Dat kregen we gisteren naar ons hoofd geslingerd door mijn zoon van 4!
En zo voelt het ook af en toe wel een beetje…
We moeten alles 3 keer vragen voordat hij een beetje wil luisteren, en dan vragen we echt niet de gekste dingen hoor. 
Een avondmaaltijd kan negen van de tien keer niet zonder bezoek aan de trap gaan. We hebben dagelijks gevecht over de korstjes van zijn brood. Als er een vriendje komt eten dan gaan ze zo naar binnen maar is hij zonder vriendje dan is het een drama.
Gisteren op weg naar huis gooit hij in het voorbij gaan zo het zandtaartje van een jongetje om die daar lekker mee aan het spelen was, gewoon uit het niets.
Hoe krijg ik deze rare gewoontes afgeleerd.
Ik probeer consequent te blijven maar heb soms het gevoel dat zelfs dat geen verschil maakt.
Oja positief benaderen dat probeer ik elke ochtend weer opnieuw, maar het begint al met aankleden…Ik kan het niieeet, terwijl hij het prima kan maar dus gewoon niet wilt.
Zucht… verder is hij wel lief hoor en krijg ik gelukkig nog elke avond de dikste knuffel van de hele wereld
Haha dat zegt die van mij ook wel eens hoor (en dan vooral over mij want van papa mag veel meer volgens hem). Ik zeg dan altijd dat ik daarom moeder geworden ben, om de baas te spelen over kinderen en dat hij dat later ook mag als hij groot is :mrgreen:
Niet luisteren en alles 10 moeten vragen hebben wij op dit moment ook. Mijn man zei deze week al tegen me, kijk nou hij heeft weer een nieuw machtsspelletje en je trapt er nog in ook :oops:
Ik roep 1000 x kom hier, blijf staan, even wachten en weet ik veel de laatste 2 weken.
We zijn onmiddelijk begonnen met een nieuw stickersysteem om onszelf eruit te halen (soms denk ik dat die stickers voor mij zijn uitgevonden)
Dus afspraak gemaakt, N. ik vind het niet leuk dat je steeds niet luistert en dat mama veel moet herhalen. ik weet dat jij heel vaak wel goed kan luisteren, vb. aangegeven van iets recents. Ik wil eigenlijk dat jij als mama zegt: Nee niet doen, dan ook stopt. Als mama zegt, N. kom hier dan ook hier komt en als mam zegt blijf even staan ook blijf staan. Kunnen we dat afspreken? Ja hoor hoe dan?
Nou kijk:
1 vel papier, 7 rondjes voor iedere dag van de week, elke dag aan het einde van de dag als hij in bed ligt tekenen we in dat rondje een lachend of een huilend (blij vs. boos) gezichtje. Blij = een mooie sticker uitkiezen en boos geen sticker.
5 stickers aan het einde van de week is een ijsje heb ik beloofd.
(ik vind 7 stickers te ver gaan voor een kind van nog geen 4)
Afgelopen dagen waren hier stukken gezelliger moet ik zeggen.
Voor jou succes hopelijk heb je wat aan mijn reactie.
natas
goed idee op zich, maar volgens mij krijg ik dan elke avond een jankbui omdat hij geen sticker verdient heeft…
Mitchell van mij is ook wel eens mega boos op me als hij niet bij een vriendje kan eten tussen de middag… eerdat hij dan afgekoeld is meot hij bijna weer naar school…
Met geen korstjes eten zou ik geen probleem maken… Mitchell doet het ook maar zelden… Hij krijgt elke ochtend/middag 2 boterhammen… wil ie daarna nog meer moet hij eerst zn korstjes eten… als hij die dan op heeft en nog wil krijgt hij nog maar meestal zit ie dan toch al vol… Als ze echt honger hebben eten ze vanzelf wel… hapje meer of minder maakt niet uit…
Bedenk ik me net wat, je zou op school eens kunnen vertellen dat hij elke keer zo vervelend doet na school en ofdat ze het eens in de gaten willen houden ofdat hij het daar ook doet en zonodig er wat van zeggen… Het werkt nl niet als jij het thuis wel doet en op school er niet op gelet word, hij zit vaker daar dan thuis nl… 
Succes ermee…
Wij hebben een boek "How 2 talk 2 kids " en dat is zeker een uitkomst!
Humor gebruiken, wedstrijdje ervan maken, negeren, benoemen wat je kind doet/ wil en dan overgang maken naar wat jij wilt en wat hij daarvoor moet doen, echt op het absurde af in detail (pak je broek, trek hem aan etc.), allemaal dingen die wij hiervoor toepassen.En vaak werkt het en soms niet, en dan is de ‘hoek’ de uiterste maatregel. Maar ik heb wel gemerkt dat als we die te vaak gebruiken het ook niet meer werkt, dus vandaar die andere aanpakken.
Dochter van twee eet geen korstjes: vandaag heb ik die van de ochtend bewaard voor de middag als ‘eerste boterham’ en ging vanzelf…was zelf ook in shock :mrgreen:
Alsof ik over mijn eigen zoon van ruim 3 en half lees…
Het zal wel weer een fase zijn.
Broodkorstjes zou ik me niet te druk om maken. Die van mij at ze altijd op, toen een tijdje (maand of 4) niet en dat hebben we volledig genegeerd. Nu eet ie ze gewoon weer wel.