Tekst verwijderd.
Excuses voor het ongemak.
Ik vind het eigenlijk een beetje teenkrommend dat een GO met andere moeders praat over een ‘mogelijke diagnose’ van een ander kindje. Ik zou denken, wat zou de GO over mijn kind vertellen tegen de andere moeders.
De GO moet zorgen voor een veilige opvang voor de kinderen, wanneer er een kindje zit met een gedragsprobleem zal de GO met deze ouders in gesprek gaan en afspraken maken.
Vind het ook niet netjes dat daar met andere ouders over gepraat word
En van symptomen van autisme word er over gegaan in symptomen van verwaarlozing
Dat hangt echt niet samen vind ik
Je weet nooit wat achterliggend verhaal is dus beter zou de gastouder er met de ouders van het meisje over gepraat kunnen worden dan achter rug om tegen anderen… Het zou mijn vertrouwen in de gastouder schaden
Inderdaad.
Bovendien lees ik nu niet echt iets waardoor ik zou denken aan autisme.
Ik kan me wel voorstellen dat de go zich zorgen maakt…ik heb een keer in zo’n situatie gezeten en ben uiteindelijk gestopt met de opvang van dat kindje. Met pijn in mn hart hoor… maar t ging gewoon niet en ze vonden mijn zorgen maar overdreven.
Tekst verwijderd.
Excuses voor het ongemak.
Buiten dat ik het met de dames eens ben, dat dit EN niet netjes gaat EN wat mij betreft onvoldoende signalen zijn dat er iets speelt EN dat ouders er wellicht geen aandacht aan schenken (wellicht, lopen ouders ook met zorgen rond, maar krijgen geen gehoor), vind ik niet dat het gebrek aan hulp voor 1 kind, een reden mag zijn dat jij dat aan wijst voor de weerslag die het heeft op je eigen kind.
Ik snap je wel, maar volg je niet. K. gaat in zijn/haar leven nog zo vreselijk veel verschillende kinderen meemaken, waarbij je gedrag wat je kind mogelijk kopieert of op reageert niet kan voorspellen.
Goede en slechte invloeden…ze zullen allemaal voorbij komen en je kind zal toch moeten leren zichzelf te blijven. Dat is onderdeel van de ontwikkeling van de individu. Weerstand bieden tegen invloeden. Op school zullen er ook kindjes met een diagnose zitten en zullen ondanks hulp (want er is nou eenmaal geen pil tegen) niet altijd gedrag vertonen, wat andere ouders fraai zullen vinden.
Kunst is je kind te leren er mee om te gaan.
Maar…als je zorgen oprecht zijn m.b.t. verwaarlozing (zoals geen passende kleding e.d.), dan moet je daar zeker iets mee. Probeer het anders eerst via het GO bureau als de GO dat zelf niet durft (al moet ze dat denk ik wel), of bel anders puur voor advies naar een instelling die je echt advies kan geven.
Bij een GO zitten vaak jonge kinderen. In die fase is er soms zo moeilijk iets te zeggen over de ontwikkeling en dus ook of er iets mis is. Vaak vragen ouders om hulp, maar krijg je het simpelweg niet,omdat het kind nog zou kunnen groeien…
Als moeder van een ASS snap ik dat je niets tegen autisme hebt, maar wees a.u.b. voorzichtig met aannames. Leg je zorgen neer, daar waar ze horen. Probeer roddel en achterklap te vermijden en moedig een ieder aan zijn zorgen op de juiste manier kenbaar te maken, maar niet achter de rug van…daar is het meisje (als er echt wat is) niet mee geholpen.
Wat de invloed op je eigen kind betreft, dat is een enorme uitdaging, maar niet eentje die je uit de weg kan gaan…er zullen er nog zoveel meer komen…succes.
Tekst verwijderd.
Excuses voor het ongemak.
Verwaarlozing of niet … Daar zijn instanties voor om zorgen bij te leggen
En uhh snot aan de bank … Tygo heeft ook wel eens wat aan de bank gesmeerd … Schone lap en detol en geen kind die daar ziek van word.
