Is het normaal dat ik mijn 2 weken oude baby geen moment weg kan leggen zonder dat ze door het lint gaat?
Mirthe zit al sinds haar geboorte tegen me aan geplakt als een rugzakje.
Ik kom werkelijk bijna nergens aan toe en als ik even moet plassen en haar dus wel weg moet leggen, kan ik na het plassen Mirthe weer troosten omdat ze zo overstuur is…
Als ik haar niet vast zou hebben zou ze zonder dollen de hele dag krijzen…
Is dit normaal?
of het normaal is weet ik niet, maar we hebben het met annan ook gehad.
we hebben haar veel in de draagdoek gedragen (zoadt ik dus wel even mijn handen vrij had) en op den duur zijn we haar gaan trainen in het alleen zijn…
succes!
Ik heb dit met al mijn drie kinderen gehad de eerste paar weken dus ik denk dat het vrij normaal is…
Het is heel vermoeiend maar het gaat over… :-*
Mirthe is dan wel mijn tweede kindje, maar ik kan me dus echt niet meer herinneren hoe dat met Thijmen was :lol:
Mijn geheugen is nogal selectief in dat soort dingen 
Ik kan het me nog heel goed herinneren want juist die eerste paar weken vond ik het zwaarst. Echt slopend…
Volgens mij ligt het heel erg aan het kindje, de een heeft het meer nodig als de ander.
Het wordt vast beter in de loop van de tijd.
Isabel had meer nabijheid nodig, gelukkig was steeds op schoot en dragen niet altijd nodig.
Jasmijn kon heel goed op zichzelf en kon ik echt makkelijk een tijd wegleggen (heel handig bij een tweede :mrgreen: 
).
Volgens mij kan je er weinig aan doen, misschien een draagdoek een idee? heb je toch je handen een beetje vrij.
:hug: ik hoop voor je dat en een fase is!!!
Nou echt “normaal” is het niet, maar wij hebben het bij Lucas ook meegemaakt en het is niet fijn.
Waarom ga je niet een keer met Mirthe naar een osteopaat? Misschien heeft ze wel ergens last van en meestal veranderen kindjes na EEN bezoekje al in de positieve zin.
Bij de maartmama’s zijn we nu denk ik bijna allemaal al naar een osteopaat geweest en we hebben het allemaal als heel fijn ervaren. De kindjes waren veel rustiger na de behandeling.
En misschien is ze wel een kindje wat het met inbakeren ook goed doet, zodat ze haar rust kan vinden?
Sterkte hoor!
Jeanet ik heb inderdaad aan een osteopaat zitten denken al.
Ben van plan om het dit weekend nog even aan te kijken, maar daarna toch eens op zoek te gaan naar eentje.
Reden dat ik hieraan zit te denken is omdat Mirthe de hele bevalling niet in wilde dalen (sterrenkijker)
Nadat ik een ruggenprik had gehad en rechtop moest gaan zitten, voelde ik ineens een keiharde bonk naar beneden toe…die bonk dat was Mirthe die ineens besloot om met een rotgang naar buiten te komen.
Door die bonk en de vaart waarmee ze uiteindelijk geboren is, maar ook haar ligging voor de geboorte maken het dat ik me af vraag of ze niet gewoon ergens pijn heeft.
Ik hoorde het laatst ook, maar of het normaal is?? Tja wat is normaal, die van mij hoorde ik juist heel weinig en gaat nu meer mopperen en dan vraag ik me al af of dat normaal is
Vriendin van me had het ook met haar beebje. Toevallig ook een sterrenkijkertje, die het bij de bevalling erg zwaar heeft gehad. De 1e weken kon ze ook niks, beeb kon alleen huilen behalve als ze bij mama was en dus liep ze ook hele dag met een draagzak om toch nog iets te kunnen doen. Ze is uiteindelijk ook naar een osteopaat gegaan en sindsdien gaat het veel beter. Dus misschien kun je dat proberen?
Sterkte!!
Joseetje, Fenna was ook een sterrekijkertje en had dit dus ook!! Ik heb haar ingebakerd en vanaf dag 1 succes, zo gauw ik haar inbaker, valt ze vrijwel direct in slaap!!
Heeeel vermoeiend, ik herken het! IK heb toen een draagdoek aangeschaft en daar had Joost veel baat bij, maar een bezoekje aan de osteopaat zou ik zeker overwegen!
het lijkt mij niet ‘normaal’ wellicht is de bevalling voor haar toch iets te snel gegaan en blokkeert er iets in haar lijfje. Ik zou het idd niet meer te lang aankijken en dan even een osteopaat raadplegen… :hug: sterkte meissie…
Hoe gaat het snachts dan Joseetje? Want als ze pijn heeft zou dit ook snachts het geval moeten zijn…
Joseetje, ik kan je niet helpen want bij ons is dit niet gebeurd.
Het is geen fijne situatie, maar ik moest tòch ff grijnzen om je omschrijving :mrgreen: (ik zie gewoon een rugzak in Mirthe-vorm voor me :mrgreen: )
@joseetje wrote:
die bonk dat was Mirthe die ineens besloot om met een rotgang naar buiten te komen.
Door die bonk en de vaart waarmee ze uiteindelijk geboren is, maar ook haar ligging voor de geboorte maken het dat ik me af vraag of ze niet gewoon ergens pijn heeft.
Misschien heeft ze wel pijn door een scheve nekwervel. Dat gebeurt vaker bij vacuum verlossing, snelle bevalling, zware bevalling, verkeerde ligging. Als er een nekwerveltje scheef zit, spugen kindjes vaak ook wat meer, hebben ze sterke voorkeurhouding met hoofje een voorkeurkant op scheef, hebben ze vaak meer last van darmkrampjes.
Ik ben ervoor bij een manueel kinder therapeut geweest en dat heeft na drie keer goed geholpen.
Sterkte,
Shalom
@dena wrote:
Hoe gaat het snachts dan Joseetje? Want als ze pijn heeft zou dit ook snachts het geval moeten zijn…
's nachts slaapt ze alleen als ze tegen mij aanligt, maar owee als ik haar daarna wegleg.
dan is het binnen 5 minuten krijzen.
hmm shalom, ze heeft haar hoofdje idd niet graag recht…
spugen doet ze niet veel, maar krampjes heeft ze wel.
de enige plek waar ze zonder mij echt in kan slapen is de maxi-cosi, misschien omdat ze daar juist niet recht in ligt?
maandag toch maar op zoek een osteopaat.
sorry geen hoofdletters, typ met 1 hand…uiteraard
Meid, ik weet niet of ik mijn vermoedens hardop moet zeggen, maar toch doe ik het. Het klinkt alsof je meisje last heeft van het KISS syndroom (http://www.kiss-kinderen.nl) Lucas had het in hele erge mate en hij is toen bij een manueel therapeut behandeld maar osteopaten kunnen dat ook.
Hij lag ook eigenlijk alleen maar lekker als hij in de maxicosi lag omdat zijn nekje dan wat in elkaar zat en er dus geen druk op zat.
In een maxi cosi slapen is trouwens helemaal niet goed voor babys. Maar de gekromde houding ontspant de buik en helpt tegen krampjes. Wij hebben uren met onze zoon in zijn volledige lengte met zijn buik hangend op onze onderarm gelopen hoofdje bij elleboogholte en onze hand in zijn kruis, tegen buikkramp. Ik zou er op tijd naar laten kijken, want anders krijg je risico voor scheef/ plat hoofdje. Slaat ze veel met haar armpjes in het rond? En overstrekt ze zich als ze huilt (holle rug, hoofje in nek?
Shalom