Heftig verhaal zeg!! Het is ook lastig te bepalen wanneer je nu moet ingrijpen in een probleemgezin, dat hebben we genoeg gezien in de media, maar deze mensen hebben nooit een kans gehad. Dus van een probleemgezien is ook nog geen sprake..
Tja...wij weten natuurlijk ook niet hoe verstandelijk gehandicapt deze mensen zijn.....
Wat me ook opvalt is dat deze maatregel nu genomen is uit nood...omdat het pleeggezin er mee wilde stoppen........jeetje....dat straalt ook niet meteen uit dat er 100% vertrouwen is in de kwaliteiten.....eerder een gebrek aan beter...
Maar fijn dat de mogelijkheid er wel is voor hen....
weet je wat ik zo raar vind afgezien van de vraag of ze geschikt zijn als opvoeder?
Omdat het pleeggezin per 1 mei is gestopt en dat er geen vervangend gezin beschikbaar is, mogen de echte ouders het ‘proberen’ :shock:
Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn van ons zorgsysteem :think:
Nee, dat is ook zeeeer apart…
Van een afstand is het ook wel heel makkelijk oordelen. “Laat het ze eerst proberen en dan verder kijken”.
Maar kennelijk achtte de rechter het ten tijde van de naderende bevalling niet safe genoeg om het te laten “proberen”.
Nu het pleeggezin er mee wil stoppen mogen ze het proberen MAAR wel met 24 uurs toezicht en 12 uur hulp per dag (afgezien van de 3 dagen dat het kind op een KDV gaat).
Kan je nagaan dat het nog steeds niet duidelijk is of ze het kunnen…
Maar dit is ook het “recht” wat gesproken heeft…ik weet alleen wel wie de schuld gaat krijgen als het nu (ondanks de toezicht) alsnog misgaat…
Fijne gedachten lijkt me dat…NOT…
Voor deze mensen natuurlijk super dat het allemaal zo gelopen is…maar ben zeeeeeer benieuwd of dit nog een staartje gaat krijgen…
Gaat elke ouder nu met deze middelen schermen om het toch zelf te mogen blijven doen? Onder alle omstandigheden?
Waarom dit stel wel? Duur grapje…
In dit kader kan je inderdaad zeggen dat iedereen kinderen mag krijgen…zelfs diegene waarvan op voorhand al vaststaat dat ze niet machtig genoeg zijn…(bijv. ouders die eerder een kind mishandeld hebben, die eerder een kind om het leven heeft gebracht, ouders waarvan alle eerdere kids al uit huis zijn geplaatst).
Mogen zij het met camera nu wel zelf gaan doen???
Nou…lijkt me prima oplossing…12 uur per dag hulp, camera erop, verplicht KDV (ws nog vergoed ook) en hopla…probleem opgelost.
Ik heb het topic even vluchtig doorgelezen maar wat mij nu op valt is het volgende;
Als er iets in de media komt over mishandeling, verwaarlozing, misbruik, moord of whatever wat betrekking heeft op een kind, valt iedereen hierover. Er is niet genoeg supervisie, raad van kinderbescherming heeft niet adequaat ingegrepen etc etc etc.
Nu wordt er uit voorzorg gehandeld in een gezin dat bij voorbaat al gelabelt is als zorgwekkend ivm de cognitieve beperkingen van de ouders. En dan valt half NL erover dat het belachelijk en verdrietig is.
Waar is opeens het belang van het kind, waar zo op door wordt gegaan bij kinderen waarbij duidelijk niet genoeg hulp/supervisie of wat dan ook was.
Keer op keer worden de negatieve aspecten van ons jeugdzorgsysteem benoemd. Hoewel ik het heel verdrietig vind voor de ouders dat hun droom zo ondertussen een nachtmerrie is geworden, ben ik blij dat ze in elk geval bij dit gezin er bovenop zitten en op deze manier dit kleine jongetje hopelijk kunnen beschermen. Want realiseer je wel; mensen met een verstandelijke beperking kunnen niet zo gemakkelijk en ‘correct’ inspelen op de behoefte van een kind wanneer het langdurig huilt, of wanneer het ziek is. Of wanneer het veel aandacht vraagt. Zij kunnen hun kind niet zien op de manier dat een ‘gewone’ ouder, dat (hopelijk) wel kan. Zij missen gewoon een heleboel fundamentele dingen om een kind zo op te voeden, dat het niet achtergesteld raakt en eindigd als een probleemjongere. Misschien moet daar wat meer begrip voor komen. Natuurlijk bedoelen pa en ma het goed, er zal geen kwaad in de zin zitten, maar ze missen die dingen gewoon…
Ik denk dat het voor buitenstaanders heel moeilijk is om je in te leven in mensen met een verstandelijke beperking die je NIET kent!
