Vandaag kwam Thijs thuis na een heerlijke dag buitenspelen met bovenstaande titel.
Mijn moederhartje brak, maar wat moet ik er aan doen.
Thijs wordt op dit moment onderzocht op PDD-NOS en vind het heel moeilijk zijn emoties te tonen.
Bij het buitenspelen moet eigenlijk alles zoals hij het wil en niet anders. De andere kinderen gaan daar natuurlijk tegenin waardoor er hier en daar wat kinderruzies ontstaan. Deze worden ook snel weer opgelost en zijn ze weer de beste vriendjes met elkaar.
Wij hebben al heel vaak uitgelegd dat het aan zijn manier van spelen ligt, maar hij wil het gewoon niet begrijpen.
Hoe kan ik dit nou “oplossen” en zorgen dat hij niet meer dit gevoel heeft. De kinderen bij mij in de straat zijn in dezelfde leeftijdscategorie, maar je merkt toch wel een wereld van verschil.
Ik zit echt een beetje met mijn handen in het haar, dus ik hoop dat er iemand is die mij een hart onder de riem kan steken.
Groet,
Linda
P.S. Ik weet niet of dit hier goed staat, verplaatsen is dus toegestaan.
Hier hetzelfde meegemaakt,
Niemand wilde met hem spelen,
en nu staan ze elke dag hier aan de deur… 
Ik heb contact gezocht met sommige ouders,
verteld dat jasper net even iets anders was.
Ook heb ik voorgesteld dat ze hier mochten spelen,
zodat ik een oogje in het zeil kon houden, en inspringen indien nodig…
Natuurlijk heb ik het wel leuker gemaakt,
mini pizza’s met ze gebakken,
spelletjes gedaan, buiten een speurtocht gemaakt,
dingen die mijn kind wel snapte…
Zo leerde ze jasper een beetje begrijpen,
beetje bij beetje, kwam het dus helemaal goed! :thumbup:
Nu grote draak ouder is hoeft dat helemaal niet meer,
hij heeft op school (bijzonder onderwijs) de juiste handvaten gekregen, dmv Sofa training, en oorzaken en gevolgen zelf op te lossen…
Ik zou het zeker even op school voorleggen, en misschien al een rugzakje aanvragen, indien je al een voorlopige diagnose heb, dan kunnen ze thijs op school verder begeleiden…
Er is trouwens bij contact, een topic over kinderen met Autisme…
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=102204&start=150
Zelf geen ervaring mee, maar ik sluit mij aan bij Gab. Probeer zelf kindjes te vragen en eventueel ouders inlichten. PDD-Nos hoeft geen belemmering zijn om te spelen met anderen, wij hebben ook op school een krindje met pdd-nos, maar is erg gewild om mee te spelen na uitleg en inlichten van ouders.
Succes.
Ach lieverd toch…
Ik wil je een hele dikke knuffel geven :hug:
Lastig! Mijn stiefzoon heeft wat ze nu noemen een Stoornis in de Kinderleeftijd - Niet Anders Omschreven. Dat komt feitelijk neer op PDD-NOS en Asperger. Ook hij heeft veel moeite met samenspel met andere kinderen, want ‘zij doen niet wat hij exact wil’. Aanpassen is erg moeilijk voor hem, want wat hij in zijn hoofd heeft, heeft hij zeker niet in zijn poezelige achterwerkje!
Inmiddels zit ook hij op speciaal onderwijs, sinds dit schooljaar, en we hopen heel hard dat dat hem een stuk vooruit gaat helpen. Daarnaast doet hij een TOMtraining bij stichting MEE, waarbij hij leert omgaan met zijn eigen emoties, en bij anderen emoties leert herkennen in gezichtsuitdrukkingen.
Het is hard werken, met een kindje met een ASS in je gezin! En soms ook heel erg frustrerend om toe te moeten kijken hoe jouw kindje steeds tegen muren blijft lopen, en maar niet lijkt te begrijpen hoe dat voorkomen kan worden… :hug: :-*