Hoi allemaal,
Hier even een radeloos berichtje. Onze Nena, nu ruim 11 maanden is altijd al een meisje met pit geweest. Maar sinds een week is het erg extreem aan het worden en ik weet niet wat ik er mee moet.
Ze krijst ongeveer 4 uur per dag nu (in etappes, maar een bui duurt toch snel langer dan een half uur) en is ontroostbaar. Wil niet links wil niet rechts. Tussendoor is er dan weer even niks aan de hand totdat… ja totdat wat eigenlijk? Geen idee, ik kan er de vinger niet opleggen.
Ook slapen gaat lastig en als ze slaapt erg onrustig.
Vannacht werd ze krijsend wakker en kreeg ik haar niet getroost, mijn man heeft toen maar een koud washandje in haar gezichtje gedaan zodat ze in ieder geval wakker werd.
Ik voel niks qua tandjes maar het valt me wel op dat ze haar speen een beetje raar in haar mondhoek heeft zitten momenteel. Ik mag ook niet in haar mond voelen trouwens (voorheen ook nooit hoor)
Geen koorts, verder gewoon levendig en actief.
Is het een sprong(etje) met veel kabaal of kan er wat anders aan de hand zijn?
Help! Ik ben soort van radeloos!!!
gr
muts
Hi,
Jeetje meid wat lijkt me dit vervelend… Ik zou er ook echt moedeloos van worden.
Het komt op mij toch echt over alsof ze ergens pijn aan heeft…
Heeft ze geen oorpijn? Trekt ze veel aan haar oortje?
Sterkte in ieder geval. :-* :hug:
Jim heeft dit ook van vorig jaar augustus tot afgelopen februari gehad. Geen tekenen van een ontsteking en zat niet echt veel aan zijn oren, behalve met de punt van zijn knuffeldoekje. Uiteindelijk zag de KNO-arts dat hij al die tijd oorpijn gehad moet hebben, de ha had het niet gezien. Was dan ontroostbaar ging overstrekken en met zijn hoofd gooien of op de grond bonken, het leek dus op een soort van driftbui maar het was gewoon van de pijn. Ik kwam er achter doordat ik hem een paar dagen met pcm naar bed had gedaan en hij toen minder heftig leek te reageren. Toen heb ik meteen aan de bel getrokken.
Heel veel sterkte weet hoe moedeloos en wanhopig je daar van kan worden :hug:
Bedankt voor jullie tips!
Ze zit niet echt aan haar oortjes, en koorts heeft ze ook niet. Maar goed te lezen dat er dan tóch iets aan de hand kan zijn.
Je hoopt dat onderhand ook zodat je weet wat je kan doen (zetpil ofzo)
Vannacht en vanochtend ging het overigens al ietsje beter!
gr
muts
met 11 maanden hebben ze wel weer een sprongetje 
Verder geen tips voor je…
Ik zou toch voor de zekerheid even naar haar oortjes laten kijken als ik jou was…
Zou inderdaad even langs huisarts gaan voor de zekerheid.
We hebben dat hier toen 's nachts af en toe gehad, hard en hysterisch krijsen en niks willen van drinken / troosten. Het enige dat hielp, was hem langzaam wakker laten worden (want dat krijsen was nog grotendeels slapend) door met hem te wandelen en zachtjes te praten.
Dan werd hij wakker, uiteindelijk rustig, dan wilde hij wel flesje en ging rustig weer slapen.
Van overdag ken ik het niet.
:hug:
Sterkte!
Mijn dochter is bijna 11 maanden, maar die doet het ook, krijsen en niks is goed. Alles moet ook snel anders krijgt ze weer een bui.
Rond de 11 maanden hebben ze weer een sprong. Bij mijn oudtse dochter was het destijds ook steeds krijsen en alleen mama was goed. Het heeft wel enkele weken geduurd. Rondde 14 maanden kwam het weer terug.
Dus als pijn of iets dergelijks uitgesloten is zal het waarschijnlijk een sprong zijn, en natuurlijk het karakter. Mijn dametje heeft ook behoorlijk wat pit.
Ga ff naar de ha om uit te sluiten dat ze geen oorontsteking heeft echt op aandringen dat ze t nakijken want daar kan t van komen.
Was benieuwd hoe het nu gaat en of je er naar hebt laten kijken…
excuses! Beetje druk geweest met werk enzo…
Nou, gelukkig bleek het toch mee te vallen. Op het moment dat ik dacht; en NU ga ik de huisarts bellen kwam er een dikke kies door en was het gedonderd weer over!
Nu is ze weer helemaal lief, vrolijk en gezellig.
Zo zie je maar weer… het zou toch echt fijn zijn als er een handleiding bij zo’n baby geleverd wordt! 
Oh maar dat is natuurlijk ook hartstikke pijnlijk! Jim heeft dat gehad met zijn hoektanden, ging hier midden in de nacht gillend op zijn rug de kamer door! Tand kwam moeilijk door het tandvlees heen. Gelukkig dat het geen oorpijn was!