hier heeft ella zelfs nog nooit op de gang gestaan. hebben ook nooit een issue gemaakt over eten. heb je enig idee waarom dat ze zo hard gilt/huilt?
Hier moeten ze in principe aan tafel blijven zitten als we eten. En dan heb ik het over een normaal avondetentje van 15-20 minuten, geen kerstdiner of 10 gangen menu. Onze jongste van 1,5 begon 2 maanden geleden ook de boel bij elkaar te krijsen en met eten te gooien. Inmiddels zijn we er achter dat meneer gewoon niet meer gevoed wil worden. Mocht hij gebakken aardappeltjes en grotere stukken altijd al zelf eten, geprakt voedde wij hem nog. Inmiddels eet i dat dus ook zelf met een lepeltje. Hij krijgt lang niet zoveel binnen, maar is wel helemaal blij. En hij mag wel zelf bepalen hoeveel hij eet.
Als dochterlief (3,5) dan 45 minuten aan tafel wil zitten, vind ik dat prima, maar dan mag onze zoon wel van tafel af. Meestal blijft dan 1 van ons bij haar zitten en gaat de andere vast opruimen met zoonlief (die uiteraard wil helpen 
)
Bij onze zoon begon het ook rond1,5 moeilijk te worden met eten. Maar bij hem bleek juist dat het eten hem teveel moeite koste, als we hem voeren eet hij beter.
De oudste had het ook rond die tijd, maar die wilde het eten niet geprakt,maar ook niet in grote stukken, maar fijn gesneden. (lekker ingewikkeld, voor dat we daar eens achter waren, geholpen door een therapeute waar hij voor zijn eczeem kwam) Hij werd echt panisch omdat hij weer iets moest doen wat hij moeilijk vond.
De oudste wordt soms op de gang gezet nu, als hij de jongste opzettelijk pijn doet of met speelgoed gooit. We hebben een deur met glas kunnen hem blijven zien dus. En praten na 1a2 min, of hij weet waarom hij op de gang moest.
heb alleen ej openingspost gelezen, verder niet het topic doorgespit. Ik zou een bordje met eten voor dr neerzetten, en zichzelf laten redden. wat erin gaat gaat erin… en verder niet…
Het is daardoor bij ons veel gezelliger geworden, en na van loop van tijd accepteerde hij weer onze vork in zijn buurt en nu eten we samen.
Lastig he, zo’n kind dat alleen maar huilt.
Ik zou je kindje uitleggen waarom je aan tafel zit en wat je graag wilt bereiken ( in jip en janneke taal dan) en ook vertellen dat het niks hoeft te eten, maar dat je het wel gezellig vindt als ze erbij zit.
Kinderen begrijpen meer dan dat je denkt. Soms is het gewoon niet duidelijk wat er verwacht wordt.
N.oah hoeft van mij niet te eten, maar ik wil wel dat hij even aan tafel zit als ik dan eet. Zodra hij doorhad dat hij niks hoefde te eten, was het goed.
Liefs Suzanne