Peter zit in groep 3, hij heeft autisme (syndroom van asperger) en heeft erg veel moeite met dingen die onbekend zijn.
Daarnaast hebben Peter, Michel en Suus alledrie hooikoorts en astmatische bronchitus (de jongens in elk geval) Peter heeft in elk geval een hop allergie en een allergie voor vogelveren. Hij word echt benauwd als hij al te dicht in de buurt van het kippenhok van opa en oma komt.
Nou heeft juf vrij ad hoc besloten om vrijdag 27, vlak voor de vakantie een klassenuitje te organiseren, ouders rijden zelf (ik niet want heb er nog 2 thuis) naar het woonhuis/domein van 1 van de kinderen in de klas. Die jongen woont op een boerderij, onderdeel van een heel groot tuinencomplex met dieren en siertuinen en doe tuinen en pluktuinen en een tuincentrum.
Ik las alles op de website van het complex en las toen oa dat ze een hoptuin hebben… (waar Peet dus in elk geval erg op reageert) maar sowieso is het nu pollentijd en hebben we de eerste druppelsessies livocab al weer gehad. (zijn ogen zwellen op vanwege hooikoorts)
Enerzijds lijkt het me heel leuk voor hem, anderzijds denk ik… hemel… we gaan maandag op vakantie en als ik pech heb dan moet er een kind mee wat zich hondsberoerd voelt door hooikoorts en allergische reacties omdat hij ergens is geweest met niet een klein beetje allergenen, maar een overload.
Daarnaast voorzie ik wel wat problemen met zijn autisme. Hij moet met een vreemde ouder mee, dus dan moet ik al echt regelen dat hij bijvoorbeeld met juf meerijdt, of met een moeder die hij wel kent. En het is afwijkend van het schoolritme.
Schoolreisje vergt ook jaarlijks heel wat voorbereiding, dus het kan niet “zomaar”
Ik zit er nu hard over te denken om hem niet mee te laten gaan…
Wat zouden jullie doen?
Ik zou het in eerste instantie met hem zelf bespreken. En als het hem niet uitmaakt, zou ik hem, denk ik, niet laten gaan. Niet vanwege zijn autisme, maar wel vanwege zijn hooikoorts.
Ik zou hem wel mee laten gaan.
Voor wat betreft zijn autisme: je kunt hem niet overal voor beschermen. De wereld is vol van spontane, plotseling dingen. Hij zal ooit moeten leren daarmee om te gaan. :-
Voor wat betreft zijn allergie: Kun je misschien preventief iets geven? Ik weet niet hoe dat werkt allemaal hoor, dus ik zeg ook maar wat!
Ik zou het zonde vinden wanneer mijn kids een uitje moeten missen, omdat ze daarna misschien niet lekker in hun vel steken. Wij hakken met Maarten met hetzelfde autistische bijltje. Ook hij gaat van padje als er iets plotseling verandert. Maar zoals ik al zei: je kunt ze niet overal van weg houden, omdat het niet in hun normale ritme past. Als ze straks het huis uit gaan, moeten ze ook op eigen benen staan, en dat kun je ze beter nu leren, dan later pas…
Maar dat is mijn mening. 
:- Lastig!
Han… ik ben het met je eens hoor… Zijn autisme is hier doorgaans ook absoluut geen reden om dingen niet te doen. Maar het is nu een beetje en-en… Plus de hele egoistische reden dat wij kort erna op vakantie gaan en ik eigenlijk gewoon toe ben aan eindelijk eens een redelijk relaxte vakantie zonder al te veel poespas.
Met het voorbereiden op de vakantie zijn we al even bezig, dus daar heeft hij erg zin in.
Dit komt er zo ad-hoc tussendoor… het is volgende week vrijdag en we hoorden het dus gisteren.
