Ons meisje heeft heel veel moeite met zelf in slaap vallen in haar eigen bedje.
Als we haar er wakker inleggen begint ze meestal na een paar minuutjes ontzettend te huilen, en houdt dat ook echt vol! De 1e 2 weken van haar leven ging het prima, toen sliep ze gewoon ook nog eigenlijk bijna altijd.
Als ze zo huilt hapt ze veel lucht en gaat ook spugen. We proberen het iedere dag weer, maar na een half uur panieken ligt bij mij toch echt de grens.
We hebben al geprobeerd om iedere 5 minuten even bij haar binnen te lopen om zo te laten weten dat we er nog gewoon zijn. Maar dat werkt averachts, steeds als we dan weer weg gaan gaat ze nog harder huilen.
Inbakeren willen wij liever niet aan beginnen.
Ook in de boks heeft ze het na 5 minuten echt gezien.
Gelukkig slaapt ze snachts wel meteen weer verder.
En als klap op de vuurpijl weigert madam ook nog pertinent de speen, die hoeft ze dus echt echt echt niet. Zelfs met zoete druppeltjes vitamine D weet ze niet hoe vlug ze dat ding uit dr mondje moet duwen. We hebben al verschillende soorten en vormen speentjes geprobeerd. Want ze heeft veel zuigbehoefte, de nagelriemen van mn pink hangen er los bij :lol:
Nu is het voor mij geen probleem om haar lekker bij mij in slaap te laten vallen, ik heb toch verlof. Maar over 4 weken moet ze alweer naar het kdv (snik) En daar zal ze toch echt zelf ik slaap moeten vallen.
Wie herkent dit, of heeft er tips voor me??
Waarom wil je niet inbakeren?
Ik had voor Iven een heel handige bakerdoek en die had er veel baat bij.
Ik wil niet inbakeren omdat ze over 4 wkn alweer naar het kdv moet, en daar doen ze het neit, dus om slapeloze drama’s daar te voorkomen wil ik er hier niet aanbeginnen.
Maaaarrr vandaag een hoopvolle ontwikkeling: Heb haar in badje gedaan, daarna de voeding, even laten boeren en knuffelen en daarna op haar zijn in haar eigen bedje gelegd.
Muziekje aangedaan, het was een minuutje of 5 stil, daarna begon ze te huilen, ik ben toen naar boven gegaan, en heb haar in haar bedje op mn pink laten zuigen. Het duurde uiteindelijk een half uur voor ze echt sliep (auw mn rug) maar voor ze echt in slaap viel duwde ze mn pink uit haar mond. En is ze dus het laatste stukje echt zelf in slaap gevallen.!
Het is de pest voor mn rug, maar ik ga het toch vaker op deze manier proberen zodat ze toch haar bedje gaat associeren met slapen.
als je probeert je pink steeds korter te geven…valt ze misschien ook wel vanzelf in slaap.
Eerst moest ik met ons meisje ook wel eens dik half uur de pink geven, maar daar werd ik wel gauw flauw van.
Ik heb duidelijk regelmaat ingevoerd. Slapen-eten-spelen en als ze moe is van het spelen moet ze van mij in bed. In het begin was het huilen en wilde ze het absoluut niet. Toen gaf ik haar de pink en het werd steeds iets korter, zodat je niet uren bij dr aan bed zit
Sinds deze week duimt ze ook zelf :thumbup: …waardoor ze de pink niet lang meer nodig heeft…wel ff nog, want dat vind ze fijn…maar max. 5 minuten en dat is te overzien…
En nu is ze zo gewend aan de regelmaat en het korte gebruik van pink dat ze al een heel ander meisje is geworden…ze slaapt veel meer…
Voor de tijd (ben er 3 weken geleden mee begonnen) sliep ze overdag weinig tot niets…'s avonds wilde ze ook niet slapen en overdag was het max. 2x een half uur…
En nu is dat sterk veranderd! Vaak is het nog wel zo dat ze eind van de middag en begin avond niet wil slapen, maar dat neem ik op de koop toe…want om half 8 gaat ze naar bed en dan slaapt ze binnen 10 minuten
Als je haar nou een labeldoekje of knuffel geeft waar ze lekker op kan sabbelen? Eva heet een konijn in haar bed en die oren worden helemaal nat gesabbeld en gekauwd. Eigenlijk gewoon te ranzig voor woorden, want het ding stinkt een uur in de wind en ziet er niet meer uit maar zij kan er heerlijk mee koesen (slapen)
Hopelijk gaat het al een stuk beter.
wij hebben een hele zachte knuffel van happy horse. zodra ik deze tegen haar aan leg dan valt ze meteen in slaap.
Onze oudste heb ik vanaf het begin ook van je moet ik bed en dan maar even krijsen, bij de jongste (ook omdat ze HEEL VEEL spuugde) heeft (en nog steeds) ligt zij heel veel onder in de kinderwagen bak en af en toe in bed, maar als het niet gaat boven, dan haal ik ze gewoon naar beneden.
Hier krijgt ik diverse malen opmerkingen over. maar daar heb ik lak aan.
Misschien zijn wij hier iets te makkelijk in, maar ach komt vanzelf goed.
Gewoon doen wat je gevoel zegt.
Al eens geprobeerd een hydrofiel zelf eerst een paar nachten bij je in bed (liefst onder je shirt!) te houden. Deze daarna bij haar in haar bedje te leggen. Soms kan dat helpen zo’n vertrouwde geur voor haar. Verder kun je weinig meer doen, dan wat je allemaal al doet en hebt gedaan en wat andere tips te vragen en te proberen. Succes!
Thanx voor alle tips, heb alles geprobeerd, maar niks biedt uitkomst.
Ze heeft een lekker zacht knuffeltje ( zo 1 van difrax, die had finn ook vanaf het begin en nogsteeds, ik moet regelmatig nieuwe kopen omdat ze ‘op’ zijn)
Maar Lise doet er (nog) niks mee. Ik heb dat knuffeltje ook een nachtje in mn hemdje gedragen voor mijn geur.
Ze sabbelt wel op haar eigen knuistje.
Ze slaapt ook niet in de kinderwagenbak op haar rug, conclusie: het op haar rug liggen vind ze vreselijk, ze valt ook echt echt niet in slaap, ze huilt zo een uur door! Snachts ligt ze nu op haar buik, dan slaapt ze de hele nacht.
Volgende week afpraak bij de ostheopaat, ben benieuwd!
er zijn ook speciale rollen zodat ze op de zij kan liggen, anders handdoekje op rollen voor in de rug, en voor bij de een flanelle luier oprollen.
ja dat doen we ook, zo leggen we haar altijd neer, maar ze rolt op haar buik zelf.
Daarnaast vind ik niet dat ze pijn hoeft te hebben, ik wil gewoon dat ze ervanaf is.
Mijn dochter had dat ook, bleek een verschoven nekwerveltje (met dank aan een verkeerde houding de hele zwangerschap :() Ik wist het op een gegeven moment ook niet meer, en toen is ze bekeken door een fysio en een osteopaat. Na 2 behandelingen sliep ze als een roos op haar rug.
even mn topic weer omhoog halen met de heugelijke mededeling dat ze er echt helemaal vanaf is!!! :dance: :dance:
Na 2 behandelingen door een ostheopaat hebben we een tevreden vrolijk rustig meisje hier in huis! Zo fijn!!
Haar bekken zaten vast waardoor haad heiligbeentje uitstak, en haar schoudertjes zat ook weinig beweging in waardoor als ze op haar ruggetje lag, ze altijd op die 2 drukpunten steunde (ze lag als het ware met een holle rug)
Nu ligt ze weer heerlijk :inlove:
bewijs
wat zijn dat toch wonder"dokters"
@Daantjuh wrote:
wat zijn dat toch wonder"dokters"
fijn he!! Ik dacht eerst eigenlijk dat het een beetje kwakzalverij was, maar het is echt wetenschap. De getitelde ostheopaten zijn gewoon geschoolde artsen, dat wist ik echt niet!