Hallo,
Wat forumdinnetjes opperden om maar gewoon een topic te starten, ik heb er naar gezocht maar niet gevonden namelijk.
Mijn man en ik willen namelijk allebei nog heel graag een 3e kindje, maar door omgevingsfactoren moeten we echt nog even wachten.
Ondertussen springen mijn emoties al wel steeds op tilt en droom ik zelfs over nog een kindje krijgen en eigelijk zou ik wel graag met mama’s willen beppen die dus net als wij, wel heeeel graag willen, maar die nog even geduld moeten hebben. Bijvoorbeeld door studie, verhuizing, ziekte of iets anders.
Bij ons is het verhuizing. Wij wonen nu tijdelijk in een piepkleine kabouterwoning en zouden hier letterlijk uit de voegen barsten als er nog 1 kindje bij zou komen. Volgend jaar mei krijgen we als het goed is de sleutel van ons nieuwe huis en dat is casco, we gaan alles zelf aanleggen. Van keuken tot badkamer tot plavuizenvloer en dan is een dikke buik en rondvliegende zwangerschapshormonen ook niet echt handig zeg maar.
Dus gaat de pil pas de deur uit als we de sleutels krijgen en eerder niet, terwijl de wens er al wel mega sterk is.
Wie herkent zulks en wil gezellig meebeppen over het bewaren van geduld? :mrgreen:
groetjes
Cell
Hoi,
Nu ik herken het zeker!! Momenteel zijn we al 2 jaar bezig om zwanger te worden en te blijven van de 1e maar daarvoor was ik met een opleiding bezig die echt eerst af moest en mijn vriend had het er toen ook niet helemaal aan toe.
Ik hoopte elke maand stiekem dat ik toch zwanger werd door de pil heen, niet reeel maar ik wilde zo graag zwanger worden. Tja, en toen was ik eindelijk gestopt en zijn we inmiddels al 2 jaar verder. Plannen heeft dus niet altijd zoveel zin! Maar het is zeker belangrijk dat de omstandigheden goed zijn, vind ik zelf. Vind het nu heel fijn dat we ons huis op orde hebben, financieen, werk etc.
Suc6 met nog even afwachten en lekker vast wegdromen of misschien alvast gaan sparen voor leuke spulletjes voor de inrichting van de babykamer etc.
Gr.
ineke
hoi hoi
hier zo ongeveer hetzelfde probleem 
willen graag een 2e kindje ik zou eigenlijk niet eens meer anticonceptie nemen na Luna (ivm verminderde vruchtbaarheid) maar doordat mijn zwangerschap niet zo lekker was verlopen moest ik wel want we moesten eerst verhuizen
we zaten 4 hoog zonder lift en met 20 weken kreeg ik al bekkeninstabiliteit :?
nu zijn we dan inmiddels verhuisd maar het andere huis is nog niet weg :wall:
oh… dat is ook niet wat… :shock:
Wij waren ons oude huis binnen 3 weken kwijt…
Vandaar dat we nu in ons kabouterhuisje zitten. Nouja, ik denk maar zo, ik heb een dak boven mijn hoofd en we zijn bij elkaar.
Maar vorig jaar toen Peter werd geboren hadden we zoiets van… als hij 1 jaar is dan gaan we er weer voor. Alleen kwam er dus in maart dit jaar een nieuwe baan en een nieuw huis op ons pad en nu staat alles dus in de ijskast.
Want als ik nu zwanger zou raken dan ben ik zeg maar 6 a 7 maand zwanger als we ons huis krijgen en ik ben dus de handige miep hier die o.a de tegelvloer gaat leggen. Heb ik al 5 x eerder gedaan en kan dus uit ervaring zeggen dat dit fysiek zwaar is, dat kan dus gewoon niet met een dikke buik. Het kan dus echt niet, terwijl we er wel beide aan toe zijn en financieel hebben we de boel ook wel op orde.
Ineke, dat is idd waar normaal gesproken, een kindje laat zich niet plannen en wij zijn ons ook wel bewust dat het niet vanzelfsprekend hoeft te zijn dat we nu weer snel zwanger raken. Maar in ons geval is het tot op heden alle 5 de keren binnen 4 maand raak geweest, wel 3 miskramen gehad dus wat dat aangaat is dat ook wel een angst.