Het eerste wat ik dacht was… oh leuk! Maar toen besefte ik dat ik dus niet zelf mee kon en dat het dan allemaal wel iets gecompliceerder ligt. (ik weet ook niet hoe oud je stiefzoon is, maar Peter is 6, dus eens dat hij moet leren dat de wereld zich niet aan hem aanpast en hij zich dus zal moeten aanpassen aan de wereld, maar dat hoeft hij niet morgen meteen te kunnen natuurlijk;-)
Het is en/en… en autisme en allergieën met hooikoorts en dan naar een natuurcomplex gaan wat bomvol staat met datgene waar hij allergisch voor is… had ik zelf mee gekund dan neem je schone natte washanden mee in een zakje, livocab druppels en neusspray, je zorgt voor voldoende drinken en houd hem evt weg bij in elk geval de HOP tuin…en vogels…
Ik twijfel nog… ik wil ook niet dat Peter een uitzonderingspositie krijgt en dan een stempeltje van “die jongen die niks kan of mag” dus we laten hem tot op heden overal mee naar toe gaan.
Onze insteek met school is vooral kijken naar de mogelijkheden en niet naar onmogelijkheden, maar vind dit geval dus echt moeilijk… beide keuzes, wel mee of niet mee, hebben voor en nadelen… :think:
Als een erge allergische reactie te voorkomen is door goede voorbereiding en bepaalde dingen te doen tijdens het bezoek, dan zou ik met de juf bespreken wat er mogelijk is. Misschien wil zij best haar best doen of misschien is er wel een moeder die dat wil doen.
Overleggen met de juf? Misschien kan zij hem gedurende de dag helpen met de medicatie en zo?
Maarten is 9 inmiddels, en daarvan ken ik hem nu 6 jaar. 
Een week is hier ruim voldoende tijd om hem voor te bereiden op dingen die komen gaan. Waar nodig schrijven we het samen met hem op de kalender, wanneer er iets belangrijks of spannends te gebeuren staat. Misschien dat dat Peter ook kan helpen zich voor te bereiden? Zeker er dan ook bij zeggen dat de juf gister iets leuks heeft bedacht, en dat dat al volgende week plaats gaat vinden. Dan weet Peet dat jij het niet expres nu pas vertelt…
Persoonlijk zou ik het hop-verhaal als eerste nagaan. Misschien in overleg met de juf. Dat lijkt me toch het grootste punt.
Die egoïstische snap ik helemaal. Hebben Jo wel eens niet naar een partijtje laten gaan 2 dagen voor zijn eigen verjaardagsfeest, omdat door een iets te lang partijtje, waar veel vreemde kinderen en ouders komen (en ook nog eens in een drukke binnen speeltuin) garant staat voor een zeer vervelend, overprikkeld weekeind. Tja, dan gaat zijn eigen feestje voor (waren nog meer bijzonderheden die week).
Toch, m.b.t. school laten we als hij zelf wil vrijwel alles toe. Als hij wil, dan mag hij. Nu zijn wij nog niet heel ver in de materie,maar aangezien we hem door onwetendheid tot nu toe alles hebben laten doen (en dus veel geprovoceerd) weten we dat er best wat mogelijk is met goede voorbereiding. De reactie erna…tja, reserveer die avond vrij, omdat ik weet dat hij tot 22.30 met open ogen in bed ligt…die avonden ligt hij naast mij en praten we over de dag om zijn hoofd leeg te krijgen. Makkelijk is anders,maar hij wil vaak zo graag…net als zijn klasgenoten.
Misschien kan je even afstemmen met de juf wat er mogelijk is qua indeling. Ik ben niet bekend met allergieen,dus dat stukje kan ik niets over zeggen.
Die vakantie, ik denk dat de spanning die daar van af komt, misschien toch samenvalt met de spanning van het uitje…misschien een mooi moment het toch te doen? De spanning zit er toch wel en reactie, zal hoe dan ook komen. Dan is de aanleiding misschien niet eens meer zo relevant…succes…lijkt me lastig.
