Ohh mijn lieve help mijn zoontje heeft in de gaten dat hij papa en mama kan inpakken :evil:
Gisteren was hij savonds niet helemaal lekker en gaf wat over. Daarna was alles goed en lag ik samen met hem nog even zoals altyd een boekje op bed te lezen. Toen ik zei dat mama naar beneden ging moest hij heel hard huilen. Ik liet hem huilen en ineens keek hij me aan en ging hij lachen :wall: hij lacht me gewoon uit…
En nu net weer en bed en hij krijst echt alles bij elkaar. Ik laat hem wel een tijdje huilen nu want ja… hoe gaan jullie met deze ik ben bijna 2 en zeg nee of doe wat ik wil leeftijd?
Herkenbaar, hier ook elke avond ellende. Hij staat te ‘huilen’ alsof er van alles aan de hand is, maar er is geen traan te zien… Hij roept ook vanuit zn bed: Mamaaaaaa, autooooo, koekjeeeeeee, eteeeeeee, miejauwwww, etc etc. Alles om maar niet te hoeven slapen.
Ik laat hem een minuut of 10 huilen, ga naar boven, aai over de bol en speen in de mond, en ik ga weer. Dat herhaal ik oneindig, gisteravond was ik het zat en heb ik vanaf de gang boos geroepen:
‘Joas, stop hiermee en GA SLAPEN!’ Een tactiek die ik niet aanbeveel, ben er niet trots op maar heej, hij ging wel slapen gisteren :mrgreen: Hij heeft een knuffel in zijn bed en soms doe ik alsof de knuffel al slaapt en we allebei héél zachtjes moeten doen, wil ook wel eens werken. Staat hij met zijn vinger voor zijn mondje: ‘Sssssjt - slaapuh’, wijzend op de knuffel.
Verder elke keer hetzelfde rondje: onder de douche, fles drinken, tanden poetsen, uitgebreid knuffelen met mama, bed in. Vanavond ging hij er om 19.30 in en om 20.45 was het stil, maar drie kwartier gedoe, het snelst van de afgelopen week.