Ik heb even behoefte om te kijken of het herkenbaar is. Lasse kan bij tijd en wijlen een pittig kind zijn. Zijn peuterpuberfases zijn vaak niet mals maar ik dacht dat we dat net weer gehad hadden.
Maar men hij luistert slecht, is superdruk, heeft een grote mond.
Toen hij in nov 6 werd dacht ik van hij zou nu zo naar groep 3 kunnen. Maar tja dat gaat dus pas na de zomer gebeuren.
Volgens mij verveeld hij zich op zich niet op school, maar hij maakt zich ook graag wat makkelijk van dingen af. Maar het beeld van zo’n grote knul met steeds kleiner wordende kleuters klopt ook niet helemaal meer. Van mij mag hij zich wel met de weer wat groteren gaan meten (groep 3/4) en dat er meer van hem geeist wordt ofzo.
Ik was het altijd eens mijn zijn langer kleuteren en de school hanteert ook nog de 1 okt grens. Ik herken het ook wel enigszins vanaf dat hij 3,5 jaar was en bij een GO zat en nog niet op de kleuterschool.
Grrr herkennen mensen dit?? Het idee dit nog een half jaar te moeten hebben zinkt me de moed van in de schoenen.
Gr Caroline
hmmm die lasse is sowieso wel een pittige he… :hug:
Maar je hebt het idee dat zijn gedrag 1 op 1 in verband staat met nog kleuteren? Dus dat het vermoedelijk verdwijnt als hij in groep 3 zit?
Is het dan niet een idee het daar eens met de juf over te hebben? Niet over nu naar groep drie, maar misschien wel over dat er wat meer van hem verwacht mag worden op school.
Heel herkenbaar helaas :?
M luistert ook echt slecht moet altijd laatste woord hebben en is vaak ook heel erg druk.
Ook hij is nog niet naar groep 3.
Ik ben er ook niet echt blij mee dat hij nu nog in de kleuterklas zit want je ziet echt wel een groot verschil tussen hem en de jongere kids.
Als hij met de buurjongen speelt(die is bijna 7 en zat bij hem in de klas wel naar groep 3 gegaan) dan merk je gewoon heel ander gedrag bij M. Dan is die rustiger speelt ook anders.
Ik denk toch dat we de 6 maanden nog even door moeten komen.
Die van mij is van oktober en is nu dus ook 6 en zit in groep 2.
Enerzijds hoort het dwarse gedrag bij een 6 jarige is me uitgelegd, een soort sprong naar de volgende fase. Dit betekent ook dat ze soms de aansluiting een beetje kwijt raken met klasgenootjes die een stuk jonger zijn. Sommige vriendjes zijn ineens geen vriendjes meer. Ze weten niet meer zo goed wat ze samen leuk vinden. Kan zomaar ineens weer terug komen.
Wat hier hielp is dat zijn juf het hem wat moeilijker maakt nu (met nog een paar andere kinderen die wat verder zijn). Vaak werken scholen met groepjes kinderen die wat achter lopen, maar hier gelukkig ook met groepjes kinderen die wat voor lopen. Na de kerstvakantie is ze er mee begonnen en hij vindt het prachtig. Het gaat een stuk beter nu. Hij kan ineens lezen en mag van mij elke twee weken een boek van de bieb halen en hij vindt dat prachtig.
Ook geef ik hem wat meer vrijheid en dat werkt ook goed op zijn humeur.
Na Pasen gaan ze ook anders te werk hier in groep 2. Minder spelen en meer aan tafel werkjes doen. Wennen voor groep 3. Voor de oudere kinderen is dat een verademing, maar dan hebben de jonge kinderen het vaak weer moeilijk.
Het komt goed is me beloofd, dus dat roep ik dan ook maar naar jou. Ik zou wel een gesprek met school aan gaan. Goed kijken of hij zich niet verveelt en ze het hem nog wel genoeg uitdaging kunnen geven (en daadwerkelijk geven).
Die van mij is emotioneel gezien eerder 5 dan 6, dus wat dat betreft zit hij weer prima in groep 2. Als hij daar ook wat verder mee was geweest had ik wel heel erg getwijfeld of hij niet versneld naar groep 3 zou moeten gaan na de kerstvakantie.
Zouden ze hem op school misschien wat meer uitdaging kunnen geven?
Als Jesse hier thuis uit verveling erg druk/baldadig wordt, geef ik hem knutselspullen of een puzzel van 100 stukjes.
Die uitdaging heeft hij nodig en hij zit dan zo weer een tijdje heerlijk te spelen. Op dat moment geef ik hem daar complimentjes over en vaak is zijn gedrag daarna een stuk beter.
@fiep klophout wrote:
hmmm die lasse is sowieso wel een pittige he… :hug:
.
