Natuurlijk is een rouwproces voor iedereen verschillend, maar dat neemt niet weg dat er een jaar voor staat. Als gemiddelde. En dan is het verlies van (een van! en niet alle) je kind er een waar je gemiddeld wel wat langer over zal doen. En dan binnen drie maanden zwanger…? Dan kan je gewoon echt nog niet veel stappen gemaakt hebben binnen dat proces, en dat lijkt mij ongezond. Dat betekent nl dat die stappen gemaakt worden of als je zwanger (en toch al labiel) bent, of als je drie baby’s te verzorgen hebt (die daaronder zullen lijden).
Ik begrijp je punt wel hoor, misschien valt het ook wel mee. Maar ik zie het behoorlijk zwart in in dit geval 
Het lijkt mij ook vooral niet goed voor je lijf (en je mentale gezondheid) en de zwangerschap om jezelf tegelijkertijd zulke zware processen aan te doen.
Echter, het idee van vooruit kijken en je liefde kunnen geven, iets hebben om naar uit te kijken en voor te zorgen snap ik ook wel. En sommige mensen helpt dat juist heel goed om ‘overeind’ te blijven en door te gaan.
Ik vind het wel erg apart dat ze die geslachten zo gekozen hebben…ze heten hopelijk wel anders?
hmmnnn ik zal niet oordelen over hoe snel je weer aan kinderen begint na zoiets. Maar bewust kiezen om via ivf zwanger te worden van een drieling en dan ook de geslachten te kiezen…ik heb zelf de uitzending niet gezien maar meen elders gelezen te hebben dat deze kinderen als 2e naam die van hun overleden broers/zussen gekregen hebben en ‘sprekend op ze lijken’.
Dat vind ik persoonlijk dus een beetje eng :shifty:
Welke verwachtingen leg je dan (al dan niet bewust) op aan deze kinderen?Zullen ze niet altijd vergeleken gaan worden met de overleden kinderen en wat als ze niet aan die verwachtingen kunnen voldoen???
Nee ik heb er een heel dubbel gevoel bij, hardstikke fijn voor ze maar de manier waarop is niet mijn ding zeg maar :shifty:
Ik kreeg het idee dat er 3 eitjes waren bevrucht en dat bleken 2 meisjes en een jongen te zijn, niet dat ze daar op waren uit gekozen. En dan moet nog maar blijken of ze blijven zitten, toch? Dat geeft al een ander verhaal, is het niet? Ze hebben ook nooit gezegd dat ze er al overheen waren, ze hebben er soms nog last van, maar dat is toch niet meer dan normaal? En wanneer heb je zoiets nou daadwerkelijk verwerkt? Ik ben blij dat ze het verteld hebben, dat maakt dat je je eigen problemen thuis een stuk relatiever bekijkt en je zegeningen telt…
Gisteren niet gezien maar was laatst ook al voor de tv, vond het wel heel apart, maar ergens ook wel ontzettend bijzonder, weer 2 meisjes en een jongetje 
De kinderen hebben als 2e naam de naam van 1 van de overleden kinderen. Ze spraken over uiterlijk en karaktertrekken die ze terug herkennen, dat hun overleden kinderen doorleven in hun.
Ieder zijn mening en ik kan me alleen maar niks anders voorstellen dan dat die mensen door een hel zijn gegaan. Het lijkt me wel “eng” als ze bewust voor weer een jongen en 2 meisjes hebben gekozen. Lijkt me gewoon niet gezond, hoe erg de situatie ook is.
Vrienden van ons verloren hun zoon bij de geboorte, zij werden weer zwnager en kregen een gezonde dochter. Ze waren daar juist blij om, ivm met juist vergelijken.
Maar ik heb de situatie niet meegemaakt, ik denk dat ik daar dus ook niet zo goed over kan oordelen.
ik zal eens kijken of ik het kan terug zien, heb wel het verhaal gezien in het begin. Heel heftig voor die mensen en als hun gevoel heeft gezegd dat er weer kindjes moesten komen, dan is dat alleen maar mooi! HOE en WAT interesseert mij dan eigenlijk niet, dat krijgt pas lading als iedereen daar een waardeoordeel aan gaat hangen. wat kan het mij nou schelen wat anderen er van vinden, WIJ willen weer drie kindjes en wanneer dat gebeurd, tja daar zal hun gevoel de lijdende en leidende factor in zijn geweest.
De kinderen zullen ALTIJD na de dood van de andere drie komen en de genen hebben van dezelfde ouders en zullen DUS op elkaar lijken op verschillende vlakken, vergelijking zal er altijd zijn, doen wij ook.
Ik hoop dat ze heel gelukkig worden en zijn samen en dat ze het verlies van de andere drie een goede plek hebben kunnen geven.
Of het te snel was, dat weet ik niet. Iedereen heeft zijn eigen tempo in dat soort dingen.
Ze was trouwens niet met 3 maanden al zwanger. Een drieling die pas met 40 weken geboren wordt, lijkt me niet. Gemiddeld staat er voor een 3-lingzwangerschap 33 weken. Ze was dus waarschijnlijk met een maand of 5 zwanger. Misschien nog later als ze nog eerder geboren zijn. (is daar iets over gezegd in het programma?)
Ik vind het wel wat eng overkomen dat ze dan bewust 3 eicellen terug laten plaatsen en als ze al zouden weten dat het inderdaad 2 meisjes en 1 jongen zijn, vind ik ook een beetje tricky. Dat zou toch wel een teken kunnen zijn dat ze hun andere kinderen proberen te vervangen. maar ja… daar kan je eigenlijk ook niet over oordelen als het wel zo is. Als ze van je houden en ze in hun eigen waarde laten is dat toch ook goed.
Verder blijft het gewoon wel een wonder dat ze alle 3 zijn gaan innestelen, alle 3 gezond geboren zijn en dat ze dan ook nog op de andere kinderen lijken. Dat hun kinderen vernoemd zijn, vind ik wel mooi.
Kippenvel!!! :shock: