Bieke, wat een schrik :hug:
Toch deel ik de mening van sommige anderen: Het is je overkomen, maar je had wel bijna direct een niet pluis gevoel toen je met de andere 2 naar de school liep. En degenen die het nieuws halen zijn toch wel ernstigere gevallen waarbij een ouder gewoon de hele dag niet ind e gaten heeft wat er gebeurd.
Vind ik toch een groot verschil meis! Geef Cas maar een flinke knuffel van me voor de schrik! (en jezelf ook :-* )
Moest overigens vreselijk lachen over de mama van Y.ara die na de bevalling vergat het kind mee te nemen hahahahhaha. Geniaal :mrgreen:
Ik ben de hond wel es vergeten bij de supermarkt…hij luisterde erg goed.Ik leg hem af bij de winkel, loop met kinderwagen naar huis…
Kom thuis ik denk :think: ben toch wat vergeten? :shifty:
Lag die lieverd nog mooi voor de winkel…pfffffffffffff das toch ook erg… :oops: :oops:
Bedankt voor alle reacties! :-
@AnneK wrote:Heeft ie er trouwens nog iets over gezegd?
Nee, daarvoor is hij nog te klein, gelukkig! 
Schoen, ik moest ook wel stiekem lachen om je verhaal, hihi :mrgreen: :-
En zoveel herkenning bij velen, gelukkig ben ik niet de enige…
Mijn moeder vertelde me nu ook dat ze eens aan het autorijden was en mijn één na oudste zus was een paar maanden oud en was ook mee, plots niest zij en mijn moeder was echt heel hard geschrokken… ze had gedacht dat ze alleen in de auto zat… :silenced:
het is mij als peuter overkomen. ik mocht mee de oudste twee naar school brengen en ik wilde ook wel even op het plein spelen… mijn moeder fietste met een vriendin terug, die vriendin zei ineens twee straten verder: “waar is lonneke?” ik heb er niets van gemerkt was nog fijn aan het spelen.
als ella soms op zondag avond naar oma gaat als ik smorgens om 7 uur op mijn werk moet zijn dan kijk ik 's morgens toch altijd haar kamer in. stel dat ze wel thuis in bed ligt…
bietje goed dat je het niet pluis gevoel kreeg! :hug:
Ik ben zelf een keer vergeten :mrgreen:
Ik was een jaar of elf denk ik en ik had met mijn moeder boodschappen gedaan voor de kerst. We hebben alle boodschappen ingeladen in de auto en ik ging nog even de kar wegzetten. Kwam ik terug, auto weg! Gelukkig kwam mijn moeder halverwege naar huis erachter dat ze iets vergeten was en kwam ze me weer ophalen. En ik heb nog wel de liefste moeder van de hele wereld. Dus het kan echt iedereen overkomen!
:hug:
Wil alleen maar even zeggen dat ik het moedig van je vind om dit hier te vertellen, Bieke. En prettig om er positieve reacties op te lezen.
Ik ben wel eens een client vergeten. Breng altijd een jongen naar de fysio op ma en do. De fysio duurt van 13.00 u t/m 13.45 u, ik blijf zelden op het dorp hangen, ondanks dat het mijn pauze is, meestal loop ik heen en weer. Die bewuste keer, besloot wel even de winkel in te duiken. Ik loop dus een half uur later netjes weer terug naar mijn groep en om 14.45 zitten we aan de koffie, wordt ik gebeld. Of hij ook een kopje koffie mag en hoe laat ik van plan was hem te halen :oops:
Netjes mijn boodschappen meegenomen dus, maar niet de client. Gelukkig was hij wijs genoeg om aan de bel te trekken!
Ook een keer met boodschappen doen, een client in rolstoel “terug” gezet in de rij met lege winkelwagentjes en gewoon het lege winkelwagentje mee naar buiten willen nemen. :oops:
En een keer een autistische client op een stoel buiten gezet voor straf, vergeten dat hij daar zat en hij bleef netjes zitten ook toen het ging storten van de regen. Totdat een andere client opmerkte dat ik wel heel streng was om hem daar te laten zitten :oops:
Dus nee met mijn kind nooit gehad, maar in mijn werk genoeg ervaring ondanks dat ik heel begaan ben met mijn clienten. Echt hoor! :mrgreen:
Oh Bietje toch. Wat zal je geschrokken zijn.
Zelf nooit een kind vergeten, kennis wel, die liet de maxicosi met haar dochter er in op de psz staan en was bijna thuis toen ze er achter kwam dat ze haar dochter vergeten was.
Mijn moeder heeft mij met wagen en al bij de bakker laten staan. Kwam thuis en mijn vader vroeg waar ik was. Oeps.