Zoals het nu staat krijg ik een keizersnee tussen de 38 en 39 weken.Dit ivm een voorliggende placenta.
Nu weet ik niet wat mij te wachten staat…Hoop van jullie wat verhalen te horen over het hoe en wat.
Viel het jullie tegen?
Lang herstel enzo?
Alvast bedankt :-*
Oei Ank, dat is even omschakelen denk ik??? (al zou ik er nu voor tekenen hihi, moet niet aan bevallen denken)…
Heb nog nooit een keizersnede gehad maar weet wel van een vrienden en mijn schoonzus dat die liever de kezersnede hadden dan de bevalling (zijn beide 1x met keizersnede en 1x vaginaal bevallen)
Succes meis :-*
Hoi,
Ik heb een keizersnede gehad van mijn eerste en ik vond het geen pretje, mn omdat de napijn zo erg was.
Maar de ervaringen verschillen erg hoor. Mijn collega heeft 2x een keizersnede gehad en vond het heerlijk 
Je moet niet vergeten dat het een grote buik-ok is en dat dat gewoon napijn geeft. Zo’n beetje alles is doorgesneden en opzij gelegd om de snee in je baarmoeder te maken en daarna gan ze nog best wel trekken en duwen op je buik om je kindje uit je buik te krijgen. Daar voel je gelukkig niet zoveel van, maar je kan dus achteraf best wel beurs aanvoelen.
De een heeft hier erg last van en de ander niet, dus je zal het vanzelf ervaren, maar ik hoop dat je hier wat aan hebt gehad.
Bovendien krijg je de 1e 24 uur nog lekker morfine en daarna ga je over op paracetamol 1000 mg per keer. Dit kan allemaal samen met bv, als je van plan was dat te geven 
Stel gerust je vragen!
liefs
Hoi,
Ik dacht ik reageer ook even. Ik ben zelf kraamverzorgster dus dacht ik kan hier wel even reageren.
Maar het verschilt heel erg per vrouw de 1 is zo op de been en de ander valt het tegen. Je hebt tenslotte een operatie erbij he, dus bent wel wt langer nodig dan een normale bevalling maar een subtotaal ruptuur kan nog weer veel minder zijn( Dat je van onderen van voor na achter helemaal ingescheurd bent).
Ik zou zeggen laat het een beetje op je af komen. Je weet gewoon niet hoe je eruit komt, Wel kom je moeilijk omhoog enz en doet niezen en lachen zeer doordat je een wond hebt je buikspieren worden tesnlotte wel doorgesneden.
Hoop dat je hier wat aan hebt.
De eerste keer heb ik een gewone bevalling gehad. Ik had een weeenstorm en ik was hierdoor in 2 uur tijd van 2 cm naar volledige ontsluiting gegaan. Hij was een sterretjeskijker en uiteindelijk heb ik anderhalf uur moeten persen, maar is hij zonder scheur of knip geboren. Een ideale bevalling.
De tweede keer was ik zwanger van een tweeling en moest ik in het ziekenhuis bevallen. Ze lagen beide in hoofdligging, dus ik mocht een gewone bevalling proberen. Luc is na 3 persweeen geboren, maar Stan ging dwarsliggen en moest met een keizersnede gehaald worden.
Die eerste 24 uur zijn geen pretje. Gelukkig mocht ik elke 6 uur morfine en elke 4 uur 1000 mg paracetamol en volgens mij nog een pijnstiller, dus toen was het wel te doen als ik in mijn bed mocht liggen.
Toen ik de eerste keer (dag na de keizersnede) uit bed moest om te douchen, dacht ik dat het nooit goed zou komen, echt enorm pijnlijk. Nu had ik mijn paracetamol en andere pijnstiller al 3 uur geleden ingenomen, dus die waren alweer bijna uitgewerkt. Een tip van mij, ga een half uur of uur na het innemen van de pijnstillers al douchen!
Die eerste keren dat ik in/uit bed moest, dat was pijnlijk en ging moeizaam, maar daarna ging het al snel beter.