Sorry dat ik misschien lijk op te komen voor tegen partij maar het zal best wel dat ze probleem gedrag vertoont en dat ze misschien niet zo gekleed gaat als andere kindjes maar ik weet wat grote zorgen met zich mee kunnen brengen en niet iedereen kan zo goed hiermee omgaan als anderen dat zouden kunnen
Heb gelukkig een hele lieve familie die mij heeft geholpen en had ik de kracht wel om met instanties te gaan praten en stappen te ondernemen
Maar geloof me het is allemaal niet makkelijk en scheidbaar moet je in sommige gemeentes eerst half dood in de goot liggen willen ze je helpen.
En op een gegeven moment hoor je alleen maar negatieve reacties achter je rug om terwijl ze niet persoonlijk met je komen praten om te vragen wat er aan de hand is en of ze misschien wellicht ergens iets in kunnen betekenen.
En ja dan word je op een gegeven moment moederloos en voel je je geestelijk een wrak waardoor je niet meer adekwaat lijkt te kunnen handelen.
Dat is dan zielig ja… Maar niet alleen voor kind maar ook voor de ouder die zich misschien geen raad meer weet
Ik geloof dat overal nog steeds een rede voor is en die moet eerst achterhaald worden
De dingen die worden opgenoemd, zie ik dagelijks in ons kinderdagverbijf (ouders die het “te druk” hebben…)
Vind het ook niet kunnen dat de GO “maar op je vragen antwoord”. Ik vind dat je veel informatie krijgt… En zij moet meer in actie schieten als het nodig is, niet een ouder…
Wat betreft invloed: daar is al veel juist over gezegd…
Als er wat mis is met dat meisje, zal dit in de school ook wel ter sprake komen/naar boven komen, …
Ik vind duimen en stoeien met zindelijkheid helemaal geen negatieve aandacht vragen en dat een kind van drie niet samen kannspelen is ook echt niet zo raar hoor…Op die leeftijd draait de hele wereld nog om jou en echt niet om wat dat andere kindje waarvan anderen maar roepen samen spelen samen delen.
Voor een verkoudheid ga ik ook niet naar de huisarts trouwens en kleding koop ik op de groei…
Krijg een beetje naar gevoel bij dit topic
@Lune wrote:
Ik vind duimen en stoeien met zindelijkheid helemaal geen negatieve aandacht vragen en dat een kind van drie niet samen kannspelen is ook echt niet zo raar hoor…Op die leeftijd draait de hele wereld nog om jou en echt niet om wat dat andere kindje waarvan anderen maar roepen samen spelen samen delen.
Voor een verkoudheid ga ik ook niet naar de huisarts trouwens en kleding koop ik op de groei…
Krijg een beetje naar gevoel bij dit topic
Helemaal eens hoor, het geeft ook een naar beeld, al denk ik echt dat TS het niet zo heeft willen zeggen. Er zal altijd wel iemand iets geks zien in haar tekst.
De zindelijkheid/negatieve aandacht kwam hier ook snoeihard binnen. In je broek pissen om aandacht…waren kids maar zo simpel. De oudste was in groep 3 wel zo’n beetje echt zindelijk en ja, daar is een circus met kinderarts en psycholoog aan te pas gekomen, ook zij kunnen een kind niet zindelijk toveren. Sterker nog…wij als ouders kregen de opdracht stevig in de schoenen te staan en er NOOIT aan toe te geven aan boosheid of mee te gaan met de gedachte van andere ouders dat het raar zou zijn als een kind moeite heeft met zindelijk worden. Het is namelijk niet raar. Ieder kind is uniek en soms is de ontwikkeling van een kind anders dan anders…het komt vanzelf goed.
Nu nog steeds hebben ze beide regelmatig ongelukjes. Niet omdat ze dom zijn, sterker nog, ze zijn beide even heel zwak gezegd, niet op hun achterhoofd gevallen. Juist daarom denken ze er soms even niet aan in hun bezigheid. Volgens artsen zijn er zoveel bij wie dit speelt…heel normaal.
Ik denk dat iedereen echt wel weet waar je aan moet kloppen als je zorgen hebt. En voor de duidelijkheid, dat is niet op een forum als deze.
Lastig in deze is wel dat het van-horen-zeggen is…officieel mag TS dit allemaal niet horen van die GO. GO is meen ik verplicht hier iets mee te doen, maar zorgen neerleggen of advies vragen wanneer aan de bel te trekken kan altijd.
Ik vind het net zoals andere niet zo netjes van de GO. Aan de andere kant snap ik wel de verleiding om er wellicht toch iets meer dan wat netjes is over te zeggen als een moeder er over spreekt.
