karakter

Melinda is donderdag geopereerd in het WKZ in Utrecht .

Ze is aan haar beide ogen geopereerd ze hebben per oog 2 oogspieren verzet…

Gelukkig is het onder narcose gaan heel goed gegaan…

Wakker worden wat minder ze had veelpijn…

Tegen 12.30 mochten we weer naar huis toe…

Vanaf die tijd is Melinda heel anders van karakter veel piepen en huilen…

En brutaal etc etc

En sinds vrijdag ook nog eens allebeide ogen ontstoken :frowning:

Daar hebben we AB druppels voor gekregen .

3 maal daags druppelen in beide oogjes.

Vind ze dus niet leuk gillen en krijzen…

Slapen is ook dikke pet 2 nachten al halverwege de nacht gillend op de overloop staan van de pijn en soms angst,…



Ze zit zichzelf sinds die operatie vierkant in de weg



Iemand een tip om hier mee om te gaan?

Oh meis dat klinkt alsof ze nog steeds pijn heeft. Mag je evt in overleg met de HA of behandelend arts over op iets meer pijnstilling voor korte duur? Agressie, brutaal, slecht slapen en driftbuien ed kan zomaar betekenen dat de pijnstilling die ze nu krijgt niet voldoende is. :-*

En het verwerken van de operatie speelt vast ook een rol, toch ook iets wat je erbij in de groep kunt gooien bij de behandelend arts.

Kindjes die bv vaak oorontsteking hebben hoor je ook vaak dat ze het niet aangeven dat ze pijn hebben maar dat het gedrag veranderd.

We zijn al 2 keer bij de HAP geweest gisteren en vandaag weer.

Sterkere pijnstillers krijgt ze niet :?

Ze mag nu ipv van om de 8 uur paramol nu om de 6 uurr en thats it

Mijn dochter is vorig jaar aan haar maag geopereerd en heeft 12 dagen in het ziekenhuis gelegen, maar die was ook een klein heksje toen ze eruit kwam :silenced: :wink: Ze was 12 dagen op haar wenken bediend en wilde dat thuis graag ook.



Nu is t bij jou een heel stuk korter geweest dus zal dat het niet zijn, maar vergeet niet wat een impact zo’n operatie op zo’n kleintje heeft. Ik weet niet of je van te voren heel duidelijk en ontelbaar vaak hebt verteld wat er ging gebeuren, maar ik denk dat je het nu nog een paar keer moet vertellen, ter sprake moet brengen zodat zij er eventueel op in kan haken als ze daar aan toe is. “je bent vorige week in het ziekenhuis geweest en toen hebben ze je oogjes beter gemaakt” en dan vragen of ze daar nog wat over te vragen heeft. Dan op een gegeven moment gaan vragen wat ze ook al weer hadden gedaan in het ziekenhuis, zodat ze het zelf gaat vertellen.



Mijn dochter ging na een paar weken zelf met lp poppetjes en ziekenhuisje spelen dat het buikje gemaakt werd, weet niet of je een doktersset hebt, maar daaarmee geef je haar de gelegenheid om de gebeurtenis nog eens na te spelen. Hoe vaak mijn buik inmiddels al gemaakt is!

Ik kan zo niet zeggen of ze nu echt nog pijn heeft of dat het idd van angst is en ze alles moet verwerken. Kun je niet het wkz bellen en aan de arts vragen of het idd nog de pijn kan zijn, of dat het misschien toch de angst is. Zij hebben waarschijnlijk nog wel wat tips over hoe je daar mee om moet gaan. En als het idd de pijn is kunnen zij je misschien wat meer pijnstillers voorschrijven. Succes ermee, het is als volwassene al niet leuk om geopereerd te worden, maar wij begrijpen nog waarom al die mensen met van die gekke kapjes op om je heen staan, voor zo’n kleintje is het echt heel heftig.