Ik lees hier over kinderen die een hapje (of meer) moeten proeven :think:
Hoe krijg je dat voor elkaar? Dat is toch al het eerste probleem 
? Mijn spruit weigert het ook echt pertinent om te proeven hoor.
Al die tips die hier gegeven worden werken hier in huis niet helaas. Het enige dat die vrijwillig aan avondeten naar binnen werkt is pasta zonder saus, cashewnoten en bladerdeeg. En pannenkoeken, poffertjes en patat. Die gaat dus meer dan eens met honger naar bed en dan nog eet ze niet.
Ja dat viel mij ook op… Als ze alleen al zou proeven, maar nee hoor, per definitie nÃet :snooty:
Pasta is het hier ook he-le-maal trouwens, altijd al zo geweest.
Ze eet het overigens wel met allerlei sausje, althans: stuk of 4 soorten
Haar zonder eten naar bed sturen heb ik nooit gekund, toen ze een periode écht moeilijk at kookte ik dan gerust wat anders en liet m’n eigen eten koud worden :oops: (en ja ik weet dat dat wellicht geen goede keuze was), dat doe ik niet meer, alleen al omdat ik nu weet wat ze écht niet lust.
Ik smeer dan wel een boterham voor haar, met honger naar bed gaat me te ver, maar de 1 is daar harder in dan de ander. 
Volgens mij hebben wij het hier ook al eens eerder over gehad, ik was vroeger ook zo’n moeilijke eter… Ik lustte niks en wilde ook niks nieuws proberen Het is wel iets verbeterd in de loop der jaren, maar nog steeds vind ik veel dingen niet lekker en eet ik ze dus ook niet :oops: Ik proef wel heel veel, maar het dan echt opeten doe ik niet als ik het niet lekker vind… Geen goed voorbeeld dus :? Gelukkig eet Tim wel alles, ook als hij het niet zo lekker vindt, dan eet hij het toch op :thumbup: Zo ook Valentijn, die proeft echt alles en eet ook veel verschillende dingen :thumbup: Ik (wij) heb hem ook altijd gezegd dat hij dingen die hij wil/moet proeven ook moet doorslikken, omdat je dan pas echt goed proeft wat je eet en dat doet hij ook altijd!
Met Jonathan daarentegen… héél ander verhaal, net Novi We kunnen praten als Brugman, hebben het bij hem net zo aangepakt als bij Valentijn, vanaf dag 1, maar hij vertikt het dus inderdaad ook al om alleen maar te proeven :? Krijg het niet voor elkaar :thumbdown: Hij is dus ook een redelijk eenzijdige eter helaas. Hij eet ook wel altijd bruin brood, drinkt melk en water, eet ook goed fruit en wel wat groente en vlees en aardappelen, is gek op pasta’s, dus er is wel iets van variatie
Maar ik begrijp jouw dilemma wel, Jonathan is gezond, bijna nooit ziek en is qua lengte en gewicht in proportie en ook boven het gemiddelde, dus niks klein en ielig ofzo Maar ik vind het zelf een enorme beperking in mijn leven NU! Tim kan mij niet zomaar leuk mee naar een onbekend restaurant nemen, ik moet eerst de kaart zien om te kijken of ze er wel eten hebben dat ik lust :oops: Ik baal daar ontzettend van, maar kan die knop niet omzetten.
Mijn “angst” is dat als Jonathan niet meer gaat proeven en leren dat sommige smaken vaker gegeten moeten worden om lekker te gaan vinden, hij net zo wordt als ik hierin :?
Ik heb geen tip voor je, want ik krijg het hier ook niet voor elkaar :shifty: Maar ik begrijp wel wat je punt is :thumbup: En ik hoop dat je een manier vindt om haar over de streep te trekken en dat ze gaat leren dat veel eten echt wel lekker is :thumbup: En ondertussen spiek ik mee en hoop ik ook voor Joon nog een gouden tip te vinden 8)
Dat is dus het punt Iets anders voor haar koken heeft absoluut geen zin. Tenzij het kale pasta is Wat ik ook maak, buiten wat ik opnoemde, ze eet het gewoon niet.
Honger boeit haar niets hoor. Ze kan met veel honger uit het kdv komen en ook benoemen dat ze honger heeft, maar zodra ze ziet wat er op haar bord ligt hoeft ze niet meer.