Nou net met de juf gesproken en ook aangegeven dat ik het als ouder met zelf een drukke agenda niet meer van deze tijd vind om “zomaar” te bedenken naar een uitje te gaan en dan te verwachten dat iedereen wel zomaar kan rijden… (ze had ook nog niet zo heel veel chauffeurs) Dat we ons dan enorm voor het blok gezet voelen, ze is op de hoogte van Peters achtergrond en hij is ook niet de enige in de klas met een rugzak om het zo maar te zeggen en ook niet de enige in de klas met hooikoorts en astma.
Ze gaf eerlijk toe dat ze er werkelijk geen moment over na had gedacht dat een uitje naar een bloemen/planten/dierenpark heel ad hoc voor sommige kinderen echt niet handig is. (t is een heel jonge juf zonder kinderen van haarzelf en er zijn wel meer dingen waar ze niet over nadenkt, maar goed, dat is dan weer MIJN frustratie :roll:)
Kijk, de kinderen zelf willen wel, maar ze creeërt een situatie waarbij een aantal kinderen met nog erger astma dan Peter dus helemaal niet mee KUNNEN en die ouders zijn nog verontwaardigder dan ik…
Maar goed, voor t blok omdat je nu eigelijk wel moet toelaten dat je kind iets gaat doen met zeker een aantal “gezondheids” risico’s, wil je je kind niet de outcast van de klas laten worden… En dat vind ik echt heel jammer.
Als oma kan oppassen, dan ga ik zelf mee. Lukt dat niet, dan neemt Ruud vrij en gaat hij mee. Dan kunnen we zorgen voor voldoende achter de hand, dat mocht hij direct ergens op reageren, we kunnen helpen. Maar meestal reageert hij later pas, dus we nemen het risico dat we met een ziekig kind op vakantie gaan.
Denk dat ik dus de meeste moeite heb met het hele gedoe dat je voor t blok word gezet…
Hij gaat dus en 1 van ons gaat mee, maar niet van harte… :?
pffft gedoe hoor! Wel goed dat hij kan gaan nu. Is het een idee om een groepje te maken van kids met een allergie, zodat er 1 begeleider is die toeziet op waar de kids komen (en met natte washandjes en medicijn loopt :mrgreen: )? Dat geeft misschien ook wat verlichting aan de zorgen van andere ouders met kind met allergie?
Sja, lastig. Onze drie kinderen zitten op een heel kleine school waar zeker eens in de twee weken een van de kinderen een ‘ad hoc’ uitstapje heeft. Ze gaan naar het strand, naar de markt, naar de boerderij van een klasgenootje, naar de appelgaard, met het pontje ‘naar het buitenland’: er is echt zeker een keer per 14 dagen in een van de klassen wel een onverwacht uitje. En dat vind ik superleuk voor de kids. Maar ik heb dan ook geen kids met een rugzakje. Niels heeft wel astma, en Nina hele erge hooikoorts en allergie voor bepaalde dieren, maar ik neem eigenlijk nooit maatregelen om ze dan op bepaalde locaties weg te halen. Zo zit Nina op paardrijden, terwijl ze allergisch is voor paarden.
Ik heb er dus eigenlijk nog nooit over nagedacht dat dat soort spontane uitjes ook als ‘niet leuk’ kan worden gezien. Maar kan me goed voorstellen dat het voor een kind met een stoornis in het autistisch spectrum een heel ander verhaal is. Moeilijk dus, weet niet goed wat ik zou doen in jouw geval.
Tja, hier 1000 leerlingen over 5 locaties waarvan er 360 op de locatie waar mijn kinderen zitten.