Het doet me goed dat je dat even zegt. Soms heeft het ook iets eenzaams met je gemodder en dat niemand echt door lijkt te hebben hoe pittig het soms is. Hoewel de opa’s en oma’s ondertussen wel beter weten na menig logeerpartijtje. Behalve bij mijn zusje maar die is recht toe en recht aan en die houdt hem wel een paar dagen onder de knoet.
Ik weet niet of het 1 op 1 met school te maken heeft. Ik lees nu bij juulke dat het ook bij 6 jarigen kan horen. Kijk dat soort dingen hoor ik graag, dat ik het wat beter kan plaatsen. Daar ga ik ook eens verder op zoeken, Met de kerstvakantie was tie ook behoorlijk lastig maar dan denk je aan nasleep van feestdagen en verjaardag en we meenden ook wel een sprong te herkennen. Maar ik zei van de week nog tegen Roel van he we hadden toch net een sprong gehad, ik heb het idee dat we er weer midden in zitten. Dan heb ik gewoon een halve echt puber in huis (beloof nog wat :shifty: ) en zakt de moed je af en toe in de schoenen zoveel tegengas je de hele tijd krijgt. En het laatste woord willen hebben - nou dat is bijna een understatement. Hij houdt gewoon niet op met het willen hebben van het laatste woord. Hij MOET en ZAL echt het allerlaatste woord hebben.
Ik weet niet of meer uitdaging het is op school. HIj loopt best graag de kantjes er vanaf en dolt nog steeds graag met zijn vriendjes. Ik denk dat hij dan meer de meereisendheid nodig heeft van het totale pakket ipv een werkje extra hier of daar.
Ik was het altijd eens met de beslissing van langer kleuteren en bovendien doet de school bijna niet anders. Maar nu krijgen we wellicht met de keerzijde er van te maken.
Ik ben wel blij met de nodige herkenning.
maar heb je er uberhaubt al met zijn leerkracht over gehad? misschien dat zij (of hij) ook wel kan zeggen of het iets is wat ze vaker ziet bij kinderen die langer kleuteren (of als dat dus bijna de standaard is; of ze dat vaker de laatste maanden van groep 2 herkent).
ik herken het van n eigenlijk niet, moet ik zeggen. Die kleutert ook lang, maar zit nu gewoon als een echte groep 2 leerling in groep 2. Het verschil met de net vierjarig is wel enorm, maar daar merk ik in n’s gedrag eigenlijk niks van.
Maar gesprekje met de leerkracht lijkt me wel handig als je er zo mee worstelt.
Mijn zoon is van eind augustus 2005 en zit wel in groep 3, maar vertoont hetzelfde gedrag. Het laatste woord willen hebben, wisselende buien (van heel boos naar heel lief). Ook een grote mond en bij tijd en wijle enorm druk. En als ik de verhalen op het schoolplein hoor dan ben ik niet de enige die dit ervaart.
Ik vrees dat het een fase is waar we weer doorheen moeten, ik moet zeggen dat het de laatste dagen wel alweer een stuk beter gaat dus ik denk dat hier het eind van de periode in zicht is…
Maar als je er nog midden in zit is het erg zwaar, sterkte.
Heel herkenbaar en Mika zit al in groep 3. Het kan dan evengoed nog best de uitdaging zijn maar Mika is op school dus echt anders als thuis.
Ik merk wel ook dat het heel veel te maken heeft met zijn zusje, als die er niet is dan is Mika een modelkind 
:inlove: . Als Elin aandacht krijgt MOET Mika dat dus ook en ik vind dat lastig. Hij laat zich nl. niet negeren, het is een volhoudertje en hij wint het van mij :shifty: .
Dusss ik ben ook heel blij om hier een beetje herkenning te lezen en hoop maar dat dit een fase is 
.
bij onze oudste begon dat gedrag juist in groep 3…
En hij was wel eerder uitgekleuterd, maar vond het allemaal nog wel prima.
Toen hij eenmaal in groep 3 zat :roll: .
En inmiddels zit hij half groep 4 en heeft hij weer zo’n periode dat ik denk: hoe vroeg begint die pubertijd tegenwoordig wel niet zeg??!?
Onze 2e is in januari 6 geworden en had officieel 2,5 jaar moeten kleuteren, maar dat worden/ zijn nu 2 jaar geworden en dan een half jaar groep 3 en in principe na de zomer door naar groep 4.
Bij hem speelt het echter allemaal veel langer en hij uitte dat ook heel anders dan onze oudste toen hij zijn pubergedrag vast even ging oefenen (was en is ook heel pittig, maar meer door andere dingen dan door zijn gedrag).