Zo van wat als… we stoppen in mei/juni en het lukt en het gaat weer fout, dan duurt het weer een x aantal maanden voor het weer eens lukt…
Gisteren ben ik tante geworden, heeeel leuk, super echt! Maar toen ik dat hummeltje zag moest ik echt bijna grienen, alles in me gilde gewoon… ik wil ooooooookkkkkk!
Maar Ineke, voel me dan wel echoistisch, jij wilt zo graag uberhaupt een kindje, ik heb er al 2. Dat maakt me wel weer ietwat nuchter… ben superblij met ze, dus genieten doen we wel. Maar gun dat iedereen. Dus ik duim voor je hoor 
:thumbup:
sja… we hopen maar dat we het huis voor augustus hebben verkocht het probleem is dat er teveel huizen daar tekoop staan
leuk dat je tante bent geworden
ha! hier nog een geduld-bewaarster 
Ik wil wel, maar nóg niet.
Ik wil dollllgraag, maar nú nog niet
Onze redenen zijn met name dat we zo ontzettend vaak bekaf zijn, dat ik gewoon praktisch niet eens weet hoe we dat zouden moeten doen 2 blaagjes. Nu is Joost ook wel aardig fanatiek moet ik zeggen, dat verschilt ook per kind natuurlijk. Maar goed.
Ach en voor de rest: financien,
De tijd van het jaar ( wij willen -als het lukt- graag een beeb in de lente , want een beeb in de wintertijd vond ik moet ik zeggen best zwaar, ik ben niet zo’n vrolijke in de winter en met een pasgeboren baby die de kinderwagenbak én de maxi cosy en zijn bed HAATTE was het een heeel heeel heel lange winter kan ik je vertellen. De buikzak en slen waren ideaal, maar ik sjouwde overdag al de hele dag met hem daarin , dus even lekker naar buiten lopen dat ging lichamelijk niet echt lekker. :?
Mijn kraamtijd was ook niet geweldig leuk, dus ook moeten we er nog even uitgebreid uitkomen hoe we die dan in zouden willen richten zoda dat een positieve ervaring wordt dit keer :think: 
Maar het dromen erover … ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhh zo vaak!! Ik zie alleen maar mooie bolle buikjes en echo’s op tv wahaha echt erg hoor! :mrgreen:
hahaha…
Dat herken ik wel een beetje hoor, Peter is van oktober en was een huilbaby en dan niet veel naar buiten kunnen omdat alles zo nat en koud was… nee dat zie ik mezelf niet nog een keer doen, idd een keer bevallen in mei of juni lijkt me ook wel lekker.
Alleen moet je dat altijd maar afwachten he, als wij stoppen volgend jaar dan kan het best zijn dat het langer duurt voor het raak is en dat het toch weer een herfst of winter kindje word.
ik geniet wel heel erg van alle mensen om me heen die kinderen krijgen of net bevallen zijn, maar ik krijg er ook een beetje weemoedig gevoel van.
Aan de andere kant bied het voordelen, voor ons zal een 3e kindje hoogstwaarschijnlijk ook de laatste zijn, dus wil ik er wel extra van kunnen genieten en dat word wel makkelijker als Peter en Aniek dan ook wat groter zijn en je ze meer kan uitleggen.
Een keer niet lopen met een duowagen, een keer 100% genieten van het zwanger zijn zonder te moeten zeulen met een kleine die nog niet loopt en een keer een kindje ook af en toe voor mezelf hebben omdat peter en Aniek dan al naar de peuterspeelzaal gaan en zelfs misschien naar school.
Dat houd ik mezelf maar voor dan :shifty:
Ja, hier nog zo iemand.
Bij mij gebon het verlangen naar een derde toen ik nog in de kraamweek zat van Max. :oops: Dikke tranen dat ik me niet kon voorstellen dat Max de laatste zou zijn.
Vervolgens is de eerste periode met Max vrij heftig geweest. Veel lang huilen, ziekenhuisopname daardoor, reflux en tot op heden nog steeds niet doorslapen (gaap) maar het verlangen is er nog steeds en is op bepaalde momenten (bevalling of zwangerschap om me heen) zo hevig dat ik er gek van word.
