mee bemoeien

ik bracht net T. naar school en ze ging in de kring naast een jongetje zitten. Dat jongetje zegt ik wil niet dat jij naast mij zit en schuift een stoel op.

T. schuift mee. Dat jongetje schuift weer op.



Ik heb tegen dat jongetje gezegd dat dat dat niet aardig is wat hij doet, en dat hij gewoon kan blijven zitten.



had ik dat niet moeten doen, of wat hadden jullie gedaan.

tja hier hebben de kleuters een stoel met naam en de kring staat in de ochtend al klaar.

Er mag niet met de stoeltjes gesleept worden, dus een dergelijk iets zou hier niet kunnen, maar weet eigenlijk niet wat ik gedaan zou hebben.



Geloof dat ik toch ook wel iets gezegd zou hebben, maar dan meer in de trant dat hij het stoeltje beter gewoon kan laten staan voor er iemand valt oid.

de kring staat, al, dus ze kunnen gewoon al wel gaan zitten. hij sleepte dus niet met stoeltje

oh hij schuift gewoon een stoeltje op, maar niet de stoel zelf, oke.

Geloof dat ik dan tegen mijn eigen kind gezegd zou hebben gewoon lekker te blijven zitten dat zo de rest van de kindjes ook komt.



Maar zoals gezegd… hier staan de namen op de stoeltjes, dus ze weten op voorhand al naast wie ze zitten (het is namelijk verbazingwekkend hoe goed niet lezende kinderen weten welke stoel van wie is… het plaatje helpt daar natuurlijk ook wel iets bij, maar dan nog… 24 stoeltjes/ plaatjes onthouden vind ik knap :lol: ).

Tja dat was bij Anne ook weleens in groep 1 en 2. Maar net zo goed omgekeerd dat zij niet naast iemand wilde zitten. Dat lossen ze zelf wel op, en anders zou ik idd tegen mn eigen kind zeggen blijf maar lekker zitten of ga naast iemand anders zitten. Maar hier is het ook een bekend fenomeen.

Eerst sta je als ouder raar te kijken en later merk je dat zoiets echt vaker voorkomt. Zo moeten ze hier voor de kinderen naar binnen gaan een rij maken van 2 aan 2 kindjes bij de juf. De ene keer hebben ze zo een ‘handmaatje’ gevonden, de andere keer zijn er een aantal kinderen die geen hand willen, tja…dat gebeurt. Hoe sneu het is voor sommige kinderen. Een kindje met pdd nos, hoogbegaaftheid en adhd had iedere week een vast ‘handmaatje’ zodat hij duidelijkheid had en niet fysiek werd.

Ik bemoei me daar niet mee, ervaring leert dat J. dat zelf wel oplost. Andersom zegt hij ook wel eens zulke dingen tegen kindjes, ik had dus niets gezegd.

Ik had tegen mijn kind gezegd dat het andere kind duidelijk aangeeft niet naast hem/haar te willen zitten dus dat ze dan niet steeds ook moet opschuiven… :shifty: Met evt een ik snap dat je dat niet zo leuk/aardig vindt erbij.

Ik had idd tegen mijn eigen kind gezegd dat ie niet op hoeft te schuiven. Hier hadden ze eerst geen naam op het stoeltje (andere school) en toen gebeurde dit ook weleens. Ik draaide het dan om, door tegen mijn kind te zeggen: Je mag best zeggen naast wie je wil zitten, als je dat leuk vindt. Maar je gaat niet zeggen naast wie je níet wil zitten.

@Lune wrote:

Ik had tegen mijn kind gezegd dat het andere kind duidelijk aangeeft niet naast hem/haar te willen zitten dus dat ze dan niet steeds ook moet opschuiven… :shifty:


WSS :slight_smile:

Verzoek hier is of ouders zich er dus niet mee willen bemoeien en dit aan de leerkrachten over te laten,om verwarring en/of escalatie te voorkomen.

Ik zou het aan de leerkracht gemeld hebben (of laten melden aan de leerkracht),zodat hij/zij het op kan lossen.



Eli doet het regelmatig. Komt binnen, kijkt waar zijn vriendje zit en zet zijn stoel er naast. Ik laat dat,want de juf keert het altijd weer terug,zodra ik weg ben. En gelijk heeft ze. Ik benadruk alleen aan hem dat het niet mag wat hij doet en de juf er straks wat van gaat zeggen.

Wel zo duidelijk voor hem. Binnen de klas gelden de regels van de juf en is het beter als ouder wat afstand te nemen.

@mandy_d. wrote:

Verzoek hier is of ouders zich er dus niet mee willen bemoeien en dit aan de leerkrachten over te laten,om verwarring en/of escalatie te voorkomen.

Ik zou het aan de leerkracht gemeld hebben (of laten melden aan de leerkracht),zodat hij/zij het op kan lossen.



Eli doet het regelmatig. Komt binnen, kijkt waar zijn vriendje zit en zet zijn stoel er naast. Ik laat dat,want de juf keert het altijd weer terug,zodra ik weg ben. En gelijk heeft ze. Ik benadruk alleen aan hem dat het niet mag wat hij doet en de juf er straks wat van gaat zeggen.

Wel zo duidelijk voor hem. Binnen de klas gelden de regels van de juf en is het beter als ouder wat afstand te nemen.




Mee eens. De eerste keer dat dit gebeurde heb ik dus ook meteen aan de juf gevraagd hoe ik moest handelen, en wát ik had gedaan. Zij gaf toen aan dat ze het er helemaal mee eens was. Dus dat wist ik voor de volgende keer…

ow, hier een grap… van: hij is vast bang dat je em op gaat eten of iets in die trant! Of… hij had bedacht dat er iemand anders graag naast hem wilde gaan zitten.

Sta zelf voor groep twee en wij hebben vaste plekken in de kring, ivm de structuur die enorm nodig is voor een aantal leerlingen.

Voro de nieuwe instromers is er een stoel met plaatje en naam, zodat ze niet hoeven te zoeken tussen al die stoelen naar hun eigen plekje.

Knollie ik zou er ook wat van. Gezegt hebben!

Ik zou niet weten waarom niet eigenlijk…als je kind niet voor zichzelf op kan komen (ook die kinderen zijn er!) Dan moet jij dat als moeder doen. Je hebt er soms :silenced: kinderen bijzitten…







Dus voel je er niet rot over :-*

Als je kind niet voor zichzelf op kan komen, leer je hem dat volgens mij niet om je er als ouders mee te gaan bemoeien.

Los daar van vind ik dat als dit in de kring op school gebeurd dit aan de juf is om hier iets van te zeggen, ik zou er dus niks van zeggen. Misschien wel tegen mijn eigen kind iets van ‘‘er komen straks wel meer kindjes in de kring zitten’’. Maar zou niks tegen dat andere kindje zeggen, neem aan dat de juf dat wel doet of eventueel de ouder van dat kind als die er nog bij staat. Want dat zou ik dus wel doen, als mijn kind zoiets zegt /doet en ik sta er nog bij.