Het is niet zo dat ik het niet bijzonder en geweldig vind dat ik zwanger ben, maar het valt me eerlijk gezegd wel zwaar tegen.
Ik dacht dat ik zo iemand zou zijn die verslaafd zou raken aan zwanger zijn, dat ik het eigenlijk jammer zou vinden dat ik zou moeten bevallen, omdat ik dan niet meer zwanger was. Dat ik zo snel mogelijk na de eerste wel een tweede zou willen, leuk zwanger. Maar niets is minder waar.
De eerste 16 weken vond ik er echt geen bal aan, ik hing alleen maar boven het toilet, waardoor ik vreselijk uitgeput raakte. Mijn slokdarm was beschadigd van het overgeven, mijn bloeddruk veel te laag. Ik had vreselijk zere borsten en de afscheiding stroomde naar buiten.
Nu heb ik bekkenklachten, werk vanaf week 5 al niet meer, eerst niet vanwege die misselijkheid, nu niet vanwege mijn bekken. Ik ben dus de hele zwangerschap thuis en kan bijna niks doen. Ik loop nog steeds dag en nacht met inlegkruisjes heb alleen maar bloedneusen en heb vreselijk last van stemmingswisselingen. Afspraken maken met vrienden en familie is ook vreselijk lastig, omdat mijn lichaam dat gewoon niet toelaat.
Wat mij betreft is het eind april en is de kleine er al. Ik kan niet wachten. Ik heb ook het idee dat ik altijd de leuke dingen heb gelezen en gehoord. Er gebeuren zoveel minder leuke dingen met mijn lichaam, waar ik nog nooit ergens over gelezen heb. Is er een onbeschreven regel dat hier niet over gepraat wordt? Of heb ik gewoon pech.
Ik denk dat een zwangerschap mooier voorgedaan wordt dan dat hij werkelijk is.
En begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het fantastisch om mijn wonder te voelen schoppen en ook geweldig al die blikken naar mijn buik als ik over straat loop, maar dat zijn maar momenten…het grootste gedeelte van de dag zit ik met ellendige zwangerschapskwaaltjes. :’( :’( :’(
Moet het even kwijt hoor, heb een beetje een baaldag vandaag :’( :’( :’(
Wat vervelend voor je meid dat je je zo slecht voelt.
Ik heb het zelf niet meegemaakt maar wil je toch veel sterkte wensen!!
Groetjes,
Claudje
Hoi Wurmpje,
Jij hebt gewoon echt pech :-/ Voor de ene vrouw is de zwangerschap iets moois en zijn de kwalen goed uit te houden, voor de andere (jij in dit geval) een echte kwelling.
Het wordt niet mooier voorgedaan dan dat het is: een groot wonder in je buik waar je van geniet. Ook jij, op bepaalde momenten, dat zeg je zelf.
Heel veel sterkte, en geniet evengoed van de kleine momenten, want die krijg je straks na de geboorte niet meer terug :-*
Liefs, Astrid
Kan me voorstellen hoor dat als het niet lekker loopt, je er niet van kunt genieten. De eerste weken vond ik ook maar waardeloos. En dan hoor je om je heen: geniet maar van je zwangerschap…nounou…hoe kan dat nu als je je hondsberoerd voelt. Nu voel ik me wel weer goed, voel zelfs helemaal niets bijzonders en dat is ook wel beetje gek, maar dat schijnt ook weer te kunnen.
Nou ik hoop van harte dat het tij zich keert en jij je beter gaat voelen zodat je er van kunt gaan genieten.
Dat klinkt allemaal niet leuk nee. Ik kan me wel goed voorstellen dat je zo zwanger zijn niet leuk vind.
Ik vind zwanger zijn ook niet echt leuk hoor. En niet omdat ik misselijk ben geweest of nu last heb van mijn rug. Ik vind het gewoon niet zo leuk als er word beschreven in de blaadjes. Daar staan idd bijna altijd de roze wolk verhalen in. Ik bedoel dan over het algemene zwanger zijn he.
Er staan zat verhalen in van vrouwen die het heel moeilijk hebben gehad, vervelende bevalingsverhalen enzo.
Eigelijk vind ik 6 maanden met een dikke buik lang genoeg ;)Ik ben nu 6 maanden en ben die dikke buik best een beetje zat. Maarja het duurt nou eenmaal 9 maanden dus ik moet er nog 3. Maar het zijn bij mij ook vlagen hoor. Het ligt er ook aan hoe ik me op de dag voel. En de ene keer heb ik meer energie dan de andere keer.
En er zijn vast wel meer vrouwen die het soms even niet leuk vinden om zwanger te zijn. Ik denk heus niet dat je de enige bent.
Maar je hebt idd wel veel dingen tegelijk en dat maakt het ook moeilijker om nog het leuke van zwanger zijn in te zien.
Sterkte meid!
groetjes Car
Nou Wurmpie, gaat niet echt lekker he, vandaag 
Gewoon klote, dat je je zo voelt hoor, ik leef echt met je mee.
Je hebt ook geen gemakkelijke zwangerschap, als ik me zo volede als jij, zou ik ook niet zo happy zijn.
Al die lichamelijke zeikdingen, ook nog bekkenklachten ,noem maar op, ik kan me wel voorstellen dat je soms flink de balen hebt >:(
Een hele dikke virtuele [glow=red,2,300]KNUFFEL [/glow]dan maar , dat helpt altijd een beetje…
Ik wil ook wel op de koffie komen hoor 
Kuz, Karin
Hoi Wurmpje,
Tja, als je zwanger bent wordt er meestal van je verwacht dat je automatisch blij bent en met je hoofd in de wolken loopt. Maar als je het zo zwaar te pakken hebt als jij, heb je echt reden om het niet leuk te vinden.
Ik ben twee weken terug ook een paar dagen flink ziek geweest met overgeven. Toen dacht ik ook even: “Als dit zo door blijft gaan, vind ik het niet leuk meer”. Als je het er dan met iemand over hebt, zeggen ze meestal: “Ja, dat hoort er nou eenmaal bij. Maar het is toch hartstikke leuk dat je zwanger bent?”. Ofwel: weinig begrip.
Gelukkig is het bij een paar dagen gebleven bij mij. Nu voel ik me weer goed.
Maar ik begrijp dus wel heel goed hoe je je voelt. Dus stort je hart hier maar lekker uit en dan slepen we je er wel doorheen hoor!
Misschien helpt het als je naar een soort relax-therapie gaat, zoals yoga ofzo. Laatst las ik ook iets over Body Stress Release, dat dat zo goed helpt tegen allerlei zwangerschapskwaaltjes. Misschien is het wat voor je.
Meis, doe maar lekker rustig aan en gelukkig kun je tussen je kwaaltjes toch wel genieten van de blikken op je buik enzo.
Knuffel,
Lissie
Sjee Wurmpje… jij hebt dan ook bijna alle kwalen die je kan hebben bij elkaar he!! Maar het ergste is misschien wel dat je geen plannen kan maken, dat je veel minder mensen tegenkomt dan normaal en dat je lijf niet meer is wat het was. Tenminste… ik heb Pfeiffer gehad (een jaar en vrij heftig) en ik vond het ziek-zijn niet zo vreselijk, maar het gevoel dat ik niet meer mee kon doen en alleen maar de tijd zijn werk kon laten doen… Gelukkig weet je dat het na 9 maanden gedaan is. Hou er trouwens wel rekening mee dat je waarschijnlijk ook nog wel even moet herstellen van de bevalling… of moet ik dat nu niet zeggen… 
Hou je taai Wurmpje! Het wordt een keer beter! En je krijgt vast een prachtig kind… als er zoo hard aan gewerkt wordt!!!
Wurmpje wat vreselijk sneu voor je meis.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt hoor. Dat is helemaal niet gek!
En natuurlijk ben je blij met je kindje, daar gaat het niet om.
Zoals je misschien weet heb ik 2 mk’s gehad en heb ik nu ook medicatie om de zwangerschap goed te laten gaan. Ik ben de gelukkigste a.s. mama ter wereld! M’n grootste droom komt uit.
Maar die eerste 3 maanden ben ik zo vreselijk beroerd geweest…ik zei tegen mijn man: oe ik ben blij dat we maar 1 kindje willen, want ik wil dit niet nog eens meemaken!
Nu ik me weer wat beter voel gaat alles lekkerder. Logisch.
Ik hoop dat jij je ook weer beter gaat voelen.
Sterkte hoor!
Liefs, Jewel :-*
Jullie zijn schatten :-* :-* :-
Het is zo fijn om al die reacties te lezen. Zwangere vrouwen weten precies wat zwangere vrouwen willen horen
Ik ben zo blij dat ik hier terecht kan, ik zit hier dan ook de halve dag.
Ben vanmiddag weer bij fysio geweest en ze heeft van a tot z uitgelegd wat er allemaal met mijn lichaam gebeurd. En helaas zal het in de zwangerschap niet beter worden, sterker nog, ik zal steeds minder kunnen. Ik kan het alleen d.m.v. oefeningen zoveel mogelijk binnen de perken proberen te houden.
In ieder geval voel ik me weer een stuk beter dankzij jullie berichtjes. Dus als ik weer een dip heb, dan ga ik hier weer klagen
Heeeeeeeel erg bedankt!!! :- :-*
Hoi Wurmpje,
Hier nog iemand die ongelooflijk blij is dat ze een Ukkie krijgt, maar van wie de zwangerschap overgeslagen mag worden!
Ook ik heb de eerste 16 weken niets anders gedaan dan boven de plee hangen. Daarna flink veel bandenpijn gehad en sinds 2 maanden een te hoge bloeddruk. Alhoewel ik verder geen noemenswaardige klachten heb, zal ik blij zijn als de zwangerschap voorbij is…
Arme Wurmpje… maar gelukkig (naja, niet voor mij) ben je niet alleen.
De eerste paar dagen was het leuk, toen was er nog niets aan de hand, maar ik heb het echt over dágen. Toen knapte er een cyste naast mijn eierstok en heb ik twee weken op mijn onderste oogleden gelopen van de pijn. Tijdens mijn vakantie was ik ook erg moe.
Daarna heb ik een week gewerkt en toen ben ik weer ziek geworden.
Nu ben ik zo moe dat ik 's morgens maar een paar uurtjes thuis in huis kan prullen en blij ben dat ik bijv. naar de winkel kan om boodschappen te doen, maar vaak is dat ook nog teveel gevraagd.
Mijn lichaam heeft dit jaar al veel te veel te verduren gehad met ziektes, waardoor ik nauwelijks afweer tegen virusjes heb en continue moe ben.
Van mij mag de beeb er ook al wel zijn…
Ik ben aan de ene kant blij te horen dat ik niet de enige ben. Aan de andere kant gun ik het niemand en hoop ik dat ik wel de enige ben :-/
Veerle en Helena, er komt een tijd dat het over is. Helena, nog 9 weekjes en Veerle, jij nog zelfs langer dan ik. Ik hoop dat het dan met ons alle drie, tot zover het kan, zo goed mogelijk gaat en dat we straks een prachtig wonder in ons armen mogen sluiten :-* :-*
jeetje das niet echt toppie nee. Dan zou ik ook zeggen is zwanger zijn wel leuk.
Ik heb alleen mijn zware vermoeidheid erbij gekregen, ben maar 1 dag ziek geweest van de tijd dat ik zwanger ben.
Ik moet je zeggen dit wil ik best nog een keer zo hoor zoals het nu gaat hahaha. Vind niet erg om zwanger te zijn, het buikje gaat al vormen en je voelt je gewoon bijzonder omdat er een zieltje in je zit met een hele eigen structuur van leven.
Ik persoonlijk zou het zeker heel jammer vinden als ik niet meer zwanger zou zijn, maar hou me ten goede het is nu goed met mij. Ik heb niets wat niet fijn loopt en ben nog maar in het begin he. hahaha Dus kan nog alle kanten op veranderen.
Liefs Marian
Ik vind zwanger zijn leuk, maar bovenal nog steeds erg onwerkelijk. Ik vind het moeilijk voor te stellen dat het écht een babietje is daar in die dikke buik! Ik moet zeggen dat ik erg veel geluk heb: de meeste kwaaltjes blijven mij bespaard, het enige is dat ik (zeker nu) vlugger moe ben (en sinds kort ook dikke striemen op m’n buik heb).
Wel ben ik erg nieuwsgierig naar ons kleintje, dus jammer dat m’n zwangerschap voorbij is zal ik het niet vinden als het zover is. Een kennis vertelde dat haar schoondochter het erg fijn vond dat haar kindje laat geboren werd… zo had ze hem nog lekker helemaal voor zichzelf. Daar kan ik me dus niks bij voorstellen. Ik verheug me juist erg op de tijd dat onze beeb er écht is en ik haar lekker kan knuffelen en vasthouden en aan iedereen kan laten zien! ;D Maar: als ze veel eerder zou komen dan mijn uitgerekende datum, dan zou ik dat ook niet heel fijn vinden… ik denk dat ik strakjes in mijn verlof al die weekjes echt nodig heb om helemaal aan het idee te kunnen wennen hoor!