Hey iedereen,
Gister nacht een heel verhelderend gesprek gehad met mijn liefje :D. We gaan ervoor! :dance: Jaha mijn lieve ventje is het eindelijk eens, niet verwacht maar wel gebeurt. Ik ben zo vreselijk blij!
MAAR…
Ik slik op dit moment hele zware pijnstillers. Ik moet me dus eerst braaf gaan melden bij de huisarts over het hoe, wat, waar, en waarom. En dat was eigenlijk ook meteen de vraag, wie heeft er ervaring met chronisch pijnpatient zijn en zwanger worden?
Nogmaals ik ga dus zoiezo naar de huisarts om de medicatie aan te laten passen, maar wat kan ik een beete verwachten? Ik ken helaas erg weinig mensen die in dezelfde situatie zitten. Ik zit wel op een hyves site met lotgenoten, maar ik kan daar niet anoniem reageren i.v.m. meelezers. Dus iemand tips, trucs of maak je hetzelfde mee? Laat dan een berichte achter.
Ik heb ook hele zware medicijnen gebruikt (en niet alleen pijnstillers) voordat ik zwanger werd. (o.a. tramadol, morfine pleisters , maagbeschermers, bloeddruk pillen, slaapmedicatie etc) Op een gegeven moment (nadat ik meerdere malen de huisarts om medicijnen had gevraagd die samen zouden kunnen gaan met zwangerschap, maar waarvan telkens weer bleek dat het werd afgeraden die medicijnen te gebruiken omdat er niet voldoende over bekend was) heb ik doodleuk alles laten staan en had ik zoiets van: we zien wel waar het schip strand of ik het red of niet. Uiteindelijk was ik direct zwanger en na meerdere MK-en achter elkaar uiteindelijk "goed zwanger geraakt in oktober.
Tijdens de zwangerschap ging het eigenlijk best wel goed (komt door de hormonen), met een aantal keren een flinke dip (een tijd rond de 16 weken, omdat dan je hormoonspiegel daalt en op het eind van de zwangerschap). Nu ik inmiddels bevallen ben, merk ik ook dat m’n klachten weer erger worden, maar ik weiger om weer aan de zware pijnmedicatie te gaan ivm de BV. We zien dus wel weer waar het schip strand.
Ik zou zeggen: vraag om medicatie die ook samen gaat met zwangerschap en kijk eerst hoe het met die medicatie gaat. Ik ben al die tijd dat ik andere medicatie van m’n huisarts kreeg erg eigenwijs geweest en heb zelf ook nog research gedaan of de betreffende medicatie samen ging met onze kinderwens… gelukkig maar bleek achteraf. Als blijkt dat de betreffende nieuwe medicatie niet afdoende voor je werkt (of niet samen gaat met je kinderwens), bedenk dan goed wat je wil; het kan nl. ook dat je niet direct zwanger bent en dus langere tijd pijn hebt.
Ik wil je heel veel wijsheid toewensen bij het maken van je keuze!
:-*
Ik gebruik nu inderdaad ook tramadol 2x 150 mg p.d. Vandaar dat we wel even willen weten hoe en wat. Ik heb ook vaker gehoord dat je tijdens de zwangerschap zelf vaak beter voelt maar dat daarna een flinke dip komt. Mag ik vragen waar je de medicijnen voor gebruikt? Ik heb een ernstige vorm van dystrofie wat ook een enorme beperking veroorzaakt in de vorm van een bijna verlamde hand.
Ik zie daar overigens opzich geen probleem in ik zal alleen een aantal dingen anders moet doen. Hoe heb je de zwangerschappen zelf ervaren? Was dat zwaarder dan normaal of dat niet. En sta/stond je dan onder begeleiding van een gynacoloog of gewoon een voedvrouw? Sorry voor de vragen maar heb geen idee aan wie ik ze nu zou kunnen stellen :oops:
ik heb geen ervaring, maar ik heb wel een tip; op borstvoeding punt com staat een lijst met medicijnen die je mag gebruiken als je borstvoeding geeft. misschien kan dit helpen bij welke medicijnen je kunt gebruiken in de zwangerschap?
Hier ook veel medicatie.
Diverse medicaties waren gestopt (nu ook weer ivm nieuwe kinderwens) en nieuwe voor in de plaats wat wel mag (prednison) ook tijdens de zwangerschap.
Ik heb reuma en tijdens de zwangerschap was ie nog best actief maar 2 weken na de bevalling is het heel erg slecht geweest. Flinke dip dus.
BV gestopt en oude medicatie weer gestart (MTX, Enbrel, Celebrex) duurde even voordat ik weer op de rails was lichamelijk 
Even een goed gesprek aangaan met je huisarts/specialist :thumbup:
Komt vast helemaal goed dan, heel veel suc6
Wat fijn dat er toch meer mensen ervaring hebben. Ik denk niet dat ik borstvoeding ga geven. Ik denk dat als alles achter de rug is, ik blij ben dat ik weer medicijnen mag gebruiken. Liever een blije mama met blije baby, dan blije baby maar sjaggie mama :lol:
Bovendien lijkt het me voor de aanstaande papa ook leuker/handiger/makkelijker.
Het is zo’n gek idee dat we het eindelijk echt gaan doen 
maar wel gek op de goede manier. Morgen ga ik de huisarts bellen voor een afspraak. Vriendlief heeft beloofd mee te gaan, en dan gaan we kijken wat voor mij en baby het beste zou zijn. Ik ben erg benieuwd wat hij gaat zeggen.
Spannend
Heel veel suc6
spannend!
heb geen ervaringen maar moest gelijk ff aan mijn dinnetje denken die daar wel ervaringen mee heeft…
maar ze heeft je topic al gevonden zie ik! hihi
Hier nog iemand met ervaring. Slikte tramadol en nog wat andere medicatie (maar geen pijnstillers). Ik was dus niet helemaal bewust zwanger geworden en slikte het nog in de eerste weken. Ben meteen gestopt natuurlijk toen ik het wist.
Ik was er wel enorm bang voor, dat ik nu niks voor de pijn kon gebruiken maar het gaat tot nu toe allemaal goed. Ze zeggen dat het komt door de hormonen. Ofwel, de hulp van moeder natuur.
De dip zal daarna volgens mijn artsen wel komen, maar goed dat is voor latere zorg. Bespreek het wel goed met je artsen. Misschien weten zij iets wat voor jou goed kan helpen en wat je wel kan slikken tijdens je zwangerschap. Ik hoop voor je dat je ook een pijnvrije of minder pijnlijke tijd tegemoet gaat als je zwanger bent.
Owja, denk wel alvast na over de periode na de zwangerschap in verband met borstvoeding. Ik heb te horen gekregen dat het beter is om er niet op te hopen. Kans is namelijk dat als de kleine er is ik weer terug moet aan veel medicijnen.
Succes.