Gelukkig is bij Richard ook het verlangen naar een derde kindje maar we hebben besloten om er nog een paar maanden mee te wachten. Ik zou bijvoorbeeld graag willen dat Max zo rond de 2 is als er een volgend kindje komt. Verder is Rich nog aan het leren 's avonds en die wil toch echt graag eerst zijn studie afhebben voordat het hier in huis nog drukker wordt.
Dus kortom…we hebben gezegd te wachten tot april/mei ongeveer en er dan weer voor te gaan… 
Maar menn ooooo mennnnn wat duurt dat wachten lang…
haha hier nog een…
ben net vrijdag aangenomen en heb vandaag dus mijn (toekomstige ex-) baas maar verteld dat zij mij vanaf 1 mrt gaan missen…
das reden 1
reden 2 is dat wij eerst grondig moeten verbouwen om er een kamertje bij te krijgen voor een nieuwe aardbewoner (/ster)
tja dus moet nu wachten op een mooi contract (liefst vast dat kan dus nog een jaar duren) en een grote verbouwing…
en het kriebelt toch echt wel hoor…helemaal als je al die lekkere bekkies hier ziet…en omdat ik de kinderopvang zit en dus altijd kindern om mij heen heb…
ik kom bij mijn nieuwe baan ook nog lekker op de baby groep :inlove: kan ik vast van hun genieten… :mrgreen:
maar ik snap je…ik snap je echt… (helaas)
haha, heel herkenbaar. wat duurt wachten lang. Onze dochter is bijna 1 jaar. We hebben een makkelijk meisje, dus we hebben geen last van slapeloze nachten oid. Ook was ik zelf (mede daardoor) al gauw weer de oude. …maar…
we gaan volgend jaar trouwen in de zomer, en ik wil niet zwanger trouwen. Het is maar goed dat we het zo hebben afgesproken met elkaar, want anders zat ik nu alweer te zeuren om een 2e denk ik. Als ik de buiken om me heen zie, begint het weer te kriebelen :inlove: . Maar aan de andere kant is het goed dat ik nog even moet wachten: ik ben ook de spuugdoekjes, nachtvoedingen, huilen zonder dat je de reden weet, doorkomende eerste tandjes enzo nog niet vergeten. Laten we eerst maar zorgen voor een stabiel meisje van 2-2,5 jaar en dan is er des te meer ruimte voor een 2e.
Alhoewel onze dochter een echt gezelligheidsdier is, dus die zou het absoluut niet erg vinden om een broertje of zusje te krijgen…ik kan niet wachten hoe ze op elkaar gaan reageren…maar goed dat is iets voor 2008 HOPELIJK! (klinkt nog zo ver weg :? )
groetjes Nienke
Claudje… hier dito! ook pas april/mei… Ruud heeft toegezegd dat de pil de deur uit mag op de dag van oplevering… wij willen dan toch nog een maand of 2 een beetje rondom het ei klussen, maw periodieke onthouding om alle troep uit mijn lijf te krijgen… Ik heb 3 miskramen gehad en alle 3 de keren was mijn lijf nog niet “schoon” zeg maar.
Dus met wat mazzel en hulp van moeder natuur zou er bij ons pas in 2008 een kindje komen… Peter word in dat jaar 3 en Aniek in dat jaar 4… het lijkt me ook wel bijzonder dat ze het dan wat bewuster gaan meemaken.
Maar idd, dat wachten duurtttt zooo lannnnggggg
Colle, ja verbouwen, doe het beter eerst maar, ik heb 2 zwangerschappen gehad waarbij we dus aan het verbouwen waren… bij Aniek de woonkamer en keuken en toen stond ik dus met 7 maand zwanger nog een muur te stucen (ik ben echt de handige miep in huis) en toen moest de babykamer nog :shifty:
En bij Peter waren we idd de zolder aan het doen om een kamer erbij te creeeren, maar dat is pas afgekomen toen we ons huis moesten verkopen afgelopen zomer… want ik was het met alweer 7 maand zoooo zat dat ik weeer niet rustig zwanger kon zijn en kon genieten en stond te klussen… :wall:
Nienke, 1 ding in je voordeel, je hebt wel iets om naar uit te kijken :dance: Trouwen! leuk joh!
