IVF/ICSI deel 14

Jippie hoe ging het? Hoe voel je je nu?



Hier niet goed. Er zijn 4 mooie grote en de rest kleiner dan 0,16. Nu moeten we vandaag of morgen beslissen of we doorgaan of niet. En dan over 3 maanden weer opnieuw met een verhoogde dosis om meer te krijgen. Ik weet het niet…wat zouden jullie doen? Er voor gaan of niet. De vorige keren hadden we 8 of 9 eitjes met 3 bevruchtingen/embryos. Dus dat is de angst…als er 4 eitjes zijn, komen er dan wel embryos?

De artsen leggen de keus bij ons. Wel weer bloed geprikt om de hormoonwaardes te checken.



Ik zou het fijn vinden als jullie kunnen zeggen wat jullie zouden doen.

Het is dus onze laatste poging.



Thnx

Liefs Nicole

Nicole, wat een lastige beslissing. Als jullie een volgende poging niet kunnen betalen zou ik denk ik stoppen en het nog een keertje proberen. Deze poging telt dan niet mee. Bij een volgende poging heb je dan veel betere kansen, of niet? Dan is het de moeite wel waard om drie maanden te wachten.

Aan de andere kant kan uit vier eicellen natuurlijk best een zwangerschap ontstaan, zie Jippie. Ik zou zelf wel blij zijn met vier mooie follikels, maar mijn situatie is totaal niet te vergelijken met die van jou.

Veel sterkte! :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:

liefs maya

Pff. nicole, ook al zo’n moeilijke beslissing… percentages zeggen natuurlijk helemaal niets. Maar kan me ook voorstellen dat je liever meer eitjes wilt. Wij kunnen denk ik niet zeggen wat juist is, wat zegt je gevoel?

Is er nog een kans dat die kleinere alsnog mee gaan doen? Hoe zit het nog maar met die pogingen, is het nu niet zo dat hij pas telt na een terug plaatsing??



Maya, heel veel plezier alvsast. Hier ook weer veel sneeuw, wij gaan tegen 13:00uur richting de Veluwe voor ons weekendje. Heerlijk super de luxe huisje met sauna, zonnebank etc…heerlijk!!!



Jippie, hoop dat je je minder ellendig voelt dan de vorige keer. Er komt een verrassing je kant op hoor! Haha, en maar wachten op de postbode.



xxx

meiden ik wil jullie ook even inlichten…

Ik heb vandaag naar de endospecialist gebeld en 12Febr heb ik een afspraak, vanaf dan zullen we op de wachtlijst komen te staan voor Nr2.

Ik ben nu al zenuwachtig whahaha.


Wanneer ben je dan eigenlijk een stopper??

Vanaf 12 febr of pas als de eerste poging begint?

Natascha Fijn dat je naar de endospecialist kunt en daarna op de wachtlijst mag. Spannend!

Hoe lang moet je dan nog wachten? Je mag gewoon hier blijven meekletsen, hoor!



Ineke Een verrassing? Ik lig al bij de brievenbus! :mrgreen: Hoe gaat het nu met je? Kun je alles op een rijtje krijgen in je koppie? Lekker in huis bezig? Een behandeling telt doorgaans al, als je met de hormoonmedicatie bent begonnen. Soms pas als je een punctie hebt gehad. Je bent over het algemeen een kans kwijt, als een behandeling afgebroken wordt. Dat maakt de beslissing daarom zo moeilijk.



Maya Een hele fijne vakantie! Hopelijk voor jullie volop sneeuw en zon en heerlijk genieten van alles & elkaar.

Nieuwe energie en moed opdoen voor de behandeling! Dikke kus en tot over een week!



Rennic Wat een moeilijke beslissing, zeg. Jammer dat er niet nog meer follikels bij zijn gekomen. Wij hebben twee keer vier-vijf follikels gehad en dat heeft een meid en goede embryo’s opgeleverd. Maar bij jullie ligt dat natuurlijk anders. Uit vier follikels hoeven geen vier eicellen te komen, dat is afwachten. En dan is het afwachten of er bevruchting optreedt en of het gaat doordelen. Hebben de artsen gezegd dat je met een hogere dosis waarschijnlijk meer follikels zult hebben? Als dat zo is, denk ik dat ik de behandeling zou afbreken in jullie geval. Het zou zonde zijn als er nu weer niks uitkomt! Wel balen dat je dan weer drie maanden moet wachten, maar ook zonde als je nu een kans zou verspillen. Wat zegt je eigen gevoel? Succes met de beslissing! :hug:



Hoe gaat het met alle andere meiden?



