Onze tweeling (bijna 3 maanden oud) huilt redelijk veel en slaapt slecht (lees: bijna niet) overdag. We zijn nu een dag of 5 aan het inbakeren - in overleg met het CB - en ik weet het echt niet meer. Ze liggen overdag wel wat rustiger in bed (maar ze slapen nog niet echt, of niet echt vast in elk geval) en op de momenten dat ze uit bed zijn wordt het er niet echt beter op.
We houden nu heel duidelijk de structuur aan van slapen-wakker dan voeden-even knuffelen-verschonen-in de box en bij tekenen van moe zijn terug naar bed. Beginnen te huilen zou een teken zijn van moeheid, maar zodra mijn jongens hebben gedronken en even bij me hebben gelegen/geknuffeld, beginnen ze vaak al te jengelen/huilen. Dus zouden ze al meteen weer moe zijn?! En dan lees je dat dat de eerste dagen inderdaad kan gebeuren, maar ik krijg het idee dat ze juist steeds sneller gaan huilen in plaats van dat ze langer wakker kunnen blijven. Ik leg ze toch maar steeds terug in bed om de structuur niet te verstoren, maar nu zijn ze steeds maximaal 45 minuten uit bed, inclusief voeden en verschonen :?
Ik krijg daardoor steeds meer het gevoel dat ik ze te kort doe, dat ze aandacht te kort komen 
We hebben overdag 4 a 5 voedingen, dus zijn ze er 4 a 5 keer 30 tot 45 minuten uit, en voor de rest liggen ze ingebakerd in hun bedje op hun kamertje. Ik krijg daar steeds meer moeite mee Ik vind het soms toch al lastig om beide genoeg aandacht te geven, om dat goed te verdelen, en nu ze maar zoooo weinig uit hun bed zijn valt dat helemaal niet meer mee.
Iemand dezelfde ervaring dat het inbakeren in eerste instantie niet echt lijkt te helpen, of dat het zelfs lijkt alsof het huilen erger wordt? Werd het uiteindelijk toch beter?
Wat vinden jullie van de ideeën van Ria Blom?
mijn mening is dat je in plaats van naar anderen in de eerste instantie naar jezelf moet luisteren…doe het zoals jij het wil en niet zoals anderen het zeggen…vaak helpt dat veel beter dan alle adviezen :thumbup: :-*
ik kan je helaas niet helpen maar bewonder je alvast hoe je het bereddert met 2 kerels!
Wij hebben 1 peuter en een klein dametje met reflux en ik vind dat al ontzettend zwaar!
Ik denk dat tips en ideeën van anderen heel goed kunnen helpen maar je moet er jezelf goed bij voelen en dan een tijdje doorbijten want ritme en regelmaat moet wennen…geef het wat tijd of probeer te zoeken naar iets waar je achter staat!
succes :-*
Wat vervelend dat ze zo moeilijk slapen. Ik vind het ook altijd moeilijk wanneer ze nou naar bed moeten en wanneer niet. En als ik denk dat we een ritme hebben dan krijgen ze weer een voeding minder en is alles weer in de soep.
Ria Blom heeft goede tips en er zijn adviezen die ik naast me neer leg 
Dat structuur goed is voor kinderen daar ben ik het mee eens. Maar dat ze zoveel tijd moeten liggen en als ze beginnen te huilen je opnieuw gaat tellen vind ik niks. Natuurlijk moet je ze niet bij ieder huiltje eruit tillen maar dit vind ik wel ver gaan.
Ik ben zelf meer van het "Oei ik groei"boek waarin de groeihuppels worden omschreven en dat de kinderen dan juist even extra aandacht nodig hebben. Hierin staan overigens geen tips voor slapen.
Toen Marieke veel huilde overdag nam ik haar in de draagdoek bij me en dan werd ze stil en viel ze in slaap en kon ik haar in der bedje leggen. Dit ging vanzelf weer over en ze had die periode blijkbaar wat extra aandacht en warmte nodig van haar mama. Nu valt ze bijna altijd meteen zonder te huilen in slaap in der bedje dus verwend heb ik haar blijkbaar niet.
Hebben ze iets om naar te kijken in bed? Wij hebben een soort van slinger tussen de spijlen hangen waar ze soms nog even meespelen voordat ze in slaap vallen of als ze net wakker zijn.
Heeeeeeeel herkenbaar!!
Ook dat snel weer jengelen na een voeding en het gevoel je kids tekort te doen!