Ik mocht de eerste 6 weken niet meer dan 5 kilo tillen, dus hou er rekening mee dat je de jongste (mei 2007 volgens mij?) niet mag tillen. En grote huishoudelijke klusjes zou ik aan iemand anders overlaten.
Iedereen ervaart een keizersnede op een andere manier, maar elke bevalling is ook weer anders.
Ik heb trouwens 4 dagen in het ziekenhuis gelegen. Toen ik naar huis mocht, kon ik al een stukje lopen (ingang ziekenhuis naar auto) en traplopen ging ook aardig.
De eerste 2 weken heb ik nog wat last van mijn wond gehad, een trekkend gevoel. Na 4 weken kon ik mezelf alweer aardig redden (o.a. koken) en wat kleine huishoudelijke klusjes doen. Mijn oudste tilde ik in/uit kinderstoel en in/uit bed, maar traplopen met baby of dreumes deed ik pas na 6 weken.
ik ben 1 keer vaginaal bevallen waarbij na 4 uur persen ik met spoed naar het ziekenhuis moest… daar is hij alsnog met een tang gehaald.
Daarna een flinke nabloeding en na een bloedstransfusie 2 dagen alter naar huis.
De tweede hebben ze me met 28 weken en 4 dagen met een spoedkeizersnee gehaald…onder volledige narcose.
4 dagen later zat ik weer thuis op de bank…
Voor mij hebben beide manieren voor- en nadelen, de keizersnee omdat het snel en op het moment zelf pijnloos is (en zeker omdat het in geval van noodzaak de rustigste manier voor zowel moeder als kindje is) maar ja die langdurige napijn (die ik overigens met paracetaol goed te dragen vond) en het litteken zijn minder uiteraard.
De vaginale bevalling is natuurlijk “logischer voor je lijf” je bevalt op de manier zoasl het bedoeld is… Echter uren lang persweeën of weeën stormen enzovoorts zijn géén pretje…
Ook bij een vaginale bevalling kan je een behoorlijke nasleep hebben kwa pijn en dergerlijke, dat verschilt per persoon.
Er is dus voor mij niet echt te zeggen waar ik (als dat zou kunnen) voor zou kiezen, eigenlijk…
@Debz25 wrote:
Hoi,
Ik dacht ik reageer ook even. Ik ben zelf kraamverzorgster dus dacht ik kan hier wel even reageren.
Maar het verschilt heel erg per vrouw de 1 is zo op de been en de ander valt het tegen. Je hebt tenslotte een operatie erbij he, dus bent wel wt langer nodig dan een normale bevalling maar een subtotaal ruptuur kan nog weer veel minder zijn( Dat je van onderen van voor na achter helemaal ingescheurd bent).
Ik zou zeggen laat het een beetje op je af komen. Je weet gewoon niet hoe je eruit komt, Wel kom je moeilijk omhoog enz en doet niezen en lachen zeer doordat je een wond hebt je buikspieren worden tesnlotte wel doorgesneden.
Hoop dat je hier wat aan hebt.
Je bent kraamverzorgster maar je verteld dat je bij een subtotaalruptuur helemaal ingescheurd en dat bij een keizersnede je buikspieren doorgesneden worden???
Gaat niet helemaal goedkomen vrees ik…
ank83: Het klopt dat iedere vrouw weer anders hersteld, de een staat de volgende dag al weer op en de ander niet, kun je niets over zeggen.
Ik heb een keizersnee gehad en ik zou er zo weer voor tekenen…
Ondanks de buikpijn, en moeilijk lopen, enz.
Maar… ik kan je niet vertellen dat het beter te doen is dan… of juist niet. Je moet het zelf ervaren. Maar ik zou me er van te voren niet te druk over maken. Laat het op je af komen, net zoals gewoon bevallen. :-*
Nee de een ervaart het weer anders als de andere.Is natuurlijk ook hoe snel je weer hersteld.Die pijn na de keizersnee lijkt me echt niks :?
Maar lang leve de morfine dus :dance: Althans de eerste uurtjes
Moet zeggen dat ik bij allebei de kids niet zo’n fijne bevalling heb gehad.Mischien dat de pijn van toen ook erg meespeelt nu.