Ik ben in 2003 getrouwd en had dan 17 weken zwanger moeten zijn, maar ik ben op 28 augustus gecurreteerd van een vruchtje wat met 13 weken was gestopt met groeien… en 3 september ging ik dus trouwen. Het was alsnog een onvergetelijke dag, ik heb bewust geen moment gedacht aan ons sterretje… maar het heeft me wel doen beseffen dat zwanger trouwen ook extra risico’s heef… dus wel slim om dat zo af te spreken. Zo is je dag ook helemaal jullie dag, geen extra zorgen en je kan alles eten en drinken wat je maar wilt
Hier ook wat om naar uit te kijken gelukkig, een mooi nieuw huis wat helemaal gedecoreerd en ingericht moet worden. Het liefst begon ik morgen al… :mrgreen:
He Cell!
Hihi, leuk topic…
Ik denk dat ik degene ben die het langste moet wachten voordat we voor een derde kunnen gaan. Dat zal nog zeker 4 jaar zijn … Best wel moeilijk! Ben er ook nog steeds wel veel mee bezig in mijn koppie.
Maar die opleiding MOET af en ik wil een baan voor we echt serieus erover kunnen gaan denken. Maar gevoelsmatig… Brrrr.
Ik hoop ook steeds dat het gevoel minder wordt en dat zal ook heus wel gebeuren…
Ach wat, we zien gewoon wel hoe het over 4 jaar er allemaal uitziet.
Maar april/mei, dat is al zo snel! Ik ben jaloers hahaha!!!
Wat kunnen gevoel en verstand elkaar toch behoorlijk in de weg zitten hè af en toe…
Ohw leuk! Ik doe ook mee…hoewel dit topic dan waarschijnlijk lang open blijft, want voorlopig nog geen derde (en vierde).
De tweede is net 7 weken oud, en de eerste net 1 jaar geworden :mrgreen:
Ik wil dolgraag nog 2 kindjes, maar dit keer zal er iets meer leeftijdsverschil tussen zitten.
Mijn partner maakt het niet uit, laat de beslissingen aan mij over. (Dat is alvast heel prettig. Het lijkt me vreselijk als je echt toe bent aan een kindje en je partner wil niet).
We hebben net een groot huis gekocht, dus plek hebben we genoeg.
Naast het feit dat we 2 kleine pukken hebben speelt ook mee dat ik nu wel weer eens toe ben aan een zwangerloos bestaan. Ik vind kinderen fantastisch, maar zwanger zijn vind ik vreselijk.
Nu wil ik ook weer wat meer dingen voor mezelf gaan doen. Dat lukt me echt niet als ik met zo’n dikke buik rondloop.
En ik moet ook een beetje bijkomen…
De laatste zwangerschap was een regelrechte ramp. Het begon als een tweelingzwangerschap. Helaas bleek er sprake te zijn van het Tweeling Transfusie Syndroom en moest ik geopereerd worden om te proberen beide kindjes te redden. Ik koos voor de meest ingrijpende optie (buikoperatie) omdat op die manier de overlevingskansen voor beide kindjes het hoogst waren. Helaas is ons ene kindje na de operatie (met 16 weken) overleden.
Het andere kindje (Leandro) herstelde gelukkig redelijk goed, maar bleek wel een flinke hartafwijking te hebben.
Ik ben mijn hele zwangerschap iedere week in het ziekenhuis geweest voor echo’s en gesprekken met de kindercardioloog. Na 39 weken is de bevalling ingeleid en is Leandro geboren.
Hij werd al vrij snel weggehaald door de kinderartsen die op hem stonden te wachten.
Een dag na zijn geboorte is hij gedotterd en hij heeft daarna 16 dagen op de Intensive en High Care gelegen.
Gelukkig gaat het nu heel goed met hem.
