Eventjes opnieuw voor mensen denken wie is dat nou weer.
Ik ben hier al een hele tijd lid. Maar schreef ook al een hele tijd niet meer mee, nu dus wel weer bij de multi culti kids 
Maar her en der misschien ook wat reacties.
Ben Maartje 21jaar. Woonsamen. En we hebben een Dochter: Joy Nina Maria, oftewel Joy, ze is geboren op 9 Augustus 2005.
Groetjes!
welkom terug maartje. :dance: :dance:
liefs bianca
Welkom terug meid!
Welkom terug hoor!!!
welkom terug
Hoi Maartje, Welkom terug op het forum 8)
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
welkom terug !!!
liefs miranda :vlinder:
(oftewel demi van taboe!!!)
terug
Welkom terug!!!
Welkom terug en veel forumplezier weer hier! 
welkom terug!
ik hoop dat je weer veel forumplezier hebt!
:: welkom terug ::
Ik "ken " je nog meen dat toen je hier net kwam 19 was en toen mee kletste in een discussie die ging over zwanger en jong zijn.
Je stond er toen erg krachtig en moedig in, helemaal goed natuurlijk :thumbup:
Welkom terug een veel kletsplezier :thumbup: gr bianca
Bedankt!
Bianca81: Haha ja dat kan best wel is zo zijn! En sta denk ik nog steeds overal achter :mrgreen: T bevat mij en me vriend prima hoor dat we nu al ouders zijn het is zo heerlijk net als voor iedereen die pas pappa en mamma word leeftijd heb er weinig mee van doen, verantwoording die je neemt: alles…
Hey ik las net eldersophet forum dat jullie ook een engelenkindje hebben .
Dat wist ik niet. Erg meis dat je dat ook moest treffen.
Hebben jij en je partner nu ook weer een kinderwens voor een 3e kindje?
Nu ja gewoon aagje en je hoeft me niks te zeggen hoor.
Maar iig , welke weg er komt, succes er mee :thumbup:
Ja klopt Bianca, helaas wel en ook gelukkig. Dubbel he? Helaas dat ook ons dit is overkomen, maar gelukkig omdat we ook op ons kleine engeltje kya :**: erg trots zijn! Maar dat heeft tijd gekost om er zo over te denken en te praten. Was erg heftig allemaal. Ze heeft een mooi plekje in ons huis doormiddel van een afbeelding met haar echo erin verwerkt en een zelfgeschreven gedicht erbij. En kaarsjes erbij, zo een hoekje. Zelfs Joy roept zo nu en dan “Kya” hihi… Het is geen geheim ofzo ze hoort er gewoon bij.
Ja de wens voor een derde kindje is er zeker! Maar dat moet nog even wachten. Wat best moeilijk is, wat ik elders al schreef: verstand en moedergevoel tegenover elkaar is lastig!
Mag ik je vragen ( nav dat je zegt dat er over praten gaat) met hoeveel weken Kya* is geboren ?
Ik denk ook zeker niet dat je het geheim zo moeten houden… weet je ik hadmijn mk bij 12/13 weken en ok hier een echo, een gedichtje voetjes en kaarten in de vitrine… het was nog niet echt iets zoals velen zeggen maar voor ons was het alles.
Het is een lang verhaal, maar het ging niet goed met mij lichamelijk. Was eigenlijk te slecht hersteld van mijn bevalling van Joy. Dus de dokters vonden het een risico dat ik zwanger was, voor mijn lichaam of ik het wel aankon. Hoe dan ook daarom kon ik extra komen om te zien hoe het ging met mij. Toen ik op 12april daar kwam, bleek ons kindje overleden. Het hartje was gestopt met kloppen. Volgens de metingen was het die dag of die nacht ervoor gebeurd, gezien die echo van ruim 10weken en dan deze. Ik was toen 12weken en 5dagen. Ik ben gecurriteerd. Dit omdat ik absoluut niet alleen een miskraam wou meemaken. Me vriend ging net in dienst, en zou 2volledige weken weg zijn. Ik zou dat niet alleen kunnen. Dus dat kon en mocht zo. Achteraf heb ik me er toch wel schuldig om gevoeld een tijdje maar nu niet meer. Haar zieltje was toch al veilig zo voel en weet ik dat nu! Daarna kreeg ik helaas een ontsteking de dag voor me vriend weg ging, en heb ik 5dagen in het ziekenhuis gelegen omdat er resten van de placenta zaten. Dus kon aan het infuus met antibiotica en 2dagen later hercurrtage. Was eenzaam en verdrietig daar in het ziekenhuis. Al kwam Joy natuurlijk elke dag met mijn moeder en vader. Ze is altijd me zonnestraaltje geweest en nog.
Ik vind het ook zeker niet niks. Als ik Joy dr echo zag was niks meer dan een vlekje, met een kloppend hartje dat was al ons alles. En voor ons het feit dat er een kindje kwam, iets van ons en dat we er voor zouden gaan. Wel dat zeker bij Kya* zij was al een echt mini mensje! Toen ik de echo van 10weken zag, was ik zo vol van intense moedergevoelens en lionel ook hij kneep me hand zowat fijn hij had het niet verwacht zo compleet mensje. Ze hoort er gewoon bij en is ons kleine engeltje!
Hey thnx voor je verhaal, erg herkenbaar hoor.
Knap van je hoe je het oppikt. :-* van mij