nog altijd zoān 3 keer.
Met 8 weken had ik Dionne volledig aan de borst, zonder tepelhoedje.
Toen begonnen de intentingen en kregen we na iedere inenting spruw.
ook dat overwonnen we.
Als bijkomstigheid bleek Dionne na 4 weken een voorkeurshouding te hebben en hebben we Fysio aangevraagd. Uiteindelijk bleek ze KISS te hebben (vandaar ook die peiepnde ademhaling.)
Na 6 maanden ben ik bewust maar rustig gaan afbouwen en met 7 maanden heb ik de laatste bv gegeven.
Het was een periode van hele diepe dalen 
maar ook hele mooie momenten :inlove: .
Wie helpt me de komende Bv-periode door of heeft tips voor me.
:-* ( als je tot heir bent gekomen met lezen)
ik heb het verhaal gelezen en jeetje wat mag jij trots op jezelf zijn dat je de bv hebt door kunnen zetten voor zoān lange periode!!!
Tips kan ik je helaas niet geven, maar ik verwacht niet dat je weer zoān moeilijke start zal hebben met je volgende kindje. De kans dat jullie beide weer ziek zullen zijn is natuurlijk niet groot.
Ik hoop dat je het ānaast je neer kan leggenā en dat je bij dit kindje vanaf dag 1 gewoon kan voeden.
Ik kan me alleen maar aansluiten bij Marijkeā¦ wat mag jij onwijs trots op jezelf zijn!!
En als tipā¦ sta er weer helemaal open voorā¦ maar de kans dat het weer zo loopt is gelukkig heel klein! En met jou doorzettingsvermogen komt het vast helemaal goed!!!
Oh Hellen, ik heb je verhaal gelezen met tranen in mijn ogen. wat ben jij een sterke vrouw. Na zoveel mee te hebben gemaakt en toch door te zetten. Dat verdiend meer dna ene pluim hoor.
Knap van je.
Ik denk dat er veel āmisā gelopen is door beiden ziek te zijn en te weinig hulp te hebben gekregen omtrent het borstvoeden.
Ik heb jammergenoeg wel geen tips, kan alleen gaan hopen dat het deze keer een makkelijkere start is voor jullie tweetjes. :hug: :hug:
Wat een verhaal en wat een doorzettingsvermogen! Knap hoor!!
Ik heb geen tips voor je helaas, maar we gaan je met zān allen er flink doorheen helpen! (al komt het deze keer echt wel goed!)
Wat heb jij een doorzettingsvermogen zeg! Echt ongelovelijkā¦
Dat gaat met de tweede helemaal goedkomen hoor met de bv :thumbup:
Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die jou nog iets kunnen leren of iets nieuws of bv vertellen wat jij nog niet wist 
. Ik sluit me bij mijn voorgangers aan en geef je een dikke P L U I M voor je doorzettingsvermogen. Dus ik denk dat je het het beste gewoon over je heen kunt laten komen: want plannen kun je een bevalling (en de tijd erna) toch niet Je weet ook nu weer wat je wel en wat je niet wilt, bovendien ga ik er niet van uit dat je 2 keer zoān moelijke bevalling zult hebben, jij wel? Dusik ben overtuigd:dit komt zeker goed. En mocht je straks toch vragen of onzekerheden hebben: You know where to find us :mrgreen:
Hellen, ik heb je verhaal tot aan het eind gelezen
Goed dat je het hier van je af schrijft voor je gaat bevallen van de tweede.
Heb ik ook gedaan.
Mijn BV-periode met Noa was ook niet leuk, niet zo dramatisch als bij jou hoor, bij mij was het kloven/blaren/dubbele borstontsteking en noa wilde niet goed aanpakken waardoor ik moest kolfen
na 6 weken moest ik stoppen omdat er niks meer te kolven viel.
Maar met Yara ben ik vol goede moed weer begonnen.
het begon hetzelfde, Yara wilde ook niet goed aanpakken, met heel veel hulp en geduld van de kraamhulp (extra uren gekregen) is het goed gegaan, met tepelhoedje en uiteindelijk zonder.
En nu? Heb ik yara nog steeds aan de borst, nog 3x per dag.
Ik hoop dat jouw 2e BV ervaring ook zo mooi mag zijn!
:hug:
O ja en inderdaad petje af voor hoe je er de 1e x voor gevochten hebt!!
wow hellen! dat mag toch wel een enorme prestatie heten, echt geweldig wat jij voor elkaar hebt gekregen :shock: .
voorbereiden op de volgendeā¦ ik denk dat je al goed voorbereid was, je wist al goed wat je wilde en wat belangrijk was, anders had je niet volgehouden op deze manier. Deze keer ben je nog beter voorbereid, want je hebt al eens BV gegeven en kunt er nu dus beter mee overweg dan die eerste onwennige keer.
Kan me voorstellen dat je het prettig zou vinden om iets te ādoenā om je voornemen weer BV te gaan geven wat kracht bij te zetten. Misschien zijn de avonden van de VBN dan iets voor jou? Je kunt naar de voorlichtingsbijeenkomsten gaan, of misschien dat je in overleg met de vrijwilligerster wel liever naar een avond voor voedende moeders gaat?
Je bouwt dan in ieder geval een netwerk op van mensen die achter je staan, je steunen met de BV en je goede tips kunnen geven mocht het weer niet over rozen gaan.
Maar ehhhā¦ deze keer gaat het gewoon goed joh :-* .
Bij mij is het de eerste keer ook mislukt en heb ik de oudste niet meer aan de borst gekregen. Bij de tweede ging het weer niet vanzelf, maar het gĆĀng wel. Zeker ook dankzij de dames van de VBN.
(praktische tip: ik heb ook hardnekkige spruw, als je dat weer terugkrijgt, zou je kunnen overwegen om na iedere voeding je tepels even schoon te maken met een watje met wat azijn in water. Ik doe dat nu een paar weken en heb het sindsdien niet meer terug gehad)
Lena: dank je wel voor die tip van het azijn. Die kende ik nog niet.
Heb jij voor de praktische uitvoerbaarheid gewoon een flesje azijnwater klaargemaakt staan?
Voor de rest van de dames. Dank jullie wel voor het lezen en het applaus.
Ik hoop gewoon dat het nu allemaal wat makkelijker gaat. En als jullie allemaal meeduimen, zal het ook wel lukken.
Nog maar een weekje of 5. :inlove: Of langer als ikweer over tijd loop.
ja ik heb zoān kolfbekertje van avent met azijnwater en een stapeltje wattenschijfjes op mijn nachtkastje en op mijn werkplek waar ik kolf. Ik begon er eerst ook niet aan omdat het me teveel werk leek. Maar ja, na nog een keer spruw ging ik het toch maar doen en het was toch simpeler dan ik dacht. Ik sla weleens over hoor, maar 3/4 van de keren is blijkbaar ook genoeg.
Zoals jij het omschrijft lijkt het mij ook wel haalbaar. Maar af en toe, als je in het openbaar voed, heb ik er geen zin in. Maar bij jouw lukt dat dus wel.
Mooi. Dank je wel.
nee in het openbaar doe ik het ook niet. Die aventbakjes kunnen in principe wel mee, dus dan zou je het op het toilet kunnen doen ofzo, maar ik sla die keren gewoon over.