Jochem wil vanaf november geen avond eten meer hebben.
Heb er geen strijd van gemaakt, en hij zit er altijd bij, gezellig te kletsen.
Mar vanaf vorige week heeft hij bedacht dat als hij toch niks eet, ook niet meer mee aan tafel wil.
Het is alleen maar huilen en te gillen net zolang tot wij klaar zijn met eten.
Van de week hebben wij hem gewoon laten spelen en niet eens gevraagd of hij mee kwam eten.
Dit ging prima zo, wij even rust om de dag door te klesten en even rustig op ons gemak eten.
Dit is ook weer een strijd dus, en weet niet zo goed wat ik het best kan doen. Ik stoor mij er niet aan als hij gewoon blijft spelen.
Maar andere kant, niet zijn wil is wet…
ik zou m denk ik toch aan tafel zetten en proberen vol te houden ondanks gegil en gekrijs en m dan geen aandacht geven… en anders op de gang zetten of in de hoek, net wat je gewend bent.
ik snap dat je nog geen normaal gesprek kan voeren met dat geschreeuw… maar m door laten spelen is natuurlijk precies wat hij wil…
maar ja, je kent je eigen mannetje het best! 
:-*
wij gaven tom een speeltje en een mini portie van ons eten…wat hij toch niet aanraakt
papa is meestal zo snel dat hij van tafel mag als papa zijn bord leeg heeft…
inmiddels is hij ouder en kan hij ook wachten tot ik mijn bord leeg heb 
toetjes doen we hier niet aan :shifty:
maar hij mag ook gerust kleuren ofzo…maar niet van tafel tot papa klaar is…dan maar gillen…
speeltje werkt hier niet, daar had ik ookal een poging voor gedaan…
Het is zo gemakkelijk om de strijd niet aan te gaan. Heel de dag ga ik hem al aan, en tijdens het eten wil ik graag even op mijn gemakkie kunnen eten, zonder gegil.
Ik ben er dus niet uit, met welke regel ik ga in voeren, eerst alle meningen is lezen.
Wat vervelend Marieke, ik heb helaas geen tips voor je. Hem zelf zijn eten laten opscheppen? Meehelpen met het koken? Een eigen tafeltje met stoeltje?
Met Max nooit problemen gehad vooralsnog, als ik het woord eten nog niet heb uitgesproken zit meneer al aan tafel. :lol:
Oei Marieke dat lijkt me moeilijk. Wij hebben de laatste weken ook steeds ge-emmer om het avondeten. Dan lust ze ineens iets niet wat ze eigenlijk wel lust, of na een hapje gooit ze haar bord weg.
Ik negeer het nu nog, en bordje niet leeg = geen toetje.
Heeft hij niet teveel gegeten voordat het avondeten op tafel komt? Of teveel gedronken, waardoor hij geen honger heeft?
Kun je hem niet eens op een gewone stoel zitten ipv een kinderstoel, zodat hij misschien niet gelijk de associatie legt met niet-eten?
marieke heeft hij geen last van zijn tandjes , alissa eet zo raar ze doet net als of ze aan het kouwen is terwijl ze het eten in de mond heeft net als of het vervelend aan voelt om te kouwen , geen pijn maar wel vervelend ,
ik heb alissa nou het voedingskussen in de grote stoel gelegd en npou eet ze met ons mee op die grote stoel ik laat haar zelf uitkiezen waar ze zitten wil in de kleine stoel of de grote stoel
ze helpt mee met koken en onder het koken snoept ze al veel een rouw aardappeltje of een rouw wilteltje en dan als het klaar is dan proeft z enog wat en dan een stukje vlees snijden , mag ze zelf met het kinder bestekje ook haar eigen mes dat is super intresant nou he ze moet slles stukjes snijden
dat lijkt me ook wel wat voor jochem een eigen mesje dan gebruik jij dat mes voor jou eigen eten en dan vraag je aan hem of hij zijn eigen eten klein snijden wil , en hijzegt gegarandeerd ja
( al sje dat niet al gedaan hebt zo )
ik denk even met je mee :-*
maar ik vind ook dat je hem aan tafel houden moet zo leert hij het wel , en een kindje van deze leeftijd zal nou ongeveer een 15 min aan tafel goed kunnen doorbrengen
Hoi Malieke…
Bij Wessel heeft het ook een tijdje gespeeld, dat hij steeds meer wilde bepalen rond het eten.
Een van de maatregelen die we hebben gekozen is een andere tafelindeling te maken.
Wessel zat aan de korte kant van de tafel en mijn man en ik beide aan 1 kant… dus onze Wesselman in het midden.
Van alle kanten kwam er aandacht…
Nu zit hij naast mij en ik zit tegenover mijn man. Wessel zit er dus bij en niet aan het hoofd van de tafel.
En geloof het of niet… het heeft gewerkt.
Tegelijkertijd (maatregel 2) hebben we besloten dat we niet meer op gedrein, gegil of gekreun ingaan… maar als hij het doet, geven wij een voorbeeld door b.v. te zeggen “maurice, mag ik het zout aub”…
Dus we gaan niet direct in op Wessel’s gedrag… maar indirect dus wel… want hij had al snel door dat vragen beter werkt dan piepen.
Maatregel 3: Zijn bord staat een kwartier voor hem… Daarna gaat het weg. En wat hielp was een eierwekkertje te zetten. Als het belletje gaat, dan mag je met een auto spelen (AAN tafel).
dit soort dingen dus…
Jochem helpt mee met koken, dekt de tafel met alle plezier.
Maar zodra hij de stoel in gaat, is het mis. Hij heeft geen last van tandjes, want brood eet ie prima.
Hij belonen met vlees of toetje werkt niet, want hij wilt het beide niet hebben.
Het is gewoon, dat ie geen strijd om het eten kan maken, dus probeert hij het nu op een ander manier.
Preggie bij ons zit hij ook als hoofd aan tafel. Ik ga dat morgen eens gelijk veranderen.
Bedankt meiden :thumbup:
Hier niet zo vaak problemen met aan tafel blijven zitten (wel met slecht eten).
Maar als ze echt vervelend blijft doen zet ik haar met kinderstoel en al op de gang ( ze zit vast ).
Marieke, wat lastig zeg!
Als je de tafelindeling hebt veranderd en het helpt ook niet, zou ik toch even doorzetten. Na een aantal dagen zal hij wel doorhebben dat al dat gegil ook geen nut heeft.
Hier maken we ook geen strijd van het eten, ze eet wel of ze eet niet en ze krijgt altijd een toetje (die er natuurlijk wel ingaat :roll: )
Maar ze moet wel aan tafel zitten tot we allemaal klaar zijn.
Soms wil ze niet aan tafel en dan begint ze ook te brullen, maar we reageren er niet op en na een paar minuutjes is het over.
Lastig… tis ook maar net waar je jezelf prettig bij voelt natuurlijk.
Bij mij is het, niet eten??? van tafel!!!. Maar dat is meer in de vorm van “straf” als tigo moeilijk doet met eten.
Ik vind rustig kunnen eten belangrijk voor mijzelf, dus wens ik geen gedoe aan tafel.
Maar snap jou punt ook, zijn wil is niet wet.
Vind het al knap van je dat je de strijd van het niet willen eten niet aangaat. Ik denk dat ik in jou geval (om de reden zijn wil is niet wet) hem wel aan tafel zou laten zitten. Met als uitleg erbij, dat je niet wilt eten is prima, maar we gaan wel met zn allen aan tafel zitten…
Dat zal een paar dagen zeker strijd opleveren, maar uiteindelijk zal hij dat wel opgeven…
Geen aandacht geven tijdens de “strijd” zal denk ik het beste werken
Sja, je hebt al veel dingen geprobeerd, dus ik zou het zo laten. Laat het effe zitten, wil hij niet? Dan niet! Het is gewoon een fase waarin hij zijn ‘macht’ wil uittesten. Straks heeft hij door dat het geen effect meer op jullie heeft en dat je er echt neiet warm of koud van wordt dat hij niet aan tafel wil en dan issie rap weer aan tafel hoor! Vooral als hij mee krijgt hoe gezéllig jullie het aan tafel hebben.
�ls hij dan aan tafel komt natuurlijk wel roepen dat je dát toch wel heel gezellig vindt!
Marion wat jij schrijft, komt het best overeen met mijn gevoel.
Ik denk dat het echt weer een uit testfase is,
en als het geen effect heeft, dan hij er dan juist weer wel aan tafel wil zitten.
Maar mijn verstand zegt ja daag, jij bent niet hier de baas in huis.
Lastig als die 2dingen niet op 1lijn zitten, maar ik ga voor mijn gevoel en houden we het rond etenstijd gezellig in huis.
als onze zoon hier aan tafel zulk gedrag vertoont tellen we tot twee en dan moet hij even op de gang…na een paar tellen mag hij terug aan tafel
blijft dit gedrag dan gaat hij weer in de gang…
dit vind hij echt heel erg en dan is het ook echt afgelopen.
maar idd hij mag best een autootje hebben om mee te spelen.
en we gaan pas van tafel als iedereen klaar is…
Sja, het is ook moeilijk. Als je verstand en gevoel niet op 1 lijn zitten. Want in sommige situaties is het juist zooo van belang om je gevoel uit te zetten en echt verstandelijk te handelen. Maar in andere (minder triviale?) zaken zou ik niet zo graag consequent willen zijn. Je erkent al dat het een fase is. Doorsta het en houd het dan gewoon gezellig. Zo krijgt hij geen negatieve associatie bij het eten en het aan tafel gaan.
Wl je het echt proberen? Zet dan bijvoorbeeld een kookwekkertje op de tafel en zet die eerst op 3 minuten. Als het wekkertje gaat, mag hij van tafel. Elke 1 of 2 dagen komt er een minnuutje bij.
Maar nogmaals, ik zelf zou er effe niks aan doen!
Ik ga er ook niks aan doen, ik denk dit 2weekjes duurt en dat het dan weer over is.
Vandaag gingen wij zwemmen en middag slaapje overgeslagen.
Hij lag met etenstijd al op bed. Is kijken hoe het morgen verloopt.
Succes!
Hij wou 2x niet mee aan tafel. Heb er geen punt van gemaakt.
Sinds dien wil hij graag mee aan tafel zitten en eet ook sinds tijden weer (3hapjes, maar het begin is er :thumbup: )
Ben blij dat ik de strijd niet ben aangegaan :dance: