Ineens moeilijk doen met naar bed gaan s'avonds

Mijn dochter ging altijd makkelijk naar bed. Hetzelfde ritueeltje elke avond, knuffeltje erbij en slapen. Nooit problemen. Maar de laatste 3 avonden wil ze niet gaan slapen. Elke keer gaat ze staan, huilen, roept ze een paar keer mama en als we niet reageren gaat ze weer huilen.



Iemand die dit herkent? Is het een fase? Weet iemand nog een oplossing?



Groetjes

Als het altijd heel makkelijk is gegaan dan zou ik zeggen dat er nu iets aan de hand is. Heeft ze pijn, tanden, kiezen oid? Of een fase van verlatingsangst oid.

Ik zou er gewoon bij blijven zitten wachten tot ze in slaap valt, als ze weet dat je in de buurt bent dan zal dat wel niet heel lang duren.

Hier is het een fase geweest… ook met nachtelijke bezoekjes aan zijn bed.

Verlatingsangst?

Hier is het heel af en toe opeens weer aan avond. Ik blijf er nooit bij, maar als hij ‘mama’ roept dan roep ik altijd wel iets terug, dat hij weet dat ik er nog ben. Ik blijf dan dus wel express boven. Vaak gaat hij dan vanzelf liggen en slapen.

@Fryskefaam wrote:

Als het altijd heel makkelijk is gegaan dan zou ik zeggen dat er nu iets aan de hand is. Heeft ze pijn, tanden, kiezen oid? Of een fase van verlatingsangst oid.

Ik zou er gewoon bij blijven zitten wachten tot ze in slaap valt, als ze weet dat je in de buurt bent dan zal dat wel niet heel lang duren.




Ik heb er idd ook al over na zitten denken wat er misschien aan de hand kan zijn. Maar ik zou zo 1 2 3 niet kunnen zeggen wat en als we naar haar toe gaan en haar uit bed halen gaat ze vrolijk zitten spelen. Dus ik denk niet dat ze pijn heeft ofzo.

Misschien een fase van verlatingsangst zou kunnen ja. Als we weggaan gaat ze weer huilen.

Ik heb ook geprobeerd om erbij te blijven maar dan gaat ze op ten duur staan en strekt ze dr armen naar me uit omdat ze uit bed wil, dus dat is geen optie.



Bedankt voor je reactie.

@littlewonder wrote:

Hier is het heel af en toe opeens weer aan avond. Ik blijf er nooit bij, maar als hij ‘mama’ roept dan roep ik altijd wel iets terug, dat hij weet dat ik er nog ben. Ik blijf dan dus wel express boven. Vaak gaat hij dan vanzelf liggen en slapen.




Dat kan ik idd wel proberen vanavond ja. Roept jou zoon het zomaar een paar keer of heel veel? Want mijn dochter roept het de hele dag door. En hoelang duurt het ongeveer bij jou zoon?

Als het trouwens verlatingsangst zou zijn, waarom heeft ze er overdag dan geen last van? Dan kan ik ze zo in bed leggen en slaapt ze gelijk zonder te mopperen.

Nou, soms roept hij het 20 keer achter elkaar :wink: Dan stop ik na 5 keer met terugroepen hoor . Maar hij houdt het huilen ook nooit zo heel lang vol, ik denk als ik echt de klok erbij ga houden, dan het geen 10 minuten is, misschien 6 of 7 ofzo.

Hier gaat hij ook gewoon staan in bed als ik erbij blijf, en gaat hij alleen maar harder huilen. Mijn gezicht niet laten zien werkt het beste hier. Maar het is ook niet 3 avonden achter elkaar hoor. Misschien gaat het binnenkort vanzelf weer over! Succes!

@missmelody wrote:

Als het trouwens verlatingsangst zou zijn, waarom heeft ze er overdag dan geen last van? Dan kan ik ze zo in bed leggen en slaapt ze gelijk zonder te mopperen.


Omdat het 's avond donker is, denk ik, Riley heeft het 's avonds ook heftiger (en s’nachts NOG erger)…

Wij hebben het ook een tijdje met inslapen 's avonds gehad. Overdag geen probleem. Wij hebben toen eerst zijn middagslaapje ingekort, zodat ie in ieder geval écht moe was 's avonds. Als hij dan ging roepen zei ik door de babyfoon (de ouderunit is ook een soort walkietalkie) dat ie maar lekker moest gaan liggen met zijn beertje, lekker slapen. En dan was het vrij snel stil. Nu slaapt ie weer zonder morren het klokje rond.



Succes, lastig is het zeker, maar het gaat weer voorbij.

Wij hebben een aantal van die fases van max. een week gehad. Was ze helemaal over haar toeren, terwijl ze normaal direct gaat slapen en we horen haar nooit.

We gaan nadat ze een kwartier aan het schreeuwen is even naar boven, leggen haar weer neer en lopen weg. En dat totdat ze slaapt.

En na een paar dagen slaapt ze weer als vanouds.

Gister avond ging het wel goed ineens. We hebben haar wat later rond 8 uur op bed gelegd en ze sliep gelijk tot 9 uur de volgende ochtend. Misschien moet ik idd eens het middagslaapje gaan inkorten.



Bedankt voor de tips, ben benieuwd hoe het vanavond gaat.