Maar goed, dat is eigenlijk een ander verhaal. Hier dus ook nog steeds een sterke kinderwens, maar het zal zeker nog even duren voordat ze er komen
(denk ik :oops: )
Groetjes,
Martine
Wen, petje af hoor,… ik zou het niet kunnen om weer zo een uitgebreide intensieve opleiding te doen, ik ben wel klaar met school enzo.
Wel ga ik kijken of ik later iets kan met pedicuren, maar die opleiding is maar anderhalf jaar, dus die ga ik pas doen op het moment dat we klaar zijn met kinderen krijgen en de jongste dan naar school zal gaan. Zo van… de jongste is 3, dan de opleiding en als die naar school gaat ben ik bijna klaar en kan ik gaan werken.
Dat is dan pas ergens rond 2012 ofzo :mrgreen:
Tot die tijd blijf ik toch nog thuis als het even kan.
Enne… Martine, ik heb je verhaal wel een beetje gevolgd en petje af hoor, ook voor jou. Ik weet nu uit eigen ervaring dat 2 op elkaar pittig kan zijn, maar toch… ik zou het zo weer doen.
Hier zal een 3e hoogstwaarschijnlijk wel de laatste zijn, maar ik garandeer het niet… als er ooit een 4e komt, dan zal het ws ook wel redelijk vlot weer achter nummer 3 aan zijn. Maar ik denk toch dat ik klaar ben na een 3e kindje.
De wens voor een 3e is wel ergggg groot, ik ben er echt elke dag wel mee bezig :oops: Zie ik een superpoepig jasje hangen, denk ik… og die neem ik vast mee, voor… en dan weer… nee dat is zottigheid… :shifty:
@Cell wrote:
De wens voor een 3e is wel ergggg groot, ik ben er echt elke dag wel mee bezig :oops: Zie ik een superpoepig jasje hangen, denk ik… og die neem ik vast mee, voor… en dan weer… nee dat is zottigheid… :shifty:
Hihi, dat doe ik ook. Ik ben er van overtuigd dat we ooit nog wel eens een meisje zullen krijgen…dus de kast hangt vol met jurkjes die ik echt niet kon weerstaan :lol:
@Mar10e wrote:
@Cell wrote:
De wens voor een 3e is wel ergggg groot, ik ben er echt elke dag wel mee bezig :oops: Zie ik een superpoepig jasje hangen, denk ik… og die neem ik vast mee, voor… en dan weer… nee dat is zottigheid… :shifty:
Hihi, dat doe ik ook. Ik ben er van overtuigd dat we ooit nog wel eens een meisje zullen krijgen…dus de kast hangt vol met jurkjes die ik echt niet kon weerstaan :lol:
Haha hier hetzelfde, ik denk ook dat de derde een meid gaat worden dus kon ik me laatst ook al niet bedwingen. :oops: Hihihi…nouja…ook al wordt het een jongen, is mij om het even…Rich denkt trouwens een jongen.
En ik maar denken dat ik de enige zot was :mrgreen:
Hier hangen de nodige pakjes in maat 56/62… neutraal maar ook wel voor een meisje…
Ik ben er namelijk van overtuigd dat de 3e een meid word weer.
Vroeger als jonge meid droomde ik altijd dat ik 4 kinderen zou krijgen, 2 meiden en 2 jongens en dan om en om… tot nog toe kwam het uit, dus vandaar dat ik heilig overtuigd ben van het krijgen van een meid.
Als dat zo is, dan wil manlief nog wel een 4e denk ik :mrgreen: beetje evenwicht erin, hij vind het anders zo sneu voor Peter… opgroeien tussen 2 meiden :lol:
@Cell wrote:
En ik maar denken dat ik de enige zot was :mrgreen:
Whahahahaha…nee hoor… :mrgreen: Zou wel leuk zijn zo om en om.
Ik heb altijd gedroomd over 2 jongens en een meid. Ook toen ik pas zwanger was van Max droomde ik dat de tweede een jongen zou worden en de derde een meisje. Rich had het laatst ook over een vierde. :eh: Maar dat weet ik toch zo net nog niet.
ik ook niet hoor, ik vind kinderen helemaal geweldig, maar zwanger zijn :eh: … nou nee, als ik het over kon slaan, zou ik het doen.
Ik ben dan echt niet te harden… humeurig enzo… brrrrr :oops: