Meppen, meppen en lachen

Hmmm



Onze meid van iets meer dan 2 zit in een mepfase. Ik snap waar het vandaan komt, ze wil iets niet en heeft daar de woorden nog niet voor. Dus dan een mep. Het maakt niet uit wie: broer, papa, mama, oma.



Omdat meppen een no-go is, mag ze op de mat (Nanny-methode). Maar ja… dat vindt ze hartstikke spannend en leuk. Als ze net terug is: mep. Met de uitdagende en lachende blik van: nu jij weer. Soms zit ze vier keer achter elkaar op de mat… Grenzen zoeken, ja snap ik…



Ik snap dat ze er eigenlijk nog te jong voor is, voor dat matgebeuren. Is er een andere manier om haar dat meppen af te leren?



Anders houd ik gewoon consequent vol vol vol vol vol (mat versleten einde van de maand) en wacht ik af tot die fase voorbij is :roll:.

Hoi hoi,



Hier ook een mannetje die daar een handje van heeft. Ik heb geen matje, maar meneer gaat liniarecta op zijn kont.

De ene keer vindt hij het leuk, dan andere keer gaat hij huilen.

Ik blijf consequent tegen hem en hoop dat hij het een keer oppikt.

Succes!



Liefs Suzanne

Ik zou eens proberen het gedrag behoorlijk te negeren, niet helemaal, maar wel zo veel mogelijk. Ze krijgt nu een hele hoop aandacht voor gedrag dat je eigenlijk niet wil zien.

Wij pakten het handje en zeiden alleen iets van nee, niet slaan. Heel kort (als je er een ellenlange zin van maakt schijnen ze vooral het slaan te onthouden en het mag niet niet :wink: ).

Daarna afleiden, zorgen dat de situatie veranderd; kom we gaan nu kleuren ofzo, niet vragen maar melden en doen, spullen pakken, kind aan tafel en door.

Door haar op zo’n strafmatje te zetten, wat ze duidelijk nog totaal niet begrijpt, rek je de situatie alleen maar eigenlijk en wordt het een wie het het langst volhoudt spelletje. En peuters hebben een lange adem :shifty:

Daarnaast zie ik het nut er totaal niet van in, zeker bij zo’n jong kind, hier leert ze niets van.



Ik vond deze artikelen wel leuk, las ik een tijdje terug op Kiind;



http://www.kiind.nl/articles/179/Reageren_op_gedrag_.html



onderaan staat ook weer een link naar een stuk over wat er mis is met het stoutstoeltje (of matje :wink: ).



en eentje over straffen en belonen.



http://www.kiind.nl/articles/188/Het_breken_van_de_weerbarstige_kinderwil.html

iets anders proberen idd. Want je hebt al ontdekt dat het strafmatje niet werkt. Dan kun je ook negeren eens proberen. Ik was altijd best fel in ‘meppen mag niet’. En dan kreeg hij steeds straf. Maar hij kreeg zo veel negatieve aandacht daardoor, daar wilde ik vanaf. Dus totaal gaan negeren, en het ging vanzelf over. Want als ik niet reageer is de lol er nogal snel af.

Ik denk dat er voor beide wat te zeggen is :think:



Mijn dochter zit zo nu en dan ook ‘in de hoek’. Het is eigenlijk meer een ‘uitpraathoekje’, want ik laat haar daar niet (lang) alleen zitten (ze gaat er overigens alleen heen na waarschuwen). Met een seconde of wat ga ik bij haar zitten en vertel ik haar (heel kort) waarom ze daar zit “je sprong op de bank, dat mag niet”. Daarna geven we elkaar een knuffel en een kus en gaan we/ gaat ze weer spelen.



Tegenwoordig is ze van het ‘gooien’, als ze dit doet (zo zie ik het) vraagt ze om aandacht. Dan vertel ik haar heel duidelijk dat gooien niet mag en probeer ik het gedrag om te buigen door haar af te leiden (de aandacht heeft ze tenslotte toch al op dat moment).



:lol: ik heb trouwens zelf ook al een paar keer in de hoek gezeten :oops: toen ik op de leuning van de bank zat te bellen “niet op de leuning mama, in de hoek”. En ook ik kreeg een knuffel en een kus en ‘mocht weer gaan spelen’ :lol:

Voor mij is dat een teken dat de methode werkt voor haar.