Of er iets met het kindje is, dat is denk ik niet aan jullie om te bepalen, alhoewel ik me best kan voorstellen dat je er zo je gevoel bij hebt.
Wat betreft het slechte kleden, onverzorgdheid etc: Ik denk altijd, als je zelf een sterkt “niet pluis” gevoel hebt, dan is het altijd wijs om met een instantie te bellen en of GO-bureau. Puur informatief. Je hoeft nog helemaal geen gegevens door te geven. Ik kan echt niet inschatten hoe groot jouw “niet pluis” gevoel is, en waarschijnlijk valt dat ook amper te beschrijven op een forum, juist omdat het een gevoel is. Volg wat dat betreft je intuitie.
Ik heb zelf ooit ook een groot “niet pluis” gevoel gehad en durfde er niks mee te doen. Achteraf heb ik daar nog spijt van. De kinderen zijn nu uit mijn beeld, ik hoop maar dat het goed met ze gaat.
ik vind dat er ook nogal wat aannames gedaan worden. De punten die ik lees doen mij niet echt aan autisme denken.
@Tigru wrote:
terwijl ze al een jaar op dezelfde schoenen loopt (dus te klein).
En wat betreft die schoenen, mijn jongste heeft meer dan een jaar op dezelfde schoenen gelopen, maar te klein waren ze niet, dus dat hoeft echt niet zo te zijn
@Lune wrote:
Ik vind duimen en stoeien met zindelijkheid helemaal geen negatieve aandacht vragen en dat een kind van drie niet samen kannspelen is ook echt niet zo raar hoor…Op die leeftijd draait de hele wereld nog om jou en echt niet om wat dat andere kindje waarvan anderen maar roepen samen spelen samen delen.
Voor een verkoudheid ga ik ook niet naar de huisarts trouwens en kleding koop ik op de groei…
Krijg een beetje naar gevoel bij dit topic
ben het helemaal met je eens
Tekst verwijderd.
Excuses voor het ongemak.
Het gaat mij er om dat het op een forum word geknalt
Ga naar des betreffende ouder toe… Probeer je zorgen over te brengen
In wel meelevende contekst en wat dit doet in gedrag met jou kindje … Misschien lopen hun ook wel met bepaalde dingen
En wellicht kan je hun wel tips geven of ergens in bij staan
Kijk gaat ze tegen je te keer dan kan je niet meer doen en je schouders op halen… Dan heb je je best gedaan
Leg je zorg neer bij gastouder en die kan dan wel via bureau een zorg neer leggen
Voor de rest zul je het toch ui handen moeten geven
Duidelijk, nu snap ik waar het probleem zit. Bedankt voor je antwoord (dit is geen sarcasme, maar een serieus antwoord).
Ik heb al een berichtje naar het beheer gestuurd om deze topic te verwijderen.
En om even te reageren.
Ik heb mijn zorgen geuit bij de GO, zij ook bij het bureau (ga ik zelf ook nog doen). Moeder zie ik zelden tot nooit, ga er niet speciaal voor overwerken en weet niet waar ze wonen. Weet niet eens hoe het kindje met de achternaam heet. Gaat me ook niks aan. Weet alleen dat ze in de stad bij ons wonen. (En die is groot).
Maar je gaf toch aan dat ze niet buiten mocht spelen?
Als het inderdaad allemaal van-horen-zeggen is, dan vrees ik dat je weinig kan. Zijn er echt zorgen, dan MOET GO er iets mee. Constateer jij ook concrete zorgen, dat moet je daar ook iets mee.
Niemand valt je hier aan hoor. Je wisselt alleen sterk van argument, steeds…kan me de verwarring dan ook wel voorstellen.
Je gaf aan je zorgen te maken op het effect wat dit kind heeft op jouw kind, terwijl je nu aangeeft eigenlijk niets van dit kindje te weten.
Ik kan me de reacties dan ook wel een beetje voorstellen nu…het leek even of je wel heel veel details kende en echt meer zag dan nu blijkt.
Hoe dan ook…trek a.u.b. wel aan de bel als je niet pluis gevoel groter gaat worden. Hou het echter wel bij de echte zorgen, als er echt wat is, zal ze zeker op school snel genoeg in het oog spingen.
Succes.