Ik zal het eens aan de juf vragen maar als ik het hier zo lees kan het dus ook een fase zijn. In combi met mijn toch al pittige kind zijn die puberfases van hem toch al niet van de lucht.
Het overviel me ineens dit weekend dat ik dacht Mijn God ik heb hier zo geen zin in. Roel en ik zijn ook vaak het weekend alleen met de kids. Nena bijna vier - op zich wel leuk en schattig maar soms ook aardig op de grens. De moed zakt me in de schoenen om met die twee alleen te zijn.
Maar het is fijn om even mijn hart te luchten. Roel was vandaag alleen met ze en werd er ook niet echt blij van.
Ik zal van de week eens bij de juf checken. Sowieso checken we elkaar soms wel even in lastige periodes - zo ligt het aan mij of doet hij dat bij jou ook. Vaak vind de juf het ook wel fijn om even te weten dat het weer eens zo’n periode is. Bij de zwemles gisteren zag ik het ook terug.
Ik ga maar weer eens een abo op een dierentuin nemen. Dat heb ik mezelf eerder kado gedaan - als ik dan alleen met de kids ben ze daar lekker laten razen. Of een vriendje ophalen en meenemen naar de Boswerf en de mannekes daar lekker laten ravotten. Ik kan maar beter lekker op pad gaan - ipv thuis hor en dol zitten worden.
groep 3 helpt daar niet bij hoor
Luna zit dan wel in groep 3 maar pfff… luisteren…?? en als ik haar dan bij haar arm pak (niet eens hard ofzo) en zeg dat ze nu toch eens moet gaan luisteren kan ze heel stoer tegen over mij gaan staan en echt in zo’n houding van nu ga ik je een klap verkopen
dus het zal gewoon de leeftijd zijn dat lekkere dwarse gedoe :mrgreen:
Nu moet je niet boos worden en ik ken L,asse verder niet, maar je zou hem natuurlijk ook kunnen laten testen…
Want hoort erbij en is de leeftijd, klinkt in principe als muziek in de oren, maar stel je voor dat hij dat gedrag vertoont om een reden ?
Dit stukje kan ook een valkuil zijn wat je typt "
“Van mij mag hij zich wel met de weer wat groteren gaan meten (groep 3/4) en dat er meer van hem geeist wordt ofzo.”
Stel je voor dat dat niet kan of dat hem dat weer faalangstig van wordt ?
Kan bij de leeftijd horen, maar hij kan het ook om een andere reden doen he
Ik wil je verder niets aanpraten, maar t, is maar een sugestie :-*
Wat zeggen de juffen verder van zijn gedrag ?
Tja, als hij dit gedrag vaker vertoont dan is het waarschijnlijk ook een stukje karakter?
Wij hebben hier ook een pittige oudste die met tijd en wijlen voor mijn gevoel niet te hanteren is. Ik verdenk hem er wel eens van wat adhd trekjes te hebben, maar volgens mij heeft elk kind dat wel (een aantal trekjes bedoel ik, niet adhd)
Wat wij hebben gemerkt is dat voor hem grote voorspelbaarheid de boel makkelijker maakt en hem iets minder opstandig. Dus veel dezelfde structuur in dagen en bijna altijd op tijd naar bed. Hij heeft zijn slaap zo hard nodig. Na een slechte nacht is hij zo slecht te genieten :roll: Hij is altijd vroeg wakker en moet dus altijd op tijd naar bed. Afgelopen zaterdag zijn we een dag weggeweest en pas laat thuis gekomen (wel geslapen in de auto), nou, dan moeten we zondag niet te veel van hem vragen en hem echt vroeg op bed hebben want anders heeft dat zijn weerslag de rest van de week.
Ik vind het zelf lastig om hem niet te overvragen of te veel van hem te verwachten. Hij kan veel maar niet altijd tegelijk. Dat is mijn valkuil. Ook merk ik dat hij heel sterk reageert op negatieve aandacht. En wij trappen daar veel te snel in en dan krijg je zo’n negatieve spiraal. Nu we consequent (proberen, lukt helaas niet altijd!) rustig blijven als hij vervelend gedrag vertoont (vaak om ons uit te lokken) en dat negeren (tenzij hij zijn zusje pijn doet natuurlijk) merken we echt al verandering!
@Duimelijntje wrote:
Nu moet je niet boos worden en ik ken L,asse verder niet, maar je zou hem natuurlijk ook kunnen laten testen…
?
En waar denk je dan aan??
Ik heb de juf nog niet kunnen spreken - ik zie haar vrijdag en dan zal ik eens vragen hoe zij hem momenteel ervaart.
Bambi wij hebben hier af en toe weleens een beetje aan adhd gedacht maar hij kan zich steeds beter concentreren en het wordt met tijden ook beter. En laatst was dit bij de schoolarts ook precies wat zij wilde horen. Dat er een stijgende lijn in zat.