Oke…vele mensen kennen vast wel iemand in hun omgeving met een verstandelijke beperking en ja we zullen vast allemaal gegrepen zijn door het mooi verhaal van “i am Sam”. Hoe oneerlijk dat zijn dochter hem afgenomen werd. We zagen toch immers allemaal dat het een supervader was???
Maar helaas…de realiteit is dat er vele gradaties zijn in deze beperking.
Deze mensen mag je dus niet allemaal over 1 kam scheren.
Als het in de film kan,dan kunnen deze ouders het vast ook wel…toch?!
Niet dus…althans, dat weet je niet. De vraag is hoever je het laat komen tot het duidelijk is OF ze het kunnen. Kennelijk was er in dit geval teveel twijfel…al dan niet in samenspraak met de naasten van dit stel! Dat moeten we ook niet over het hoofd zien.
Even omwille van de discussie: stel je eens voor. Een volwassen stel met het verstandelijk vermogen van een 12-jarige. Zou je die je pasgeboren baby een maand toevertrouwen??? Of langer??? Nee toch?
Natuurlijk is het onzettend zielig, voor alle partijen…in veel gevallen zijn de volwassen zelf niet eens in staat om de gevolgen te overzien. Leuk dat ze een kindje verwekt hebben en natuurlijk zullen ze meer dan voorstelbare liefde voelen voor deze baby,maar even kort door de bocht, een 12-jarige houdt ook van vadertje en moedertje spelen. Is dat hetzelfde als een kind opvoeden? Nee toch?
Laat ik even meegeven dat (zoals ik hier ook als argument hoor) laaggeschoold zijn, is NIET hetzelfde als verstandelijk gehandicapt! Dat is echt iets meer dan “niet zo snugger zijn” Gelukkig maar…anders mag je mij beschrijven in het lijstje…
Ik kan natuurlijk ook niet inschatten waarom er in dit geval gekozen is voor direct weghalen…dat zullen we denk ik allemaal niet weten.
Of deze mensen op de hoogte waren tijdens de zwangerschap, dat is ook niet bekend. Misschien wisten ze het wel,maar drong het niet door. Misschien was er wel goede reden ze niet op de hoogte te stellen…denk je eens in dat ze vluchten?? Je weet het allemaal niet…
Als de familie van deze mensen er ook van overtuigd waren dat ze het wel konden zouden daar ook mogelijkheden hebben gelegen om ze het toch zelf te laten doen, of ze als pleeggezin te laten fungeren…rara waarom dat in dit geval niet zo was…maar ook dat is giswerk…
Daarom zou ik altijd voorzichtig zijn met bekritiseren van mensen die deze onmogelijke keuzes moeten maken! Zet jezelf maar eens in hun schoenen…ik kan het in ieder geval niet…
Ik denk dat KOK geen betrouwbare afspiegeling van de samenleving is. Hier zitten over het algemeen ouders die zeer bewust met hun kinderwens, zwangerschap en opvoeding bezig zijn…helaas is de andere kant ook realiteit, ik denk dat het best moeilijk moet zijn je dat te realiseren…als je het al wilt zien…
Fijn natuurlijk dat ze de kans nu krijgen…al vind ik de voorwaarden er omheen erg discutabel…hoever moet de staat gaan om het gezin op deze manier in tact te houden…
Onder toezichtstellingen afschaffen en iedereen 24-uurs toezicht, met verplicht kinderdagverblijf (volledig vergoed!), met 12 uur per dag een pedagoog in huis???
Is geen discusie topic ik weet het maar ik vind niet dat dit kindje beter af is bij zijn ouders.Ik bedoel hoelang gaat dit goed :think:
Ik heb eens een programma gezien met een kind die een zwakbegaafde moeder had nou ik vond het gewoon zielig voor dat kind.Ouders horen jou in het leven te begeleiden maken je klaar voor de wereld maar deze ouders zijn er zelf nog geen eens klaar voor.
Tuurlijk hebben hun ook gevoelens maar met gevoelens alleen kun je geen kindje opvoeden.
Tjee mogen ze het op zn minst een KANS geven en laten zien dat ze het WEL kunnen???
