pff heftig hoor bambi, maar ik heb het geluk gehad dat ze me heeel goed hebben geopereerd…zijn er ruim 2 uur mee bezig geweest! Dus ik zat ook al na 2 dagen in een kleermakerszit…iedereen zat me aan te kijken vanuh dat kan toch niet :lol:
maar idd is dat ook een punt van aandacht…het ziekenhuis verblijf…brr :silenced: dat wil ik echt niet…maar dat ben je denk ik wel verplicht met een ks toch? Vorige keer baalde ik al dat ik 1 nachtje moest blijven…en vond de begeleiding ronduit slecht…dus ik heb er niet veel goede ervaringen mee zeg maar… :?
Ik ben bij mijn eerste ook onder narcose gehecht en ze hebben er ruim een uur over gedaan, maar ik heb ook nergens last van gehad eigenlijk 
Ik moest wel vanwege vrij veel bloedverlies een paar nachtjes in het ziekenhuis blijven, maar het is mij eigenlijk allessinds meegevallen. De baby werd in eerste instantie op een babykamer gelegd, maar op mijn verzoek zonder gemor of wat dan ook ook direct weer bij mij, ook 's nachts. Hele lieve verpleegsters die me goed in de gaten hielden, steeds kwamen vragen of ik iets nodig had enz 
Ik weet eigenlijk niet of mijn blijvende probleem door een slecht uitgevoerde operatie is veroorzaakt of dat ik gewoon de pech heb gehad op zo’n manier uitgescheurd te zijn dat het niet volledig te herstellen was door die operatie. (het uitscheuren is veroorzaakt doordat de vk hem letterlijk los moest trekken omdat hij vast zat)
Maar ach, door het snelle optreden van de vk tijdens de bevalling is mijn zoon wel levend ter wereld gekomen en dat is nu het belangrijkst.
nou meiden hier dan eindelijk een update :roll:
bambi; ik heb jou verhaal nog eens gelezen en ik heb wel heel veel raadvlakken met jou…al heb ik het geluk dat mijn gyn en chirurg mij extreem goed hebben geholpen bij de operatie, waardoor ik tot nu toe geen klachten heb en daar ben ik natuurlijk heel blij mee.
Vervelend dat jij er nog steeds wel gevolgen van heb en dat zou altijd wel een deel blijven vrees ik :?
hier goede gesprekken gehad met vk, familie etc.etc. ik heb ook de bevallingsverslag en 2 operatieverslagen gelezen van wat er bij de 1e is gebeurd…en sja het blijft heftig om alles te lezen.
Ik vertrouw mijn vk’s heel erg en bij 2 gesprekken (beide een andere vk) gaven ze aan dat deze gyn het niet zomaar aanraadt + het feit dat deze gyn heel erg VOOR natuurlijke bevallingen is…Hij vindt het ook heel erg dat hij het mij niet kan aanraden om natuurlijk te bevallen, dat risico durft hij niet op zich te nemen.
En als iemand als de gyn dat zegt en zelfs de vk’s, want beide vk’s waren het eerst ook met me eens om gewoon normaal te bevallen, sja dan moet je toch achter je oren gaan krabben, waarom dit gezegd wordt.
Wat bambi ook al zegt; het wordt niet zomaar aangeraden en keizersnedes doen ze ook niet zomaar, het is en blijft een operatie… :?
ofterwijl ik heb uiteindelijk besloten om toch voor een geplande keizersnede te gaan. Dit met pijn in mijn hart, wetende dat ik nooit meer normaal kan bevallen. Ergens denk ik: wat stel ik me aan, je mag blij wezen dat je zwanger mag zijn en je een kind mag baren, maar aan de andere kant ik ben helemaal niet zo. Ik wil het liefst de natuur zn gang laten gaan en het kind zelf baren…maar goed met heel wat gejank de afgelopen tijd (zag niemand hoor :mrgreen: ik zat lekker in mzelf in bedje zielug te doen haha 8) ) heb ik toch gekozen voor de operatie.
