Als ik dat zo lees zijn er toch wel een hoop positieve ervaringen.
K heb gisteren nog een soort ballenbadje gekocht. Bij mooi weer kan er water in, en bij minder weer de ballen.
@Danja wrote:
dus als ze de kleine iets te ver zien lopen, wordt er vanzelf gereageerd. Madeleine stond dus zo een keer bovenop het dijkje(aan de andere kant een vrij hoge diepte en water…) en de “buurvrouw” van die hoek heeft haar aan haar handje meegenomen en weer teruggebracht. Ik was even limonade aan het inschenken voor de jongens, die buiten waren en het ging al de hele week goed.
Eigenlijk krijg ik hier wel een beetje de kriebels van hoor…
Ik denk dat je er nooit zomaar van uit mag gaan dat ‘iemand’ jouw kind wel in de gaten houdt. Of had je het specifiek aan de buurvrouw gevraagd op dat moment?
Natuurlijk houd je op een camping wel met een half oog elkaars kinderen in de gaten, maar ik denk dat daar juist ook een gevaar in zit, dat iedereen denkt dat iemand anders wel oplet. Ik zou daar nooit automatisch vanuit gaan, daar mag je gewoon niet op vertrouwen, en al helemaal niet op een plaats waar het echt heel erg mis kan gaan (aan het water, brrr).
Gelukkig maar dat het goed afgelopen is!
Natuurlijk ga je daar niet van uit, en vertrouw je er niet op, maar het gebeurd wel. En toevallig kennen wij die burvrouw erg goed. Maar dan nog, als ik zo’n kleintje zie helemaal alleen, ga ik er ook heen, omdat ik weet hoe het daar is. Of ik waarschuw de ouders, als ik ze zie. De sociale controle op zo’n veldje is nou eenmaal groter dan waar dan ook.