inleiden ivm BI

mijn vraag aan jullie, is er iemand hier op het forum, die is ingeleid omdat de bekkeninstabiliteit zo erg was, dat verder zwanger zijn bijna ondragelijk is/was



ik heb namelijk al BI sinds de zwangerschap van lucas, het is nooit echt wegggegaan, bij thomas werd het natuurlijk een stukje erger, maar nog steeds vol te houden,



maar nu deze zwangerschap…ik ben nog maar bijna <a target="_blank" title=“32 weken zwanger" href=“https://www.ikenmama.nl/32-weken-zwanger/”>32 weken zwanger en kan nu al bijna niet meer lopen overdag, en savonds en snachts is het zo erg dat ik gewoon een dikke 10 minuten nodig ben om mij omte draaien om alleen al uit bed te kunnen stappen, daarna moet ik nog opstaan (godzijdank heb ik een verwarming naast het bed zodat ik mij kan optrekken) en lopen naar het toilet wat ik dus echt hangend aan de manden die ik achter het bed heb staan (met het risico dat ik uitglij met me handen omdat ik wel met mijn hele gewicht er aan hang)



ik heb er gewoon buikpijn van, ik kan niet meer achter de 2 andere kinderen aanlopen, of ze naar bed brengen want ook traplopen is echt een survivel (gelukkig kunnen de kids nu zelf de trap op, maar ja af moet ik toch echt thomas beuren, en dat gaat me door merg en been)



ik zit elke middag te janken omdat ik zo graag wil, maar echt zo niks meer kan…ik ben helemaal niet iemand die stil kan zitten, maar mag van me man nu dan ook echt niks meer doen…



nu vroeg ik me dus af zou dit een reden (kunnen) zijn om de bevalling eerder op gang te laten komen???

ik vind het zo heerlijk om zwanger te zijn, maar zo kan ik echt niet nog eens 8 weken verder…kan niet nog 8 weken afzien, en plat liggen…de kinderen weten niet meer van wanten en zijn doordat ik mijn beperkingen heb zo tegendraads, ja die voelen jhet wel dat mama niet meer kan, en halen dus allerlei kattekwaad uit



wat moet ik nou??? gewoon vragen aan de vk of er een mogelijkheid is om mij eerder te laten bevallen, of gewoon doorgaan…



sorry het is een heel verhaal geworden, en ben bang dat ik me toch weer laat afschepen bij de vk, met de woorden ja meid de laatste loodjes wegen het zwaarst…

Ooooooohhhhhh meissie,



Ik heb het zo met je te doen! Ook omdat je een enorme buik hebt lijkt mij dat al een reden om eerder te bevallen! Helemaal met de BI!



Toch denk ik dat “ze” de natuur zoveel mogelijk zijn gang laten gaan. Ook omdat 32 weken wel relatief vroeg is voor je meissie om haar warme nest te verlaten.

Mijn advies; goed uithuilen bij je VK en zeggen dat je het niet meer kan met je andere 2 kids erbij!



Een heeeeeeeeeeeeeeele dikke :hug: :hug: :hug: van mij!

Ik weet echt dat je dit zo graag wilde, nog 1 erbij en dan nog een meissie erbij! Die stomme BI ook :evil:



Veel liefs,

Moon

moon je bent ook zo’n lieve schat…



ik verwacht ook zeker niet dat ze me nu al inleiden hoor!! dan zeker pas vanaf week 37, maar goed dat zijn dan " nog" maar 5 weken ipv 8, of erger nog 10…

kimmetje ik kan ook bijna niet meer lopen( ik heb symfysiolise )helaas en savonds kan ik ook echt niet meer lopen en dan moet ik op mijjn knieen de trap omhoog omdat het lopend niet meer lukt , vreselijk ,maar ik denk niet dat ze daarom een zwangerschap gaan inleiden , ik hoop dat die laatste weekjes voorbij vliegen alleen door de pijn die ik heb , dat hoop ik voor jou ook sterkte meid :hug: :-*

Ik ga gewoon eens een hele andere kant uit denken: Kun je niet in overleg met je huisarts en verloskundige regelen dat je thuishulp krijgt? Dat is er tenslotte niet alleen voor het huishouden en de oudere mensen.

Ik heb weleens thuiszorg gegeven aan een moeder met een kindje van elf maanden, omdat ze door haar rug was gegaan en niet veel zelf meer kon. Ik hoefde verder ook niet veel meer te doen dan met het kindje spelen en verschonen. De rest werd opgevangen door familie, dus het was maar een paar uurtjes per dag.



Verder krijg je een hele dikke virtuele knuffel van me: {{{{{{{knuffff}}}}}}

Hoi precies Cynthia! Dat bedoelde ik ook hihi

ja dat dacht ik idd ook

thuishulp en misschien een bed beneden zodat je de trap niet meer op hoefd

ik mocht zelfs een bed, de thuiszorg winkel wilde het zo voor me regelen als ik zou willen (eenplaats van klossen) en ik had nergens last van

vond ik heel tof van ze maar vond het niet nodig

misschien dat jullie er wel gebruik van kunnen maken

hoi,



allereerst een knuffel :hug:



ik weet hoe het voelt, heb het al heel lang vanaf begin van mijn zwangerschap en het is nu nog niet weg,

ik ben totaal afhankelijk geweest, had een toilet verhoger aangeschaft bij de thuiszorg winkel, misschien iets voor jou?

kon zelf mijn bed en stoel niet meer uit, als ik even alleen moest zijn, liep ik met de mobiel in mijn bh, of probeerde d.m.v krukken omhoog te komen.

maar ik was 40 weken en 5 dagen, en de bevalling is spontaan begonnen, bij 41 weken zou ik ingeleidt worden.

ook hield ik overal over mijn lichaam vocht vast, woog over de 152 kg en had zwangerschapsdiabetes, met insuline gebruik.

dus geef je weinig kans dat ze je eerder gaan helpen :roll:

maar ik zal voor je duimen :thumbup: :pray:



heel veel sterkte,



gr melanie

Ja kun je geen thuishulp vragen ?

Want het is echt wel dat je alle hulp kan gebruiken zo te horen.



Zelf heb ik ook BI, maar als ik jou zo hoor, ben ik gelukkig nog niet in de verre stadium. Kan nog redelijk lopen en traplopen etc. Alles wordt wel moeilijker aangezien de kleine ook groeit, ik kan me voorstellen dat je nog maar een paar weken er mee wilt lopen en dan ingeleid worden, eerlijk gezegd zou ik ook zo willen denken. Moet er niet aan denken dat deze met 40 weken nog rustig blijft zitten :think:



Vraag eens naar thuishulp, kan zeker een erg fijne optie zijn.



Heel veel beterschap ! :-*

nou mijn moeder komt voorlopig elke dag even een paar uurtjes bij mij thuis, samern met mijn schoonmoeder (om de beurt) zodat ik niet de hele dag het huis houden en de kids hoef te verzorgen :thumbup: dus dat is wel top



morgen moet ik weer naar de vk en zal haar eens vragen wat de mogelijkheden zijn…

Nou meid, ik leef en voel met je mee. Ik weet uit ervaring hoe erg

klote je nu moet voelen. Bij jouw verhaal komt bij mij gewoon de pijn weer terug (in mn hoofd dan hè, niet letterlijk gelukkig.)



Helaas, hier was het geen rede tot inleiding. Vanaf week 36 ofzo kwam ik niet meer zelfstandig het huis uit en binnen bewoog ik matig. Alles deed pijn. En ik had geen 2 kleintjes om voor te zorgen.



Wat ik zou doen als ik jouw was? Het heel goed aangeven bij de vk. Ik ben iemand die mijzelf gaat groothouden, niet handig. Zeg dat je nu al bijna niet meer kan. En met 35 weken ga je flink uithuilen bij de vk. Wie weet zijn ze wat flexibeler als je het gewoon niet meer trekt?



Heb je wel goede fysio?

nou ben bij de vk geweest, en al zouden ze het wel willen om mij te helpen in te leiden met 37 weken doen de gyn niet mee!!! alleen al;s de baby in gevaar komt dan gaan ze over tot inleiden, eerdere niet dus



mocht ik over de 40 weken gaan willen ze wel ff contact op nemen met het zkh, kijken of er wat te doen valt



voorlopig dus gewoon nog 8 weken volhouden en doorbijten :wall:

Zo, en nu morgen naar de huisarts om aan te geven dat je het thuis niet redt! Misschien kan hij nog wat voor je betekenen in de vorm van thuishulp of zo. (En nee, niet dat hij persoonlijk bij je staat te soppen! ;))

hoi,



ik weet het het is erg vervelend maar ik had het al gedacht, zie mijn eerdere reactie.

maar het is knap afzien hoor :hug: en dan je andere kindjes nog, zwaar, maar gelukkig krijg je hulp.

ik kreeg ook extra uren kraamzorg, heb je dat ook gekregen?

en met borstvoeding krijg je er dacht ik nog 10 uur bij. :wink:



heel veel sterkte de laatste loodjes,

:hug:





gr mel

Hoi



Ik heb net zo’n soort berichtje achter gelaten… van de lasten die ik krijg…



Waaronder 1ntje dus, alles van onder… tot aan mn schaam botje aan toe… en het ergste is nog net als wat jij vertelt… de pijn bij mij in mn onderrug/stuitje in bed kan ik me niet omdraaien ik moet me ergens aan vast kunnen houden om mezelf om te kunnen gooien, lig soms wel jankend in bed… verder mag ik thuis ook al niks meer vanwege de vele harde buiken en indalings gevoel… ben pas 28 wk zwanger… ben al heel blij dat indd net als bij jouw mn dochtertje van 1,5 nu zelf de trap op kan en voor mij uit gaat smiddags, want ik kan haar echt niet meer omhoog tillen… ik hijs mezelf al omhoog als een oud wijf.



Ik moet verder eigenlijk ook helemaal niet klagen hoor, want heb verder een super zwangerschap… nooit ziek geweest… geen problemen gehad… dus allang blij dat ze zwanger mochten raken van dit wondertje…



Alleeen sinds gisteravond word alles alleen maar erger en pijnlijker, trap op en had al een harde buik, niet lang maar hij kwam wel, en gewoon een naar gevoel in mn onderbuik… wat een geklaag he? maar als ik dit zelf ook nog moet volhouden tot 40 wk of langer… dan lig ik denk ik plat in bed ofzo…



Gelukkig moet ik over 3 weken naar de gyn, voor de verdere controle dus zal t daar eens vragen?



Jij succes! :thumbup: weet een beetje wat je meemaakt!



Sorry voor t hele verhaal! :roll:



Liefs Chantal

chantal , vreselijk he als je met zoveel pijn lopen blijven moet , ik hb er nou al last van vanaf 16 weken , en moet nog zeg maar 4 weken nou , maar het einde is in zicht dat sleept me er wel door

ik heb ook wienig tot niks hulp van mijn vriend die ios of werken of te moe om te helpen :roll: dus ik doe alles alleen ook inderdaad de kleine verzorgen enzzzzzzzzz , ik ben niet snel iemand die hulp vraagt , maar soms dan trekt me moeder me mee of komt ze even helpen dat is wel weer fijn en mijn moeder kookt wel weer vaak :drool: :inlove: dat scheeld enorm :inlove:



kim we slepen je er wel door heen meid :hug: :-* :-*

Hey



Ja indd… ik vraag ook liever niets aan andere… ik doe het liefst alles nog tot ik erbij neerval, en van manlief die zegt dan nee je doet niks hoor… je mag t niet… ik doe het morgen wel…jahh lief bedoeld, maar dat komt er dan niet van ahah en vervolgens zit ik de volg dag weer in dezelfde rommel…



En indd net als jij, mijn ma staat dan ineens voor de deur… om even aftewassen en stof te zuigen etc… voel ik me zo stom… :lol: dat mn ma hier dan moet gaan schoonmaken… ik kan het wel… maar moet je niet zien hoe… en wat voor gevolgen het dan heeft, dus ja dan moet ik er maar aan geloven he :mrgreen:



En de afgelopen dagen ben ik er niet beter van geworden, elke dag honds beroerd… alles deed pijn… kreeg niks naar binnen, en dan ken je nog niet ff op bed liggen omdat die kleine dan bijv net weer niet het lange slaapje doet :wall: en zoals vandaag is mijn man weer aan t werk… vroege dag dus weer en wat denk je slaapt miepie hieroo tot 11uur vanmorgen door grrrr :evil: heb ik weer! nu slaapt ze ook weer, maarja ik ben met t eten bezig ahah… ach ja zo heb ik er nog wel meer!



Ik hoop dat mn vent snel thuis is haha… kunnen we nog van ons laatste daggie weekend genieten! :roll:



Grtjs Chantal 29 wk zwanger

okay… even over een andere boeg…



Een Juni 07 mama is wel ingleid ivm BI… Joepi. meschien ff haar een PB stuuren of een emailtje???





Ejnuuh Ik weet niet of je ver van Belgie zit maar hier doen ze het wel … ook ik ben ingleid ivm zwdiabetes dat wel op 37w4d.



En zo niet dan wens ik je veel sterkte. ik ook had BI en ik kon op het einde niet eens meer zelf naar de wc :oops:



:hug: :hug:

Ik had bij Ymke erg last van mijn bekken, ik kon echt niets meer… Voelde haar heel weinig, vruchtwater was zo goed als op, placenta was aan het verkalken… Liep om de dag in het ziekenhuis voor echo’s en ctg… Maar inleiden?? Neewhoor… De aan en afvoer naar Ymke was nog prima…

Bij de laatste ctg en echo hebben ze aangegeven dat ik elke dag moest komen en dat de kans groot was dat ik de dag erna opgenomen zou worden… Ymke is die nacht uit zichzelf (41+4) gekomen. (en ik had geen druppel vruchtwater meer)



Kortom… Hier moet er echt heel wat gebeuren om je in te leiden… BI is hier iig geen reden… Helaas…(en ook echt belachelijk!!)

bah wat een verhaal :hug: ik snap sommige doctors tog echt niet he!!