Hier gaat het naar omstandigheden redelijk. Alle medicatie is flink gehalveerd en dat heeft effect. Ik heb nu een minder opgejaagd gevoel, minder hartkloppingen en meer lucht. Ik ben wel erg misselijk en licht in mijn hoofd. Als het zo blijft en niet erger wordt, is het te doen. De 3e en 4e dag zijn het ergst, dat is morgen en overmorgen. Maar dat ging de vorige keer ook wel, op de benauwdheid na dan. Als ik die er nu niet bij krijg, ben ik blij! De volgende kuur staat voor 17 februari gepland.



Fijn weekend alvast!

Jippie ik blijf zowiezo lekker meekletsen hier hoor :slight_smile:

Vroeg me alleen af als je bij de stoppers wilt meekletsen wanneer dat dan is.

Wat super meissie dat deze kuur beter te verdragen is!!!

Op deze manier is t makkelijker te doen voor je, hopelijk blijft dat nu ook zo.

Wel balen van die misselijkheid…sterkte de komende dagen als die op zijn top is :hug: :hug:

Jippie, ‘gelukkig’ voel je je iets minder beroerd dan de vorige keer. Nummer 2 is geweest…weer aansterken en dan op naar nummer 3! Go girl!



Natascha spannend! 12 feb is al over 2 weekjes!



Maya, heel veel plezier op je vakantie! Lekker skieen! Joehoe!



Het blijkt dat we hierna nog wel een poging hebben. Ze rekenen nu volgens mij vanaf de punctie. (nieuwe regel? vanaf januari?)

Maar goed, we hoeven nog niet te beslissen. Ik moest bloed prikken en de hormoonwaardes waren wel weer gestegen. Zondagochtend moeten we weer voor controle komen en dan gaan we een beslissing nemen.



De arts heeft gezegd dat als we een volgende keer dan met een verhoogde dosis beginnen, maar dat dat geen garantie geeft op meer follikels. Het is zo dubbel. Die 4 eitjes kunnen inderdaad van betere kwaliteit zijn en wellicht dat er nog een paar mee gaan groeien, maar misschein een volgende poging dat er meer eitjes en dus meer kans op bevruchtingen zijn. (beetje warrig, maar snappen jullie?)

Het is echt een gok…en dat maakt het zo moeilijk. We hadden ons ingesteld op dit is de laatste keer en dan is het over. Dan weten we hoe het ervoor staat en kunnen we verder. Nu wordt er weer een kans gegeven…maar kunnen we dit wel aan? Ik bedoel, kunnen we ons er weer voor opladen? Ik word in juni 37 en blijkbaar gaat mijn leeftijd een rol spelen want anders was er nooit een probleem bij mij, ‘alleen’ slecht zaad, maar nu hebben we dus een dubbel probleem en dat maakt het zo moeilijk!!! :? Om nog even onze vorige schema’s erbij te halen zodat jullie ons dilemma wellicht begrijpen:

1e ivf: 9 eitjes waarvan 3 emmies

2e ivf: 12 eitjes waarvan 5 emmies (Jorn geboren)

1e ivf: (voor 2e kindje) 9 eitjes geen bevruchting

2e ivf/icsi: 8 eitjes waarvan 3 emmies maar niet doorgedeeld

3e ivf/icsi:???



Zie je, de resultaten zijn niet denderend en ook nooit cryo’s gehad. Ze zijn van matige kwaliteit. Daarom onze twijfels…

Nou heel verhaal :oops: maar moest het ff kwijt. Ik begin te geloven dat onze Jorn een echt wondertje is!



liefs Nicole

Zoooow ik loop enorm achter zie ik.



Jippie meis ik hoop dat het ditmaal beter te doen is dan de vorige kuur! :-



Ineke, meis zo’n lastige beslissing meis. Maar als jullie beide door durven gaan en de operatie blijkt mee te vallen en ze kunnen genoeg laten zitten, en genoeg weghalen om ‘gezond’ (tja das relatief toch?) een IVF poging te kunnen doen? Zou je dat durven? Misschien kunnen jullie samen een soort tussenafspraak maken; 1 operatie nog, dan 1 IVF, flink stimuleren kijken of je ook een flink aantal de vriezer in kunt krijgen (desnoods ongeacht de kwaliteit?) zodat je na de poging , of met zo min mogelijk stimulatie (evt toch via de IVF in natuurlijke cyclus ook een optie?) een aantal goeie terugplaatsingen en dan pas de defintieve beslissing?

Of zelfs nog een stapje verder, misschien wat vergezocht van me; maar eitjes maken, flink veel zeg maar overstimulatie. Die de vriezer in. Dan voor je eigen gemoedsrust de operatie en je eierstokken eruit. Dan weer langzaamaan eitjes ontdooien en bevruchten en terugplaatsen? Wellicht loont het zelfs om eens te bellen met een ziekenhuis in Belgie? Ik denk wel eens rare dingen hoor. :shifty: Ze kunnen met IVM zelfs eitjes rijpen buiten de buik. Dan hoef je niet eens giga te stimuleren dat gebeurd dan uit je buik. Nu ja je bent dus overduidelijk niet uit mijn gedachten geweest tijdens ons weekje weg. :-




Gabby een goeie echo!! Heerlijk meis! En totaaaaal logisch dat je nog niet hoog in de wolken bent. Net als bij Angelbaby begon dat bij mij ook pas toen beide beebs begonnen met trappelen. Wat me tussentijds wel een beetje hielp was zo’n bellytalk apparaatje. Af en toe luisterde ik thuis dan naar het hartje. Maar niets werkte zo goed als een trappende beeb. :-



Maya verrot zeg wat een paar pilletjes niet kunnen aanrichten zeg! :frowning: Hopelijk flink verbetering voor je de 13e begint met spuiten meis!



Oef Rennic wat een dilemma zeg. Wij hebben bijna iedere keer een heftige hoge oogst qua eitjes dus er (nog) niet voorgestaan. Maar wat Jippie al aandraagt, minder eitjes KAN zeker ook een zwangerschap geven. Toch als je gevoel aangeeft dat je meer eitjes wilt en je kunt het wachten opbrengen en de arts heeft de hoop dat je met meer hormonen (misschien zelfs andere? Of een ander protocol ipv lang juist kort?) dit kunt bereiken. Het wachten waard? Je gaat er zelf volgens mij al niet meer van uit dat je ooit zoveel eitjes krijgt als bij de poging waaruit Jorn is geboren…misschien voel je je dan toch prettiger om deze poging te laten doorgaan. En mocht hieruit geen resultaat (zwangerschap) volgen je de volgende poging kunt opppeppen door idd meer te spuiten. Zou je dat lukken?? Mijn manier van beslissen doe ik meestal door een rijtje te maken met voors en tegens op papier. Dan zie ik het letterlijk voor me.

Bv zoals waar jij nu tegenaan loopt;



voors; nu al een ‘echte kans’ als er een mooi embryo of embryo’s ontstaan. Niet het gevoel dat je ‘voor niets’ gespoten hebt etc. Een ‘extra’ kans zelfs als het niet zou aanslaan maar je wel emmies hebt. Het KAN lukken zelfs als er ‘maar’ 1 emmie zou zijn. Je hebt hierna nog een kans als jullie zouden willen.



tegens; geen garantie dat er werkelijk meer emmies ontstaan een volgende poging. Langer wachten. Weer de hele riedel aan pil en spuiten etc opnieuw voor een volgende poging.



Nu ja zoiets op papier voor jezelf want er speelt ws nog wel meer dan deze dingen door je hoofd. :-




Hier terug van ons weekje. Heerlijk gezwommen, gezellige visite gehad! SM was te handelen gelukkig. Al heb ik overduidelijk gezien dat ze echt amper nog wat kan. Pfff wat een verschil met mijn eigen ouders. :shifty:

Ze heeft echt zwaar overgewicht en kon amper het loopje van 5 minuten naar het zwembad volhouden. Is dus ook maar 1 x meegeweest. Voor de rest zit ze een beetje te zitten. Hoe houdt ze het vol.

Zoonlief wilde echt niet slapen in zijn ‘vakantietentje’ zoals ik het noem. Uiteindelijk besloten dat hij dan maar bij ons in bed kwam. Dat is wonderwel goed gegaan! Thuis wil hij vooral spelen en gek doen maar hij heeft nu echt geslapen en best goed ook. Gisterenavond toen we terug waren leek het wel alsof hij het best miste. Terwijl hij zijn middagdutje al netjes weer in zijn eigen bedje deed. Daar sliep hij ook alleen op het grote bed. Kwam ook heeeel netjes en voorzichtig van het bed af (we zijn hem al heel lang aan het leren om met de billen en benen eerst van de bank af te gaan etc en dat wierp zijn vruchten af!) waarna hij voor de deur ging staan en merkte dat hij niet bij de klink kon. 8) Dus nog een nachtje bij ons in bed, maar sliep toch slechter. Vannacht maar eens zien of hij het weer helemaal zelf kan in zijn eigen bed.

Vandaag snel boodschappen gedaan en een bloemetje gebracht bij de ‘vakantiebaasjes’ van de kat. Was gedraait al met al ben je na zo’n vakantie best nog druk. :lol:

En nu is het voor mij ook weer bedtijd. Ben nog steeds moe van de activiteiten. Ben niet gewend elke dag te zwemmen. :angel:

Maar eens zien of ik morgen een klein beetje uit kan slapen (illusie hihi).

En dan maandag een kersverse echo eens zien hoe alles eruit ziet. :shifty: Ik wilde eigenlijk heeeel graag vrijdagmiddag maar dat zit er dus bij ons ziekenhuis niet in. Jammer maar het zij zo.

mogguh…



Rhiannon wat fijn dat jullie zo’n heerlijke week gehad hebben zeg!!!

Herkenbaar van dat slapen, Odin sliep in CP ook niet zo heel denderend en eindigde uiteindelijk altijd bij ons in bed haha.

Hopelijk slaapt de kleine bengel vannacht weer lekker in zijn eigen bed.

Succes met de echo morgen, jammer dat je afgelopen vrijdag niet kon.



Rennic, moeilijk he die beslissing, maar als je zelf al t gevoel hebt dat je de volgende keer niet veel meer eitjes zult hebben dan zou ik voor deze poging gaan.

T aantal zegt echt niks, Ik had maar 3 follikels, waarvan er uiteindelijk maar 2 waren die een eitje hadden.

Uiteindelijk waren ze alle 2 bevrucht, 1 topper en 1 die niet geweldig was van kwaliteit en t uiteindelijk ook niet gered heeft om in te vriezen.

Onze topper moest t dus doen , en je ziet t , hij bleef 9mnd zitten :inlove:

Ik ken ook meiden die 20eitjes hadden, en waarvan er geen 1 bevrucht was…enorm zuur, dus laat je niet gek maken door een aantal meis.

Heel veel succes en sterkte met jullie beslissing :hug: :hug:



fijne zondag allemaal.

haha rhi, wat een mogelijkheden hebben we nog als je ze zo opnoemt!



Ik heb geen idee hoe het dan zal gaan met die ivf… stimuleren was steeds geen optie omdat je dan ook ziek weefsel gaat stimuleren.

Ik zal die afwijking blijven houden, dat kunnen ze niet weg halen, wat ze weg halen is het weefsel wat inmiddels al beschadigd is, verder die tumor die er weer zit.

Het geeft wat lucht dat dat zieke spul weer weg gehaald wordt. (ja, daar gaan we dus toch voor!). Weer een grote buikoperatie dus…met alles wat daarbij komt kijken.

Gelukkig ben ik een wonderpatient (tot dusver) die meteen al weer naast haar bed staat! Dat dan weer wel!



Rennic, hebben jullie al een besluit genomen?

Jippe, dag 3 en 4 bijna voorbij!!!

Rhi heerlijk om er zo ff uit te zijn! En zo te lezen was het geslaagd!



Ineke, ik realisseerde me vanmorgen dat mijn dilemma natuurlijk niet opweegt tegen dat van jouw! Sorry dat ik daar aan voorbij ging, :oops: maar jouw situatie is natuurlijk vele malen moeilijker!!!

Ik wens je heel veel succes met je beslissing.



Jippie hoe is het met je? De ergste dagen nu achter de rug?!?



Hier hebben we vanmorgen de 3e fm gehad. Maar helaas was het echt niet goed. De 4 die redelijk goed waren hebben alle extra hormonen genomen en waren nu 2,5 cm! Waarschijnlijk dus overrijp en de kleinere zijn niet gegroeid. Dus een punctie geeft waarschijnlijk geen resultaat.

De arts heeft besist,dat we deze gaan stoppen, dus dat was wel iets makkelijker. Het pijnlijke is dat de kans op een zwangerschap uiterst klein is…ook een volgende keer. Mijn leeftijd is nu toch wel degene die het moeilijk maakt…dus naast de slechte zaadkwaliteit worden de eicellen kwalitatief en kwantitatief slechter.

5 maart hebben we een evaluatie gesprek. Nu gaan we dit een plekje geven en overleggen en overwegen of we de laatste kans nog gaan doen. Een kans is een kans!?! Maar wel een heeeeeele kleine en hebben we die energie er nog wel voor?!? :? :think: :frowning:



Liefs Nicole

rennic wat ontzettend rot zeg dat deze poging op niks uitloopt.

Sjemig wat een dilemma weer, ik zou zeggen verwerk eerst dit en

denk er dan rustig overna…

t is wel zo dat er natuurlijk nog een kans is, en zou t niet later gaan knagen aan je als je die niet zou aangrijpen, kan me voorstellen dat je dan altijd zou denken wat als ik die poging toch gedaan zou hebben.

Anderzijds is t lichamelijk en geestelijk wel weer zwaar een nieuwe poging, je moet je toch weer opladen.

Hoewel dit iets tijdelijks is, en de vraag wat als…misschien wel levenslang is.

Moeilijk he :hug: :hug: :hug:

Rennic wat een eigenwijze eitjes! :wall: Goed overleg met je arts is wel de weg. Beetje objectief en wie weet doet een gesprekje maatschappelijk werk je ook wel goed? Dat kan soms enorm helpen alles rustig (vooral ook zonder afleiding) op een rijtje zetten. Het is iig duidelijk dat de 4 die er groeiden echt enorm groeiden. Dus wie weet een volgende poging met op tijd een punctie en toch een goed resultaat. Wij kunnen alleen een ‘beetje gokken’ en vertellen wat we zelf zouden doen. Ik ben van de kansen pakken waar het kan maar ik ben minstens zo eigenwijs als jouw eitjes :wink:



Ineke ik zei het toch ik ben maf en heel erg qua instelling. Ik denk altijd in mogelijkheden. Niet altijd goed want ik rous nogal eens door :o

Iig ga je dus geopereerd worden, heb je al enig inzicht in het wanneer? :-* Weet je telkens als ik aan jou denk en waar je tegenaan loopt blijft de IVM het meeste hangen. Eigenlijk voor de PCO’ers geloof ik bedacht maar aangezien jij met hormonen ook het ‘slechte’ stimuleert misschien toch de ‘beste’ optie? Het stomme is dat niet eens alle artsen daar aan denken, mijn eigen arts kende het niet eens… :shifty: vond het wel grappig dat ze min of meer via ons zich weer meer kon verdiepen in haar werkterrein. Wil je iig alvast een dikke succes wensen met de voorbereiding op je ok! :-



Jippie de afgelopen twee dagen goed gegaan??? :-
En heb je geslapen onder de brievenbus? 8)



Hier straks lekker op tijd naar bedje. Morgen met manlief samen heen rijden, hij gaat werken en ik naar het ziekenhuis. Terug met de trein. Casper heeft in zijn eigen bedje geslapen. Twee keer wakker in de hele vroege ochtend dus het ging best aardig. Hij moet natuurlijk ook nog een beetje terug komen in zijn ritme. En wij idem. De was is lekker klaar en vandaag even rustig onder de douche geweest want er is niets zo fijn als je eigen badkamer. :mrgreen: En mijn eigen bed! Heerlijk! Straks weer lekker in duiken nog even een spelletje op de PC doen want er is geloof ik weer geen bal op de tv.

Rennic, het gaat echt niet om wie het het moeilijkst heeft hoor!

Elke beslissing die we moeten nemen is voor ons allemaal moeilijk!



Rhi, weet je dat ik al enorm moeite heb met ivf…ik blijf in mijn hoofd dat plaatje maar houden dat het zaadjes mooi naar het eitje zwemt. Zo als het ‘gewoon’, zou moeten!!! Gewoon in mijn buik, door mijn eileider etc. etc. Tja, ben en blijf een romantisch visje…en blijf daar koppig aan vast houden. hahaha, hoe irreeel want het is nogal een doolhof voor dat zaadje inmiddels…als een pot goud aan het eind van de regenboog! Dat gewoon niet te vinden is!



Het idee dat eitejes buiten mijn lichaam tot rijping zouden moeten komen…dat gaat mij echt te ver.

Herkenbaar hoor Ineke. Ik heb ook nog altijd moeite met het stuk afscheid nemen van het ‘gewoon’ zwanger worden. En dan kan ik nog zeggen ook dat het hele circus van de IVF etc me reuze meevalt. Geen complicaties etc. Dat ligt bij jullie ook nog eens heel anders. Laat het allemaal rustig bezinken het is geen beslissing die je van vandaag op morgen moet nemen. En soms is zelfs IVF een brug te ver. Bij jullie zijn de kansen op een ‘gewone’ pot aan het einde van de regenboog zwangerschap toch ook nog steeds niet 0,0% toch?

Mijn laatste potje algerian patience (zei ik twee potjes geleden ook al :liar: ) en dan roept mijn bedje. Casper is een beetje onrustig door een verstopte neus dus zal wel een onrustig nachtje worden. Misschien dat de neusspray hem wat helpt en morgen lekker wandelen door de frisse lucht.



Trusten! :-*

Rennic Wat vreselijk piep dat deze ICSI afgebroken moet worden. Zolang gewacht totdat jullie weer mochten starten en dan eindigt het op deze manier en dan ook nog eens het nieuws dat de kans op slagen steeds kleiner wordt. Zie je een behandeling nog zitten? Het is een kans en je weet natuurlijk maar nooit. Maar goed…wel moeilijk om het traject opnieuw in te stappen, als je niet weet of je moeite beloond wordt. :hug:



Ineke Dus toch nog een operatie? Op zich misschien wel een geruststellend gevoel dat het zieke weefsel en de tumor dan weggehaald worden. Hopelijk kom je er ook deze keer weer zo goed doorheen! Weet je al wanneer de operatie ongeveer zal zijn?



Rhiannon Dus jullie hebben een leuke week gehad? Mag je de volgende cyclus van start met de IVF?



Hoe is het met alle andere meiden? Ik heb niet alles bijgelezen, hoor. Kom net onder de zware chemo-steen vandaan gekropen. Jeetje, zeg. Ben weer flink van de wereld geweest, met name de derde en vierde dag. Zo extreem moe, nog niet eens energie om rechtop te zitten. Je kunt niet zitten, niet slapen, niet liggen, niet eten, duizelig, misselijk, enz. Echt geen aanrader! Ik begin nu weer een klein beetje op te krabbelen, gelukkig. Nog maar vier te gaan… :roll:

Even snel, ben op mijn werk. Gaat niet echt zo lekker, voel dat de traantjes hoog zitten om alle ellende. Maar moet er nu voor anderen zijn…



Operatietermijn is niet zoveel over te zeggen. Moet ingepland worden bij oncoloog en gyn, ze gaan het weer samen doen. Verachting binnen 4-8 weken. Eerst moet anasthesist groen licht geven, dat gaat wel lukken.



xx



Sterkte Jippie! pfff. deze dagen heb je weer gehad!

ineke even een dikke :hug: :hug: voor jou, t valt ook allemaal niet mee zeg…heel veel sterkte!!!

Enne tranen zijn er om de vrije loop op te gaan, zal je goeddoen meissie.



Jippie:Pfff je hebt de zwaarste dagen weer achter de rug, wel naar dat ze weer zo zwaar zijn geweest zeg :hug: :hug:



Rhiannon: ik ben ook iemand die alle kansen benut en ontzettend goed kan puzzelen hihi.

Ik geef niet snel iets op, of het moet echt definitief een verloren zaak zijn.

leven met de gedachte wat als…zou ik niet mee kunnen leven,dat zou me opvreten van binnen.





Hier is het aftellen geblazen, nog 1,5 week te gaan voor we officieel op de wachtlijst komen te staan :dance:



Deze week begin ik aan een mbo-opleiding voor Adm.Medewerkster,deze duurt 9mnd en tussendoor moet ik nog 320u stage lopen.

We zien wel hoe t allemaal gaat verlopen, ik heb er in elk geval zin in :slight_smile:



fijne dag meiden…

een :hug: voor iedereen die m kan gebruiken

Gets Jippie dus toch de dip van dag 3 en 4 gehad. Balen, maar knap dat je toch zo positief kunt zijn dat je er nog ‘maar’ 4 hoeft hierna. Al snap ik wel goed hoe dat werkt, je WEET dat het na die 4 een hele tijd (liefst levenslang :pray: ) ‘klaar’ is toch? :-



Ineke gats en net op je werk he…altijd als het net even niet uitkomt om in een hoekje te kruipen met een mega blok chocola… :-
en een dikke :hug: Je bent ook aan het slingeren tussen goed nieuws, voorbereiden op de OK en niet wetend (precies althans) hoe dat gaat verlopen. Mijn duimen draaien vet overuren wie weet gaat het iets helpen.



Natascha dat gevoel herken ik hoor. Ik stop ook niet (erg genoeg soms) tot een arts me zegt dat het ‘moet’ :wall: zo ontzettend eigenwijs. Maar ach dat went geloof ik wel. Je hebt nogal wat plannen dit jaar zeg!! Klinkt heeel druk maar ook erg leuk. Een totaal nieuwe uitdaging dus. Succes!



Hier moe, verstopte neus en met een 1jarige en 3 jarige naar Ballorig geweest. Die van mij kun je bij wijze van spreken nog in de ballenbak zetten en laten zitten maar met ruim 3 dus niet hahaha. We hebben de drukte verdeeld met zijn twee, zij ook even in de ballenbak geweest om bij te tanken. Daarna lekker hier thuis tosti’s gebakken. De dag is weer om. Nu nog koken en dan douchen, neusspray en op tijd mijn bedje opzoeken. :shifty: Moet ik eig nooit hardop zeggen want dan wordt het 2 uur vannacht :o

Rhiannon Ik heb ook de vreemde gewoonte om extreem laat naar bed te gaan, heeft er bij mij altijd al in gezeten. Voor mij is 01-01.30 u normaal. Nu heb ik wel het geluk dat onze meid niet al te vroeg wakker is, anders hou je dat natuurlijk niet vol. Ik vind het heerlijk om 's nachts in m’n eentje een leuke serie of programma te kijken, internetten, enz.



Natascha Die MBO-opleiding die je doet, is dat een thuisopleiding waarbij je stage loopt? Hoe ga je dat met Odin doen, is dat een beetje te regelen? Ik heb er ook wel eens over nagedacht om te laten omscholen, maar een opleiding kost vaak veel geld en je hebt geen garantie op een baan. Werkgevers hebben vaak liever iemand die een “echte” opleiding gedaan heeft of een hoop werkervaring heeft, dan iemand die een LOI-diploma op zak heeft. Daarom ben ik er nooit aan begonnen, maar ik wil toch de mogelijkheden nog eens uitzoeken. Ben wel benieuwd hoe dat bij jou zit.



Ineke Een hele dikke knuffel voor jou! :hug: Logisch dat de tranen je zo nu en dan hoog zitten, niet niks al die spanningen en moeilijke beslissingen die je moet maken. Hou je taai, meis!