:think:
Rooike, ik snap je wel,maar dat is nu juist precies het enge aan deze discussie…
Stel jij kent een stel in je omgeving met het verstandelijk vermogen van een kind,dan kan jij op voorhand toch ook zwaaaar je bedenkingen hebben of ze het wel eerst mogen “proberen”.
langs de zijlijn is het gewoon ontzettend moeilijk om er een oordeel over te hebben. Ik neem gewoon aan dat er op voorhand teveel twijfel was om het kindje na de bevalling te mogen houden…dat oordeel moet toch ook wat waard zijn? Wie zijn wij om daar aan te twijfelen.
Zeker als je verderop leest dat ze het nu wel mogen proberen onder (absurd) strenge supervisie…kennelijk is daar NOG STEEDS aanleiding toe.
Wat moeten ze dan in dit geval? “probeer maar even een maandje uit!”
Het is geen DVD-speler die je een maand op proef krijgt!
Als je een kind per ongeluk “stuk” maakt,dan kan je hem niet even terugbrengen naar de leverancier hoor!
Ik hoop voor dit stel dat het goed blijft gaan…of liever gezegd, voor het kind!
Gepubliceerd: 30 april 2009 09:38 | Gewijzigd: 30 april 2009 09:38
Rotterdam, 30 april. Baby Hendrikus mag vanaf morgen bij zijn ouders in Geldermalsen wonen. Dat heeft de rechtbank van Arnhem gisteren bepaald. Hendrikus, kind van twee zwakbegaafde ouders, verbleef sinds zijn geboorte in een pleeggezin. Met de uitspraak krijgt een bizarre zaak een onverwachte wending.
Hendrikus kwam 13 oktober 2008 in een ziekenhuis ter wereld. Zijn ouders, Henk en Miranda (zij willen niet met hun volledige naam in de krant), hadden altijd zonder enige hulpverlening geleefd. Toch werd hun zoon een dag na zijn geboorte op last van de kinderrechter in een pleeggezin geplaatst wegens „onmiddellijk en ernstig gevaar�. Henk en Miranda waren verbijsterd, evenals hun vrienden, familie en collega’s van de sociale werkplaats.
De Raad van de Kinderbescherming stelde na onderzoek vast dat hun zoon echt niet bij hen kon wonen. Weliswaar stonden ze open voor hulpverlening en gaven ze blijk van kennis over babyverzorging. Maar de Kinderbescherming betwijfelde of ze die kennis zouden kunnen toepassen, vooral in onverwachte situaties. Ook zouden hun ‘emotionele opvoedkundige vaardigheden’ tekortschieten. De kinderrechter gaf opdracht tot een nieuw onderzoek door een extern bureau. In juli doet de rechter een definitieve uitspraak.
Sinds drie maanden komt Hendrikus op dinsdag enkele uren bij zijn ouders thuis, begeleid door een gezinsvoogd van de William Schrikkergroep. Dat hij vanaf morgen helemaal naar huis mag, in elk geval tot de uitspraak in juli, komt door een samenloop van omstandigheden. Per 1 mei moet hij weg uit zijn pleeggezin – dat hadden de pleegouders vanaf het begin als voorwaarde gesteld. Op zoek naar een andere oplossing, kwam de voogdij-instelling in contact met de organisatie ’s Heeren Loo, die mensen met een verstandelijke beperking ondersteunt. Die kwam met het idee Hendrikus bij zijn ouders te laten wonen met ‘24 uursbegeleiding’. Stom toevallig bleken Henk en Miranda enkele honderden meters bij een vestiging van ’s Heeren Loo vandaan te wonen.
Volgens de rechter is plaatsing bij de ouders nu „het meest in het belang van de baby� nu er „voldoende waarborgen� zijn voor zijn veiligheid. Ook kan de baby zich zo aan de ouders hechten. „Plaatsing van de baby in een (tijdelijk) pleeggezin zou betekenen dat dit hechtingsproces niet voldoende kan plaatsvinden, aangezien de baby het pleeggezin over enkele maanden weer zou moeten verlaten�, aldus de uitspraak.