De groep is groot (29 kinderen) en behoorlijk dynamisch. Peet heeft asperger, 4 zijn zwaar dyslectisch, 2 hebben pdd-nos, 1 kindje heeft epilepsie, 3 zijn hoogbegaafd en gaan groep 4 en 5 in 1 jaar doen en dan heb je nog de kinderen zonder stempel die zich gewoon misdragen omdat de thuissituatie niet optimaal is. Niet echt een klas om met een zeer jongen juf die nooit wat ziet of opmerkt en op alles wat wij als ouders aandragen reageert met een “goh, nou echtttt?”
Zo heeft Peter dus echt een diagnose op papier maar ging het heel goed met hem en zodra wij als ouders enigszins trots aangeven dat we blij zijn dat het zo goed met hem gaat… kakt zij in… toen ging het dus niet zo goed meer en zeiden we dat en vroegen hoe bepaalde dingen nou konden en toen zei ze dus doodleuk dat ze het wat naar de achtergrond had gedrongen en eigelijk was vergeten dat hij autisme heeft omdat wij zeiden dat het goed met hem ging… :roll:
Dit soort ad hoc dingen zijn dus niet school eigen, maar juf eigen.
Tegen ad hoc dingen in de directe omgeving heb ik ook weinig bezwaar, daar gaan ze meestal lopend of op de fiets heen.
Maar dit is met de auto 20 minuten rijden.
Voor wat betreft… Peter is allergisch voor verse hop en ik las op de site van het bedrijf waar ze heen gaan dat er dus een hoptuin is… Ik vind het gewoon moeilijk… ws ook omdat ik zelf geen energie meer heb, ben gewoon erg moe en heb geen zin in nog weer extra ballast. Beetje autistisch van mij misschien, maar ik schiet toch enigszins in de stress bij het idee dat ik mijn zoon nou ook weer hier op moet gaan voor bereiden en maatregelen moet treffen want als er dus wel dingen zijn waar hij op reageert, dan heeft hij binnen 4 uur zulke dikke ogen dat hij niets meer ziet…
De eerste kriebels koelen met een natte washand helpt wel iets en dan zo snel mogelijk druppelen…
Ik krijg vaak het gevoel dat mensen denken… ahh zal wel meevallen, loopt wel los. Maar als je dus hebt meegemaakt hoe snel dat kan gaan en hoe hevig een allergie kan zijn, dan denk je dat dus niet…
oh… en nadat wij dus al hadden besloten toch te zorgen dat 1 van ons zelf mee gaat en we gewoon Peet geen kansen willen ontnemen en al zeker geen outcast willen maken omdat hij al zoveel tegen zich heeft, hoorden we op school dat er nog een paar kinderen met allergieën dus echt niet mee gaan… ik ben dus niet de enige met buikpijn omtrent de locatie.
Toen ik je eerste bericht las, dacht ik gelijk van nou ik zou al gegeten en gedronken hebben en afhaken.
Ik snap dat je je zoon niet wil buitensluiten enzo, maar het zou mij ook overvallen dat je ineens op korte termijn moet gaan inspringen.
@Cell wrote:
Tja, hier 1000 leerlingen over 5 locaties waarvan er 360 op de locatie waar mijn kinderen zitten.
De groep is groot (29 kinderen) en behoorlijk dynamisch. Peet heeft asperger, 4 zijn zwaar dyslectisch, 2 hebben pdd-nos, 1 kindje heeft epilepsie, 3 zijn hoogbegaafd en gaan groep 4 en 5 in 1 jaar doen en dan heb je nog de kinderen zonder stempel die zich gewoon misdragen omdat de thuissituatie niet optimaal is. Niet echt een klas om met een zeer jongen juf die nooit wat ziet of opmerkt en op alles wat wij als ouders aandragen reageert met een “goh, nou echtttt?”
