L.F word tegenwoordig met regelmaat wakker. ('s nachts), en kan dan nog uren moeilijk doen.
Ik slik op dit moment zware medicijnen waardoor dit op mijn man terecht komt… en die begint het nu aardig ‘’ Zat ‘’ te worden.
We hebben geprobeerd:
Wel drinken s’nachts.
Speentje terug geven.
Er uit halen, even bij je hebben…
Probleem is, als mijn man haar 's nachts terug legt, (dan is ze in slaap gevallen bij hem) begint te heel hard te huilen zodra ze de kamer binnen stapt, doet ze dat niet, dan wel als ze haar matras raakt.
Speen terug geven pikt ze (raar genoeg) wel van mij. Maar bij mijn man niet.
We kunnen haar 's nachts niet echt laten huilen. Want ze slaapt met haar broer op de kamer.
Iemand nog een suggestie?
Ze word met een soort ‘’ gezeur ‘’ wakker, ze huilt namelijk niet .
Maar zodra je niet op komt draven gaat het wel over tot huilen, hard huilen… door dringend huilen …
Klinkt alsof ze gewoon bij jullie wil zijn? Misschien haar bedje tijdelijk bij jullie zetten?
Wat Lune zegt dus. 
@Lune wrote:
Klinkt alsof ze gewoon bij jullie wil zijn? Misschien haar bedje tijdelijk bij jullie zetten?
Dat wilde ik ook zeggen :thumbup:
Hebben we geprobeerd, ze slaapt dan of helemaal niet of onrustiger dan dat ze nu al doet.
Hier zijn we geloof ik net door die fase heen…maar dat durf ik bijna niet hardop te zeggen :shifty: 
Het is hier ook een aantal maanden echt dramatisch geweest :shock:
Dagen dat ik van 23u tot 3.30u met onze jongste in de weer was :?
En de om 6.15u weer moest opstaan omdat ik moest werken :silenced:
Bij ons in bed hielp niet (ons ventje redeneert: bed van papa en mama = trampoline…ook midden in de nacht :wall: ), op de kamer was geen succes, flesje, lapmje aan of juist uit, knuffeltje, tutje, zingen…het hielp allemaal niet.
Tot we in de herfstvakantie een midweekje op vakantie gingen. Daar sliep meneer ineens 3 van de 4 nachten door. En die ene nacht was hij “maar” een half uurtje wakker. :dance:
En sindsdien slaapt hij door… én hij kletst ineens de oren van je hoofd
:inlove:
Dus ik denk dat het hier het welbekende sprongetje was.
Ik hoop voor jou dat dat bij jullie ook het geval is, en dat ze er snel door heen is!! Succes :hug:
Als ze trouwens steeds wakker wordt van het terug leggen…is het dan geen optie om haar gewoon bij jullie in bed te laten liggen?
Dennis praat sinds deze week ineens veel meer. maar heeft daarvoor ruim een maand in ons bed geslapen denk zelfs bijna 2 maanden. Meneer werd wakker zodra ik hem wilde oppakken, of anders wel zodra hij zijn matras raakte.
denk ook dat het een sprongetje is, en inmiddels weet ik dat als je het als ouder niet meer ziet zitten en helemaal op bent dan het sprongetje bijna teneinde is
Marieke ze valt in slaap op schoot van manlief . Dus in de huiskamer . (we wonen in een flat dus wakker worden van trappen lopen word ze niet.).
Bij ons is het geen optie zowel in bed als in haar bed bij ons niet. Ze word dan overal wakker van. Dit hebben we ervaren toen sliep niemand meer.
Nu is ze net wakker geworden en zodra ze door heeft dat ze naar bed gaat begint ze te huilen . Nu dacht blijf erbij zitten maar mevr ging doodleuk kiekeboe spelen… Met der deken… Ze werd rustiger ik dacht valt in slaap … Maar ineens ging zd zitten en weer huilen.
Mijn man dacht eerst miss. is het bed te koud …maar ook na kruikjes word ze gewoon wakker .
Of als je de deur al instapt . Ik wil haar niet laten huilen … Dat werkt voor haar niet . Nooit gedaan ook. Want ze gaat gewoon staan en geeft niet op. Bovendien slaapt ze met haar broer er geen ander optie .
Bedje anders geprobeerd ook niet .
Raam open dicht.
Verwarming aan en uit.
Flesje voor het slapen of juist niet
Flesje snachts. Of niet.
Speentje geven …
Bij haar blijven zitten…
Met haar in de huiskamer
Bij ons…
Mijn man heeft t nu over genomen werkte niet echt met slaap medicatie
Maar hij zegt ik moet hier nu blijven zitten tot ze echt heel diep slaapt …
Heb dus helft van de nacht een wakker kind en een leeg bed…
Deze fase ver weg herken ik t van oudste maar wat toen de sleutel was…
Een fase… Ja ik weet t niet meer…
Een groot bed?
We hebben haar Peuterbedje , maar ze ziet dat meer als speelbankje, want ze gaat er wel heel lief opzitten. Dan om te slapen.
Hij staat er wel… maar ze wil er echt nog niet in.
Daarom slaap ik al een tijdje in een bed bij de 2 jongsten (net zo oud als die van jou) op de kamer…vaak is het voldoende dat ze mij zien als ze wakker worden, soms even bij mij in bed, daarna weer terug. Soms slaap ik echt naast ze op een matras op de grond en vooral bij kleine man werkt handje vasthouden tussen de spijlen door erg goed.
Niet de meest ideale oplossing, hopelijk tijdelijk, maar nu slapen we tenminste allemaal redelijk (en vooral ook de grote meiden die de volgende ochtend weer fris en fruitig naar school mogen)
Lieverd, ze voelt gewoon jouw spanning… :-*
hier hetzelfde met kleine draak,
wil alleen maar bij mij zijn, en slapen is bagger…
Gab, dat kan… ik ben afgelopen 2 dagen wat meer ontspannen.
Ook met betrekking tot het slapen van LF.
We zeggen ook tegen elkaar, het is een fase! R.D heeft het ook gehad, daar kwamen we ook doorheen.
En ze heeft nu 2 nachten door geslapen. En we halen matras weer even op van de week en leggen die neer, gewoon als het nodig blijkt.
:thumbup: :thumbup: komt allemaal goed!