Mijn zoon van net 3 is ontzettend jaloers op zijn zusje van 11 weken. Ik had gedacht/gehoopt dat het wel minder zou worden, maar helaas… Het wordt alleen maar erger. Gisteren heeft hij gewoon een beker naar haar hoofd gegooid :o Ik word er echt heel erg verdrietig van 
Ik weet gewoon niet goed wat ik ermee moet.
We hebben echt al vanalles geprobeerd; belonen bij goed gedrag, betrekken bij de verzorging, straffen voor z’n “slechte” gedrag, hem negeren, met hem erover praten, met hem alleen eropuit, drinken en een koekje bij de tv als de fles gegeven wordt.
Als hij alleen is gaat het goed. Dan speelt hij lekker, doet zijn ding en ik het mijne. We spelen ook samen, maar alleen lukt hem ook prima. Tot zijn zusje uit bed komt en de fles krijgt. Dan begint het jaloerse gedrag. Ik word er ontzettend moedeloos van en zit echt met de handen in het haar. Hij is echt dol op haar, maar blijft aandacht vragen als ik een fles geef en doet dit dan op een negatieve manier.
Hallo,
wat naar zeg. Ik ken het gelukkig niet.
Maar als je de aandacht ook aan hem geeft tijdens de fles geven? Is moeilijk, kan me voorstellen. Bijvoorbeeld door liedjes te zingen of zoiets?
Hoop voor je dat de jaloersigheid snel wegtrekt.
niemand 
moeilijk… geen tips… hij moet het leren dat ze erbij hoort. Heb geent ips, anders cb eens vragen?
Meehelpen de fles geven en slabbetje omdoen. En dan naast jou laten zitten en dan boekje lezen tijdens het fles geven.
Dat heeft bij ons toen geholpen destijds.
Het was toen zo over en ging toen tijdens het fles geven vaak al wat anders doen.
Succes ermee, want het is zeker niet leuk!!
Met hem alleen gaan zitten en niet praten over zijn gedrag, maar uitleggen WAAROM jullie nog een kindje hebben gekregen.
Vertellen dat jou hart groter word met elke kindje erbij en dat zijn plekje in jou hart dus niet hoeft te worden gedeeld.
Vertellen dat hij een grote broer is, dat dit stoer is, en dan hij later zijn zusje van alles mag leren en voordoen.
Maar ook uitleggen dat hij een broodje kan eten en dat je dat erg fijn vind, maar dat kleine zus alleen maar een flesje kan drinken en dat dit echt moet omdat ze anders niet groot word.
En ik zou hem niet alleen laten helpen, maar ook dingen echt laten doen.
Peet heeft Mies regelmatig de fles gegeven, dan legden we hem op zijn schoot en gaf ik de fles aan zodat hij al dronk en dan mocht peet hem vanaf dan vasthouden.
Gewoon afgesproken dat hij dat minimaal 2x mocht doen en de andere keren deed mama dat.
De keren dat ik dat deed was meteen voorleestijd. Dan was het "ga maar een boekje pakken, Mies moet zo de fles.
En dan ging hij een boekje halen, doken zowel Peet als Niek aan weerzijden naast me en dan lag Mies op mijn schoot, gaf ik hem de fles en hield 1 van de kinderen het boekje vast en las ik voor.
Maar het uitleggen waarom, dat heeft hier het meeste zoden aan de dijk gezet.
En ook het erkennen dat het niet altijd leuk is om een zusje /broertje te hebben.
Ook wel eens eerlijk gezegd dat mama ook niet alles aan babies leuk vind.
Dat poepbroeken verschonen mijn hobby niet is enz.
Maar dat ze toch eerst baby zijn voor ze groter worden.
En dat ik het zo gezellig vind met pratende kindjes die mama helpen, dat ik doorzet tot ze groot genoeg zijn om te praten en mama te helpen.
Peet moest doen lachen en zocht soms ook wel bevestiging dat ik sommige dingen ook niet leuk vond, maar hij is toen minder en minder jaloers gaan doen.
Bij Mies met de zwangerschap van Suus ben ik tijdens de zwangerschap al gaan uitleggen waarom, hij was nog klein en toch.
Bij Mies is er eigelijk vanaf dag 1 weinig aan de hand geweest.
1x deed hij naar en toen heb ik direct gezegd, nu is het afgelopen, dit MOET gewoon even, jij bent zo aan de beurt en als je je niet gedraagt, ga je gewoon in de box die er voor Suus staat, zo groot als je bent.
Daarna was het eigelijk meteen over.
