Tejo is inmiddels ruim 16 maanden en de laatste weken vind hij het afschuwelijk om op zijn rug te liggen om zijn luier te verschonen.
Eerst hielp het nog prima om hem af te lijden.
Echter nu is hij ziek en heb ik het idee dat hij ook benauwd wordt als hij op zijn rug ligt (al ligt hij in bed af en toe wel op zijn rug te slapen :think: )
In elk geval wordt hij panisch.
De afgelopen dagen probeer ik dan ook maar staand zijn luier te verwisselen, wat niet gemakkelijk gaat (hij gaat tegen mij aan staan) maar het ging.
Vandaag is het al helemaal een ramp geworden. Hij begint al te huilen als hij op de commode alleen al moet gaan zitten. Laat staan hoe dramatisch het wordt als ik zijn luier wil gaan verschonen.
Uiteindelijk is het (hopelijk) gelukt door hem in de luier te laten zitten, afleiden, grapjes maken en dan voorzichtig de luier weer vastmaken.
Dan toch maar weer staan, want de luier zit dan echt niet goed en hoop ik hem alsnog goed vast te kunnen maken.
Zucht…Ik weet het ff niet meer.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Ik ben daar altijd heel consequent in geweest, liggen is liggen en dan ook stil blijven liggen, zo niet dan werd ik boos, desnoods een tik op de billen.
Als ik mijn zus dan soms zo bezig zie, daar is dat ook een ramp, pff, nee, sorry, dat moeten ze hier niet proberen… 
.
Nu dat Tejo ziek is ligt het misschien anders, ik weet het niet, misschien heeft hij pijn wanneer hij neer ligt, de oortjes?
Maar zo niet dan zou ik echt kordaat zijn en er geen spelletje van beginnen te maken, daar heeft hij de leeftijd al voor om te snappen dat liggen ook liggen is…
Succes ermee! :-*
Evelien,
Ik herken het wel hoor. Niet helemaal panisch maar wel een heel karwei om hem te laten liggen. Afleiden werkt hier nog wel maar soms ook helemaal niet 
Ik heb niet echt een super tip … sorry…
groetjes
Ellen
Lev doet het ook, heel irritant.
Bietje, jij noemt dat jij altijd consequent bent geweest, maar wat als dat niet helpt??
Als ik consequent ben, kost een verschoning mij een half uur en dan overdrijf ik niet.
Een tik is dan niet aan de orde, dat zou hooguit uit frustratie zijn van mijn kant.
Evelien ik heb dus geen tip. Ja, een papa in huis, die thuis werkt 
Want dan lukt het wel.
Ik zie het dus echt als uitproberen bij mij.
Klopt, met een papa erbij (dus met zijn 2-en) gaat het wel weer gemakkelijker. Niet dat hij nu braaf gaat liggen, maar we kunnen in elk geval weer zijn billen goed insmeren (door het niet goed in kunnen smeren en de dunne poep heeft hij nu behoorlijk luieruitslag, dat helpt natuurlijk ook niet) en de luier goed omdoen.
Ik hoop (heel hard 
) dat het gewoon van tijdelijke aard is.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Hier ook wil meneer er soms een drama van maken en ik weet niet of je t consequent kan noemen maar hier moet hij ook blijven liggen. Soms houd ik hem gewoon 5 min liggend vast zodat hij nergens na toe kan en dan komt t wel over…
Mar ik ga niet een spel spelen met afleiden liggen is liggen.
Hier geen tikken dat vind ik niet nodig maar wel luisteren!
Evelien, gisteren heb ik luierbroekjes gekocht. Werkt dus geweldig!!!
Die trek je dus in een keer aan :thumbup:
Wist ik nog wel van Anna Sofie maar was ik allang weer vergeten.
Hier is het ook een gevecht… Ik denk dat ik ook niet duidelijk ben, als het een plasluier is, mag hij van mij gaan staan. Alleen als het een poepluier is moet hij blijven liggen, en dat kost me ook een aantal minuten en een boel tranen van Juul, om het hem duidelijk te maken… Maar gelukkig kan mama hem nog baas…
Ik ga ervan uit dat het een fase is…
Bij de oudste ben ik al vrij snel overgegaan op staand verschonen, meer omdat ik dit makkelijk vond. Ik vond het namelijk te zwaar om hem op de commode te tillen, en hij luistert (gelukkig!) wel heel goed. Dus hij staat met zijn rug tegen mijn benen aan, en ik houd het plaatje tegen zijn buik: hij houdt die zelf vast, zodat ik de plakkers goed erop kan klikken.
Met een poepluier is het wat anders, dan moet ie wel gaan liggen.
De jongste is hier nu wel een probleem, die is (letterlijk) te klein om te laten staan, dan moet ik te ver bukken. Dus die ligt wel op de commode, maar hij wÃl juist staan. Met een plasluier mag het, maar hij maakt er dus ech teen drama van als hij móet liggen. Bij papa dus niet (echt) maar hij is dan ook consequent geweest door hem gewoon altijd te laten liggen…
Mijn tip zou toch zijn: als hij alleen geplast heeft staand verschonen, en anders moet hij toch ff liggen: dan beperk je het aantal keren al…
Poepluier verschoonde ik ook gewoon staand hoor, tis even een handigheidje maar véél makkelijker dan dat gevecht iedere keer :shifty:
Gewoon zelf op de bank of op een bed gaan zitten, dreumes voor je met zijn/haar rug naar je toe, met beleid die poepluier uit en schoonmaken.
Luier om en verschonen is weer in een fluit gebeurd.
Maar hun zitten vaak zo vol dat de luier dan gaat kiepen 
, niet erg handig dus…
Ik wilde nog ff melden dat het drama gelukkig maar een kleine 2 weken heeft geduurd.
Nog steeds heeft hij wel eens buien dat hij geen zin heeft, maar zoals het afleiden en uiteraard steevast aangeven dat hij toch echt moet blijven liggen, doet het ook weer.
Sterker nog, vaak als we luier gaan verschonen zeg ik het tegen hem en loopt hij gedwee mee (of al uitzichzelf) naar de trap om naar boven te gaan.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Hier ook sinds paar weken een steeds groter wordend drama 
. Meneer wordt al boos als hij liggend wordt gekanteld voor de commode.
Nu lukt het afleiden met iets wel, maar daar heb ik eigenlijk geen zin in…
Staand verschonen wil ik ook niet aan beginnen.
Nog tips? :think:
Afgezien van afleiden en staand verschonen heb ik geen tips nee sorry :shifty:
Je hebt op deze manier zo’n beetje de twee dingen die wél vaak werken al uitgevlakt…