De gevolgen zijn te ernstig als er ook maar iets scheurt…zelfs bij een klein scheurtje…en sja dat risico wil ik toch niet nemen. Wil liever niet nu al incontinent raken en of mn poep niet meer op kunnen houden. (zelfs risico tot stoma :silenced: ) dus nee dat is het me niet waard…
ook heb ik nog even gevraagd over een knip, maar dan blijft het in mijn situatie nog steeds niet verantwoord…zeker als ik lees hoe de operatieverslagen waren :shifty: dus ik ga er met goede moed tegen aan en ik hoop gewoon snel uit het ziekenhuis te kunnen :lol: (vk ziet me al met 2 dagen gaan 8) whaha dat zegt wat he 
)
1 voordeel is nu dat ik een datum mag prikken en zelf ook mag kiezen, mits er plek is op die dag
Borstvoeding zie ik wel tegen op, althans ik ga er volledig voor en kan me niet schelen wat de verpleegkundige zeggen of wat dan ook, maar sja de vorige keer waren ze niet zo flexibel om te helpen…dus ik hoop echt dat ik zelf mn dochter/zoon op kan tillen en aan kan leggen…
Naja heel verhaal weer… :roll: maar goed…soms moet je je hart luchten he
Op zich is het toch wel een opluchting dat de knoop is doorgehakt. Het belangrijkste is een gezonde baby met een zo gezond mogelijke moeder.
Hier in het ziekenhuis is helaas het protocol dat je zeker 4 dagen moet blijven (academisch ziekenhuis). De eerste dag mag je niet uit bed (heb je nog katheder in) en de 2e dag mag je voor het eerst douchen en dat is heftig zeg. Ik kon daarna weer onder de douche want zo zweette ik van de inspanning. Pas op de 3e dag kun je al beter lopen zonder krom te lopen.
Voor het aanleggen van je kind heb je iedere keer hulp nodig. Vooral de 1e 2 dagen. Dat doet zo’n pijn dan moet je iemand hebben om je te helpen het kind aan te geven en goed te leggen. Wat helpt is om geen gene te hebben. Als het nodig is, gewoon op die bel drukken en blijven drukken. ik heb wel eens tot 5 keer toe in een uur gebeld omdat ik haar niet goed aangelegd kreeg.
Heel veel sterkte alvast en geniet nog even van je laatste zwangerschapsweken.
Jammer dat het je niet gegund is om thuis en natuurlijk te bevallen. Veel sterkte bij het verwerken van deze teleurstelling, maar het is beste voor jou en dus ook voor je kinderen. Het voordeel van een geplande keizersnee is dat je hem kan plannen en je ruim de tijd hebt om de opvang voor je kind en hulp voor je zelf voor als je thuis komt kan regelen. In het ziekenhuis waar ik bevallen ben was er doordeweeks een lactatiedeskundige aanwezig is. Je kan vragen of dat bij jouw ziekenhuis ook het geval is en of ze als je problemen verwacht bij de bv ze de eerste paar dagen een paar keer langs kan komen. Geef ook duidelijk aan wat je wil dat er met de baby gebeurt als hij/zij net geboren is, maak een bevallingsplan met de vk waar dat allemaal in staat en maak daar kopietjes van voor iedereen die daar rondloopt. Ik was na mijn keizersnede na 4 dagen weer thuis en voelde me vanaf dag 2 toen ik voor het eerst weer mocht douchen en eten al weer helemaal kiplekker. Gebruik de tijd in het ziekenhuis ook om bij te komen en uit te rusten, je krijgt het straks nog druk genoeg.
Fijn dat je een knoop hebt doorgehakt en dat je alle opties goed bekeken hebt en advies hebt ingewonnen bij meerdere mensen. Nu heb je een weloverwogen beslissing gemaakt, en in mijn ogen ook de meest verstandige!
Wat betreft het ziekenhuisverblijf: bij m’n eerste moest ik 4 nachtjes blijven en bij m’n 2e heb ik op dinsdagochtend de ks gehad en op vrijdagmiddag mocht ik naar huis: 3 nachtjes dus maar.
Eerste dag (dus de dag dat je bevallen bent/ok hebt gehad) lig je nog op bed aan katheter en infuus enzo, 2e dag gaat dat eraf en mag je mobiliseren (douchen, even uit bed, dat soort dingen). 3 dag mag je stukje lopen enzo, op de 4e dag dus naar huis. Maar dit kan in elk ziekenhuis weer net even anders zijn hoor. Ik zou zeggen, vraag vooral wat er gaat gebeuren allemaal en hoe dat gaat daar.
jammer dat het niet een gewone bevalling wordt. ik vond het toen ook zo’n domper bij Ella… maar uiteindelijk is het me reuze meegevallen. mijn bevalling is wel natuurlijk begonnen tot 9cm ontsluiting. ik ben op zondag avond om tien voor vijf bevallen en mocht woensdag ochtend om elf uur weg. dus als ik naar de uren kijk waren dat 2 en een halve dag! ik wist wat ik moest kunnen om ontslagen te worden deed die dingen rustig en nam mijn rust. bij mij deed de wond niet zo veel pijn, alleen de eerste keer opstaan was minder maar ik kon ella gewoon zelf aanleggen als iemand zo lief was der aan te geven. thuis verder rustig opgeknapt en op dag14 stond ik alweer in de manege met ella in de draagdoek.
ik mag nu met dertig weken naar het zh voor een gesprek met de gyneacoloog aangezien de kans groot is dat het weer een keizersnede wordt of dat ze optijd willen inleiden voor een gewone bevalling. (voor zover die gewoon is met inleiden).