Wat Cell zei. Wij hebben er ook op gelet dat we niet altijd alles lieten vallen en op de baby afrenden als hij hulide, terwijl we met onze oudste bezig waren. Soms kan de baby best even wachten totdat het spelletje afgelopen is, de tv aangezet is of de oudste wat te drinken heeft.
Het gaat gelukkig ineens een stuk beter. Volgens mij snapt hij het nu ineens ofzo. Meehelpen of zelf de fles laten geven was geen succes, hij duwde de fles echt veel te hard in haar mond of duwde haar weer van zich af als hij geen zin meer had. Maar gisteren heeft hij dus wel geholpen en wilde het zelfs zelf doen. Dat ging wonderbaarlijk heel goed :inlove:
Sopje, het is hier zelfs zo erg geweest, dat ik het idee heb dat ik een paar weken van het leven van Jans gemist heb. Dat ik haar direct na de voeding alweer naar bed bracht of in de box legde, omdat ik niet wist wat ik er anders mee moest. Een peuter die zijn zusje steeds maar slaat etc. is echt niet leuk
Cell, dat is waarschijnlijk ook wel een beetje het probleem geweest, dat wij tijdens de zwangerschap steeds zeiden dat er een broertje of zusje zou komen waar hij dan mee zou kunnen spelen. En tja, dat kon dus nog niet. Toen ik al bevallen was, las ik in een boek dat je dus beter kunt vertellen dat er een baby komt die nog helemaal niets kan enzovoorts :roll:
Anyway, laten we hopen dat de jaloerse fase gewoon ineens over is en niet meer terugkomt
Ik hoop het ook voor jou. Hij zit nu natuurlijk ook midden in de peuterpuberteit en dat helpt ook niet echt.
Steven is ook regelmatig jaloers op dennis, al wordt het nu iets minder maar owee als Dennis een vinger uitsteekt naar een autootje als hij met autootjes (ook al zijn het andere) aan het spelen is.
Wat bij Steven redelijk goed werkt, is dat zodra Dennis op bed ligt ik met Steven iets voor groote jongens ga doen. Ik pak dan een stoeltje en tafel en leg daar een spelltje of een legpuzzel op die hij alleen mag doen als Dennis er niet is (Dennis zou het opeten) Het is vaak nog iets te moeilijk voor Steven maar wel echt een uitdaging, en hij mag iets doen waar Dennis niet aan mag komen!
Als Steven lekker aan het spelen is en ik zie dat Dennis naar Steven gaat, dan ga ik vaak even met Dennis spelen zodat Steven lekker door kan spelen. Maar soms gaat het nog wel eens mis. Dennis heeft vandaag nog een blauwe plek op het hoofd omdat Steven een autootje naar hem gooide .
Blijft best lastig, maar nu Dennis wat meer kan kunnen ze soms even samen spelen maar dan moet ik er nog wel bij blijven.
In het begin had Riley geen problemen met Luna, en nog steeds vind hij haar geweldig hij zegt ook vaak " Luna jij heel mooi en lief " regelmatig is hij er sneller bij als Luna huilt en speelt hij kiek kiek met haar.
Maar nu tijgert Luna, en dat betekend ook Nu dat Luna speelgoed pakt van Riley, wat van hem niet mag, hij pakt alles af, en zit op een gegeven moment met een schoot vol speelgoed om het maar bij zijn zusje weg te houden.
Oplossing was simpel als hij echt alleen wilt spelen dan speelt hij op zijn kamertje, als Luna mee mag spelen in de woonkamer, als hij met ons wilt spelen dan mag Luna een van zijn speeltjes en vermaakt zich door een auto weg te duwen en er achter aan te gaan. Hij wil wel delen, dat zegt hij ook " mama jijjie met Luna spelen" maar hij zegt ook " mama jijjie vin Luna niet lief Luna auto eten dat is bah " ja want Luna stopt alles in der mond.
Dus zeg ook nu tegen hem dat hij een speeltje mag geven maar wel eentje die vies mag worden, en zij in der mond kan stoppen.
En nog effectiever voor hem is, met Luna der speelgoed spelen, samen … Dat vind hij erg leuk, maar is dan wel hebberig.
@Sweet-Love wrote:
Maar nu tijgert Luna, en dat betekend ook Nu dat Luna speelgoed pakt van Riley, wat van hem niet mag, hij pakt alles af, en zit op een gegeven moment met een schoot vol speelgoed om het maar bij zijn zusje weg te houden.
Dit zie ik bij ons thuis ook ja, ik moet er dan wel een beetje om lachen. Of hij legt het op plekjes waar Dennis niet bij kan, alleen kan hij er dan zelf ook vaak niet meer bij. Achter de bank gooien is momenteel favoriet, als ik iets kwijt ben vindt ik het meestal achter de bank terug tussen een aantal autootjes :roll: .