Bij iwan ben ik met 42 weken ingeleid…ging opzich erg snel allemaal alleen een totaal ruptuur gehad :? Net jes weer bijelkaar gehecht op de ok.Maar weken lang pijn gehad.
Amber kwam spontaan met 42 weken na een bevalling van 3 uurtjes.Enige nadeel was bijna 2 liter bloed verloren en heb 2 bloedtransfusie’s gehad.Van de knip opzich nog niet eens zoveel last van gehad.
En ja nummer drie word dus weer een ander verhaal.Keizersnee 
Ik moet het denk ik allemaal maar even op me af laten komen.
Hoeveel dagen hebben jullie in het ziekenhuis moeten verblijven?
Las al iets van 4 dagen bij iemand.Valt opzich mee dacht ik.
Meiden bedankt voor jullie antwoorden :-*
Ik heb op donderdagmiddag de ks gehad en ik mocht zondags eigenlijk weer naar huis, maar heb voor maandag gekozen ivm kraamzorg enz…
En tuurlijk doet je buik zeer… maar je hoeft bijvoorbeeld niet met een flesje te plassen… :silenced:
Probeer gewoon alle positieve dingen eruit te halen van te voren en dan kun je na de tijd zien of het meeviel of niet. En als ik je andere bevallingen lees, dan zou het nog wel eens kunnen meevallen… :hug:
Bij de bevalling bij mijn dochter ben ik ingeleid en omdat ik al 10 uur om de paar minuten weeen had, de ruggeprik al 2 uur was uitgewerkt, de ontsluiting niet opschoot en mijn dochter al bulten op haar hoofd had is ze uiteindelijk met een spoedkeizersnee gehaald. De keizersnee zelf was pijnlijk omdat ze me een lichte ruggeprik gaven omdat ik die middag er al een had gehad, maar te doen. Het eruithalen duurde 7 minuten, het dichtmaken duurde een half uurtje. Na de operatie werd ik meteen naar de kraamafdeling gereden omdat de verkoever dicht was (het was weekend) waar mijn man en kind al op mij zaten te wachten. Ik kreeg toen een pijnstiller en later kreeg ik om de paar uur 2 paracetamolletjes. Van de napijn had ik alleen de eerste dag erg last, al bleef het nog wel een paar dagen pijn doen als ik hoestte of lachtte. De 2e dag voelde ik me na de eerste douche en het ontbijt (het eerste vaste eten na 2 dagen) weer helemaal het vrouwtje. Ik had zaterdagavond de keizersnee gehad en mocht woensdagochtend weer naar huis. Ik was toen helemaal uitgerust en voelde me bijna zoals vanouds waardoor ik te veel ging doen en mijn wond weer ging bloeden. Mijn 2e bevalling was een vaginale en die vond ik behoorlijk pittig, wat mij betreft had dat ook een keizersnee mogen worden. Ik was wel blij dat ik die ochtend meteen naar huis mocht al had ik het helemaal niet erg gevonden om nog een dagje of 2 in het ziekenhuis vertroeteld te worden. Laat je lekker vertroetelen in het ziekenhuis en zorg ervoor dat je iemand thuis hebt die je kan helpen met de verzorging en het tillen van de jongste en het huishouden.
hoihoi
Ik heb bij mijn dochter een spoedkeizersnee gehad. Ik was er toen heel blij mee. Ik zat al in de persweeen maar de kleine zat verkeerd.
De pijn achteraf viel erg mee. ik heb de tweede dag een rolstoel gepakt en liep daarachter al naar de kleine enz.
Het mindere was dat ik na twee weken een onsteking aan de wond kreeg en dat zelf niet echt niet doorhad omdat ik alleen maar met de kleine bezig was die nog in het ziekenhuis lag.
dus een kleine tip let goed opjezelf daarna
groetjes
marlies
Ik heb de eerste keer een ks gehad (mijn oudste lag in stuit en groeide niet meer goed), en dat viel mij 100% mee. De ruggeprik is even naar, en alles is gek en spannend omdat je gewoon niet weet wat er gaat gebeuren. Maar je doet het tenslotte allemaal voor dat kleine ukkie in je buik. En dat heb ik me gewoon de hele tijd voorgehouden.