Het plan is dat Hendrikus drie dagen per week naar een kinderdagverblijf van ’s Heeren Loo gaat. Voor de andere dagen is er van 7 tot 19 uur hulp in huis. „En ’s nachts kijken we met de ouders mee via een webcam�, zegt regiomanager Anke Visserman van ’s Heeren Loo. Dat doet de organisatie volgens haar vaker, bijvoorbeeld bij cliënten met epilepsie. „Als die ’s nachts een aanval krijgen, zien we aan de manier van bewegen dat er iets mis is.� Het is wel de eerste keer dat een baby van verstandelijk beperkte ouders met een webcam wordt ‘bewaakt’.
De Raad voor de Kinderbescherming had liever de uitkomst van het onderzoek afgewacht, zegt woordvoerder Richard Bakker. „Het gaat nog steeds om zeer kwetsbare ouders die veel hulp nodig hebben. Er komt nu veel druk op hen om deze rol te gaan vervullen. Je schept ook verwachtingen. Stel dat straks uit het onderzoek blijkt dat verblijf bij ouders toch niet het meest geschikt is.�
Dat kan nog steeds de uitkomst zijn, zegt woordvoerder Ad Veen van de William Schrikkergroep. Maar Henk en Miranda hebben de afgelopen maanden volgens hem al veel geleerd. Ook Hendrikus ontwikkelt zich goed. Dat is volgens Veen een andere voorwaarde voor deze oplossing. „Hij reageert normaal, geeft goed zijn behoeften aan. Dat zeggen de pleegouders ook. Volgens onze orthopedagoog en gezinsvoogd is het heel reëel om te veronderstellen dat het op deze manier gewoon goed gaat.�
Hans Reinders, hoogleraar ethiek aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, spreekt van een „mooie eerste stap�, al vindt hij wel dat er „heel zware zorg� op het gezin wordt gezet. Reinders heeft de rechterlijke uitspraken in de zaak-Hendrikus bestudeerd. Het viel hem op dat de redenen om hem uit huis te plaatsen verschoven. Eerst ging het om „ernstig gevaar�, uiteindelijk om „emotionele opvoedkundige vaardigheden�. „Dat was dermate vaag dat ik dacht: hier is iets niet in orde.�
Reinders trok de conclusie dat de hoogte van het IQ uiteindelijk de enige reden was. „En uit het weinige onderzoek dat er is weten we dat dát in elk geval geen isoleerbare factor is. Als je alleen om die reden een kind uit huis plaatst, leg je de lat hoger dan voorheen.�
Vader Henk zegt aan de telefoon trots dat Hendrikus zaterdag wordt gebracht. De nieuwste foto’s wil hij wel op de mail zetten. Om de bezwaren van de Kinderbescherming moet hij een beetje lachen. „Ik dacht wel dat ze zoiets zouden zeggen. De Raad voor de Kinderbescherming geeft ouders met een beperking meteen een stempel. Die kans is ze nu niet gegund en dan gaan ze onzin uitkramen. Zo zie ik het maar.�
Mensen met een verstandelijke beperking hebben dezelfde rechten als iedereen, ook als het gaat om kinderen krijgen. Maar met hun kinderen gaat het vaak mis. Veel kinderen worden wegens verwaarlozing of mishandeling onder toezicht gesteld.
In een vorig jaar gepubliceerd onderzoek onder 1.500 licht verstandelijk gehandicapten, bleek de opvoeding in ongeveer de helft van de gezinnen problematisch te verlopen. Bij eenderde ging het goed. De hoogte van het IQ bleek geen voorspellende factor. Wel de bereidheid tot het aanvaarden van hulp.
dat zinnetje staat me dus echt tegen…
ze kunnen dit wel zo mooi verwoorden maar ze vertellen er niet bij dat de rest van nederland, de psygisch gestoorden, de kindermisbruikersgezinnen, de kindermishandeling gezinnen, en de gezinnen waarbij de ouders er gewoon een potje van maken vele malen erger zijn! maar ze hebben het hier alleen over de zwakbegaafden…
nou ik ken genoeg zwakbegaafde ouders die het heel erg goed doen met de juiste ambulante begeleiding! stichting MEE en de kinderbescherming maken erg veel fouten die ten koste gaan van dit soort mensen als de ouders van baby hendrikus…
hun zijn dan wel niet zo slim als je “moet” zijn hier in nederland, maar ze aanvaarden wel hulp, en waarom? omdat ze ertoe gedwongen worden want anders zien ze hun zoon niet weer terug bij hun!!! hoe onmenselijk kun je zijn… al hun privacy wordt hun afgenomen doordat er een webcam in hun huis hangt… hoe laag kun je je dan voelen als ouders? deze mensen hebben ook gevoelens…
