Kleine meid wordt grote zus

Mijn kleine meid is 6 als ze een broertje of zusje krijgt.

Er is in haar jonge leventje al zoveel gebeurd…brrrr
- scheiding
- nieuwe relaties van papa en mama
- verhuizingen
- bij papa thuis liep een zwangerschap heel verdrietig af

Ik probeer haar zoveel mogelijk te betrekken in de zwangerschap. Door schade en schande is ze super-realistisch, toen we haar vertelde dat ik in verwachting ben reageerde ze met: "oh maar dat kan mis gaan hè mama?"
En tja dat is uiteindelijk ook zo, ze begint het nu ook wel spannend te vinden, heeft het er wat vaker over.

Waar ik een beetje tegenop zie, als straks de kleine er is blijft de baby bij mama maar zij gaat weer naar papa (co-ouderschap). Ik hoop niet dat ze jaloers wordt en vertel haar nu al dat ze als eerste en oudste toch wel heel bijzonder is en blijft.

Zijn er mensen die soortgelijke ervaringen hebben met tips??

Vast bedankt,
Sacha

Volgens mij doe jij het prima!

Ik zit niet echt in een vergelijkbare situatie. Maar voor Jelle die toen bijna vier was, was de komst van MInke toch ook nog best ingrijpend.
Op de momenten dat hij het meest jaloers is, zijn wanneer ik eigenlijk met Jelle bezig ben en Minke komt er op de één of andere manier tussen.
Het grote voordeel is wel dat het leeftijdsverschil wat groter is, en je dus veel kunt uitleggen.
En op de momenten dat baby slaapt, kun je alle tijd aan de oudste besteden.
Jelle vindt het trouwens geweldig als ik Minke af en toe ook terecht wijs…

Veel betrekken bij de zwangerschap en de kraamtijd, de verzorging en zo. En ik weet niet of je kraamhulp krijgt, maar zorg er voor dat je er eentje hebt die met de oudste om kan gaan. Dat scheelt echt de helft!

Geniet van je zwangerschap en van je kleine grote meid!

Bedankt voor je tips Rianne, is iets om mee te nemen tijdens intake gesprek met kraamkverzorging!!

Groetjes,
Sacha

Ik kan me nog herinneren dat wij een hulp hadden, en die zei tegen me: ruim je rotzooi es op."
Ik was diep beledigd omdat mijn Bobby en Kate spulletjes helemaal geen rommel waren. ;D
Dus het is inderdaad wel belangrijk dat je een hulp hebt die met kinderen om kan gaan.

En naar mijn idee doe jij het heel goed hoor!
Het betrekken bij de zwangerschap enzo, en heel goed uitgelegd!.

Mijn zoontje Brend was bijna 5 toen mijn 2e geboren werd.
Ik heb hem ook heel veel bij de zwangerschap betrokken. En hij vond het ook heel erg leuk allemaal. Toen hij in het ziekenhuis kwam was hij wel heel erg stil. Hij had mama natuurlijk nog nooit in een ziekenhuisbed gezien en hij wilde in eerste instantie ook niet bij mij zitten. Mijn ouders kwamen samen met hem dus eerst heeft hij eventjes bij oma gezeten en toen kwam hij toch lekker bij mij zitten.
Hij is eigelijk nooit jaloers geweest. Het leek wel of hij dingen gewoon zomaar begreep en aanvoelde.
En nu speelt hij zo leuk met zijn broertje. Eigelijk is niets hem teveel.
Ook Brend gaat elke maand naar zijn vader en Sam bleef dus ook gewoon bij mama. En hij heeft daar eigelijk nooit iets over gezegd. Dat hoorde gewoon zo volgens hem. Want hij had een andere papa dan zijn kleine broertje.
In 1e instantie kreeg ik een kraamhulp die dus helemaal geen “ervaring” had met kinderen van 5. Ze deed niets met hem en zei niets tegen hem. 's Avonds heb ik direct het kraamburo opgebeld en het uitgelegd. Na lang zeuren stond er de volgende ochtend een superkraamhulp op de stoep die zelfs mijn zoontje voor mij uit school haalde, spelletjes met hem deed. Zo ontzettend leuk.
Dus maak goed duidelijk aan het kraamburo wat je wilt.

Sterkte met je zwangerschap en je kleine grote meid!

groetjes Car

Ontzettend bedankt meiden,

Zo heerlijk dit forum ik voel me gelijk een stuk beter!!
Ik ga er zeker op hameren bij het intake gesprek met kraamhulp dat ik t.z.t. iemand nodig heb die zeker die grote maar soms o zo kleine meid kan opvangen!!
Gisteren gaf ze me spontaan een kus op mijn buik ;D momenten met een * .
Nogmaals bedankt,
:-*
Sacha

En dan denk je dat je niet méér van je oudste kan gaan houden…Geloof me, je gevoel van trots zal ook steeds groter worden.
Jammer dat je die momenten niet echt in kan lijsten hè?
(tenzij je ze natuurlijk allemaal op de foto zet…duh)