Het snel jengelen na een voeding kun je ook bekijken als teken dat ze de afgelopen tijd gewoon te WEINIG slaap hebben gehad, je brengt nu de orde er weer wat in en ze kunnen daardoor gewoon vermoeider zijn!
Het gevoel ze te kort te doen herken ik ook echt heel erg sterk, heb dat bji Senne erg gehad en nu bij Teije weer nu we proberen hem overdag boven te laten slapen. Mijn moeder heeft dit me toen echt uit het hoofd gepraat want het slaat natuurlijk ook nergens op, baby’s horen gewoon zoveel te slapen!
Bij rust en regelmaat en inbakeren hoort eerst wat tegenstand, ze zijn het immers niet gewend! Maar echt, probeer het vol te houden, je krijgt er een stuk leukere kinderen voor terug!!
Senne was ook veel te veel wakker overdag (Teije ook maar dat is andere reden) en huilde eigenlijk aan één stuk door, toen we zijn begonnen met rust en regelmaat en inbakeren was het eerst even doorzetten maar het werd een stuk relaxter kereltje hoor!
Aan het boek regelmaat en inbakeren van Ria Blom heb ik ook veel gehad. Wel heb ik mijn eigen dingen eruit gehaald maar ook vooral het gevoel van herkenning, en het gevoel van: kijk, ik ben echt niet de enige met zo’n baby deden mij al heel veel goed en daardoor kreeg ik spirit om het aan te gaan pakken!
Laten huilen heb ik nooit gedaan, ik ging gewoon naast Senne zitten en legde m’n hand op z’n hoofdje, niet wrijven ofzo, dat zijn alleen maar meer prikkels, maar gewoon je aanwezigheid laten voelen.
Ik moest ook echt leren bij hem dat huilen niet alleen honger is, maar ook gewoon idd een teken kan zijn van vermoeidheid! Hoe langer ik dan wachtte met hem op bed brengen hoe moeilijker hij ging slapen maar hij had het zó nodig!
Heel veel succes en sterkte en als je vragen hebt mag je me altijd pb-en hoor!
Jeetje Drella,
wat een toestand :hug: :hug:
Mijn meiden hebben ook veel gelegen/geslapen… Ik denk tot een maand of 10… Toen waren ze wel eens een uur achter elkaar wakker! Daarvoor heel niet…
Kan het zijn dat jij vooral last hebt van het vele liggen/slapen van je jongens? Ik weet nog dat ik mn moeder belde dat ik een tweeling van 4 maanden had, werkte en me tóch verveelde als ik thuis was…
Dat kwam dus (weet ik nu) omdat ze zoveel sliepen, of een beetje aan het liggen waren in de box… (de saaierds…)
Ik voelde me echt een slechte moeder, mn kinderen niet waard, want ik was maar aan het computeren, spelletjes spelen, en zij lagen daar maar…
Maaaaaaarrrr als ik ze op een dag te veel uit de box had gehaald, te veel had geknuffeld (omdat ik dat nou eenmaal leuk vind) dan had ik dat 's avonds dubbel en dwars terug op mijn bordje… Dan duurde het huiluurtje ineens 3 uur, of ze lagen voor het slapengaan echt een lange tijd te huilen…
En nu… nu kijk ik al met weemoed terug naar de tijd, dat ik tijd had om dingen te doen… :roll: Nu slapen ze ineens nog maar heel weinig op een dag, 2 uur 's middags is echt lang… :shock:
En ze komen graag bij me knuffelen en willen met me spelen, dus ik denk dat ik ze niet heel erg heb verwaarloosd :mrgreen:
Hopelijk voel je je snel weer beter…
En als er iets is, dan bel je maar! :-*
Drella, Te sbakeren we nu ook een week of 3 in omdat ze heel “fladderig” is en zichzelf daardoor wakker maakt.
Ze vind het heerlijk om ingebakerd te slapen, maar overdag is slapen hier ook not done :naughty:
Ze slaapt maximaal 3 kwartier tussen haar voedingen (ze krijgt nog 5 voedingen)
Tes zet gelijk een keel op als ze wakker is omdat ze meestal wakker word door klachten van haarreflux en dat doet haar pijn.
Ik laat haar niet huilen en ik haal haar dan uit bed, soms slaapt ze dan bij mij op de bank nog een half uurtje.
In de box gaat het de laatste dagen aardig goed afkloppen en kan ze zich even vermaken.