@kloos wrote:
Borstvoeding zie ik wel tegen op, althans ik ga er volledig voor en kan me niet schelen wat de verpleegkundige zeggen of wat dan ook, maar sja de vorige keer waren ze niet zo flexibel om te helpen…dus ik hoop echt dat ik zelf mn dochter/zoon op kan tillen en aan kan leggen…
Naja heel verhaal weer… :roll: maar goed…soms moet je je hart luchten he
Fijn dat je een beslissing hebt kunnen maken. Ik heb bij de eerste een geplande KS vanwege stuitligging gepland gehad, maar werd een soort half-spoed vanwege zwangerschapscholestase. Ze werd met 37 wkn geboren en had geen zuigreflex, deed verder alles netjes, en omdat zij geen reflex had en ik bereid was om bijna tot het bittere einde te proberen toch BV te geven, ben ik voor de melkproductie gaan kolven vanaf dat duidelijk was dat ze geen zuigreflex had. (Ik denk zelf dat dat komt omdat ze zlef nog neit verzonne had om toen al ter wereld te komen
). Borstvoeding ging vervolgens goed, tot 11 mnd gevoed :dance: .Nummer 2 ligt nu op me, 10 dagen oud. Ik scheen bij nr 1 al de constatering v.e.een smal bekken te hebben, na bekkenonderzoek door de gyn ivm evt. keuze stuitbevalling. Kreeg de keuze niet omdat bekken het niet toeliet, teveel risico. Daarnaast had ik dat ook niet gewillen.
Ik wilde deze zwangerschap graag natuurlijk laten verlopen, ik wilde het liefst natuurlijk proberen te bevallen ivm met korter herstel en zodat ik mijn 1,5 jarige dochter gewoon zou mogen tillen ipv 6 weken rust te houden. Ik wilde echter niet dat er allerlei middelen aan te pas zouden komen als vacuumpomp, teveel kans op uitscheuren en tang, ik wilde dus eigenlijk de garantie dat het of redelijk normaal zou kunnen verlopen en dat ik niet eerst van onderen naar de Filistijnen was en dat het dan alsnog een KS zou worden. Heb dat bespreekbaar gemaakt en daar was de gyn het mee eens, al kunnen ze nooit 100% garantie geven natuurlijk. Vanwege mijn bekken en een niet ingedaalde baby met 39,5 wk had ik wel gerekend op een KS.
Met 39,5 naar het zkh om indaling te laten checken na wat krampjes, bleek ontsluiting te hebben, tot en met 10 cm en persween, daarna besluit KS vanwege klem zitten in bekken en foetale nood.
Kind 1: herstel super snel. Ze moeten je minimaal 48 uur na operatie ter observatie houden, maar meestal zit je er tot 3 dagen na KS. Ik kreeg baby meteen op me neergelegd, hoefde niet naar uitslaapkamer tot ik mijn tenen weer kon bewegen, dus binnen half uur na geboorte weer op afdeling met baby naast mijn bedje, die daarna 2 hele dagen en nachten alleen maar op mij geslapen heeft. Ze is op zondag om 12.31 geboren en dinsdags kreeg ik om 9 uur al te horen dat ik weg mocht, omdat ze bang waren dat ze me anders op mijn bed moesten vastbinden. De avond van geboorte ook zelf al kindje uit bed gepakt en volgende ochtend al zelf gedouched en naar wc gegaan. Herstel thuis ook goed, kon snel weer erg veel doen zonder pijn, ook eigen kindje tillen etc. Alles ging super goed, scheelt dat het pas eerste kindje was.
Kind 2: herstel in zkh ook snel, is om 20.15 geboren, middag erna even naast bed heen en weer gelopen en 's avonds zelf uit zijn bedje gepakt. ook nu niet naar de uitslaapkamer gehoeven na de KS trouwens, en meteen na de KS terug naar mijn man, kindje en zkh bed. Dit keer op zondagavond de geboorte, en op woensdagochtend mocht ik alweer weg.
