Zoonlief probeert overal op te klimmen. De stoelen moeten we al onder de tafel schuiven en inmiddels is hij groot genoeg om op de salontafel te klimmen (en vanaf daar de vensterbank op). Gelukkig klimt hij nog niet uit de box of het ledikantje, maar voor hoelang nog :think:
Wie heeft er nog meer zo’n klimmertje en hoe maken we ons huis klimveilig?
lianne was ook een klimgeitje.
Ik bleef zoveel mogelijk bij dr in de buurt.
Hier ook een klimmertje…
Onverstelbaar hoe en waarop hij klimt,
hij trekt zich gewoon met 2 vingers omhoog en huppa op de aanrecht,
de kasten,
zelfs op het tuinhuisje, om vervolgens Hoi buurman te roepen,
huisje is 1.90 hoog :shock:
ook op school zeggen ze er veel van,
klimtoestelen zijn leuk,
maar nog leuker om overal achterstevoren vanaf en op te klimmen…
Glijbaan,
ook leuk,
maar nog leuker is om alle kindjes tegen te houden,
dmv niet via het trapje te gaan, maar lekker op de glijbaan van boven naar beneden te gaan…
En wat doe ik eraan??
Niks…
Ik 100 x nee roepen, en straf geven,
volgende kadoo is een bergklimmers out-fitt
En mijn terror tim heeft een engeltje,
hij is 2x echt hard gevallen,
het verbaast mij, dat hij nog niks gebroken heeft
Hier 2 klimmertjes, Dennis zat een paar weken geleden ook ineens boven op de tafel. En tja tegenhouden is bijna niet te doen. Ik blijf zeggen dat het niet mag. Traphekjes zijn ook leuk om in te klimmen, zelfs rolhekjes.
Denk dat het enigste wat je kunt doen is, ze heel goed in de gaten blijven houden.
Oja…
Ze mogen niet alleen in de tuin komen (dakterras). En op de slaapkamer staan geen extra spullen waar ze in kunnen klimmen. Tja soms zit Steven ineens op een plank in de kledingkast, maar die plank zit bewust heel laag. Tja en bedjes daar klimmen ze soms in en uit, maar dat gaat eigenlijk altijd wel goed.
Je zou dan een bedje zonder rand kunnen nemen tegen het klimmen als je het veilig wil hebben.
Tja, daar was ik al bang voor, heel goed in de gaten houden :? . We proberen hem nu wel consequent van de tafel af te halen. Want anders denkt hij straks dat dat gewoon mag. Hebben jullie de kledingkast in de slaapkamer vastgemaakt aan de muur zodat ie niet om kan vallen? Of gaat dat omvallen niet zo snel? Ik vind hem nog iets te klein voor een bedje zonder rand, ik denk dat ik een matrasje ervoor op de grond leg zodat ie zacht valt.
Hier was het oudste dochter die dacht dat ze een klippengeitje was. 
Ik heb met 13 maanden de box de deur uit gedaan, omdat ze er uit klom. Met 2 jaar sliep ze in een normaal bed, omdat ze uit haar ledikant klom, en daardoor al 2x met bed en al omgekieperd was.
Hoe voorkomen? Niet! Ik zette haar in de kinderstoel vast, tuigje achterstevoren, zodat ik zeker wist dat ze veilig was, als ik echt per se in een andere ruimte moest zijn, om bijvoorbeeld te koken…
och hou op!! hier nog een klimmer, kleine stoeltjes, doosjes worden overal bijgezet en geschovenom maar hoger te komen. Ik kan gewoon echt niet hem alleen beneden laten om zelf even wat naar boven te brengen, of even de fiets in de shcuur zetten.
Altijd moeten de stoelen ver onder tafel staan, geen krukje bij zijn bereik, ga maar door…
tja… zo is hij. Soms laat ik hem lekker klimmen onder begeleiding, dus lekke rop de bank en samen eraf jumpen…
of lekker naar ballorig en hem lekker zijn gang laten gaan.
Het is een kast die niet zomaar omvalt.
Uit de box klimmen lukt hem nog niet gelukkig, dus als ik moet koken gaat hij in de box, maar asl ik dan even niet oplet dan klimt Steven ook in de box en dan gaan ze wilde spelletjes doen, waar Dennis nog een beejte te klein voor is. Dus Steven zet ik tegenwoordig even aan het puzzelen, wat hij gelukkig ook vind, maar die puzzel, mag hij ook tussen door niet hebben, zodat hij speciaal blijft, en Dennis mag er niet aankomen.
Tja je moet wat verzinnen om te kunnen koken.
Ik bereid veel voor in de kamer en laat Steven dan een beetje helpen, de aardappeltjes in het pannetje gooien, stukjes proeven. Zodat ik zo min mogelijk in de keuken hoef te staan.