Soms krijgt ze een banaan of een appel als alternatief. Maar niet elke dag dus. Het boeit haar ook helemaal niets. Brood eet ze wel, maar ik krijg er bijv ook geen rauwkost in ofzo. Ik probeer wel een beetje rekening te houden met wat we eten, al is het maar dat ze pasta eet en de dag erna een paar hapjes gekookt ei, wat cashew noten of een banaan.
Ze heeft wel ondergewicht. We hoopten dat ze zich op zou trekken aan haar kleine zusje, die eet alles. Zo anders. Dat maakt ons wel duidelijk dat het gewoon aan het kind ligt. Vanaf de eerste hapjes heeft ze slecht gegeten. Het heeft geen zin om erover gefrustreerd te raken, natuurlijk zijn we dat wel eens (geweest), maar niet/zo min mogelijk naar haar. Ze moet zelf maar kiezen of ze wel of niet eet. Ze is nu 3 en begrijpt de consequentie. De kinderarts zei me dat kinderen zichzelf echt niet laten verhongeren, blijkbaar halen ze dan genoeg energie uit andere voedingsmiddelen dan het avondeten.
@Kimmie
Je bent bang dat je zoontje net zo wordt als jij maar ook jij zal het van geen vreemde hebben, is toch iet genetisch waarschijnlijk waar je niet veel aan kan veranderen.
Je bent nu volwassen en je probeert nu meer, smaakpapillen moet je opvoeden, dat besef je nu dat je volwassen bent en kan relativeren en dus ook “mind over matter” kan toepassen. Een kind kan dat nog niet maar dat kun j het wel leren. Ik denk dat je daarmee ook het beste mee probeert te geven aan je kind, hoe om te gaan met deze moeilijkheid.
En Dora & Diego pasta? Daar gooi ik dan saus met een zakje rauwkost doorheen en dan eet ze het :lol:
Wij maken er aan tafel ook geen issue van, ik kook, bied het aan en c’est tout.
Maar net als wat Kim zegt, het zou zo makkelijk zijn
Onze dochter is trouwens altijd al moeilijk geweest met eten, ik denk weleens dat dat komt omdat we te lang door gepureerd hebben, hadden misschien eerder haar stukjes eten moeten geven.
Jonathan at absoluut niks wat ik gekookt had :shifty: :lol: Maar wel alle Olvarit potjes :think: En ja… ik kan heus wel koken, de rest eet het ook 8) Hij begon wel pas met eten toen ie ruim 8 maanden was, eerder wel aangeboden uiteraard, maar hij weigerde halstarrig en als ik het al naar binnen kreeg dan lag het binnen twee tellen weer op zijn bord :roll: ook de Olvarit hoor. Maar goed, Olvarit it was en nu… als ie de kans krijgt eet ie het nog! :roll: Annelotte krijgt wel eens zo’n kant en klaar bordje en als ze dat niet opeet, staat Joon vooraan om het restje op te mogen eten en dan maakt het niet uit wat het is :o Hij is gewoon een beetje vreemd, maar wel heel erg lief :inlove: :lol:
Ik denk inderdaad wel dat alles consequent blijven aanbieden en er verder aan tafel geen halszaak van maken, uiteindelijk wel gaat werken… Maar lastig blijft het wel, want je kunt het wel naar binnen kijken 8)
Hier geen discussie meer over eten. Ik begin er niet aan. willen ze eten? Prima. Willen ze niet eten? Ook goed. Verder krijgen ze altijd 1 snoepje per dag en als er een toetje is, mogen ze dat ook altijd eten (ook als het bord niet leeg is). Ik geloof niet in straffen om/met eten. Al met al, dat geeft een boel rust zo. De regel is wel dat ze lief aan tafel moet blijven zitten en niet mag knoeien met haar eten (want kleien met eten, dat wil ze wel).
@meisje1974 wrote:
Hier geen discussie meer over eten. Ik begin er niet aan. willen ze eten? Prima. Willen ze niet eten? Ook goed. Verder krijgen ze altijd 1 snoepje per dag en als er een toetje is, mogen ze dat ook altijd eten (ook als het bord niet leeg is). Ik geloof niet in straffen om/met eten. Al met al, dat geeft een boel rust zo. De regel is wel dat ze lief aan tafel moet blijven zitten en niet mag knoeien met haar eten (want kleien met eten, dat wil ze wel).
Hier idd ook standaard een toetje én een kind wat ook wil kleien met eten :lol:
Toetje eet ze ook niet :mrgreen: Behalve als het iets met chocola is en dat is dus bijna nooit.