Door de normale bijna-bevalling ervoor, lag R.obin erg diep en vast, waardoor de gyn er bij de KS een stel handen extra bij nodig had om hem uit mijn buik te krijgen, dus meer grote blauwe plekken waar ik achteraf last van heb gehad waar kraam en vlos zich over verbaasden, zo groot. Tillen is nu gewoon ronduit klo.te, niet van de baby, maar de dreumes is met maar 9 kilo te zwaar om van de trapte tillen en in bed te te zetten natuurlijk. Nou ja, voor het herstel dan, want het zou wel lukken maar wordt niet geadviseerd. De BV komt super op gang, deze keer ook weer, deze heeft wel zuigreflex. Scheelt toch dat de natuur hier eerst al zijn gang ging denk ik en deze meer voldragen is dan zijn zusje.
Mijn conclusie is dat herstel heel persoonlijk is en dus mee of tegen kan vallen, ligt erg aan je conditie van voor de KS en of er complicaties waren. De BV hoeft zeker niet tegen te vallen, als je je gewoon goed voorbereid en evt bereid bent heel even te kolven mocht het niet meteen meezitten, dan kom je er wel. Per zkh is het beleid dus ook wel wat verschillend, want ik was met 2 nachtjes en de laatste keer met 3 nachtjes al weer weg daar. En omdat de baby naast je ligt, of in mijn geval op me de hele nacht omdat ik lig te genieten, de baby vaak aanleg, en vervolgens weer wacht tot ie weer wakker werd en dus niet slaap, vielen de nachten me reuze mee. Ik heb mijn laatste KS dus ook niet als domper gezien, omdat ik er al op ingesteld was en die paar zkh dagen lang waren, maar best meevielen.
Weet niet of je wat met mijn verhaal kan, maar iig veel succes zometeen!
:thumbup:
Poe, lastige keuze!
Ik zal mijn verhaal opschrijven.
Ik ben 2 x bevallen van een voldragen kindje, beide keren met 38 weken en 1 dag. Eerste keer na een spontane vliesbreuk en spontane weeën. De ontsluiting verliep bij de eerste keer prima en na anderhalf uur persen (zonder persweeën, dat wel) is mijn zoontje met de vacuumpomp gehaald, wilde niet door het geboortekanaal en zijn hartslag had het zwaar te verduren. Hij was een groot voor 38 weken, namelijk 9 pond en 56 cm. Ik was wel al twee keer geknipt. Ik heb 4 dagen in het zh gelegen, omdat mijn zoontje ontzettend beroerd was van de bevalling en de vacuumpomp. De bv is op gang gebracht met elektrisch kolven, maar dat bleek een probleem te zijn (bij mij). Hij hapte heel goed als we hem aanlegden, dus dat was het probleem niet. Ik had na 4 dagen al een borstontsteking en geen voeding. Na 8 dagen ben ik daarmee gestopt en overgegaan op de fles. Toen we thuis waren ging het prima…zoonlief dronk als een trein. Ik heb tot op de dag van vandaag last van de knip (bijvoorbeeld bij weersverandering).
Tweede zwangerschap verliep hetzelfde, wel controle echo’s ivm de grootte van onze zoon en inderdaad: weer een flinke baby. Daarom ben ik met 38,1 weken ingeleid want ik had al 2 cm ontsluiting, dus zou een eitje worden. Dochterlief was nog niet ingedaald en zelfs na maximale weeënopwekkers en de daarbij behoren weeënstorm geen ontsluiting. Na 16 uur ellende, koorts etc had ik 6 cm ontsluiting. Baby nog niet ingedaald, dus besloten tot een ks. Binnen 10 minuten lag ik op de ok. Zooooooooooo opgelucht dat het bijna klaar was. Onze dochter kwam schreeuwend ter wereld, woog 20 gram minder dan onze zoon. Ze lag scheef en was een sterrenkijker. De conclusie van de gyn was dan ook dat ze zelfs bij 10 cm ontsluiting met een keizersnede gehaald had moeten worden. Ik vond het herstel van de ks peanuts vergeleken bij de wond + hechtingen van de knippen die ik had gehad bij de eerste. Na 10 dagen zaten we een dag op de camping bij mijn ouders. Ik had wel had bed naar beneden gehaald, ivm het instappen. Ik heb haar in het zh zelf verzorgd, met uitzondering van de eerste nacht. Die morgen na de ks ben ik op bed gewassen en de volgende ochtend stond ik zelf onder de douche. Wat mij erg hielp was een groot kraamverband (of een handdoek) tegen de wond duwen bij het opstaan. Dat ging echt stukken beter, je moet er wel even ‘door’. Ik ben om 23.45 bevallen op donderdag en mocht in principe de zaterdag al naar huis. Dat heb ik niet gedaan, gewoon gevoelsmatig. Ik ben 's zondags gegaan, voor de koffie was ik thuis .