Het herstel viel mij ook wel mee, gewoon goed aangeven wanneer je ook maar weer iets van pijn voelt, dan krijg je gewoon weer pijnstillers. Want de eerste 2 dagen hoef je geen pijn te hebben. Daarna ga je idd steeds minder pijnstilling krijgen en voel je alles wat meer, maar ik heb geen seconde ECHTE pijn gehad.
Mijn wond is goed genezen en lopen etc ging vrij snel alweer.
Tweede keer ben ik vaginaal bevallen (in minder dan 4 uur), en ik moet zeggen dat dat ook prima was! Wel wat hechtingen, maar ook bijna geen pijn.
Lees er niet teveel over van tevoren, laat het maar gewoon een beetje over je heen komen. In het zh krijg je op de dag van de ks ook nog voorlichting en vertellen ze je stap voor stap wat er gaat gebeuren.
hoi
ik heb 2 keer een ks gehad.
ik voelde me bij allebei super.
net of ik niet bevallen was.
had geen pijn en liep de volgende dag alweer rond.
Hier ook een KS…het is mij tegengevallen, maar dat komt omdat ik niet ingesteld was op een KS. Als ik van te voren zou weten dat het een KS zou worden, dan had ik me erop kunnen voorbereiden en dan was het niet zo rauw op mijn dak gevallen. In jouw geval zou ik wat info inwinnen over het hoe en wat en de mogelijkheden (wel kijken/niet kijken, bloot op je lichaam etc).
Ik was al volop aan het bevallen…ontsluiting ging goed, persen niet…na ruim 4 uur ( :shock: :evil: ) ging ik compleet over de rooie naar de OK. Dus van de hele KS eigenlijk niks meegekregen, was allang blij dat ik een ruggenprik kreeg :shifty:
Morfinepomp was mijn grootste vriend de eerste nacht :mrgreen: . Ik had zaterdagmiddag de KS en ik was maandagmiddag weer thuis, precies 48 uur na de geboorte. Ik voelde me toen ook goed, kon weer lopen en kon ook de trap op. De kraamverzorgster stond met grote ogen te kijken toen ik zei dat ze 48 uur eerder geboren was, ik schijn errug snel thuisgekomen te zijn :mrgreen:
Heb thuis nog een week of 2 echt last gehad van mijn buik (maar absoluut niet zo erg dat ik op bed moest liggen ofzo). Daarna ging het snel beter. Alleen stofzuigen deed ontzettend zeer :shock:
Nu, anderhalf jaar later, heb ik nog regelmatig pijn in mijn buik. Dit schijnt te maken te hebben met verklevingen/strakke inwendige hechtingen. Maar ook dit is niet standaard ofzo…
Litteken is ook mooi geheeld (dwars door een moedervlekje, dus die is nu ovaal 8) ). Heb nog wel een ‘dood’ gevoel rondom het litteken, gaat waarschijnlijk nooit meer weg. Dit is een raar gevoel, net de huid van iemand anders :shifty:
Ik zou heeeeel graag een keer ‘gewoon’ willen bevallen, maar als het toch weer een KS zou worden dan heb ik daar vrede mee (maar dat heeft me emotioneel wel een jaar gekost om zo ver te komen, dit lag aan de gebeurtenissen rondom de bevalling)
Succes!!!
ps: ik zou inderdaad hulptroepen inschakelen om de andere kindjes te verzorgen!
O ja en nog een tip: oma-onderbroeken in de eerste dagen/weken! Het elastiek van je onderbroek komt anders precies op je wond, en da’s niet fijn 8)
@NoortjeP wrote:
Ik heb op donderdagmiddag de ks gehad en ik mocht zondags eigenlijk weer naar huis, maar heb voor maandag gekozen ivm kraamzorg enz…
Ik ben gewoon zondags naar huis gegaan. Er zijn een aantal kraamverzorgsters die oproepdienst hebben voor als er een bevalling is of als er iemand vanuit het ziekenhuis naar huis mag. We hebben om 12.00 gebeld dat we om 12.30 thuis zouden zijn en om 13.00 stond er al iemand voor de deur, die is de rest van de middag gebleven.