HEt is in de basis altijd al een druk/fysiek jongetje geweest met een hele sterke eigen wil die zich niet makkelijk iets laat vertellen (en zijn vader herkent dat heel erg van zichzelf van vroeger ) en in zijn groeifases alla oei ik groei werd het een regelrechte minipuber.
Lasse heeft op zich ook veel behoefte aan duidelijkheid en structuur ipv dat hij zelf constant op zoek gaat naar grenzen. En dat wordt doorgaans steeds beter behalve in de wat lastigere periodes, dan moeten we echt strak zijn en moet het vooral duideljik zijn dat wij de baas zijn en niet hij. En dat lukte ons nu dus soms amper de laatste tijd.
De laatste twee dagen is tie juist weer heel lief. Totdat hij samen met zijn zusje is - dan maken ze elkaar het leven zuur :shifty: Gisteren had ik hem alleen thuis en zijn we ook samen gaan zwemmen en dat was superleuk. Dat deed me echt heel goed. Even gewoon mijn lieve manneke terug.
Nou ik heb vanochtend de juf gesproken. Ze had wel gemerkt dat ie deze week weer liever was en een andere uitstraling had. Meestal is dat een teken dat hij ergens doorheen is gegaan.
Hij blijft wel weinig oog houden voor anderen, altijd haantje de voorste en niet altijd makkelijk te corrigeren maar dat is altijd al geweest.
hij heeft altijd al iets gehad met niet alleen gelaten willen worden, bang zijn iets te kort te komen of iets te missen en dat maakt dat hij altijd overal voorstaan staat ongeveer. misschien iets om eens met mijn homeopate te overleggen. of we zijn basale constitutie wat kunnen verstevigen waardoor hij misschien niet altijd alles zo hoeft na te jagen ofzo.
Ik ben heel benieuwd hoe je een basale constitutie verstevigd?
@rijstkorrel wrote:
Ik ben heel benieuwd hoe je een basale constitutie verstevigd?
Dat kan ik zo niet uitleggen en ik weet ook niet of ik het helemaal precies goed zeg maar ik weet wel dat Homeopatische middelen Op die manier kunnen werken. Lasse heeft weleens eerder korreltjes gehad waar hij op een bepaalde manier rustiger van werd, meer bij zichzelf. En mijn homeopate had destijds al vaker aangegeven om het eens over lasse te hebben omdat ze dacht iets te kunnen betekenen. Ik ga het gewoon weer eens inbrengen.
Ze heeft me geholpen zwanger te worden mag ze me ook helpen met het eindproduct
Vooral accepteren dat hij dat karakter heeft en hem leren er zo goed mogelijk leren mee om te gaan. Je kunt iemands karakter namelijk niet veranderen, wel er zo goed mogelijk mee om leren gaan. Dus je kunt hem niet veranderen en kneden zoals je graag wilt. Wel handvaten geven om wat socialer te worden.
Je kunt boekjes lezen over het thema delen bijvoorbeeld en op zijn leeftijd krijgen ze langzaam aan een geweten dus je kunt hem ook proberen duidelijk te maken hoe het voor een ander kindje is als hij zo doet. Je kunt simpele rollenspelen met hem spelen. Eerst hij de rol van haantje de voorste en dan jij en kijken hoe hij erop reageert. Als je merkt dat hij het helemaal niet leuk vindt, dan kun je er juist op in haken en uit leggen dat anderen het dus ook niet leuk vinden.
En het kan ook nog zijn dat hij juist heel onzeker is. Ook omdat hij niet alleen gelaten wil worden. En dan zijn ze niet haantje de voorste, maar willen ze gewoon de controle houden over alles. Niet uit egoisme, maar uit onzekerheid.
Door boekjes lezen over het thema met hem of rollenspellen kun je heel veel over je kind te weten te komen en hem helpen.
Een teamsport werkt vaak ook heel positief.
Het klinkt misschien alsof ik van alles wil verhelpen met een korreltje maar dat is niet zo. Maar ik moest er van de week ineens weer aan denken en het heeft een tijd de scherpe randjes er van afgehaald waardoor hij juist benaderbaarder werd om dingen te leren. Bedankt voor de tip over dat rollenspelen, daar hadden we nog niet aan gedacht. dat werkt (ook bij volwassenen) vaak beter dan er alleen maar over praten.
teamsport staat op de agenda voor als hij iig zwemdiploma A heeft. Hij wil graag op voetbal en ik wil hem daar volgens voorjaar iig op doen.
Voor een groot deel accepteren we hem ook hoor maar er zit een soort bovengrens aan en af en toe schiet hij daar door heen. En zeker in zo’n fase gaat het over een randje heen.