Ik kreeg vrijdags al alle infusen eruit. Katheder ik ook al 8 uur na de operatie verwijderd en na het wassen, moest ik op de stoel. Ook zelf naar het toilet. En bij het avondbezoek stonden de prinses en ik papa al op te wachten in de gang.
Ik had nu ook geen bv geprobeerd, na het drama van de eerste keer. En zowaar een borstontsteking zonder ook maar iets te stimuleren…nooit een druppel melk gezien. Dat heeft niets met de ks te maken, waarschijnlijk een erfelijk iets, aangezien mijn moeder en mijn oma ook geen bv hebben kunnen geven.
Als ik ooit een derde kind zou willen krijgen, wil ik een geplande ks. Nu heb ik dubbel moeten herstellen, ook door 16 uur heftige weeën zonder resultaat. En aangezien beide kids fors waren voor hun leeftijd…
Je moet zelf de beslissing nemen. Er zijn wisselende ervaringen, maar als het een geplande ks is, je baby is ogenschijnlijk goed gezond…tja, ik zou er voor gaan.
Succes met alle voorbereidingen en het inlezen!
xMarilene
zo hier dan mijn ervaring…
inmiddels ben ik 2 weken geleden bevallen van een prachtige zoon B.oaz :inlove:
Ik vond de ruggenprik verschrikkelijk…het duurde meer dan 10 minuten voordat hij er zat en ik werd er helemaal naar van :? ze hebben zeker wel 5/6x geprikt voordat ze het vloeistof erin stopte…de kleine uit de buik halen was zo gebeurd…geloof met 4 minuten :shock: maar man wat was ik opgelucht toen ik een klein huiltje hoorde en toen dacht…het is goed zo…ik had geen andere keuze dan deze en ik heb een prachtige zoon die het gelijk goed deed en gezond is…wat wil een mens nog meer :inlove:
Ik mag er ook tevreden op terug kijken, want ik had een verpleegkundige die ook lactatiekundige was en mij begeleidde voor en na de bevalling! Echt een super mens! Ik kreeg b namelijk direct nadat hij uit mn buik gehaald was, wel 10 minuten…kan langer zijn bij me…ze waren al bijna klaar met hechten…de ka zat wel een btje op dr klok te kijken, maar de verpleegkundige deed net alsof dr neus bloedde :lol:
vervolgens kreeg ik b op de uitslaapkamer al terug om aan te leggen en de bv op gang te brengen…(dus ik had hem 3 kwartier na de geboorte al aan mn borst :dance: )
Nu loopt mijn bv als een trein en ben ik heel blij hoe ik begeleidt bent…mijn moeder mocht ook bij de bevalling zijn en daardoor hebben we een extra bijzonder gevoel bij het hele gebeuren…
wel raadt ik een keizersnede af…voelt voor mij nog steeds iets als onnatuurlijks, maar als je geen andere keuze hebt, zoals in mijn geval…dan is het verstand op nul en gaan met de banaan…
ik vond de 1e 2 dagen heel erg pijnlijk, maar wilde ook niet aan de morfine…dus heb ik ff doorgezet tegen de pijn…daarna ging het steeds beter…mijn wond is nog steeds heel gevoelig, maar langzaam aan doe ik elke dag iets in het huis…helemaal niks doen lukt me niet.
Ben iig blij dat mn man 3 weken thuis is en ik me niet bezig hoef te houden met grote zus…(dit doe ik wel hoor, maar ik bedoel hoef haar niet te tillen enzo)
nu vraag ik me wel 1 ding af…hoe zit het eigenlijk met zorgverlof? heb je daar recht op als man zijnde… :think: hij heeft nu vakantie opgenomen…
Fijn dat het je meegevallen is. En super dat hij gelijk zo lang bij je mocht blijven en in de recouver weer terugkwam :thumbup: Ik ben jaloers :lol: :lol: Mijn zoon werd bijna gelijk weggehaald omdat de ok te koud was en ik zag hem pas weer na ruim 2 uur.
Zorgverlof heb ik geen verstand van :oops: Ik las net wel een stukje van Sassie1980 over het zorgverlof van haar man toen haar tweeling geboren is, ook via een ks.
http://kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=99813&highlight=