geboren :mrgreen: :mrgreen:
Betsie ligt al vanaf het begin al in een stuit, en ik heb ook absoluut niet het idee dat ze nog draaien gaat…Ik sta ivm vroegtijdig weeen streng onder controle bij de gyn en hij heeft me al verteled dat kindje nog tot 34 weken de tijd heeft om te draaien…Ik zit me net ineens te bedenken dat dat al over 3.5 week is :shock: :shock:
Na mijn horror bevalling van Marit, riep ik van de daken dat ik de volgende keer een KS wilde hebben :oops: Maar nu de kans steeds groter wordt dat het idd een keizersnede gaat worden, des te enger ik het gaat vinden :shifty: :shifty: …
De ingreep zelf maakt me niet zoveel uit, maar ik kan me niet voorstellen hoe ik in godsnaam met een buikwond, pasgeboren beeb en Peuter mezelf in "toom"moet houden…
Is het revalideren met een peuter rond lopend niet veel lastiger als zonder kinderen? :think:
Kortom hoe zijn jullie ervaringen?
Beste Claudia
Ik had 2 stuiter :lol: kindjes!! Ze zijn beiden via een geplande keizersnede geboren. Zowel de gyn. als wij vonden dat toen de beste optie.
Onze oudste was 2 jaar en 2 weken toen de jongste was geboren, dus soortgelijk met jouw kids.
Ik herstelde na de geboorte van onze jongste sneller dan bij de oudste. Bij de oudste heb ik echt 2 weken nodig gehad om weer goed op de been te zijn. Bij de jongste liep ik na 1 week met man een pasgeboren dochter al te shoppen voor een nieuwe garderobe. Ik denk dat het herstel echt bij iedereen verschillend is. Luister gewoon naar je lichaam en pak je rust…een uk en een pasgeboren baby kan met het herstel van een keizersnede erg pittig zijn…
Omdat je een tijd niet (zwaar) mag tillen is het voor je uk moeilijk te begrijpen waarom mama hem/haar niet optilt of van de trap afdraagt.
Ik moet zeggen dat ik dat al snel weer deed, maar het is toch echt geen aanrader. Wat ik zelf echt lastig vond was het voeden. Als ik Suzan borstvoeding gaf, dan zette ik Tomas eerst in de kinderstoel met de tv aan. Koekjes en drinken erbij en dan maar hopen dat hij mij en de kleine een half uurtje rust gaf om te voeden/te eten! En aangezien hij natuurlijk op dat moment juist aandacht wilde ben ik jammer genoeg snel gestopt met de borstvoeding. Achteraf gezien is het natuurlijk het fijnste als je partner een paar weken na je thuiskomst uit het ziekenhuis en de kraamtijd vrij heeft zodat jullie je ritme kunnen krijgen. Dat geeft voor iedereen rust en dan loopt alles vanzelf. Maar die mogelijkheid moet er natuurlijk wel zijn!!
Misschien nog een tip. Mocht je het willen en het is mogelijk in het ziekenhuis, vraag dan om een spiegel boven de operatietafel. Dan kun je zien hoe jullie kindje geboren word!
Maar wie weet draait jullie uk nog en is een ks niet aan de orde…maar in ieder geval een goede bevalling toegwenst en een geniet van de kraamtijd!!!
Mocht je nog vragen hebben…stel ze maar hoor!!
Groetjes Claudia
Hier ook 2 keizersnedes. Kian was 2 jaar en 3 maanden oud toen Esmée werd geboren. Hij moest nog best vaak opgetild worden. Gelukkig had vriend nog 2,5 week vrij anders had ik het niet gekund. Het optillen bedoel ik. Na 3 weken was de wond al veel minder pijnlijk en kon ik weer tillen. Je kunt wel zeggen de oudste moet zoveel mogelijk zelf lopen, maar dat lukt niet altijd. Vooral als ze die leeftijd hebben en het op een krijsen zetten. Dan is oppakken vaak sneller en gemakkelijker.
Dus mijn ervaring is dat je zeker de eerste 3 weken hulp nodig. Anders lukt het echt niet. De wond doet nog te veel pijn bij het tillen van oudste.
mijn oudste was wat ouder, nl. ruim 2,5. Dat scheelt wel, want hij kon al zelf de trap op en af en dat scheelt een hoop tilwerk. De tweede is ook met een KS gekomen en het viel mij mee. Het deed wel pijn de eerste 10 dagen, maar daarna ging het wel.