Zo heeft Peter dus echt een diagnose op papier maar ging het heel goed met hem en zodra wij als ouders enigszins trots aangeven dat we blij zijn dat het zo goed met hem gaat… kakt zij in… toen ging het dus niet zo goed meer en zeiden we dat en vroegen hoe bepaalde dingen nou konden en toen zei ze dus doodleuk dat ze het wat naar de achtergrond had gedrongen en eigelijk was vergeten dat hij autisme heeft omdat wij zeiden dat het goed met hem ging… :roll:
Dit soort ad hoc dingen zijn dus niet school eigen, maar juf eigen.
Tegen ad hoc dingen in de directe omgeving heb ik ook weinig bezwaar, daar gaan ze meestal lopend of op de fiets heen.
Maar dit is met de auto 20 minuten rijden.
Met dit verhaal zou ik absoluut gaan praten met de directeur of met de persoonlijk begeleider van de school. Dit vind ik echt zorgwekkend!
Ik zou in jouw geval Peter niet mee laten gaan. Je kan hem gewoon uitleggen waarom, en er misschien iets anders voor in de plaats geven...iets wat hij hardstikke leuk vind om te doen.
Ik denk dat de Ib-er wel aardig op de hoogte is… het is gewoon heel moeilijk om in het kader van passend onderwijs op zo’n grote school echt goede leerkrachten te vinden. Wat er hier rondloopt is veelal juf, jong (echt begin 20) en tja… je moet wat. Het is een onrustige school met veel gedoe vanuit het hogere management. Op zich gaat het goed met onze kinderen hoor, maar ik moet er helaas wel bovenop zitten. Je kan niet verslappen en gaat bij elk ding bijna direct om de tafel… Ik heb het haar zeker niet in dank afgenomen en zelfs in ons gesprek rechtstreeks gezegd dat ik het regelrecht dom vond dat iemand denkt dat autisme over is als een kind binnen zijn autisme goed functioneert… maar Peet is te goed voor speciaal onderwijs maar net te onstabiel om helemaal zonder extra begeleiding regulier onderwijs te volgen.
We hebben al 2x een andere school overwogen, maar op de alternatieve scholen is ook overal wel wat… dus zolang we met erbovenop zitten en kritisch zijn onze kinderen toch een plezierige schooltijd kunnen geven, dan doen we dat.
Dat zeg ik, voor wat betreft het uitje, ik heb mijn gal gespuwd, juf weet waar mijn pijnpunten liggen en ik ga zorgen dat ik mee kan gaan. En dan zien we wel…
Fijn dat hij toch mee kan en dat jullie de kans zien om met hem mee te gaan.
En idd goed dat jullie hem niet overal weghouden, dat zou jammer zijn. Daarbij, er kan altijd iets gebeuren dat hem ziek maakt waardoor je vakantie minder verloopt. Opzoeken is wat anders, en op deze manier ondervang je dat mooi.
Ik houd wel van onverwachte uitjes, en vind een week vooraf niet apart ad-hoc. Nu gebeurt dat hier bijna nooit, dus wat mij betreft jammer. Maar ik snap dat je ouders in een lastig pakket kan brengen. Ook als je geen kinderen met speciale behoeften hebt kan het lastig zijn met werk/oppas/bso etc.
Tja, en een juf kan mijns inziens ook niet altijd rekening houden met elk kind in de klas.
In je verhaal noem je 4 kinderen die last zouden kunnen hebben van het ad-hoc aspect van je verhaal. Tja, dan zijn er nog steeds 24 kids over, waar de juf dus het theoretische verhaal (neem ik dan aan) gaat visualiseren door een uitje. Juist voor de dislectische kids zou het een geweldig leerzaam uitje zijn.
Wat betreft je overige frustraties zou ik eens om tafel gaan, want ook al zou het een geroutineerde juf zijn, dan nog zijn er teveel kinderen in die klas met een hulpvraag. In een klas met rond de 30 kinderen komt een juf sowieso al handen tekort, laat staan dat daar dan nog zoveel kids speciale zorg nodig hebben.
Ik vind je dus wel erg scherp richting de juf, ook al functioneerd die in jou ogen niet zoals je graag zou willen zien.
En in mijn ogen vind ik het nogal respectloos om tegen een juf te zeggen dat ze dom is.
Tja, ze moet haar aandacht verdelen en dat is punt, om niet te verzwakken als een kind goed gaat. Maar het is wel logisch en ik denk niet op domheid gebaseerd maar op het onvermogen om iedereen in zijn ontwikkeling te blijven ondersteunen. Klinkt als een groep die hulp nodig heeft omdat het voor de juf teveel is om aan een ieder toe te komen.
Maar ik hoop voor jullie op een gezellig uitje!
voor wat mijn mening nog waard is 
ik zou hem niet mee hebben laten gaan.
maar meer omdat ik ook zo enorm hooikoortserig ben en ik zelf dus voor geen goud ergens naartoe zou gaan waar ze verse hop hebben.
ik heb geen zin om het een aantal dagen flink te verpesten voor mezelf voor 1 leuk uitje.
maar goed, ik ben natuurlijk geen 6 en kan de gevolgen zelf goed overzien. weet niet of peet dat ook kan?
@HanB wrote:
Ik zou hem wel mee laten gaan.
Voor wat betreft zijn autisme: je kunt hem niet overal voor beschermen. De wereld is vol van spontane, plotseling dingen. Hij zal ooit moeten leren daarmee om te gaan. :-*
Zo denk ik er ook over, onze dochter is autistisch en wij laten er eigelijk niks om en dat gaat prima. Sommige dingen zijn spannend voor haar, maar daar moet ze mee leren omgaan. Als ze dat nu al aanleert dan hebben ze het als volwassenen later alleen maar makkelijker.
Dingen als schoolreisje maakt school toch juist leuk, ik zou een kind hier niet van thuis houden. En dingen als met een juf mee rijden of met een bekende ouder mee zijn toch best te regelen lijkt mij. Misschien kan er wat extra op hem gelet worden,verder op tijd naar bed en de dagen er omheen misschien wat meer rust inplannen. Ik zou hem lekker laten gaan!
Tja… nou heb ik toch echt al wel aangegeven dat hij mee gaat… omdat ook wij vinden dat hij geen dingen moet laten om enkel zijn autisme… maar dit is geen officieel schoolreisje, dat komt nog in juni… het is een spur of the moment thing van juf en helaas… ook erg gebonden aan deze juf… ze heeft wel vaker van dit soort dingen.
Daarnaast ben ik doorgaans broodje nuchter en 1 van de weinige ouders die eigelijk nooit klaagt over het niet altijd kunnen voldoen aan individuele behoeften… juist omdat ik wel snap dat ze geen 10 paar handen heeft.
Maar ronduit zeggen “ik ben het vergeten dat hij autisme heeft omdat jullie aangaven dat het zo goed ging” ja sorry, zo’n reactie verwacht ik van een buitenstaander, niet van een leerkracht die alles rondom Peet en alle testen en begeleiding wel heeft meegekregen. Dat vind ik dus echt dom. Alsof iemand ineens autist af is ofzo…
En er loopt op deze klas wel standaard een klassen assistent mee en er is veel hulp van een remedial teacher. Het is een absoluut een pittige klas, mee eens.
Maar goed, hij gaat mee, ik ga mee als begeleider en neem nog 2 andere hooikoorts gevoelige kinderen mee. alsnog gaan een paar kinderen met echt hevig astma niet mee en ik vind dus wel dat juf een situatie creeert die sommige kinderen benadeelt, los van schoolreis of iets…
Ja autisme heb je het is niet ineens helemaal weg.
Blijkbaar ben je nogal ontevreden over de juf en gaat ze niet naar jou wensen om met de problematiek van je kind. Ik zou haar en /of de school hier dan toch op aanspreken.
Fijn dat je toch een oplossing gevonden hebt zodat hij gewoon mee kan.