@sassie1980 wrote:
@NoortjeP wrote:Ik heb op donderdagmiddag de ks gehad en ik mocht zondags eigenlijk weer naar huis, maar heb voor maandag gekozen ivm kraamzorg enz…
Ik ben gewoon zondags naar huis gegaan. Er zijn een aantal kraamverzorgsters die oproepdienst hebben voor als er een bevalling is of als er iemand vanuit het ziekenhuis naar huis mag. We hebben om 12.00 gebeld dat we om 12.30 thuis zouden zijn en om 13.00 stond er al iemand voor de deur, die is de rest van de middag gebleven.
ik ben dinsdag bevallen en werd ook op zaterdag weggestuurd hoor, kraamhulp was er inderdaad ook kort nadat ik thuiskwam, maar in het ziekenhuis wilden ze er per sé geen rekening mee houden dat ik thuis een waterbed had en géén “ziekenhuisbed”.
Ik heb dus noodgedwongen 2 nachten op een logeerbedje geslapen omdat ik mijn waterbed niet in kon (30cm hoog maar) en mijn zoon een hoogslaper heeft (ook geen optie dus)…
We wisten dat het bed van de uitleen maandag zou komen, maar ik MOEST naar huis! :think: :?
Hier een spoedkeizersnede gehad. Er was een keizersnede gepland voor een aantal dagen later, maar dat heb ik nooit gehaald.
Mij is de keizersnede erg tegengevallen. Ik had erg veel napijn door trekkende hechtingen/wond en het herstel duurde erg lang. Ik had dan ook complicaties (reactie op inwendige hechtingen/verklevingen) en was voor de keizersnede al in slechte gezondheid. Dus voor mij was het logisch dat het niet zo goed ging na de keizersnede. Na 5 dagen heb ik zelf gezegd dat ik naar huis wilde, want ik werd knettergek (ik lag er al een tijdje voor de bevalling). Op donderdag heb ik de keizersnede gehad en op dinsdag kwam ik thuis. Kraamhulp is maar heel even langs geweest en dat vond ik om eerlijk te zijn alleen maar fijn na zo’n lang verblijf in het ziekenhuis. Even tijd voor ons drietjes.
In ieder geval zou ik er vanuit gaan de je de eerste paar dagen niets zelf kunt en achterwacht regelen. Lukt het wel dan is het mooi meegenomen , maar kun je de rust pakken waardoor je sneller hersteld en anders is het alleen maar fijn om hulp te hebben.
En wat Mayo zegt! Oma onderbroeken gebruiken, want wat kan dat elastiek irriteren op het litteken.
@sassie1980 wrote:
@NoortjeP wrote:Ik heb op donderdagmiddag de ks gehad en ik mocht zondags eigenlijk weer naar huis, maar heb voor maandag gekozen ivm kraamzorg enz…
Ik ben gewoon zondags naar huis gegaan. Er zijn een aantal kraamverzorgsters die oproepdienst hebben voor als er een bevalling is of als er iemand vanuit het ziekenhuis naar huis mag. We hebben om 12.00 gebeld dat we om 12.30 thuis zouden zijn en om 13.00 stond er al iemand voor de deur, die is de rest van de middag gebleven.
Bij mij werd er van te voren gezegd dat ik in ieder geval het weekend moest blijven en dat heb ik toen aan de kraamzorg doorgegeven. En ik moest dan bellen zodra ik naar huis mocht… Moest van Nijmegen terug naar Hengelo. En toen was het zondag en Stan deed het zo goed, dat we eigenlijk toen al naar huis mochten… Maar kraamzorg hield rekening met maandag… vandaar… En gelukkig maar, want ik had een schat van een hulp…(die had ik een dag eerder niet gehad…)