Ik heb maar 1 baby en dan een peuter, maar deze baby vind ik al erg vermoeiend (niet negatief bedoeld) laat staan als je 2 baby’s hebt.
Hier is Mik diegene die aandacht te kort komt en de laatste tijd met regelmaat van de klok overdagvoor de tv hangt omdat ik sompelweg gebonden ben aan Tes en geen tijd heb om dan met hem wat te doen, ik voel mij hier ook schuldig over, maar probeer aan de andere kant te denken dat het maar tijdelij kis.
Zoals je weet heeft ons meisje al heel veel mee gemaakt en nog niet zo lang thuis, dus ik denk ook dat zij nu pas haar proces kan starten om zich an ons te binden en ik vin dat ik haar dat moet gunnen (en mijzelf ook :inlove: )
Luister naar wat je gevoel je ingeeft, ook al zijn het je eerste 2, instinctief weet je wat goed voor je boy’s is.
Succes! :-*
hoi Drella, wat vervelend meid, dat ze niet lekker in hun velletje zitten . Heb je lichamelijke klachten al uitgesloten? Geen reflux/verborgen reflux of last van een scheef werveltje? Geen intolerantie voor iets wat jij eet of drinkt? (koemelk?) Geen krampjes? (infacol!) Ik weet een hele goede ostheopaat voor babies hier in Berlicum: Rne Spermon http://www.fysioberlicum.nl/index.php?pagina_id=2 echt een geweldig mens, het kan nooit kwaad om daar eens langs te gaan met je mannetjes (wordt volledig vergoedt)
En als er dan echt niks lichamelijks is en ze echt oververmoeid zijn…dan zit je gewoon helemaal op de goede weg meid…eten spelen gapen slapen.
Zijn ze altijd samen aan het jengelen? Hier doen ze het redelijk omstebeurt. Ik doe ze dan meestal in de ringsling…lekker bij je, kindje blij, mama handen vrij… . Heb je al een ringsling of moet ik er een komen brengen?
Veel succes!
x Es
Hey dames,
dank voor jullie reacties :-* Beetje late reactie van mij, maar had effe geen internet ivm overstappen van provider.
Het gaat hier ondertussen al beter :dance: We zijn er nog niet, maar ik zie wel vooruitgang. Ik verwachtte eerst misschien te grote stappen ineens :roll:
Maar: het lukt ze nu wel beter om na de voeding lekker vrolijk wakker te blijven (nu ongeveer een uurtje steeds in totaal). Ik krijg ook steeds beter in de gaten wanneer ze moe zijn, kan steeds beter mijn eigen weg vinden in de structuur en regelmaat en wat wel en niet te doen.
Ik ben zelf echt helemaal niet van structuur en regelmaat, maar juist door de achtergrondinformatie van Ria Blom ben ik wel gaan inzien (en ik zie het in de praktijk dus terug) dat het voor baby’s wel erg belangrijk is. Dus ik haal eruit wat voor mij interessant is en werkt, en de rest laat ik links liggen
En nee, ik laat ze ook niet eindeloos huilen. Wel eventjes, want de ervaring leert dat het meestal zo over is, en dat gaan kijken/proberen te troosten alleen meer resulteert in harder huilen als ik weer wegga.
Famke: herkenbaar hoor, dat ik er zelf misschien meer last van heb dat ze veel in bed dan zijn zelf. Want aangezien in thuis werk, komt het tegelijk ook wel érg goed uit dat ze nu veel rustiger zijn :oops: Maar ik zie tegelijk ook dat ze er zelf veel baat bij hebben, en dat geeft me toch echt het vertrouwen dat we op de goede weg zitten.
Ronja: ik heb dat Oei ik groei-boek wel eens doorgekeken, en daar had ik dus echt helemaal niks mee :mrgreen:
Joy, jij ook succes met Tes en fijn dat jullie nu lekker aan elkaar kunnen wennen :-*
Esther, hier jengelen ze bijna altijd samen. Heb een tricot slen, zelf gemaakt maar net te klein :wall: dus ik moet ze nog steeds een stukje langer maken voor ik ze kan gebruiken (en dan nog uitvogelen hoe het werkt :silenced: )
En verder denk ik niet dat het door lichamelijke klachten komt… bij de KA in het ziekenhuis hebben we het nog aangekaart, ze heeft ze extra goed onderzocht maar volgens haar was er niets mis.