De eerste week kon ik niet zoveel, zelf in en uit bed ging niet, ik kon niet tillen en geen onverwachtse bewegingen maken. Je hebt toch een grote wond in je buik. Het is een grote buikoperatie die je ondergaat.
Een week na de operatie moest ik noodgedwongen vol aan de bak. Dat was erg zwaar, maar met paracetemol kon ik vrij veel doen.
Na twee weken kon ik steeds meer en na zes weken voelde ik me beter dan na de eerste bevalling.
De eerste dag dacht ik echt … dit komt nooit meer goed. En de dag erna toen ik moest douchen en dus mijn bed uit moest, heb ik staan janken van de pijn, de tweede dag moest ik me flink verbijten, maar kon ik het hebben en zo ging het elke dag een beetje beter.
Als je de mogelijkheid hebt, zorg in elk geval de eerste twee weken voor hulp.
Finn is 21 maanden en Lise 3 weken, geboren met keizersnede.
Ik zag er enorm tegenop van tevoren. Finn zit ook nogeens in de top van zn peuterpubertijd, met hoofdbonken en driftbuien etc. Ik zag het al gebeuren dat ik huilend probeerde te voeden en Finn hier de boel op zn kop zou zetten.
En het is me alles meegevallen.
Na 4 dagen had ik al geen last meer van mn wond (neemt neit weg dat ik Finn niet kon tillen hoor) Mijn man had 1 week vrij genomen nadat dat kraamhulp weg was, en dat was wel ideaal. En nu til ik Finn weer gewoon. Maar zovaak hoeft dat niet, alleen met in en uit de kinderstoel /auto en als hij valt ofzo.
We hebben hem van tevoren geleerd de trap op en af te lopen, bad in en uit te klimmen. Dat scheelt al een hoop!
Met alle beren die ik op de weg zag van tevoren, is het mij echt alles meegevallen, en voel ik me nu helemaal niet meer beperkt eigenlijk!
Finn is ook over het ergste van zn driftbuien heen en is nu eigenlijk vooral heel erg lief, en is reuze trots op zn kleine zusje.
Succes!!
Ik heb 2 keizersnedes gehad. Bij de eerste vond ik het herstel zwaar: ik had veel napijn en ook veel bloed verloren waardoor ik me slap voelde. Heb mezelf toen echt 6 weken in acht genomen (alleen m’n baby opgetild, veel gerust en geen zwaar schoonmaakwerk gedaan, dat liet ik doen 
) en na 7 weken kon ik weer voorzichtig sporten.
Bij de 2e was ik bang dat m’n bevalling in een ks zou eindigen want ik zag zo op tegen de napijn, en hoe moest dat dan thuis met m’n zoontje van bijna 3. :think: Maar de 2e keer is me echt 100% meegevallen! Ik had nauwelijks napijn: de pijnstilling in het ziekenhuis werkte prima. M’n oudste hoefde ik niet te tillen want hij kon zelf al de trap op en af klauteren. Als ik hem moest verschonen ging hij op de bank liggen of op z’n bed, dus hoefde ik hem niet te tillen. Op de 8ste dag mochten we met onze beeb aan de wandel buiten, dus samen met manlief een klein rondje gelopen en dat ging heel goed. Ik heb alleen 5 weken geen auto gereden want dan moest ik hem in het stoeltje tillen. Het had misschien wel eerder gekund hoor, maar ik besloot echt zo lang mogelijk niks te tillen, want des te sneller en beter herstel je weer. Ik dacht na 2 weken wel even de keukenvloer aan te kunnen dweilen (met zo’n dweilstok) maar dat was pijnlijk dus meteen maar mee gestopt, na 6 weken weer voorzichtig geprobeerd en toen ging 't prima.
Het is mij dus allemaal enorm meegevallen, ik was nu veel sneller weer lekker op de been dan bij m’n eerste. Luister naar je lijf, laat zware schoonmaakklussen aan je man over en leer je kindje alvast zelf op de bank te klimmen met verschonen, dat scheelt enorm!
Ik wens je een goede bevalling toe en een fijne kraamtijd!